Er zijn veel oorzaken voor gespleten oorlellen en verwijde oorgaatjes . Gespleten oorlellen worden vaak veroorzaakt door acuut trauma, wat kan optreden als oorbellen door het gaatje worden getrokken, bijvoorbeeld als ze worden vastgepakt door een klein kind of door een enthousiaste hond die zijn baasje begroet. Zelfs het herhaaldelijk aan- en uittrekken van kleding over het hoofd terwijl je oorbellen draagt, kan onbedoeld trauma aan de oorlel veroorzaken.
Bovendien kan het regelmatig dragen van zware oorbellen het piercinggat langer maken en er uiteindelijk voor zorgen dat het er na verloop van tijd doorheen trekt. Mensen met dunne oorlellen zijn hier vatbaarder voor.
Gespleten oorlellen kunnen zelfs voorkomen bij mensen die geen gaatjes in hun oren hebben. Soms kunnen te strakke clip-on oorbellen de bloedtoevoer naar de oorlel beperken, wat leidt tot necrose of de dood van een deel van de oorlel, waardoor een gespleten oorlel ontstaat. Er zijn ook aangeboren oorzaken van gespleten oorlellen.
Verwijde oorgaatjes, soms ook wel gedeeltelijk gespleten oorlellen genoemd, kunnen ontstaan doordat u zware oorbellen draagt die het gaatje geleidelijk groter maken, of doordat u oorbellen uittrekt terwijl ze in uw oor zitten, maar niet door uw oor gaan.
Sommige oorpiercings worden expres opgerekt om ruimte te bieden aan grotere oorschelpen.
Het goede nieuws is dat dit iets is dat teruggedraaid kan worden. Dit is wat u moet weten over het repareren van een gespleten of gedeeltelijk gespleten oorlel.
Inhoudsopgave
Omkeren en repareren van gespleten oorlellen
Om een gespleten oorlel, een verbreed piercinggaatje of een uitgerekte oorpiercing te corrigeren, is een chirurgische ingreep noodzakelijk. Gezichtsplastisch chirurgen, KNO-artsen en dermatologische chirurgen behoren tot de zorgverleners die deze ingrepen kunnen uitvoeren.
Eerst wordt het gebied schoongemaakt met een antiseptisch middel. Om het gebied te verdoven, wordt er een plaatselijke verdoving in of rond het gebied dat gefixeerd moet worden, geïnjecteerd.
Tijdens de operatie wordt een klein stukje huid rondom de scheur of het verbrede gat weggesneden en vervolgens weer aan elkaar gehecht met een speciale techniek die ‘W-plastiek’ wordt genoemd. Hierdoor wordt voorkomen dat er inkepingen ontstaan terwijl het litteken geneest en rijpt.
Afhankelijk van het type hechtmateriaal (hechtingen) dat is gebruikt, moet u mogelijk terugkomen om de hechtingen te laten verwijderen. Sommige hechtingen worden door het lichaam opgenomen en hoeven niet te worden verwijderd. Als er geen complicaties zijn, kunt u na de procedure hoogstwaarschijnlijk weer naar huis.
Als u geïnteresseerd bent in het laten herstellen of repareren van uw gespleten oorlel, verwijde piercinggaatjes of uitgerekte oorpiercings, maak dan een afspraak met een medisch professional die deze procedure uitvoert.
Laat uw zorgverlener weten of u een geschiedenis hebt van grote littekens of keloïden. Bespreek hoe u wilt dat uw oorlel eruitziet na de ingreep en vertel uw arts of u na de ingreep nog steeds oorbellen wilt dragen.
De meeste verzekeringen dekken dit soort ingrepen niet, dus de reparatiekosten zijn waarschijnlijk voor eigen rekening.
Of u na de behandeling opnieuw uw oren moet laten piercen, hangt ervan af of u dat wilt en hoe de reparatieprocedure is uitgevoerd.
Sommige chirurgische technieken houden in dat er een klein gaatje of kanaaltje voor oorbellen overblijft na de reparatie. Laat uw zorgverlener weten of u na de procedure oorbellen wilt dragen en de juiste techniek kan worden gekozen.
Risicofactoren en complicaties
Zoals bij elke chirurgische ingreep waarbij de huid wordt gesneden, kunnen er verschillende mogelijke complicaties optreden, waaronder pijn, bloedingen, infectie, littekenvorming en depressie of inkeping van het gebied. U zult waarschijnlijk een klein litteken overhouden na de ingreep.
Als u echter zelf of in uw familie last heeft van grote, dikke littekens, is de kans groter dat u dit type litteken ook krijgt.
Postoperatieve zorg
Uw zorgverlener zal de juiste wondverzorging na de procedure beoordelen. Meestal moet de wond 24 tot 48 uur na de procedure droog blijven. Zodra die periode voorbij is, kan
dagelijkse wondverzorging worden aanbevolen.
Uw zorgverlener kan ook aanbevelen om een zalf op het gebied aan te brengen. Sommige artsen kunnen siliconen gelfolie of injecties aanbevelen als u risico loopt op het ontwikkelen van grote, omvangrijke littekens zoals keloïden.