Of u zich nu zorgen maakt over de beslissing van uw dochter om haar kinderen niet te laten vaccineren of u denkt dat het tijd is om met uw ouders te praten over de verhuizing naar een verzorgingshuis , het is nooit makkelijk om gevoelige onderwerpen aan te kaarten bij dierbaren. En als u niet oppast, kunnen uw goedbedoelde woorden uw geliefde beledigen of zelfs vervreemden.
Voordat je in een moeilijk gesprek springt, moet je even nadenken over hoe je je boodschap gaat formuleren. Een goed geplande discussie wordt veel waarschijnlijker goed ontvangen.
Inhoudsopgave
Wacht tot je je kalm voelt
De kwestie die u wilt bespreken is waarschijnlijk urgent, maar dat betekent niet dat het een noodgeval is. Wacht met het voeren van de discussie totdat u kalm genoeg bent om dit op een zinvolle manier te doen.
Anders kan je passie voor het onderwerp ervoor zorgen dat je dingen zegt die niet behulpzaam zijn en je relatie kan schaden. Wacht tot je kalm genoeg bent om het onderwerp ter sprake te brengen zonder te schreeuwen, beschuldigingen te uiten of dingen te zeggen die beter onuitgesproken kunnen blijven.
Denk na over het doel van het gesprek
Neem de tijd om na te denken over waarom je het gesprek wilt voeren. Een beter begrip van je emoties zal je helpen om op de best mogelijke manier vooruit te komen. Wees eerlijk tegen jezelf over je angsten.
Bent u bijvoorbeeld bang voor wat andere mensen ervan denken als u uw bejaarde ouders alleen laat wonen? Of bent u bang dat u ze niet genoeg kunt helpen als ze alleen blijven?
Zorg ervoor dat je eerlijk bent tegen jezelf over je intenties, behoeften en doelen voor het gesprek. Denk na over hoe een ideale uitkomst eruit zou zien, maar besef dat je niemand anders kunt dwingen jouw standpunt over te nemen of de veranderingen door te voeren die je voorstelt.
Onderwijs jezelf
Neem ook de tijd om uzelf te informeren over het onderwerp. Als het een controversieel onderwerp is, wees dan bereid om naar bewijs van de andere kant te kijken. Dit is niet om uzelf te wapenen zodat u beter kunt argumenteren, maar om het standpunt van de andere persoon echt te begrijpen.
Of u nu besluit om online onderzoek te doen of contact op te nemen met andere mensen die zich kunnen identificeren met het onderwerp, onderneem stappen om meer te weten te komen .
U kunt ook op zoek gaan naar mensen die soortgelijke omstandigheden hebben meegemaakt. U vindt het bijvoorbeeld misschien nuttig om te praten met andere mensen die soortgelijke gesprekken hebben gevoerd met hun geliefden. Vraag hen welke delen van het gesprek goed gingen, welke delen niet goed gingen en of ze suggesties voor u hebben.
Kies een goed moment om te praten
Houd het gesprek persoonlijk als je kunt. Een telefoontje, e-mail of sms-bericht stelt je niet in staat om de lichaamstaal van de ander te lezen, en zij kunnen die van jou niet lezen.
Het is van vitaal belang dat de ander weet dat je vanuit een plek van bezorgdheid komt, niet vanuit woede of walging. Door face-to-face te gaan zitten, kun je die boodschap overbrengen.
Houd het gesprek op een comfortabele plek, wanneer zowel u als de andere persoon voldoende tijd hebben om te praten. Voor sommige gesprekken is een restaurant of openbare gelegenheid wellicht geschikt. Voor andere gesprekken is meer privacy wellicht noodzakelijk. U kunt het gesprek bij u thuis of bij de andere persoon thuis voeren.
Begin het gesprek niet tenzij je genoeg tijd hebt om te praten. Het laatste wat je wilt doen is je zorgen uiten en dan de deur uitrennen. Je wilt ook niet halverwege een discussie zijn en er dan achter komen dat de andere persoon weg moet.
Als u om welke reden dan ook het gesprek vroegtijdig moet beëindigen, maak dan duidelijk dat u het gesprek later nog eens wilt voortzetten.
Begin het gesprek
Als je het ongemakkelijk vindt om het onderwerp ter sprake te brengen of als je weet dat je gedachten waarschijnlijk niet goed ontvangen zullen worden, is het lastig om te weten hoe je het gesprek op gang brengt.
Soms is de beste manier om een delicaat gesprek te beginnen, door het probleem aan u terug te koppelen. Begin met iets te zeggen als: “Ik heb erover gedacht om een verzekering voor langdurige zorg af te sluiten . Heeft u een verzekering voor langdurige zorg?” Vervolgens kunt u een discussie beginnen over thuiszorg versus verzorgd wonen.
Dit kan een goede tactiek zijn als het probleem niet bijzonder urgent is. Het brengt het onderwerp ter sprake, maar is niet confronterend.
Voor andere onderwerpen kun je gewoon erkennen hoe moeilijk het is om erover te praten. Zeg iets als: “Dit is echt moeilijk voor mij om ter sprake te brengen. Maar er is iets wat de laatste tijd op mijn gemoed drukt en ik denk niet dat ik een goede vriend zou zijn als ik je dat niet zou laten weten.”
Misschien is het ook het beste om de andere persoon eerst uit te nodigen om zijn of haar mening te delen. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: “Ik wil graag met je praten over je beslissing. Maar eerst wil ik beter begrijpen wat er allemaal bij je beslissing kwam kijken.”
Gebruik “ik” in plaats van “jij”
Maak van het gesprek een discussie, geen debat. Discussiëren over medisch advies of politieke kwesties brengt je nergens. De beste manier om er een discussie van te maken is door “ik”-verklaringen te gebruiken. Door zinnen te beginnen met zinnen als “ik denk…” en “ik maak me zorgen over…” opent u een gesprek.
In plaats van zoiets te zeggen als: “Je kunt niet meer voor papa zorgen. Hij moet naar een verzorgingshuis,” zeg je: “Ik maak me zorgen dat papa meer hulp nodig heeft.”
Als je zegt “jij” klinkt dat beschuldigend en zal de ander waarschijnlijk in de verdediging schieten. Met de “ik” of “wij” benadering is het moeilijk voor de ander om te argumenteren over hoe jij je voelt of wat jij denkt.
Denk na over je toon. Zorg dat je niet neerbuigend of arrogant overkomt. Doe een speciale poging om te laten zien dat je om ze geeft.
Deel je angsten
Vermijd vage, algemene uitspraken zoals: “Uit onderzoek blijkt dat hoe ouder je bent, hoe groter de kans is dat je betrokken raakt bij een auto-ongeluk, dus je moet stoppen met autorijden.”
Wees in plaats daarvan specifiek over waarom u zich zorgen maakt. Zeg iets als: “Ik ben bang dat als u blijft rijden, u een ongeluk krijgt en uzelf of iemand anders doodt. Ik maak me zorgen over het aantal problemen dat u de laatste tijd achter het stuur hebt gehad.”
Hoewel je de risico’s die de ander loopt niet moet overdrijven, moet je realistisch zijn over de mogelijkheden die de ander kan lopen. Of je nu bang bent voor juridische, sociale, financiële, psychologische of fysieke gezondheidsgevolgen, deel je angsten.
Stel open vragen
Als jij alleen maar praat, verandert je gesprek in een preek. En niemand wil een preek van zijn geliefde horen.
Nodig de andere persoon uit om zijn/haar gedachten te delen door open vragen te stellen. Je kunt simpelweg vragen: “Wat vind je hiervan?” Als de persoon nog niet klaar lijkt om te veranderen, stel dan vragen over hoe hij/zij zou weten wanneer hij/zij klaar is om te veranderen.
Hier volgen enkele voorbeelden van vragen die u kunt stellen om te beoordelen of iemand klaar is voor verandering:
- “Hoe weet je wanneer het tijd is om te stoppen met roken ?”
- “Hoe weet u dat het tijd is om naar een verzorgingshuis te verhuizen?”
- “Zijn er omstandigheden waardoor u zou overwegen om die medische test te doen?”
- “Op welk moment zou u zich zorgen maken over uw hoge bloeddruk ?”
- “Wanneer weet je dat het niet meer veilig is om te rijden ?”
Door dit soort vragen te stellen, kunt u de gedachten van de ander beter begrijpen. Het kan hen ook helpen de omstandigheden te verduidelijken waarin ze het misschien opnieuw overwegen.
U kunt de andere persoon ook helpen bij het beoordelen van mogelijke negatieve gevolgen als hij/zij geen actie onderneemt. Hier zijn enkele voorbeeldvragen:
- “Wat denk je dat er gebeurt als je blijft roken?”
- “Als jij en papa thuis blijven wonen, wat denk je dat er dan gebeurt?”
- “Bent u bang dat er gevolgen kunnen zijn als u zich niet laat vaccineren ?”
Soms is het het beste voor de andere persoon om de negatieve gevolgen te identificeren die ze kunnen tegenkomen. Dus in plaats van alle risico’s op te sommen, vraag ze om hun zorgen te identificeren.
Wees een actieve luisteraar
Wees bereid om te luisteren naar de zorgen, angsten en frustraties van de ander. Onderbreek hem niet en spring er niet in om het oneens te zijn.
Zorg ervoor dat je echt hoort wat de ander zegt. In plaats van te negeren wat je geliefde zegt zodat je je weerwoord kunt formuleren, concentreer je je op het echt proberen te luisteren.
Zorg ervoor dat u geen lichaamstaal gebruikt die laat zien dat u ongeïnteresseerd of geïrriteerd bent (bijvoorbeeld door met uw ogen te rollen).
Maak oogcontact met de persoon. Soms knikken kan ook laten zien dat je luistert.
Het allerbelangrijkste is om terug te blikken op wat je hoort. Zeg dingen als: “Dus wat ik je hoor zeggen is dat je nu tevreden bent met hoe de dingen zijn. Je voelt je veilig. Maar dit is hoe je weet wanneer dingen moeten veranderen…”
Geef de andere persoon vervolgens de gelegenheid om het te verduidelijken of meer informatie te geven.
Wees empathisch
Toon empathie voor de ander. Erken hoe moeilijk het moet zijn om een moeilijke keuze te maken of om met een situatie om te gaan.
Bevestig de gevoelens van de ander door dingen te zeggen als: “Ik weet zeker dat het frustrerend is om dit soort dingen te horen” of “Ik weet hoe belangrijk dit voor je is.”
Kom tot gemeenschappelijke doelen
Ongeacht welke verschillen je hebt, zoek een gemeenschappelijke basis. Er is een goede kans dat jij en de andere persoon hetzelfde einddoel hebben, alleen heb je verschillende manieren om het te bereiken.
Je zou bijvoorbeeld het volgende kunnen zeggen:
- “We houden allebei heel veel van papa en willen dat hij de best mogelijke kwaliteit van leven heeft.”
- “We geven allebei om het welzijn van onze dochter en we willen haar allebei zo gezond mogelijk helpen.”
- “Wij willen allebei dat je zo lang mogelijk zo zelfstandig mogelijk blijft.”
Het feit herhalen dat jullie beiden een gemeenschappelijk doel hebben, kan een nuttige herinnering zijn dat jullie niet tegen elkaar hoeven te vechten. In plaats daarvan kunnen jullie samenwerken om jullie doelen te bereiken.
Bied praktische ondersteuning
Of u nu wilt dat uw broer of zus zich medisch laat testen of dat uw ouder stopt met autorijden, bied praktische steun als de ander zich ergens zorgen over maakt.
Stel vragen als: “Wat zou het innemen van uw medicijnen op tijd in de weg staan ?” of “Wat zou het moeilijkste zijn aan het niet hebben van een auto?” Vervolgens kunt u aanbieden om te helpen die problemen op te lossen.
Afhankelijk van de situatie kan het nuttig zijn om praktische steun te bieden door bijvoorbeeld het volgende te zeggen:
- “Ik plan graag een afspraak voor u in, zodat we meer informatie kunnen krijgen.”
- “Ik kan u helpen het verzekeringsprobleem op te lossen . Wilt u dat we samen bellen om meer te weten te komen?”
- “We zouden samen met een advocaat kunnen praten om meer informatie te verzamelen over wat er met je huis zou gebeuren als je naar een verzorgingshuis zou gaan.”
- “Ik kan u helpen met het opzetten van diensten, zodat u meer hulp in het huishouden krijgt.”
- “Laten we samen een rondleiding door de faciliteit krijgen. We hoeven nu nog geen beslissingen te nemen, maar een bezoek aan een verzorgingshuis geeft ons een beter idee van onze opties.”
- “Ik kan ervoor zorgen dat ik u naar uw afspraken breng en ik zal u leren hoe u een ritboekingsservice kunt gebruiken die u kan helpen met boodschappen doen.”
Bied aan om iets te doen waardoor het leven van de ander wat minder uitdagend wordt. Dat kan betekenen dat je problemen oplost, brainstormt of je diensten aanbiedt om te helpen. Jouw steun kan een groot verschil maken in de bereidheid van de ander om een stap vooruit te zetten.
Weet wanneer je het gesprek moet beëindigen
Als het gesprek te verhit raakt, besluit dan om er niet meer over te praten. Als je door blijft gaan, kun je de relatie beschadigen.
Misschien moet je duidelijk maken dat je vooral een relatie wilt, ook al zijn jullie het niet eens over een belangrijk punt. Zeg bijvoorbeeld: “Ik ben bang dat als we hier nu over blijven praten, we dingen zeggen die elkaar kunnen kwetsen.”
Bespreek het gesprek op een ander moment
Verwacht niet dat iemand zijn gedrag verandert of akkoord gaat met iets anders na slechts één gesprek. Het kan een reeks gesprekken kosten om iemand te helpen een probleem te accepteren of zijn keuzes beter te begrijpen.