Juveniele myositis (JM) treft mensen jonger dan 18 jaar. JM staat bekend om het veroorzaken van spierontsteking en huiduitslag. Deze symptomen zijn het gevolg van aanhoudende ontsteking en zwelling van de bloedvaten onder de huid en in de spieren.
Dit artikel legt uit wat juveniele myositis is, hoe het wordt onderverdeeld in verschillende typen en wat de oorzaken zijn. Het bespreekt ook de tekenen en symptomen, diagnose en behandeling van juveniele myositis.
Inhoudsopgave
Soorten juveniele myositis
De meest voorkomende vorm van JM is juveniele dermatomyositis(JDM). Juveniele polymyositis (JPM) kan ook bij kinderen voorkomen, maar is veel zeldzamer. Benigne acute myositis bij kinderen, ook wel virale myositis genoemd, kan ook kinderen treffen.
Volgens de Myositis Foundation wordt jeugdmyositis door twee tot vier op de miljoen kinderen veroorzaakt, waarbij meisjes vaker worden getroffen dan jongens.
Juveniele dermatomyositis wordt gekenmerkt door ontsteking van de grote spieren rond de nek, schouders en heupen, wat leidt tot zwakte. Het kan ook de bloedvaten aantasten. De aandoening treft elk jaar drie op de miljoen kinderen. De meeste gevallen van kindertijd beginnen rond de leeftijd van vijf tot tien jaar, en meisjes worden twee keer zo vaak getroffen als jongens.
Juveniele polymyositis wordt ook gekenmerkt door proximale spierontsteking die leidt tot zwakte. Het kan meerdere lichaamssystemen aantasten, waaronder het spijsverteringskanaal, het hart en de longen. JPM is zeldzaam en is goed voor minder dan 5% van de gevallen van JM. Het ontwikkelt zich meestal in de vroege kindertijd en komt vaker voor bij meisjes.
Goedaardige acute myositis bij kinderen veroorzaakt symptomen zoals plotselinge spierpijn, met name in de onderbenen, en de weigering of moeite om te lopen. Het treft meestal schoolgaande kinderen met een incidentie van 2,6 gevallen per 100.000 kinderen. Het wordt vaak gezien bij kinderen die herstellen van de griep of een andere luchtweginfectie. Artsen weten niet of de spiersymptomen worden veroorzaakt door het virus of door de reactie van het immuunsysteem van het lichaam op het virus.
Wat zijn de symptomen van juveniele myositis?
De symptomen variëren afhankelijk van het type juveniele myositis.
Jeugddermatyositis
In een vroeg stadium kan JDM enkele of alle van de volgende symptomen veroorzaken:
- Koorts
- Snel moe worden
- Gebrek aan motivatie
- Afname in het type of aantal fysieke activiteiten
- Verlies van eetlust en gewichtsverlies
- Verstikking bij eten of drinken
- Spierpijn tijdens en na normale activiteit
- Spierpijn
- Moeilijkheden bij het opstaan uit een zittende positie
- Moeite met dagelijkse activiteiten zoals het borstelen van het haar
- Harde kalkafzettingen onder de huid
- Maagzweren
- Intestinale tranen
- Longproblemen
Symptomen bij een kind zijn in eerste instantie misschien niet duidelijk. Spierpijn en -zwakte beginnen meestal langzaam.
De huiduitslag ontstaat een paar weken nadat spiersymptomen beginnen. Een kinderarts herkent de ziekte mogelijk niet meteen. Het kan zelfs maanden duren voordat het kind symptomen heeft voordat er een diagnose wordt gesteld.
Symptomen van JDM kunnen mild tot levensbedreigend zijn. Ernstige symptomen van JDM zijn gewrichtspijn en stijfheid, contracturen, zweren en calciumafzettingen. Er zijn ook momenten waarop een kind remissie kan ervaren: een periode met milde of geen symptomen.
Huiduitslag
Huiduitslag zal langzaam zichtbaar worden. De eerste tekenen van myositis die ouders kunnen opmerken zijn huiduitslag op de oogleden en wangen van hun kind. Huiduitslag kan ook verschijnen op de nagels, ellebogen, knieën, borst en rug.
Rode, droge plekken op de knokkels kunnen worden aangezien voor eczeem. De huiduitslag is lichtgevoelig (reageert op licht) en jeukt extreem.
Spierzwakte en pijn
De spieren die het vaakst worden aangetast door JDM zijn die rond de nek, schouders, heupen, buik en bovenbenen. De spieren worden geleidelijk zwakker en pijnlijker.
Veelvoorkomende bewegingen, zoals traplopen, worden moeilijker en uw kind kan klagen dat zijn spieren pijn doen. Uw kind kan ook minder energie hebben.
In ernstige gevallen van JDM kunnen de spieren die verantwoordelijk zijn voor ademhalen en slikken worden aangetast. Dat betekent dat een kind kan stikken tijdens het eten of dat het gemakkelijk kortademig kan worden. JDM kan er ook voor zorgen dat de stem hees wordt.
Neem onmiddellijk contact op met de zorgverlener van uw kind als u een van deze ernstige symptomen opmerkt.
Gewrichtspijn en stijfheid
Uw kind kan klagen over rode, pijnlijke, stijve en pijnlijke gewrichten. Dit type ontsteking kan met behandeling onder controle worden gehouden en veroorzaakt doorgaans geen ernstige gewrichtsschade.
Contracturen
Een contractuur is een aandoening die zorgt voor verkorting en verharding van de gewrichten, spieren, pezen en/of andere problemen, wat vaak resulteert in misvorming. Dit kan bij JDM zowel in een vroeg stadium als tijdens de behandeling gebeuren.
Wanneer spieren genezen, kan er littekenvorming optreden, maar rekoefeningen in een vroeg stadium van de behandeling met fysiotherapie kunnen het risico op contracturen helpen verminderen.
Zweren
Huid- en gastro-intestinale ulcera kunnen zich ontwikkelen bij JDM, maar ze komen niet vaak voor. Ze worden veroorzaakt door de afbraak van weefsel rondom bloedvaten wanneer er niet genoeg circulatie is naar het weefsel.
Als uw kind een huidzweer ontwikkelt, hoe klein ook, vertel dit dan direct aan de zorgverlener van uw kind. Ernstige buikpijn of bloederige ontlasting moet ook direct worden gemeld.
Kalkafzettingen
Sommige kinderen met JDM kunnen kalkafzettingen ontwikkelen, ook wel calciumnoduli genoemd, onder hun huid en in hun spieren. Deze variëren in grootte en voelen aan als stevige, kleine kiezels onder de huid.
Deze knobbeltjes kunnen spierbewegingsproblemen veroorzaken of door de huid heen breken en draineren. Neem contact op met de zorgverlener van uw kind als een knobbeltje pijnlijk wordt of begint te draineren.
Jeugdige polymyositis
JPM wordt gekenmerkt door chronische spierontsteking, gevoeligheid en zwakte van de skeletspieren. Dit zijn de spieren die via pezen aan de botten vastzitten en die de beweging van lichaamsdelen veroorzaken.
JPM beïnvloedt beide kanten van het lichaam en kan de simpelste bewegingen, zoals uit een auto stappen, moeilijker maken. Soms worden de distale spieren beïnvloed door JPM: dit zijn de spieren die verder weg liggen van de borst en de buik en omvatten de onderarmen, handen, onderbenen en voeten.
Ernstigere symptomen van JPM zijn onder meer:
- Kortademigheid
- Problemen met slikken
- Stem verandert
- Calciumafzettingen in de spieren
- Koorts
- Gewichtsverlies
- Gewrichtspijn en stijfheid
- Chronische vermoeidheid
- Hartritmestoornissen(abnormale hartritmes)
Goedaardige acute myositis bij kinderen
Ook wel virale myositis genoemd, benigne acute myositis bij kinderen is een milde en beperkte plotseling optredende aandoening die pijn in de onderste ledematen veroorzaakt tijdens of na een virale ziekte. Symptomen zijn onder andere een tenengang, spierpijn of weigering om te lopen (vanwege de pijn) en pijn in de onderste ledematen die binnen enkele dagen verdwijnt.
Goedaardige acute myositis bij kinderen is meestal niet ernstig. Het veroorzaakt vaak milde symptomen en verdwijnt vanzelf.
Wat zijn de oorzaken van juveniele myositis?
De oorzaken van myositis bij kinderen zijn vergelijkbaar met de oorzaken bij volwassenen. Maar ongeacht het type myositis dat een kind heeft, gebeurt er iets waardoor het immuunsysteem zijn eigen gezonde spierweefsel aanvalt.
Gebeurtenissen die deze reactie van het immuunsysteem op gang brengen, zijn onder meer infecties, ontstekingsaandoeningen, medicijnen, verwondingen en een aandoening die rhabdomyolyse wordt genoemd..
Infecties
Virussen, zoals griep en verkoudheid , worden al lang in verband gebracht met myositis.
Medicijnen
Veel verschillende medicijnen kunnen tijdelijke spierontsteking en -schade veroorzaken. Hoewel dit veel zeldzamer is bij kinderen, omdat medicijnen die spierontsteking en -schade veroorzaken meestal niet aan kinderen worden voorgeschreven, zijn de meest voorkomende medicijnen die myositis kunnen veroorzaken cholesterolverlagende medicijnen, statines genaamd .
Myositis kan optreden direct nadat u met een nieuw medicijn bent begonnen of nadat u het medicijn maanden of jaren hebt gebruikt. Het kan ook optreden als gevolg van een interactie tussen twee medicijnen. Ernstige myositis veroorzaakt door medicijnen is zeldzaam.
Blessure
Soms kan intensieve training leiden tot spierpijn en zwakte die uren of dagen kan aanhouden. Ontsteking is meestal de boosdoener. Myositissymptomen na een blessure of training verdwijnen meestal snel met rust en tijd.
Rabdomyolyse
Deze aandoening staat erom bekend dat spieren snel afbreken, wat resulteert in spierpijn, zwakte en ontsteking. Er zijn meldingen van myositis bij kinderen in verband met rhabdomyolyse, maar deze gevallen zijn zeldzaam.
Hoe wordt juveniele myositis gediagnosticeerd?
De diagnose van myositis bij kinderen wordt op dezelfde manier gesteld als bij volwassenen: op basis van een medische voorgeschiedenis en een lichamelijk onderzoek.
Medische geschiedenis
De zorgverlener van uw kind zal vragen naar de algemene gezondheid van het kind, inclusief de medische en familiegeschiedenis van het kind. De zorgverlener van het kind kan het kind vragen om zijn/haar symptomen te beschrijven, inclusief de exacte locaties van zwakte en pijn, en hoe lang deze al aanhouden.
De kinderarts wil mogelijk ook weten of specifieke zaken, zoals voeding, activiteit en het weer, de symptomen verbeteren of verergeren, of dat het kind een infectie of ziekte had toen de symptomen begonnen.
Lichamelijk onderzoek
De pediatrische zorgverlener zal de huid van het kind onderzoeken en de spierkracht testen. Ze willen weten of bepaalde activiteiten moeilijk zijn vanwege spierzwakte. Dit omvat activiteiten zoals het oplopen van trappen en het optillen van de armen boven het hoofd.
Testen en beeldvorming
Naast de medische voorgeschiedenis en het lichamelijk onderzoek kan de zorgverlener van het kind ook andere tests aanvragen, waaronder:
Bloedonderzoek : Met bloedonderzoek kan worden gezocht naar bepaalde spierenzymen in het bloed van ontstoken spierweefsel, evenals naar specifieke antilichamen die bijdragen aan spierontsteking en -zwakte.
Beeldvorming : Magnetic resonance imaging (MRI) kan ontstekingsniveaus in de spier in een vroeg stadium detecteren en lokaliseren waar ontsteking optreedt. Een elektromyogram (EMG) kan worden uitgevoerd om te kijken of er zenuw- of spierschade is. Een andere belangrijke modaliteit is een FDG PET CT, die gebruikmaakt van nucleaire beeldvormingstechnieken.
Spier- en huidbiopsieën : Een spierbiopsie is een definitieve manier om alle soorten myositis te diagnosticeren. Een huidbiopsie kan ook nodig zijn voor meer informatie. Wanneer spier- of huidweefsel dat is aangetast door myositis onder een microscoop wordt onderzocht, worden ontstekingscellen gezien die de kleine bloedvaten in de huid of spieren omringen en beschadigen.
Overige diagnostische tests : Er kunnen nog andere tests worden uitgevoerd om de diagnose myositis te bevestigen of om andere aandoeningen met vergelijkbare symptomen uit te sluiten.
Hoe wordt juveniele myositis behandeld?
Er is geen genezing voor JM, maar de aandoening is behandelbaar. Behandelingen kunnen symptomen verminderen of elimineren en uw kind helpen een actief en gezond leven te leiden. Onderzoek naar follow-up in volwassenheid laat zien dat mensen met de diagnose JM over het algemeen gunstige resultaten hebben, zelfs in gevallen waarin door de ziekte veroorzaakte schade is opgetreden.
De doelen van de behandeling van JM zijn het verminderen van spierontstekingen, het behouden en herstellen van spierkracht en het voorkomen van invaliditeit
Een ander doel is om uw kind te helpen leren leven met JM. De behandelende zorgverlener van uw kind zal met uw gezin samenwerken om het beste plan voor uw kind te vinden. De behandeling omvat medicatie, fysiotherapie en educatie.
Medicatie
Enkele veelgebruikte medicijnen voor de behandeling van JM zijn:
Corticosteroïden : Deze medicijnen zijn de eerstelijnsbehandeling voor myositis en ze werken door de auto-immuunreactie van het lichaam te vertragen, wat zich vertaalt in ontsteking en pijnvermindering en verbeterde spierkracht. Steroïden kunnen oraal, via injectie of intraveneus (rechtstreeks in een ader) worden toegediend. De dosering en duur van de behandeling zijn afhankelijk van de ernst van de symptomen.
Immunosuppressiva : Immunosuppressieve medicijnen, zoals methotrexaat, azathioprine en cyclosporine, werken om het immuunsysteem te kalmeren. Ze kunnen alleen of met hydroxychloroquine (een anti-malariamedicijn ) en mycofenolaatmofetil worden gegeven.
Intraveneus immuunglobuline (IVIG): IVIG-therapie kan de auto-immuunreactie van het lichaam vertragen en schadelijke antilichamen blokkeren die verantwoordelijk zijn voor de ontsteking die de spieren en de huid aantast.
Andere medicijnen : Een ander medicijn dat wordt gebruikt om JM te behandelen is een anti-TNF biologisch medicijn , rituximab.
Fysiotherapie
Fysiotherapie en fysieke activiteit zijn belangrijk voor kinderen met JM. Ze kunnen een kind helpen om spierkracht en flexibiliteit te behouden en te vergroten. Dit voorkomt spierverspilling en stijfheid.
Onderwijs
Familie-educatie over JM kan advies bevatten over het gebruik van zonnebrandcrème om irritatie en schade aan de huid van het kind te voorkomen. UV-licht van de zon kan symptoomopflakkeringen veroorzaken, dus u wilt de blootstelling van uw kind aan de zon misschien beperken. U moet zonnebrandcrème op de huid van uw kind aanbrengen en hem of haar beschermende kleding laten dragen als hij of zij buiten is.
Onderwijs voor het gezin omvat ook manieren om uw kind thuis en op school actief te houden. Gesprekken met een diëtist over gezond en veilig eten zijn ook van vitaal belang, omdat JM het kauwen en slikken kan beïnvloeden.
Behandeling van goedaardige acute myositis bij kinderen
Voor benigne acute myositis bij kinderen kan medicatie worden gegeven om spierpijn te behandelen. Er is echter geen andere behandeling nodig voor de myositis omdat de symptomen binnen een paar dagen zullen verbeteren.
Bel de zorgverlener van uw kind als de zwakte en pijn aanhouden, de huiduitslag niet weggaat of u spierknobbels ziet. U moet onmiddellijk medische hulp zoeken als uw kind koorts heeft met spierpijn en zwakte; een hete, gezwollen en stijve spier; hevige beenpijn; of aanhoudende problemen met lopen.
Gelukkig zijn de resultaten bij de meeste kinderen met virale myositis goed en kunnen ze binnen een paar dagen weer normaal lopen en spelen.
Omgaan met en vooruitzichten
Kinderen met JM kunnen zo normaal mogelijk leven. Ze kunnen naar school gaan, sporten en deelnemen aan familieactiviteiten. Sporten is niet schadelijk voor uw kind en er zijn geen beperkingen op activiteiten, zolang die activiteiten veilig zijn. Sterker nog, actief zijn kan helpen de spierkracht en het uithoudingsvermogen te vergroten en het energieniveau van het kind te verhogen.
Er is geen specifiek dieet dat een kind met JM moet volgen of specifieke voedingsmiddelen die de symptomen kunnen verergeren. Uw kind kan een standaard, gezond dieet volgen.
Hoe lang kan myositis duren?
Juveniele myositis is een chronische aandoening, maar het treft alle kinderen anders. Bij sommige kinderen verdwijnen de symptomen na het starten van fysiotherapie en hebben ze na een paar jaar mogelijk geen medicatie of behandelingen meer nodig. Andere kinderen hebben mogelijk een levenslange behandeling nodig om de symptomen van myositis te beheersen.
Samenvatting
Juveniele myositis is behandelbaar en het is heel goed mogelijk dat een kind in remissie gaat van JM. Sommige kinderen kunnen echter een actievere ziekte en ernstigere symptomen ervaren die mogelijk niet snel op medicijnen reageren. Er is geen manier om te weten hoe uw kind op behandelingen zal reageren en hoe lang het zal duren om er een te vinden die werkt.
Het belangrijkste is dat uw kind al zijn medicijnen neemt en fysiotherapie afrondt. En de meeste kinderen, zelfs degenen die grotere uitdagingen tegenkomen, zullen opgroeien tot een vol en actief leven.