Er Productions Limited / Getty Images
Belangrijkste punten:
- Sinds maart hanteren ziekenhuizen een streng bezoekbeleid, wat een grote impact heeft op patiënten en hun families.
- Ziekenhuizen in het hele land versoepelen nu langzaam hun protocollen en zoeken naar haalbare manieren om tegemoet te komen aan de emotionele behoeften van patiënten en tegelijkertijd de verspreiding van COVID-19 te voorkomen.
- Beperkingen in het ziekenhuisbezoek kunnen ertoe leiden dat patiënten geen vertrouwenspersoon en fysieke steun van hun dierbaren hebben.
Het was 15 mei toen Emily Schmitz’ 78-jarige vader voor het eerst werd opgenomen in het ziekenhuis voor een operatie aan een dunnedarmobstructie . Ondanks dat haar vader negatief testte op COVID-19, zegt Schmitz dat zij en haar broers en zussen hem niet mochten zien vanwege het strikte bezoekbeleid van het ziekenhuis.
Schmitz, die een communicatiebureau in Austin, Texas, bezit, vertelt Health Life Guide dat het aanvankelijk goed ging met haar vader, maar dat hij snel achteruitging – tekenen van verwarring vertoonde – wat haar en haar broers en zussen zorgen baarde. Al snel belden ze talloze keren naar het ziekenhuis om ervoor te zorgen dat aan de behoeften van hun vader werd voldaan, waaronder een verzoek om water.
“[Mijn zus] vroeg elke dag om hem te zien, vooral toen zijn mentale en fysieke toestand achteruitging, en ze wilden haar nog steeds niet toestaan om hem te zien en pleitten voor betere zorg voor hem,” zegt ze. Uiteindelijk, op 21 mei, stond het ziekenhuis Schmitz’ zus toe om hun vader te bezoeken, maar slechts voor één dag.
Schmitz maakte zich steeds meer zorgen over de toestand van haar vader en vloog vanuit Texas over, maar toen ze in het ziekenhuis aankwam, werd haar bezoek geweigerd. Ze besloot het heft in eigen handen te nemen. “Ik heb het helemaal tot aan de ziekenhuisadministrateur gebracht en het duurde even voordat iemand naar ons luisterde,” zegt Schmitz. “Het was behoorlijk frustrerend.”
Op 29 mei gaf het ziekenhuis Schmitz en haar broers en zussen eindelijk toestemming om hun vader te bezoeken, die op dat moment in kritieke toestand op de intensive care lag. Ze droegen maskers en handschoenen en mochten slechts 10 minuten op bezoek komen.
Hun vader overleed de volgende dag – alleen – niet aan de dunnedarmobstructie waarvoor hij oorspronkelijk was opgenomen, maar aan een ernstige sepsis met septische shock.
“Families kennen hun dierbaren en weten wanneer er iets niet klopt,” zegt Schmitz. “Dus het niet kunnen hebben van iemand die er is voor de patiënt is waar ziekenhuissystemen echt tekortschieten.”
Na maanden van beperkende bezoekregels, spreken patiënten en hun families zich uit over de emotionele tol van COVID-19. Nu reageren ziekenhuizen in het hele land door hun protocollen langzaam te versoepelen en nieuwe strategieën te implementeren om families verbonden te houden.
Inhoudsopgave
Wat dit voor u betekent
Als u of uw dierbare naar het ziekenhuis moet, neem dan contact op met uw plaatselijke ziekenhuis om hun bijgewerkte COVID-19-bezoekbeleid te bekijken. Telefonische en videogesprekken zijn goede manieren om in contact te blijven, maar uw plaatselijke ziekenhuis heeft mogelijk andere middelen om families te helpen omgaan met de afstand.
Hoe strikt zijn de bezoekregels nu?
Aan het begin van de pandemie voerden de meeste ziekenhuizen strikte regels in voor geen bezoekers om de verspreiding van COVID-19 tegen te gaan. Uit een onderzoek in juli, gepubliceerd in The American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine , bleek dat van de 48 ziekenhuizen in Michigan 39% bezoekers zonder uitzondering verbood en 59% bezoekers alleen toeliet onder “bepaalde uitzonderingen”. Deze bepaalde uitzonderingen betekenden vaak situaties aan het einde van het leven of de geboorte van een kind. Ziekenhuissystemen stellen hun eigen individuele beleid op, maar federale organisaties zoals de Centers for Disease Control and Prevention hebben COVID-19-richtlijnen voor zorginstellingen gepubliceerd.
Na verschillende rapporten over de negatieve manieren waarop bezoekbeleid patiënten en hun families heeft beïnvloed, beginnen sommige ziekenhuizen hun beperkingen te versoepelen, terwijl bezoekers nog steeds de nodige COVID-19-voorzorgsmaatregelen moeten nemen, zoals het dragen van maskers. Bijvoorbeeld, voor afdelingen voor patiënten die opgenomen zijn, staat MedStar Health System, gevestigd in Maryland en Washington DC, patiënten nu één bezoeker per dag toe, maar alleen als die patiënt geen COVID-19 heeft.
Voor moeders en baby’s
“Aanvankelijk hebben we een draconische aanpak geïmplementeerd, waarbij we bijna alle bezoekers volledig blokkeerden, behalve de partner van de moeder”, vertelt Jorge E. Perez, MD , neonatoloog en medeoprichter van Kidz Medical Services, aan Health Life Guide.
Volgens Perez, die ook medisch directeur is van neonatale en pasgeboren diensten in het South Miami Hospital in Florida, zou de bezoeker geïsoleerd moeten blijven in de kamer van de moeder totdat de moeder en de baby ontslagen zijn. Als de bezoeker het ziekenhuis verlaat, kan hij of zij niet meer terugkeren.
Hoewel de regel van één bezoeker per patiënt nog steeds van kracht is in het South Miami Hospital, mag een bezoeker die het ziekenhuis verlaat, nu terugkeren.
Vergelijkbare strenge maatregelen waren gebruikelijk in andere ziekenhuizen, vooral tijdens het hoogtepunt van de pandemie, toen de impact van COVID-19 op baby’s relatief onbekend was. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) hebben de meeste pasgeborenen die het virus oplopen milde of geen symptomen, maar er zijn meldingen geweest van pasgeborenen die ernstige gevallen van COVID-19 ontwikkelden.
“We moesten creatief zijn om gezinsgerichte zorg te blijven bieden,” zegt Perez. Het Kidz Medical-team in zijn ziekenhuis communiceerde dagelijks met de ouders van patiënten op de NICU. Daarnaast zorgden ze voor 24/7 kijkcamera’s, zodat ouders en familieleden de baby’s in realtime konden bekijken en hun voortgang konden volgen.
“Het is bekend dat vrouwen betere geboorte-uitkomsten hebben wanneer stressniveaus worden verlaagd en wanneer ze worden omringd door steun en voorspraak,” vertelt Talitha Phillips , een bevallings- en postpartumdoula in Los Angeles en CEO van Claris Health, aan Health Life Guide. “Dit is vooral van cruciaal belang voor gekleurde vrouwen die al te maken hebben met gezondheidsverschillen als het gaat om bevalling en geboorte.”
Phillips is geen onbekende in de emotionele moeilijkheden waarmee zwangere vrouwen te maken krijgen wanneer ze gedwongen worden om slechts één persoon te kiezen die hen in het ziekenhuis begeleidt. Zij en haar cliënten waren er kapot van toen ze hoorden over de beperkende bezoekregels die in maart van kracht werden.
“Ik zal nooit vergeten hoe ik in een Uber zat en huilde nadat ik een moeder en haar man bij de ingang van een ziekenhuis moest achterlaten,” zegt ze. “We hadden 12 uur lang samen gewerkt en op haar meest intense momenten moest ik haar ‘verlaten’.”
Ze legt uit dat hoewel de mogelijkheid om haar bevallings- en postpartum doula-diensten in het ziekenhuis te verlenen nog steeds beperkt is, “in de afgelopen twee weken zijn twee ziekenhuizen in LA begonnen met het toestaan dat vrouwen een partner en één ondersteunend persoon meenemen.”
Voor IC-patiënten
De regels voor bezoek aan de ICU variëren sterk per ziekenhuis en staat. Zo staat het University of California San Francisco Health System nu maximaal twee bezoekers tegelijk toe op de ICU. Bezoekers mogen op elk gewenst moment langskomen en één bezoeker mag blijven overnachten.
Onderzoeken tonen aan dat bezoek erg belangrijk is voor patiënten op intensive care-afdelingen, vooral voor degenen die niet voor zichzelf kunnen opkomen. Onderzoekers ontdekten dat de aanwezigheid van familie aan het bed kan helpen om delirium te verminderen en families te helpen betere beslissingen te nemen met betrekking tot de zorg voor hun dierbaren.
Schmitz en haar familie wensten dat ze bij haar vaders zijde hadden kunnen zijn tijdens zijn ziekenhuisopname. Strikte COVID-19-bezoekregels maakten het moeilijk voor haar en haar broers en zussen om voor hem op te komen en bij te houden welke zorg hij nodig had.
“De boodschap die ik het meest dringend wil overbrengen, is hoe belangrijk het is om een pleitbezorger voor je familielid te hebben, je uit te spreken en het aan de kaak te stellen als dat nodig is”, zegt Schmitz.