Velen van ons hebben wel eens een “maagvirus” gehad. De typische symptomen van koorts, overgeven en diarree verdwijnen meestal binnen een paar dagen. Helaas verloopt die terugkeer naar gezondheid voor sommige mensen niet altijd zoals verwacht.
In sommige gevallen kunnen deze symptomen blijven hangen in de nasleep van een acute gastro-intestinale (GI) infectie. Wanneer deze meer chronische symptomen zich ontwikkelen, worden ze postinfectieus prikkelbare darmsyndroom of IBS (IBS-PI) genoemd.
Inhoudsopgave
Wat is IBS-PI?
Post-infectieuze IBS kan volgen op een aantal GI-infecties die in de maag en darmen voorkomen. Studies schatten dat ongeveer 10 procent van de mensen die te maken hebben met chronische IBS-achtige symptomen een precipiterende bacteriële of virale GI-infectie heeft ervaren.
Niet alle patiënten met IBS-achtige symptomen hebben een eerdere infectie gehad. Bij andere patiënten treden symptomen van diarree-predominante (IBS-D) of constipatie-predominante (IBS-C) IBS op zonder geïdentificeerde oorzaak. Sommige patiënten ervaren zelfs IBS-symptomen in de context van afwisselende constipatie en diarree.
In veel gevallen ontwikkelen mensen echter de diarree-predominante vorm van IBS, bekend als IBS-D . U kunt ook een mix van constipatie- en diarreesymptomen krijgen, maar constipatie-predominante IBS (IBS-C) is zeldzaam bij postinfectieuze oorzaken.
IBS-PI is doorgaans het enige subtype van IBS waarbij de oorzaak kan worden vastgesteld.
Wat zijn de risicofactoren voor IBS-PI?
Uit onderzoek zijn verschillende factoren naar voren gekomen die het risico op de ontwikkeling van IBS-PI na een gastro-intestinale infectie kunnen vergroten:
- De ernst van de eerste infectie: IBS-PI treedt vaak op nadat mensen een bacteriële infectie hebben gehad, zoals voedselvergiftiging. Het type bacterie dat de infectie veroorzaakt, de duur van de ziekte en de ernst van de eerste symptomen lijken allemaal van invloed te zijn op de waarschijnlijkheid van het ontwikkelen van een volgende IBS-PI. Helaas kan het behandelen van de infectie met antibiotica het risico op IBS-PI juist vergroten.
- Geslacht en levensstijl: Vrouwen lopen een hoger risico dan mannen. Ook lijken mensen die roken meer kans te hebben om IBS-PI te ontwikkelen.
- Angst en stress: IBS-PI lijkt zich waarschijnlijker te ontwikkelen bij personen die in de drie maanden voorafgaand aan de eerste infectie hogere niveaus van angst of stressvolle levensgebeurtenissen hebben ervaren. Mensen met depressie of hypochondrie (ziekteangststoornis) lopen ook een hoger risico.
Er lijken factoren te zijn die u kunnen beschermen tegen IBS-PI. Volgens onderzoeken lopen personen ouder dan 60 jaar minder risico. Onderzoek wijst eveneens uit dat braken tijdens de eerste ziekte het risico op IBS-PI met wel 50 procent kan verlagen.
Wat gebeurt daar?
Er wordt gedacht dat er tijdens een GI-infectie een toename is van ontstekingscellen in de bekleding van de darmen. Onder normale omstandigheden nemen deze cellen na verloop van tijd af. Voorlopig onderzoek naar de kwestie suggereert dat deze ontstekingsreactie langer duurt om te verdwijnen in gevallen van IBS-PI. Een hoger aantal van deze cellen blijft lang na de eerste infectie te zien.
Hoe wordt IBS-PI behandeld?
Zoals bij alle gevallen van PDS, is de behandeling over het algemeen gericht op het verlichten van specifieke symptomen. Opties omvatten het gebruik van anti-diarree middelen zoals Imodium , probiotica en de aanbeveling van een vezelarm dieet.
Wat is de prognose voor IBS-PI?
Het goede nieuws is dat patiënten met IBS post-infectieus een gunstigere prognose hebben dan patiënten bij wie de oorsprong van het IBS onbekend is. Geschat wordt dat ongeveer de helft van alle IBS-PI-patiënten terugkeert naar hun pre-infectieuze staat van spijsverteringsfunctie.
Het kan echter jaren duren voordat de symptomen van IBS-PI volledig verdwijnen. Herstel is minder waarschijnlijk als er sprake is van co-existente angst of depressie. Daarom is de behandeling van deze emotionele symptomen een belangrijke prioriteit voor de gezondheid.