Is het slaapverlamming of nachtmerries?

Er zijn twee verschillende slaapcondities die in hun beschrijvingen op elkaar lijken: slaapverlamming en nachtmerries . Beide kunnen elementen hebben die angstaanjagend zijn, hetzij ervaren door de persoon die het heeft, hetzij door degenen die het zien. Soms worden de termen verkeerdelijk voor elkaar gebruikt, maar er zijn duidelijke verschillen. Wat is het verschil tussen slaapverlamming en nachtmerries? Hoe kunnen deze condities van elkaar worden onderscheiden?

De basisprincipes van slaapverlamming en nachtmerries

Ten eerste is het belangrijk om de basis van elke aandoening te begrijpen. (Om het nog verwarrender te maken: nachtmerries worden soms ook wel slaapangsten genoemd.)

Terwijl u deze gedetailleerde beschrijvingen van elk voorval overweegt, begint u hopelijk enkele van de belangrijkste verschillen tussen slaapverlamming en nachtmerries te herkennen. Om deze verschillen beter te begrijpen, bekijken we enkele hoogtepunten.

Nachtangsten komen zelden voor bij volwassenen, maar komen vooral bij kinderen voor.  Aan de andere kant begint slaapverlamming vaak in de adolescentie en blijft het tot ver in de volwassenheid bestaan.

Een belangrijk element om te overwegen is hoe de aandoening de persoon die het ervaart beïnvloedt. In het geval van nachtmerries, wordt de gebeurtenis niet herinnerd door het kind. Integendeel, slaapverlamming wordt levendig herinnerd in vreselijke details door de persoon die het ondergaat. Dit suggereert verschillende niveaus van bewustzijn in de aandoeningen.

Door signalen te observeren, kun je slaapverlamming en nachtmerries onderscheiden

Wanneer een ouder een nachtmerrie ziet, kan het kind angstig en overstuur lijken, misschien kreunend of schreeuwend.  Daarentegen kan iemand die getuige is van slaapverlamming, stil en stil lijken, met rustige ademhaling en open ogen. De zelfgerapporteerde ervaringen van slaapverlamming kunnen net zo levendig en gevarieerd zijn als die welke in onze dromen voorkomen, wat goed past bij de onderliggende oorzaak. 

Nachtangsten komen voort uit de slow-wave slaap die in het begin van de nacht plaatsvindt. Deze diepe slaap maakt het getroffen kind moeilijk om wakker te worden. Bij slaapverlamming, die vaak tegen de ochtend kan optreden, resulteert het aanhouden van de REM-slaap in de waaktoestand in de karakteristieke symptomen. Er kunnen levendige hallucinaties zijn, een onvermogen om te bewegen of te spreken, en emoties zoals angst. Wanneer dit optreedt als onderdeel van de droomslaap, is het onopvallend, maar wanneer we weer bij bewustzijn zijn, wordt het verontrustend. De unieke slaapstadia die tot deze aandoeningen leiden, vormen een duidelijk verschil.

Het is moeilijk om kinderen wakker te maken uit een nachtmerrie. In plaats daarvan is het het beste dat ze weer in slaap vallen, wat ze vaak doen. De meeste mensen met slaapverlamming vallen ook binnen een paar minuten weer in slaap, maar het is ook mogelijk om vollediger wakker te worden. Sommige mensen melden dat ze geleidelijk de controle over hun ledematen terugkrijgen naarmate de verlamming langzaam verdwijnt. Als alternatief kan iemand anders je ook voldoende stimuleren om je uit je slaapverlamming te wekken.

Geïsoleerde slaapverlamming komt vaak voor en heeft geen grote nadelige gevolgen of associatie met een bepaalde stoornis. Het kan echter ook voorkomen met drie andere karakteristieke symptomen als onderdeel van een ernstigere slaapstoornis genaamd narcolepsie . Omgekeerd kunnen nachtmerries die in de kindertijd voorkomen, simpelweg wijzen op een brein dat nog niet volledig is ontwikkeld. Nachtmerries worden niet geassocieerd met andere slaapstoornissen. Beide aandoeningen kunnen geassocieerd worden met obstructieve slaapapneu, aangezien deze ademhalingsstoornis de slaap kan fragmenteren en tot de episodes kan leiden.

Behandelingen van slaapverlamming en nachtmerries verschillen ook

Tot slot verschillen de behandelingsopties voor slaapverlamming en nachtmerries. Het is vaak niet nodig om nachtmerries te behandelen, omdat de meeste kinderen er overheen groeien. Er is weinig risico op schade en omdat het kind zich de gebeurtenis niet herinnert, zijn er weinig gevolgen. Zodra ouders begrijpen wat er gebeurt en hoe ze het kind het beste weer in slaap kunnen laten vallen, is dit meestal voldoende. In zeldzame gevallen, als de nachtmerries ernstig en verstorend zijn, kunnen medicijnen zoals benzodiazepinen en tricyclische antidepressiva worden gebruikt. 

De behandeling van slaapverlamming bestaat vaak uit het vermijden van triggers die de slaap verstoren, maar het kan ook zijn behandeling niet nodig is.

Concluderend zijn slaapverlamming en nachtmerries onderscheidende aandoeningen die op meerdere manieren kunnen worden onderscheiden. Ze worden door de getroffen persoon anders ervaren en kunnen op unieke wijze worden gekarakteriseerd door wat wordt waargenomen. Elke gebeurtenis vindt plaats op een ander tijdstip van de nacht, in een ander slaapstadium en zelfs op een ander moment in het leven. De behandelingen zijn uniek en het begrijpen of het slaapverlamming of nachtmerries zijn, is een belangrijke eerste stap.

Een woord van Health Life Guide

Als u last heeft van terugkerende slaapverlamming of nachtmerries, laat u dan onderzoeken door een gecertificeerde slaapgeneeskundige. Na een goede evaluatie, inclusief eventueel een slaaponderzoek van een nacht, ontdekt u wellicht een effectieve behandeling die deze gebeurtenissen definitief beëindigt.