Gebroken botten zijn veelvoorkomende verwondingen en veel kinderen krijgen minstens één breuk in hun groeijaren. Hoe ze ontstaan, en hoe we ze behandelen, kan bij kinderen heel anders zijn dan bij volwassenen. Omdat het bot van een kind snel groeit, is het flexibeler en breekt het mogelijk niet helemaal.
In plaats daarvan zullen we een breuk zien die beter bekend staat als een ‘greenstick’-breuk.
Inhoudsopgave
Oorzaken en kenmerken van een Greenstick-fractuur
De term “greenstick fracture” wordt gebruikt omdat het een jonge, groene tak oproept die buigt en zelfs splintert, maar niet volledig breekt. Als zodanig wordt het geclassificeerd als een onvolledige breuk, aangezien slechts één kant van het bot gebroken is terwijl de andere kant slechts gebogen is.
Hoewel greenstickfracturen meestal voorkomen bij baby’s en peuters, kunnen ze soms ook voorkomen bij kinderen in de vroege adolescentie en pre-adolescentiejaren.
Een greenstickfractuur is een van de vier typen onvolledige fracturen die worden gekenmerkt door een zichtbare kromming in een bot die een breuk aan de andere kant veroorzaakt. Ze verschillen van gespfracturen , die worden veroorzaakt door impact, of boogfracturen, waarbij de kromming van een bot ervoor zorgt dat het breekt.
Hoewel een greenstickfractuur het gevolg kan zijn van een val of een impact op het scheenbeen of de onderarm, suggereert het fractuurpatroon vaak een buiging of verdraaiing van een ledemaat. Dit kan ontstaan wanneer de arm van een kind te krachtig wordt gedraaid, opzettelijk of onopzettelijk.
Een greenstickfractuur kan erg pijnlijk zijn. Bij kleinere kinderen en baby’s zal een greenstickfractuur er bijna altijd voor zorgen dat het kind ontroostbaar huilt. Oudere kinderen zullen doorgaans het gewonde ledemaat of lichaamsdeel vastpakken om het te beschermen. Lokale blauwe plekken en zwellingen kunnen ook voorkomen.
Behandeling van Greenstick-fracturen
Als het gebroken bot niet ernstig uit de lijn is gebogen, kan een spalk of gips voldoende zijn om de breuk te behandelen. Een groeiend skelet heeft het opmerkelijke vermogen om bot te hermodelleren, zodat fracturen zichzelf vaak in de loop van de tijd opnieuw kunnen uitlijnen met weinig interventie.
De genezing van een greenstickfractuur is afhankelijk van een aantal factoren, waaronder de leeftijd van het kind, de ernst van de breuk en de locatie van de breuk. Over het algemeen geldt: hoe jonger het kind is, hoe gemakkelijker het herstel zal zijn.
In sommige gevallen moet de greenstickfractuur teruggebogen en opnieuw gepositioneerd worden in een procedure die een fractuurreductie wordt genoemd . Een verdoving kan nodig zijn terwijl de arts het bot van het kind handmatig opnieuw in de juiste positie brengt.
Na de reductie wordt er een gipsverband of spalk aangebracht om het bot te stabiliseren en de juiste uitlijning te behouden. Afhankelijk van hoe snel het bot geneest, kan een gipsverband nodig zijn voor een paar weken, een maand of zelfs langer.
Voor verwondingen aan de pols werkt een verwijderbare spalk beter, omdat deze redelijke beweging toestaat terwijl het bot begint te genezen. Dit kan de stijfheid en bewegingsbeperking voorkomen die kunnen optreden wanneer de pols volledig geïmmobiliseerd is.