De externe tussenribspierenzijn kleine spieren die zich tussen elke rib bevinden, beginnend bij de eerste rib en doorlopend tot de 11e rib. De bewegingen van deze spieren helpen de longen door de ribben omhoog te brengen en de borstholte te vergroten. Deze extra ruimte in de borstholte zorgt ervoor dat de longen zich elke keer dat iemand inademt met lucht vullen. Het achtervoegsel ‘-costal’ geeft aan dat de spieren betrokken zijn bij de beweging van de ribben, terwijl ‘inter-‘ aangeeft dat de spieren zich tussen elke rib bevinden.
Inhoudsopgave
Anatomie
Er zijn twee sets intercostale spieren in de ribbenkast. Externe intercostale spieren bevinden zich op het oppervlak, net onder de huid, en zorgen voor spiercontracties die helpen bij het inademen. Interne intercostale spieren bevinden zich in de spierlaag direct onder de externe intercostale spieren. Interne intercostale spieren helpen bij het uitademen en het terugbrengen van de ribben en borstholte naar hun oorspronkelijke positie. Deze spieren vullen samen de ruimte tussen elke rib op en bieden ondersteuning voor het ademhalingssysteem.
Omdat externe intercostale spieren kleine maar relatief krachtige spieren zijn, strekt elke spier zich uit van de onderkant tot de bovenkant van elke rib. Deze locatie zorgt ervoor dat de externe intercostale spieren de ribben omhoog kunnen tillen en ze uit elkaar kunnen spreiden. Deze bewegingen maken ruimte voor de longen om uit te zetten met de lucht die de intercostale spieren naar het lichaam hebben gebracht.
De gezondheid en het functioneren van de wervelkolom is ook afhankelijk van de juiste samentrekking van de intercostale spieren. Deze interactie is grotendeels te danken aan de manier waarop elke rib om het lichaam heen wikkelt en eindigt bij de wervelkolom.
Externe intercostales ontvangen zenuwsignalen van de intercostale zenuwen, die afkomstig zijn van het ruggenmerg. Elke externe intercostale spier wordt van bloed voorzien door drie grote slagaders.
Anatomische variaties van de externe intercostale spieren zijn meestal gerelateerd aan verschillen in de grootte van de ribben, het borstbeen en andere botstructuren in de borstholte. Variabele groottes en vormen van deze botten kunnen ervoor zorgen dat de externe intercostale spieren te groot of te klein zijn om te voldoen aan de ademhalingsbehoeften van het individu.
Functie
De externe intercostals zijn de meer oppervlakkige spieren tussen de ribben die dienen om de ribbenkast op te tillen en de longen te helpen uit te zetten om lucht op te nemen. Vanwege de rol die intercostals spelen bij het optillen van de ribben en het uitzetten van de borstholte, moet hun samentrekking worden geactiveerd om tijdige toegang tot de longen mogelijk te maken.
De externe intercostaalspieren spelen een grote rol in het ademhalingssysteem. Echter, vanwege de kleine omvang van de externe intercostaalspieren, zijn er verschillende andere spieren in het bovenlichaam die helpen bij bewegingen die verband houden met aanpassingen van de ribbenkast. De serratus posterior en pectoralis minor spieren helpen bij het optillen van de bovenste ribben. De sternocleidomastoïde spier , die van de kaak komt en over de nek loopt, beweegt het borstbeen omhoog. De scalene en latissimus dorsi spieren in de bovenrug helpen ook bij het optillen van het schouderblad om extra ruimte in de ribbenkast te creëren.
Tijdens een thoracostomie , een procedure om vocht uit de longen te verwijderen, worden de intercostale ruimtes tussen de ribben vaak aangeprikt.
Geassocieerde voorwaarden
Zoals bij elke spier kunnen de externe intercostaalspieren overbelast raken als gevolg van te veel stress of druk. Het is gemakkelijk om een overbelaste externe intercostaal te verwarren met een rug- of nekblessure, aangezien dit de plek is waar de meeste symptomen zich voordoen. Iemand met overbelaste externe intercostaalspieren ervaart scherpe pijn in de bovenrug en ribben. Deze pijn wordt erger bij hoesten, niezen en diep ademhalen. Hierdoor worden de ribben van een persoon gevoelig met de mogelijkheid van spasmen in de externe intercostaalspieren. De aanwezigheid van pijn over specifieke ribben helpt de verwarring tussen een overbelaste bovenrug en overbelaste externe intercostaalspieren weg te nemen.
De oorzaak van overbelaste externe intercostaalspieren is doorgaans te veel inspanning of direct letsel aan de spieren door aanvallen of ademhalingsproblemen. Herhaalde activiteiten zoals draaien bij yoga, golf, tennis en gewichtheffen kunnen ook spanning op de externe intercostaalspieren veroorzaken. Ook banen waarbij herhaaldelijke bewegingen nodig zijn, zoals boven het hoofd tillen en zware voorwerpen dragen, kunnen deze blessure veroorzaken. Hoewel deelname aan deze activiteiten iemand wel het risico oplevert om dergelijke spieren te overbelasten, treedt deze blessure vaak op bij personen die over het algemeen verzwakt zijn door gebrek aan beweging of een langdurige ziekte.
Artsen kunnen gespannen intercostale spieren diagnosticeren door middel van een lichamelijk onderzoek. Omdat scherpe pijn de oorzaak kan zijn van een gebroken rib , kan een arts een röntgenfoto maken om een definitieve diagnose te stellen. Medische behandeling van gespannen intercostale spieren omvat het gebruik van warmte en ijs om zwelling, rust- en activiteitsbeperkingen te verminderen, samen met pijnstillers. Artsen kunnen spierontspanners aanbevelen voor personen die last hebben van spasmen van de intercostale spieren. Als zwelling en pijn na vijf tot zeven weken aanhouden, kunnen artsen ontstekingsremmende injecties gebruiken als tweedelijnsbehandelingen.
Revalidatie
Fysiotherapie en ergotherapie worden vaak aanbevolen om intercostale spieren te revalideren die mogelijk zijn verrekt door gebrek aan activiteit of een slechte houding. Therapie voor dit type blessure richt zich vaak op pijnbeheersing met de integratie van versterkingsprogramma’s. Deze versterkingsprogramma’s verbeteren de houding , bouwen uithoudingsvermogen op en verbeteren de ademhalingspatronen van een persoon.
Het handhaven van gezonde patronen zoals deze zal ervoor zorgen dat een individu sneller geneest van een dergelijke spanning. Deze revalidatie zal ook dienen om toekomstige verwondingen aan de externe intercostale spieren te voorkomen.