Een hoge enkelverstuiking is een blessure aan het syndesmotische ligamentcomplex dat de botten van het onderbeen, de tibia (scheenbeen) en fibula verbindt en stabiliseert. Syndesmotische blessures ontstaan wanneer de enkel krachtig naar buiten wordt gedraaid (een externe rotatieblessure) of wanneer het been naar binnen draait terwijl de voet op de grond staat.
Hoge enkelverstuikingen genezen doorgaans langzamer dan gewone enkelverstuikingen. Als een hoge enkelverstuiking niet wordt behandeld, kan het enkelgewricht vatbaar worden voor verdere blessures.
Die behandeling is afhankelijk van de mate van de verwonding: een lichte verwonding waarbij het enkelgewricht normaal kan functioneren, kan doorgaans worden behandeld met basiszorg, zoals een spalk, laars of loopgips en fysiotherapie. Een uitgebreidere hoge enkelblessure kan een operatie vereisen.
De hersteltijd voor een ernstige enkelverstuiking waarvoor geen operatie nodig is, bedraagt doorgaans zes tot acht weken.
Inhoudsopgave
Huismiddeltjes en levensstijl
Als het gewricht stabiel is, kan een hoge enkelverstuiking meestal succesvol behandeld worden met RICE en immobilisatie.
RICE is een vierdelig protocol voor het verminderen van zwelling en ontsteking in een geblesseerd gewricht:
- Rust : Dit betekent dat u niet mag lopen, staan of op welke manier dan ook gewicht op de aangetaste enkel mag zetten.
- IJs : Leg de eerste paar dagen na een blessure ongeveer 15 minuten lang om de paar uur ijs op de plek om ontsteking en zwelling te verminderen.
- Compressie : Wikkel het onderbeen in een elastisch verband om zwelling te minimaliseren. Het verband moet strak zitten, maar niet zo strak dat het de bloedsomloop afsnijdt.
- Hoogte : Ga zitten of liggen met uw voet hoger dan het hartniveau om zwelling en pijn te verminderen.
Het gewricht zo stil mogelijk houden bevordert de genezing. Dit kan met een brace, spalk of gips, meestal gecombineerd met krukken als bewegen onvermijdelijk is. Een andere optie is een speciale laars waarmee u kunt lopen terwijl de voet en enkel in een stabiele positie blijven, zodat de blessure kan genezen.
Vrij verkrijgbare (OTC) therapieën
Om pijn te verlichten en zwelling en ontsteking te verlichten die veroorzaakt worden door een hoge enkelverstuiking, zouden vrij verkrijgbare pijnstillers voldoende moeten zijn. Opties zijn onder andere:
- Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals Advil of Motrin B (ibuprofen)
- Tylenol (paracetamol)
- Aleve ( naproxen )
Uw zorgverlener kan u helpen bepalen welke pijnstiller het beste bij u past, afhankelijk van de medicijnen die u eventueel al gebruikt.
Operaties en door specialisten aangestuurde procedures
Wanneer een hoge enkelverstuiking zo ernstig is dat de enkel niet meer stabiel is, zoals in gevallen waarin een aangetaste band volledig is afgescheurd, is meestal een corrigerende operatie noodzakelijk.
De standaardprocedure voor het repareren en stabiliseren van een ernstige enkelverstuiking bestaat uit het plaatsen van een of twee schroeven tussen het scheenbeen en het kuitbeen om de twee botten bij elkaar te houden. Dit verlicht de druk op de banden en zorgt ervoor dat ze in de juiste positie kunnen genezen.
Nadat het ligament is genezen, verwijderen sommige chirurgen de schroeven zodat de botten weer normaal kunnen bewegen. Anderen raden aan om de schroeven te laten zitten. Het potentiële probleem hierbij is dat schroeven kunnen breken onder herhaaldelijke stress en operatief verwijderd moeten worden.
Na immobilisatie of een operatie kan fysiotherapie nodig zijn om de ondersteunende structuren van de enkel te versterken, de bewegingsvrijheid van de enkel te verbeteren en het evenwicht te verfijnen met neuromusculaire training.
Een woord van Health Life Guide
Een hoge enkelverstuiking is vaak ingewikkelder en lastiger te behandelen dan een “gewone” enkelverstuiking. Deze blessures komen vaak voor bij atleten die aan high-impact sporten doen, zoals voetbal, hockey, basketbal en lacrosse.
Spelers moeten extra voorzichtig zijn met het hervatten van hun sport, en wachten tot hun zorgverlener en/of fysiotherapeut hen groen licht geeft, wat wel zes weken tot zes maanden kan duren. Ze moeten zich houden aan de voorgeschreven rek- en strekoefeningen om de enkel sterk en stabiel te houden.