Microdosis LSD voor pijn, alzheimer en psychische aandoeningen

Zouden de geestverruimende effecten van LSD chronische pijn en andere symptomen die gepaard gaan met langdurige ziekte kunnen verlichten? Zou het kunnen helpen bij het voorkomen en behandelen van destructieve neurologische ziektes? Een recente golf van onderzoek geeft aan dat het zou kunnen, zelfs zonder dat je gaat hallucineren.

Mensen met chronische pijnziekten zoals fibromyalgie , lupus en reumatoïde artritis kunnen volgens onderzoekers baat hebben bij extreem lage doses lyserginezuurdiethylamide (LSD of “zuur”). Het kan ook helpen bij de behandeling van andere ontstekings- en auto-immuunziekten , de ziekte van Alzheimer en verschillende psychische aandoeningen, waaronder depressie en angst .

De psychedelische drug trok in de jaren 60 veel onderzoeksinteresse, met enkele veelbelovende resultaten, maar die onderzoekslijnen werden grotendeels verlaten toen LSD een gecontroleerde substantie werd. Tot op de dag van vandaag is het in de VS nog steeds geclassificeerd als een Schedule 1-drug, wat betekent dat het een hoog potentieel voor misbruik heeft.

Tegenwoordig is er echter een hernieuwde belangstelling voor de medicinale eigenschappen ervan, waardoor er talloze mogelijke medische toepassingen aan het licht komen.

Wat LSD doet

Bij normale recreatieve doses heeft LSD een intense en krachtige impact op de hersenen. Het kan uw sensaties en percepties van de realiteit vervormen, waardoor levendige hallucinaties ontstaan ​​die tot wel 12 uur aanhouden na één enkele dosis. Wetenschappers geloven dat deze effecten te wijten zijn aan de invloed van de drug op receptoren in uw hersenen die omgaan met de neurotransmitter serotonine. 

Serotonine is een belangrijke chemische stof in de hersenen, waar het een sleutelrol speelt bij veel essentiële functies, waaronder het reguleren van pijnsignalen, gedrag, perceptie, stemming, motoriek, lichaamstemperatuur, honger en dorst, seksueel gedrag en de informatie die binnenkomt via uw vijf zintuigen.

De hallucinaties die LSD kan veroorzaken, voelen volkomen echt aan voor de persoon die ze ervaart. Soms gaan ze ook gepaard met intense, plotselinge emotionele verschuivingen. Dat betekent dat een “acid trip”, zoals de LSD-ervaring wordt genoemd, in een oogwenk van prettig naar angstaanjagend kan gaan.

Deze effecten worden geproduceerd door recreatieve doses van tussen de 50 microgram (μg) en 100 μg. Sommige mensen nemen zelfs hogere doses, die doorgaans sterkere hallucinaties veroorzaken. De diepgaande effecten en extreme onvoorspelbaarheid maken LSD minder wenselijk als medicijn.

Onderzoek wijst echter uit dat het, als het in aanzienlijk kleinere doses wordt gegeven, nog steeds een zeer reële impact heeft op je serotonine-receptoren, maar dan zonder de hallucinaties en andere potentieel negatieve effecten die gepaard kunnen gaan met recreatief LSD-gebruik.

Dat heeft onderzoekers geïnteresseerd in microdoses van de drug. Hoewel het onderzoek nog maar net is begonnen, lijkt het erop dat LSD nuttig kan zijn voor veel verschillende aandoeningen.

LSD en pijnperceptie

Iedereen ervaart pijn op zijn eigen unieke manier. Veel medicijnen, waaronder opioïden zoals Vicodin (hydrocodon-acetaminofen) , verminderen de perceptie van pijnsignalen die door de zenuwen door uw lichaam worden gestuurd.

In een klein onderzoek dat in augustus 2020 werd gepubliceerd, werd gekeken naar de effecten van 5 μg, 10 μg en 20 μg LSD versus placebo op de pijnperceptie bij gezonde vrijwilligers. (Een microgram is een miljoenste van een gram of een duizendste van een milligram.) Bij deze lage doses kan LSD geen psychedelisch (hallucinerend) effect veroorzaken.

De onderzoekers lieten de deelnemers vervolgens een hand in bijna ijskoud water (ongeveer 37 graden Fahrenheit) steken en deze daar zo lang als ze konden houden laten liggen. Na afloop gaven de deelnemers feedback over hoe pijnlijk, onaangenaam en stressvol de ervaring was geweest.

Bij de dosis van 20 μg, maar niet bij de kleinere doses, verdroegen de deelnemers de blootstelling aan kou ongeveer 20% langer dan de mensen die een placebo kregen. Bovendien ervoeren ze minder pijn en ongemak.

Volgens de onderzoekers waren de veranderingen in pijntolerantie en -perceptie vergelijkbaar met de veranderingen die werden waargenomen bij het gebruik van sterke opioïde (narcotische) pijnstillers zoals oxycodon en morfine.

Bovendien waren de effecten vijf uur nadat de drug was toegediend net zo sterk als na 90 minuten. Ze hebben niet verder getest dan dat, maar op basis van eerdere bevindingen dat de effecten van LSD ongeveer 12 uur aanhouden, veronderstellen ze dat het effect op pijnvermindering veel langer dan het venster van vijf uur kan aanhouden.

De negatieve bijwerkingen die in dit onderzoek werden opgemerkt, werden als mild beschouwd en omvatten:

• Spanning
• Somatisatie (symptomen zonder aanwijsbare oorzaak)
• Geheugenverlies
• Verhoogde bloeddruk (die binnen het “normale” bereik bleef)
• Depersonalisatie/derealisatie
• Dissociatie

Onderzoekers zeiden dat het niveau van dissociatie veel lager was dan dat wat werd gezien in studies naar ketamine en cannabis (marihuana) voor pijn. Ketamine-percentages waren drie keer zo hoog als die van LSD, terwijl cannabispercentages 10 keer hoger waren. Dit suggereert dat de cognitieve interferentie van deze lage dosering LSD mild genoeg is om de dagelijkse functie niet te verstoren.

De onderzoekers adviseerden om in toekomstig LSD-onderzoek te kijken naar de impact van de drug op specifieke ziekten.

LSD en fibromyalgie

Hoewel het nog niet is onderzocht als behandeling voor fibromyalgie, lijkt het erop dat de werking van LSD een aantal problemen aanpakt die verband houden met deze chronische pijnaandoening.

Fibromyalgie omvat abnormaal verwerkte pijnsignalen en enkele zeldzame soorten pijn die voortkomen uit disfunctie in het centrale en perifere zenuwstelsel.  Sommige van de onregelmatigheden in de pijnverwerking worden geassocieerd met lage activiteitsniveaus van serotonine en mogelijk disfunctie van serotonine-receptoren.  Het wordt ook gekenmerkt door veranderingen in de connectiviteit tussen verschillende delen van de hersenen. 

LSD lijkt niet alleen een gunstige invloed te hebben op serotonine-receptoren in zowel het centrale als het perifere zenuwstelsel, maar kan volgens onderzoek zelfs de connectiviteit tussen hersengebieden die betrokken zijn bij neuropathische pijn ‘resetten’.  Ook belangrijk: het lijkt aanzienlijk veiliger te zijn dan opioïde pijnstillers.

De huidige behandelingsopties voor fibromyalgie zijn beperkt. Drie medicijnen zijn door de FDA goedgekeurd voor de aandoening en ze werken allemaal door zich te richten op de neurotransmitterfunctie. Deze medicijnen zijn echter niet effectief of ontoereikend voor veel mensen en anderen kunnen ze niet nemen vanwege bijwerkingen. De behoefte aan effectievere en verdraagzamere behandelingen is nijpend.

Auto-immuun- en ontstekingsziekten

Auto-immuunziekten worden gekenmerkt door een overactief immuunsysteem dat probeert gezonde weefsels in het lichaam te vernietigen alsof het gevaarlijke pathogenen zijn. Dit leidt tot chronische ontstekingen, pijn en talloze andere symptomen. Voorbeelden van veelvoorkomende auto-immuunziekten zijn:

• Reumatoïde artritis
• Lupus
• Ziekte van Crohn
• Multiple sclerose
• Syndroom van Sjögren

Bij veel andere ziekten is er ook sprake van chronische ontsteking, zoals artrose , astma en chronische obstructieve longziekte .

Steroïdale medicijnen worden vaak gebruikt om auto-immuun- en ontstekingsziekten te behandelen. Deze medicijnen zijn synthetische versies van de steroïden die uw lichaam van nature produceert. Ze bieden een dubbel voordeel voor auto-immuniteit omdat ze ontstekingen verminderen en de activiteit van het immuunsysteem verminderen.

Onderzoek naar de manier waarop LSD de natuurlijke steroïdeniveaus in het lichaam beïnvloedt, heeft uitgewezen dat de drug bij doses van 200 μg de plasmaconcentraties van talrijke glucocorticoïden verhoogde, waaronder: 

• Cortisol
• Cortison
• Corticosteron
• 11-dehydrocorticosteron

Die dosering ligt echter ruim binnen het bereik dat hallucinaties veroorzaakt. Het valt nog te bezien in hoeverre deze toename van natuurlijke steroïden de ernst en progressie van de ziekte kan beïnvloeden.

LSD en de ziekte van Alzheimer

Dezelfde serotoninereceptoren die door LSD worden beïnvloed, spelen naar verluidt een belangrijke rol bij de ziekte van Alzheimer. Een studie die in 2020 werd gepubliceerd, suggereert dat microdoses LSD onderzocht moeten worden om Alzheimer te voorkomen en te behandelen. 

Nadat ze microdoses op gezonde proefpersonen hadden getest, concludeerden ze dat het medicijn goed werd verdragen en inderdaad een effect op de hersenen leek te hebben dat gunstig zou kunnen zijn voor mensen met deze neurodegeneratieve ziekte.

LSD en psychische aandoeningen

Er wordt ook onderzoek gedaan naar LSD voor verschillende toepassingen op het gebied van de geestelijke gezondheid, mede vanwege de invloed ervan op serotonine-receptoren.  Deze mogelijke toepassingen omvatten:

• Depressie
• Spanning
• Angsten rond het einde van het leven 
• Psychiatrische aandoeningen die gepaard gaan met vervormingen van de zelfrepresentatie en disfunctionele sociale cognitie 

Een onderzoek uit 2016 met doses van 75 μg suggereerde dat LSD aanvankelijk psychose-achtige symptomen veroorzaakt, maar het psychologisch welzijn op de lange termijn verbetert. Onderzoekers theoretiseerden dat dit effect te wijten was aan de impact op serotonine-receptoren, waarvan ze vermoeden dat ze hierdoor beter aanpasbaar werden aan veranderende emotionele toestanden. 

Uit ander onderzoek blijkt dat LSD de niveaus van het mannelijke hormoon dehydroepiandrosteron (DHEA) verhoogt . Supplementen hiervan worden soms gebruikt om angst te verminderen. 

Een woord van Health Life Guide

Dit onderzoek bevindt zich nog in een vroeg stadium. Hoewel veel ervan veelbelovend is, is het nog te vroeg om met zekerheid te zeggen dat LSD, in welke dosering dan ook, een veilige en effectieve behandeling is voor een specifieke kwaal. Zelfbehandeling met deze drug kan extreem gevaarlijk zijn, evenals illegaal, en is niet aan te raden.

Gezien de huidige epidemie van opioïdenmisbruik en de mate waarin andere pijnstillers vaak niet effectief zijn bij ernstige of chronische pijn, is het waarschijnlijk dat dit onderzoek naar LSD zal worden voortgezet.