Aloë is een succulente plant die al sinds de tijd van de oude Egyptenaren voor medicinale doeleinden wordt gebruikt. Het meest voorkomende type aloë is Aloe barbadensis , beter bekend als aloë vera. Deze veelzijdige plant werd voor het eerst gevonden in zuidelijk Afrika en groeit nu overal in Afrika, het Middellandse Zeegebied en delen van Zuid-Amerika.
De delen van de Aloëplant die medicinaal worden gebruikt, zijn de gel die zich in de bladeren bevindt en het sap (een bittere, gele, plakkerige substantie genaamd Aloë-latex) dat zich net binnen het bladoppervlak bevindt.
Inhoudsopgave
Hoe Aloë wordt gebruikt
Aloë is een bekende ontstekingsremmer en kan zelfs antibacteriële en schimmelwerende eigenschappen hebben. De gel van de aloëplant wordt vaak plaatselijk gebruikt op droge, gebroken of verbrande huid als verzachtend middel en pijnstiller. Bij dieren is aangetoond dat aloëgel ontstekingen vermindert.
In een onderzoek naar het gebruik van aloë bij colitis ulcerosa bleek ingenomen aloëgel beter te werken dan placebo bij het verminderen van de ziekteactiviteit. Dat onderzoek was echter klein (met slechts 44 patiënten) en er zijn geen andere onderzoeken geweest die dezelfde resultaten lieten zien.
Vanwege deze beperkingen concluderen deskundigen dat er niet genoeg bewijs is om het wijdverbreide gebruik van aloë aan te bevelen voor de behandeling van colitis ulcerosa of de andere belangrijke vorm van inflammatoire darmziekte (IBD) , de ziekte van Crohn.
Aloë latex is een krachtig laxeermiddel en mag niet worden gebruikt door mensen met aambeien, colitis ulcerosa, de ziekte van Crohn , het prikkelbare darmsyndroom , diverticulose , darmblokkades of andere gastro-intestinale aandoeningen. Het wordt niet vaak gebruikt als laxeermiddel omdat het pijnlijke buikkrampen kan veroorzaken.
Waarom er niet meer studies zijn over Aloë
Kruidenremedies zijn over het algemeen moeilijk te bestuderen om verschillende redenen. Een reden is dat het lastig is om ervoor te zorgen dat iedereen in de proef hetzelfde krijgt, omdat er variaties kunnen zijn in de kwaliteit van het gebruikte product.
Bovendien bestaat het risico dat er in sommige gevallen andere bestanddelen aanwezig zijn in de bereiding van de onderzochte stof, waardoor de resultaten van het onderzoek verdacht worden.
In deze gevallen zou het moeilijk zijn om te weten hoeveel aloë patiënten kregen, of of onvolkomenheden in de kwaliteit van het product verantwoordelijk waren voor een respons (of zelfs een non-respons). Er is ook de vraag wat de dosering zou moeten zijn om een effect te bereiken.
Een ander probleem is dat patiënten die een kruidenpreparaat krijgen, mogelijk geen andere behandelingen ondergaan. Dat kan ethische consequenties hebben: wat als patiënten niet beter worden van het kruidengeneesmiddel?
Omgekeerd kunnen patiënten een andere conventionele therapie krijgen (zoals een 5-ASA-medicijn of een biologisch medicijn), en zou het moeilijk zijn om te weten of een reactie afkomstig was van het supplement of het medicijn. Als gevolg hiervan zijn er weinig studies over kruidenremedies voor ziekten zoals IBD, en nog minder die specifiek ingaan op het effect dat aloë heeft op colitis ulcerosa.
Interacties met andere geneesmiddelen
Aloë latex kan de effectiviteit van medicijnen die in de buurt van het supplement worden ingenomen (tegelijkertijd of tot enkele uren nadat de aloë is gebruikt) verminderen. Als laxeermiddel kan aloë de tijd versnellen die een medicijn nodig heeft om door het spijsverteringsstelsel te reizen , en kan het ertoe leiden dat sommige medicijnen niet goed worden opgenomen. Aloë mag niet samen met stimulerende laxeermiddelen worden gebruikt.
Bij langdurig gebruik van aloë zijn lage kaliumspiegels in het bloed (hypokaliëmie) waargenomen. Voorzichtigheid is geboden als aloë wordt gecombineerd met een diuretisch medicijn of andere medicijnen die de kaliumspiegels kunnen beïnvloeden. Voor mensen die bepaalde medicijnen gebruiken (bijvoorbeeld Digoxine), kan hypokaliëmie bijzonder gevaarlijk zijn en mag aloë niet worden gebruikt.
Zoals bij elk voedingssupplement is het belangrijk om een arts te raadplegen voordat u aloë in combinatie met andere medicijnen gebruikt.
Aloë gebruiken tijdens de zwangerschap
Aloë-latex wordt niet als veilig beschouwd om te gebruiken tijdens de zwangerschap, en mag ook niet worden gebruikt door moeders die borstvoeding geven, omdat er bewijs is van mogelijke risico’s. Raadpleeg uw arts over mogelijke effecten die aloë kan hebben op een ongeboren kind of een baby.
Waarschuwingen over Aloë
Aloë-latex, het sap dat zich net in het blad van de plant bevindt, is een bekend laxeermiddel, dat ook verslavend is. Aloë-latex werkt als laxeermiddel omdat het de absorptie van water in de darmen voorkomt, waardoor de inhoud van de darmen sneller beweegt. Voortdurend gebruik van aloë-latex kan resulteren in de noodzaak van hogere doses om dezelfde effecten te bereiken en permanente schade aan de spier in de darmen. Grote doses staan erom bekend bloederige diarree en nierschade te veroorzaken.
Een woord van Health Life Guide
Aloëgel wordt over het algemeen als veilig beschouwd, ook al is niet aangetoond dat het effectief is bij de behandeling van colitis ulcerosa. Aloëlatex is een krachtig laxeermiddel en kan giftig zijn in hoge doseringen. Alle alternatieve remedies voor IBD of andere aandoeningen moeten altijd worden besproken met een arts of zorgprofessional.