Frozen shoulder kan een pijnlijke aandoening zijn, ook wel capsulitis adhesiva genoemd. Patiënten met een frozen shoulder hebben moeite met zelfs eenvoudige bewegingen van het gewricht. Typische symptomen van een frozen shoulder zijn pijn bij het bewegen van de arm, zelfs bij eenvoudige activiteiten zoals het wassen van haar, het vastmaken van een veiligheidsgordel of het vastmaken van een bh. De aandoening wordt veroorzaakt door littekenvorming van de schoudercapsule , de bekleding van het schoudergewricht.
Behandeling van een bevroren schouder is bijna altijd succesvol met niet-chirurgische behandelingen. Herstel van de aandoening kan maanden of zelfs jaren duren. In de zeldzame gevallen van patiënten die deze methoden hebben geprobeerd om hun schoudermobiliteit te verbeteren, en nog steeds beperkt worden door pijn en stijfheid, kan een operatie worden overwogen voor een bevroren schouder.
Inhoudsopgave
Bevroren schouderoperatie
De gebruikelijke chirurgische behandeling van een bevroren schouder wordt een arthroscopische capsulaire release genoemd. Zoals de naam al aangeeft, is dit een arthroscopische schouderoperatie waarbij een kleine camera in het schoudergewricht wordt geplaatst. Via andere kleine incisies kunnen ook kleine instrumenten worden ingebracht om het probleem te behandelen.
In het geval van een bevroren schouder is het probleem de strakke en verdikte schouderkapsel, en daarom is de behandeling om dit aan te pakken het doorsnijden van het strakke kapsel om het gewricht meer bewegingsvrijheid te geven. Instrumenten worden ingebracht om het kapsel rond de schouderkom los te maken.
Het belangrijkste aspect van een arthroscopische release is ervoor zorgen dat verbeteringen in de mobiliteit van de schouder behouden blijven na de operatie. Soms krijgen patiënten een speciale spalk aan hun arm om de capsule van de schouder uitgerekt te houden. Meestal begint fysiotherapie direct na de operatie om ervoor te zorgen dat er geen littekenweefsel rond het gewricht ontstaat.
Alternatieven voor arthroscopische release
- Niet-chirurgische behandeling: De meeste patiënten hebben een niet-chirurgische behandeling voor hun bevroren schouder geprobeerd voordat ze invasieve behandelingen overwogen. Veel patiënten realiseren zich echter niet hoe lang een bevroren schouder kan aanhouden en dat het 12 tot 18 maanden kan duren voordat de symptomen verdwijnen bij niet-chirurgische behandeling. Daarom beschouwen de meeste chirurgen niet-chirurgische behandelingen pas als mislukt als ze al maandenlang zijn geprobeerd.
- Manipulatie onder anesthesie: Minder vaak uitgevoerd sinds arthroscopische behandelingsopties gebruikelijk werden, is een manipulatie onder anesthesie (MUA) in wezen het passief strekken van uw schouder terwijl u slaapt. Het voordeel is dat het gewrichtskapsel veel beter wordt uitgerekt, maar er zijn mogelijke complicaties. Pijn kan optreden na deze procedure en als er te hard op wordt geduwd, is het mogelijk dat botten breken of scheuren onder overmatige kracht. Vaak wordt een MUA uitgevoerd in combinatie met een arthroscopische capsulaire release.
- Open capsulaire release: Een open capsulaire release is een veel minder vaak uitgevoerde chirurgische procedure, nu arthroscopische behandeling gebruikelijk is. Net als bij de arthroscopische procedure wordt het schouderkapsel verdeeld, in dit geval door uw chirurg die een open incisie maakt om in de schouder te kijken. Arthroscopische chirurgie wordt over het algemeen als beter beschouwd omdat het minder pijn veroorzaakt, minder invasief is en meer volledige toegang tot het schoudergewricht biedt.
Herstel van artroscopische capsulaire release
Hoewel arthroscopische capsulaire release erg nuttig kan zijn om schoudermobiliteit te verkrijgen, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat alle behandelingen zijn uitgeput voordat u een operatie ondergaat, en om de verbetering in beweging na de operatie te behouden. Vanwege de pijn die gepaard gaat met een operatie, is het verleidelijk om schouderbewegingen te beperken na chirurgische release, maar dit kan leiden tot een terugkeer van het oorspronkelijke probleem.
Zoals gezegd spalken sommige chirurgen de schouder speciaal om deze in een gestrekte positie te houden. Anderen beginnen direct na de operatie met beweging en therapie om de verbeteringen in de schouderbeweging te behouden.
Er zijn mogelijke complicaties van een operatie en voordat u een operatie overweegt, moet u deze bespreken en begrijpen. Zoals gezegd, spalken sommige chirurgen de schouder speciaal om deze in een gestrekte positie te houden, en anderen beginnen direct met beweging en therapie na de operatie om verbeteringen in de schouderbeweging te behouden.
De meest voorkomende complicatie van een schouderprocedure voor een bevroren schouder is de mogelijkheid van aanhoudende of zelfs verergerende symptomen. Een operatie kan littekenweefsel veroorzaken en de symptomen van een bevroren schouder, waaronder pijn en stijfheid, erger maken dan voor de operatie. Fysiotherapie kan direct na de operatie beginnen om de mobiliteit die op het moment van de operatie is bereikt te behouden en uiteindelijk te verbeteren. Andere risico’s zijn infectie en zenuw- of kraakbeenletsel.
Er kan letsel aan het kraakbeen en de zenuwen ontstaan omdat de anatomie van een bevroren schouder kan worden gewijzigd. Omdat het schouderkapsel zo strak is door de bevroren schouder, kan het lastig zijn om tijdens de operatie goede toegang en visualisatie te krijgen.
Volledig herstel na een operatie kan drie maanden of langer duren, en therapie om de beweging van de schouder tijdens dit proces te behouden is cruciaal. De meeste mensen die dit type operatie ondergaan, werken drie of meer keer per week met een fysiotherapeut, vooral in de vroege fasen van herstel. Daarnaast moeten er meerdere keren per dag therapeutische bewegingsactiviteiten worden uitgevoerd. Het is belangrijk om bereid te zijn om een aanzienlijke hoeveelheid tijd te besteden aan herstel, zodat uw resultaat zo goed mogelijk is!
Een woord van Health Life Guide
Chirurgie wordt zelden gebruikt voor de behandeling van een bevroren schouder, aangezien bijna alle gevallen zonder operatie kunnen worden opgelost. Als langdurige niet-chirurgische behandeling echter niet leidt tot verlichting van de symptomen, kan een operatie als optie worden overwogen.
Het belangrijkste aspect van elke operatie ter behandeling van een bevroren schouder is ervoor te zorgen dat u uw schouder zo snel mogelijk na de operatie weer kunt bewegen. Zo behoudt u de winst in mobiliteit en voorkomt u dat er nieuw littekenweefsel in het schoudergewricht ontstaat.