Reddingsbeademing (voorheen bekend als mond-op-mondbeademing) is een levensreddende interventie waarbij u lucht in de mond van een persoon blaast nadat deze is gestopt met ademen. Het wordt vaak gebruikt in combinatie met borstcompressies tijdens cardiopulmonale reanimatie (CPR) , maar kan ook op zichzelf worden gebruikt als het hart van de persoon nog klopt.
Situaties waarin beademing kan worden toegepast zijn onder meer:
- Verstikkingsongelukken
- Bijna verdrinken
- Overdosis drugs
- Vergiftiging
- Koolmonoxidevergiftiging
- Ernstige astma-aanval
Inhoudsopgave
AHA-aanbevelingen
Bij een hartstilstand is beademing iets wat alleen door gecertificeerde hulpverleners mag worden uitgevoerd.
Dit komt doordat beademing door kunstmatige uitbreiding van de borstkas de bloedstroom naar het hart kan belemmeren. Professionals die gecertificeerd zijn in reanimatie zijn getraind om ervoor te zorgen dat dit de effectiviteit van borstcompressie of de overleving van de behandelde persoon niet ondermijnt.
Bij een hartstilstand adviseert de American Heart Association (AHA) om borstcompressies uit te voeren zonder beademing, als u niet bent opgeleid of niet in staat bent om professionele reanimatie uit te voeren.
Als iemand daarentegen nog wel een hartslag heeft, maar abnormaal ademt, kan beademing helpen om hem of haar in leven te houden totdat de hulpdiensten arriveren.
Zorg ervoor dat u de juiste procedure voor het beademen volgt in een noodsituatie.
Voorbereiding
- Als u geconfronteerd wordt met een persoon die niet ademt, leg hem of haar dan eerst plat op de rug.
- Bel 112 of laat iemand anders 112 bellen terwijl u doorgaat met beademen.
- Controleer de pols van de persoon. Als er een hartslag is, kunt u doorgaan met beademing. Als dat niet het geval is, moet u beginnen met borstcompressies met of zonder beademing.
- Plaats één hand op het voorhoofd van de persoon en gebruik je andere hand om de kin op te tillen. Door de kin te kantelen, wordt de luchtpijp rechtgetrokken, waardoor er een rechte doorgang ontstaat van de mond naar de longen.
- Controleer of er wordt geademd. Luister aandachtig, maar niet langer dan 10 seconden. Als er geen tekenen van ademhaling zijn, begin dan met beademen. Als u knetterende of gewurgde geluiden hoort, kan het zijn dat ze stikken .
- Controleer ten slotte of er iets de luchtpijp blokkeert, zoals braaksel, eten of de achterkant van de tong van de persoon. Als dat zo is, reik er dan met je vingers in en maak het schoon.
Begin nooit met beademen voordat u zeker weet dat de luchtwegen vrij zijn van vuil en andere obstructies.
Reddingsbeademing
- Zodra u zeker weet dat de luchtwegen vrij zijn, knijpt u de neusgaten van de persoon dicht met uw duim en wijsvinger.
- Plaats uw mond op de mond van de persoon en zorg dat deze goed afgesloten is.
- Adem in de mond van de persoon met een stevige maar constante ademhaling om de borstkas omhoog te laten komen. Blaas niet te hard, want de lucht kan de luchtpijp omzeilen en via de slokdarm (voedingssonde) in de maag terechtkomen. Dit kan braken veroorzaken, zelfs als de persoon bewusteloos is.
- Als de borstkas niet omhoog gaat bij de eerste ademhaling, kantel het hoofd dan opnieuw en probeer het opnieuw. Als de borstkas nog steeds niet omhoog gaat, kan het zijn dat de persoon stikt. In zo’n geval moet u de luchtwegen opnieuw controleren en alle rommel die in de weg zit, verwijderen.
- Als u de obstructie kunt verhelpen, kunt u de beademing hervatten.
Als u de obstructie niet kunt verhelpen en beademing niet helpt om de borstkas omhoog te krijgen, moet u overgaan op aangepaste reanimatie waarbij alleen de handen worden gebruikt .
Als het hart is gestopt
Als het hart is gestopt met kloppen, heeft beademing slechts beperkte zin, tenzij het hart niet meer in staat is zuurstofrijk bloed naar de hersenen en de rest van het lichaam te pompen.
In zo’n geval moet u ofwel aangepaste reanimatie (ook wel ‘omstander-reanimatie’ genoemd) uitvoeren, ofwel professionele reanimatie als u de competentie hebt om borstcompressies toe te dienen met beademing
De twee procedures kunnen in grote lijnen als volgt worden beschreven:
- Bij aangepaste reanimatie zou je de borstkas twee keer per seconde samendrukken, ongeveer op het ritme van “Staying Alive” van de Bee Gees.
- Bij professionele reanimatie drukt u 30 keer op de borst met twee compressies per seconde, gevolgd door twee keer beademen.
Probeer nooit professionele reanimatie als u niet recentelijk bent opgeleid en gecertificeerd in de techniek. Dit kan meer kwaad dan goed doen.
Volgens onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Lancet was aangepaste reanimatie effectiever dan professionele reanimatie in situaties met omstanders. Hierdoor nam de overlevingskans toe bij mensen met een hartstilstand buiten het ziekenhuis.