Ondanks wat u misschien denkt, kan een zorgverlener u ontslaan, hoewel er situaties zijn waarin dit legaal is en andere waarin dit niet het geval is. U kunt worden ontslagen als u onaangenaam bent of geen interesse hebt om u aan de behandeling te houden. maar u kunt niet worden ontslagen vanwege wie u bent (inclusief uw ras of seksuele geaardheid ), of als het ontslag behandelingen onderbreekt en uw gezondheid in gevaar brengt.
Er kunnen zich ook situaties voordoen waarin een zorgverlener uw behoeften afwijst, zelfs als u technisch gezien niet ontslagen bent. In dergelijke gevallen zijn er stappen die u kunt ondernemen om ervoor te zorgen dat aan uw gezondheidsbehoeften wordt voldaan.
Dit artikel beschrijft wanneer het ontslaan van een patiënt acceptabel is en wanneer niet. Het legt ook uit wat u moet doen als uw arts u ontslaat, letterlijk of wanneer uw gezondheidsproblemen worden genegeerd, en stappen om de relatie op te bouwen of te herstellen.
Inhoudsopgave
Wanneer een zorgverlener een patiënt mag ontslaan
Als patiënt heeft u recht op passende zorg, respect en volledige begrip voor de diagnose en behandeling die u krijgt, zonder dwang of druk.
Ook zorgverleners verdienen respect. Niet alleen omdat ze een beschaafde, niet-misbruikende relatie met elkaar onderhouden, maar ook omdat ze betaald krijgen en omdat de patiënt de voorgeschreven behandelingen niet voortdurend ondermijnt.
Om dit doel te bereiken heeft de American Medical Association (AMA) richtlijnen opgesteld over wanneer een zorgverlener een patiënt mag ontslaan op basis van haar gedragscode.
Bovendien bevatten veel staatswetten richtlijnen waarin staat dat een zorgverlener de relatie tussen een patiënt en een arts kan beëindigen zonder dreiging van juridische stappen
In het algemeen kan een zorgverlener een patiënt om de volgende redenen ontslaan:
- Behandelingsnon-adherence : Dit gebeurt wanneer een patiënt een voorgeschreven behandeling niet opvolgt en daarmee zijn behandeling en gezondheid ondermijnt. Dit kan komen door alcohol- of drugsmisbruik, psychologische factoren zoals depressie of ontkenning, of een gebrek aan geloof in de behandeling of medicijnen in het algemeen.
- Niet nakomen van afspraken : Voorbeelden hiervan zijn het stelselmatig annuleren van afspraken of helemaal niet verschijnen. Naast een verlies aan inkomsten voor de zorgverlener, kan de annulering leiden tot onderbreking van de behandeling en/of gemiste herhaalrecepten.
- Onbeschoft of onaangenaam gedrag : Hoewel een medische diagnose stress en zelfs woede kan veroorzaken, betekent dit niet dat een zorgverlener het doelwit van misbruik moet zijn. Geen enkele patiënt heeft het recht om onbeschoft of onaangenaam te zijn. Dit is niet alleen onaangenaam, maar voorkomt ook productieve interacties.
- Niet-betaling van rekeningen : Hoewel het moeilijk kan zijn om rond te komen met medische rekeningen, kan van een zorgverlener niet worden verwacht dat hij gratis behandelt. Hoewel er alles aan gedaan moet worden om ononderbroken zorg te garanderen, kan een zorgverlener geen andere keuze hebben dan u te ontslaan als rekeningen niet worden betaald.
- Een sluitingspraktijk : Zoals elk bedrijf kunnen zorgaanbieders besluiten hun deuren te sluiten of te verhuizen naar een locatie die voor u niet handig is. Hoewel er voldoende waarschuwing moet zijn voor de sluiting, zodat u een nieuwe behandelaar kunt vinden, is dit niet altijd het geval.
Er kan ook sprake zijn van het feitelijk ontslaan van een patiënt als een zorgverlener besluit om geen verzekering te accepteren van bepaalde aanbieders, zoals Medicare of een verzekeraar met een slechte geschiedenis van terugbetalingen van claims. In dergelijke gevallen kunt u gedwongen worden om uit eigen zak te betalen of de praktijk te verlaten.
Een zorgverlener is wettelijk niet verplicht om uw verzekering of welke verzekering dan ook te accepteren.
Wanneer een zorgverlener een patiënt wettelijk niet mag ontslaan
Er zijn momenten waarop het onethisch is, en zelfs illegaal, voor een zorgverlener om een patiënt te ontslaan. Dit zijn gevallen waarin het ontslag discriminerend is of mogelijk schadelijk is voor de gezondheid van een persoon.
Het vervolgen van dergelijke zaken kan lastig zijn totdat u kunt bewijzen dat de handeling opzettelijk en ernstig was. U hebt dan wel een wettelijke basis voor een rechtszaak.
Over het algemeen kan een zorgverlener u niet ontslaan om een van de volgende redenen:
- Discriminatie : Zorgverleners mogen niet discrimineren op basis van ras, huidskleur, religie, land van herkomst, seksuele geaardheid, genderidentiteit of handicap. De enige uitzondering hierop kan zijn als de behandeling buiten het bereik van de expertise van de zorgverlener valt, zoals gynaecologie of de behandeling van bepaalde handicaps.
- HIV hebben : Volgens Sectie 504 van de Americans With Disabilities Act (ADA) kan een organisatie die federale fondsen of hulp ontvangt u niet ontslaan of uitsluiten van behandeling als u HIV heeft. Sectie 1557 van ADD voorkomt bovendien medische discriminatie op basis van het hebben van een handicap, waaraan HIV in 1993 werd toegevoegd.
- Huidige acute zorg : Acute zorg wordt gedefinieerd als actieve maar kortdurende behandeling voor een ernstig letsel of een ernstige ziekte, een urgente medische aandoening of tijdens het herstel van een operatie. Het ontslaan van een patiënt tijdens acute zorg brengt niet alleen de gezondheid van de persoon in gevaar, maar brengt de zorgverlener ook in gevaar voor medische fouten of andere juridische acties.
-
Zij houden zich niet aan de behandelingsadviezen
-
Ze houden zich niet aan afspraken
-
Onbeschoft of onaangenaam gedrag
-
Niet-betaling van rekeningen
-
Verzekering wordt niet meer geaccepteerd
-
De praktijk gaat sluiten
-
Vanwege hun ras, huidskleur, religie, land van herkomst, seksuele geaardheid of genderidentiteit
-
Omdat ze HIV hebben
-
Als ze actief een acute behandeling ondergaan, zoals chemotherapie
Hoe het ontslag van de patiënt plaatsvindt
Een paar staten hebben wetten die het proces van het ontslaan van een patiënt regelen. In de meeste gevallen is het ontslag echter meer gebaseerd op een ethische code die mogelijk niet onderhevig is aan enige wettelijke aansprakelijkheid. Ethiek suggereert wat u zou moeten doen, terwijl legaliteit gaat over wat u wettelijk verplicht bent te doen.
De AMA Code of Medical Ethics suggereert dat een patiënt die wordt ontslagen een schriftelijke kennisgeving van 30 dagen krijgt via aangetekende post, toegang tot zijn medische dossiers en een lijst met nieuwe zorgverleners. De zorgverlener is niet verplicht om een vervanger te vinden voor de ontslagen patiënt.
Een paar staten verplichten een formele schriftelijke kennisgeving van het ontslag, inclusief de reden voor ontslag. Anderen kunnen een schriftelijke kennisgeving voorstellen, maar vereisen niet dat een provider een reden voor het ontslag opgeeft.
Wat u moet doen als uw zorgverlener u heeft ontslagen
Als een zorgverlener besluit u te ontslaan, is uw eerste reactie wellicht boosheid of shock. Laat dit u niet in de weg staan om een weloverwogen oordeel te vellen. Haal in plaats daarvan diep adem en vraag uzelf af:
- Hoe belangrijk is deze arts voor mijn gezondheidszorg?
- Kan ik een behandelaar vinden die over de expertise en kwalificaties beschikt om mijn aandoening te behandelen?
- Welke factoren hebben geleid tot het ontslag en zijn er manieren waarop ik deze kan veranderen?
Afhankelijk van uw antwoorden kunt u het volgende doen:
Probeer de relatie te herstellen
De American Medical Association biedt in haar Code of Medical Ethics richtlijnen voor het herstellen van een relatie met een patiënt. Dezelfde algemene richtlijnen kunnen worden gebruikt om een beschadigde relatie met een zorgverlener te herstellen:
- Maak een balans op : Vraag uzelf af waar het misging. Identificeer uw “triggers” en dingen die u tijdens een medisch bezoek in de war kunnen brengen.
- Luister en bespreek : Laat de provider eventuele klachten beschrijven zonder onderbreking of argumentatie. Stop en doe hetzelfde zonder de schuld te geven.
- Empathise : Erken de gevoelens en acties van de provider die u mogelijk hebt ondernomen en die hebben bijgedragen aan het discours in de relatie. Bied indien nodig uw excuses aan.
- Stel doelen : grijp de kans om te doen wat u bereid bent te doen om de relatie te verbeteren. Dat kan bijvoorbeeld zijn: u houden aan de behandeling, afspraken nakomen of diep ademhalen voordat u reageert op een trigger.
Overgang naar een nieuwe provider
Als u besluit over te stappen naar een nieuwe provider, is het in uw belang om dit zonder drama te doen. Er zijn immers dingen die u van uw huidige provider nodig hebt om de overgang soepel te laten verlopen.
Dit omvat:
- Een overdracht van uw medisch dossier
- Tijdelijke voorschriften als een medicijn bijna is verlopen
- Ontdekken of een nieuwe aanbieder uw verzekering accepteert
Het is misschien geen goed idee om uw huidige zorgverlener om een verwijzing te vragen. In plaats daarvan is het misschien beter om met een schone lei te beginnen in plaats van het stigma, terecht of onterecht, te dragen van een “probleempatiënt.”
Vaak kunt u via uw zorgverzekeraar een verwijzing krijgen. Controleer hun referenties om te bepalen of deze het beste aansluiten bij uw medische behoeften.
Het is ook in uw belang om de nieuwe relatie op een goede toon aan te gaan en ervoor te zorgen dat de nieuwe behandelaar alle benodigde informatie heeft om ononderbroken zorg te verlenen. Vermijd klagen over uw oude zorgverlener, want dat kan een waarschuwingssignaal zijn dat u een “probleempatiënt” bent.
Negeert uw zorgverlener uw behoeften?
Hoewel u misschien niet officieel door uw provider wordt ontslagen, kan het soms lijken alsof ze u negeren of uw zorgen afdoen als onbelangrijk.
Erger nog, ze praten misschien neerbuigend tegen je, gebruiken medische terminologie die je niet begrijpt, of suggereren dat je symptomen allemaal in je hoofd zitten. Dit zijn onderdelen van een praktijk die ‘medische gaslighting’ wordt genoemd.
Wat is medisch gaslighting?
Onder medische gaslighting verstaat men gedrag waarbij een zorgverlener uw lichamelijke klachten afdoet of bagatelliseert, of deze toeschrijft aan iets anders, zoals een psychische aandoening.
De oorzaak hiervan is niet altijd opzettelijk. De zorgverlener kan overwerkt zijn, te weinig personeel hebben of betrokken zijn bij een medisch vakgebied met hoge druk. In dergelijke gevallen kan de zorgverlener het gevoel hebben dat hij/zij zorgen prioriteert, terwijl hij/zij in feite kwesties die belangrijk en relevant voor u zijn, afdoet als onbelangrijk.
Wat de reden ook is, als u het gevoel heeft dat een zorgverlener u afwijst, kunt u het volgende doen:
Zorg dat uw provider luistert
Als u besluit dat de vaardigheden en expertise van een zorgverlener voortdurende zorg rechtvaardigen, zijn er dingen die u kunt doen om ervoor te zorgen dat de zorgverlener beter naar u luistert:
- Organiseer uzelf : schrijf uw symptomen op, som ze op een ordelijke manier op en houd de intentie van uw bezoek in gedachten. Patiënten gooien vaak een “waslijst” van symptomen weg en verwachten dat zorgverleners de relevante eruit pikken. Als u meerdere medische zorgen hebt, leg dat dan eerst uit, maar bespreek ze vervolgens afzonderlijk, waarbij u de grootste zorg als eerste noemt.
- Laat de zorgverlener weten wie u bent : Zorg ervoor dat u informatie opneemt die de behandelaar helpt uw leven beter te begrijpen, inclusief uw dieet, slaap, beweging en gezins-/werkschema. Deze inzichten helpen zorgverleners vaak om de oorzaak van uw symptomen te achterhalen of de juiste behandeling te bepalen. Probeer het echter beknopt te houden.
- Vraag en erken : Als de aanbieder een test of behandeling aanbeveelt, erken dan wat ze zeiden en schrijf het op. Als een vraag die u stelde niet wordt beantwoord, vraag het dan opnieuw en schrijf het antwoord op. Als de aanbieder een term gebruikt die u niet begrijpt, vraag dan wat het betekent.
Wanneer u op zoek moet naar een nieuwe provider
Als u nog steeds wordt afgewezen (of het gevoel hebt dat u wordt gegaslight), is het misschien tijd om een nieuwe behandelaar te zoeken. U kunt beginnen met een second opinion van een zorgverlener in hetzelfde vakgebied als uw huidige behandelaar. Kijk hoe zij reageren op uw zorgen en of ze volledig luisteren.
Als u besluit om te vertrekken, kunt u dit het beste aan uw huidige provider of hun personeel vertellen, aangezien u uw medische gegevens moet overdragen. U moet ook alle openstaande rekeningen betalen en om een tijdelijk recept vragen als een medicijn bijna op is.
Samenvatting
Een zorgverlener kan u ontslaan. Ze kunnen dit doen als u gewelddadig bent, weigert zich aan de behandeling te houden, regelmatig afspraken mist of uw rekeningen niet betaalt. Ze kunnen de relatie ook beëindigen als de praktijk sluit of als ze uw verzekering niet meer accepteren.
Aan de andere kant kunt u niet ontslagen worden als patiënt op basis van ras, kleur, religie, land van herkomst, seksuele geaardheid, genderidentiteit of handicap (inclusief HIV). Het wordt ook als onethisch (en potentieel strafbaar) beschouwd als u wordt ontslagen tijdens een behandeling voor een acute medische aandoening.