Als het gaat om medicijnen voor chronische pijn, zijn er schijnbaar ontelbare keuzes. Hoe weet u welke pijnstiller geschikt is voor u? Verschillende soorten pijnstillers worden voorgeschreven voor verschillende diagnoses, maar er zijn nog steeds veel keuzes beschikbaar. Soms moet u misschien een paar verschillende soorten pijnstillers proberen, of zelfs een combinatie van een paar, om verlichting te krijgen.
Zeer goed / JR Bee
Inhoudsopgave
NSAID’s en paracetamol
NSAID’s en paracetamol zijn niet-opioïde analgetica, pijnstillers die vaak worden gebruikt voor milde tot matige chronische pijn. NSAID’s en paracetamol kunnen alleen worden gebruikt om chronische pijn te behandelen, of ze kunnen worden gecombineerd met andere pijnstillers zoals opioïden en adjuvante analgetica. Ze kunnen ook worden gebruikt om doorbraakpijn te beheersen .
In tegenstelling tot opioïden zijn veel NSAID’s en paracetamol (Tylenol) vrij verkrijgbaar. Er zijn echter ook sterkere versies op recept verkrijgbaar voor de behandeling van chronische pijn. Enkele voorbeelden van NSAID’s die worden gebruikt voor chronische pijn zijn ibuprofen, naproxen en meloxicam.
Hoewel NSAID’s en paracetamol gemakkelijk verkrijgbare pijnstillers zijn, hebben ze wel mogelijke bijwerkingen. Langdurig gebruik vergroot de kans op deze bijwerkingen; zelfs kortdurend gebruik kan u kwetsbaar maken. Deze omvatten misselijkheid, maagpijn, maagzweren en bloedingen, evenals een verhoogde kans op blauwe plekken. Het nemen van grote doses NSAID’s kan leiden tot hoge bloeddruk, nierproblemen en vochtretentie.
Sommige soorten NSAID’s, met name de selectieve COX-2-remmers, kunnen uw risico op een hartaanval of beroerte vergroten. Elk medicijn is anders en u moet met uw zorgverlener praten over de risico’s en voordelen van elk medicijn.
Antidepressiva
Antidepressiva zijn adjuvante analgetica. Ze zijn niet specifiek geformuleerd als pijnstillers, hoewel ze bepaalde soorten chronische pijn effectief kunnen behandelen. Antidepressiva zouden chronische pijn op twee manieren kunnen bestrijden. Ten eerste kunnen ze de manier veranderen waarop pijn wordt waargenomen van het ruggenmerg naar de hersenen. Ten tweede kunnen ze angst verminderen en helpen bij het reguleren van de slaap.
Niet alle soorten antidepressiva zijn nuttig als medicijnen tegen chronische pijn. Tricyclische antidepressiva (TCA’s) zoals amitriptyline en nortriptyline, selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) zoals duloxetine en sommige andere zoals nefazodon worden echter vaak gebruikt om zowel chronische pijnsyndromen als zenuwpijn te behandelen. Monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers) zijn daarentegen niet zo effectief bij pijnbestrijding.
De bijwerkingen van antidepressiva zijn over het algemeen mild en kunnen misselijkheid, slaperigheid en duizeligheid omvatten. Hoewel zeldzaam, kunnen antidepressiva depressie verergeren of suïcidale gedachten veroorzaken. Als u veranderingen in uw stemming of manier van denken opmerkt, neem dan onmiddellijk contact op met uw zorgverlener.
Anticonvulsiva
Hoewel het misschien vreemd klinkt, kunnen anticonvulsiva, die gewoonlijk worden gebruikt om epileptische aanvallen te bestrijden, ook worden gebruikt als pijnstillers. Anticonvulsiva zijn ook adjuvante pijnstillers. Omdat ze werken door bepaalde typen zenuwtransmissies te remmen, kunnen ze neuropathische pijnsensaties verminderen, zoals die veroorzaakt door trigeminusneuralgie of diabetische neuropathie. Anticonvulsiva die gewoonlijk worden gebruikt als pijnstillers zijn onder andere gabapentine en pregabaline. De meest voorkomende bijwerkingen zijn duizeligheid en slaperigheid.
Actuele pijnstillers
Topische pijnstillers zijn pijnstillers die op de huid worden aangebracht. Ze zijn verkrijgbaar als crèmes, lotions of pleisters . Sommige soorten topische pijnstillers kunnen zonder recept worden gekocht, terwijl andere een voorschrift van een zorgverlener vereisen.
Ze werken op verschillende manieren, afhankelijk van hun actieve ingrediënten. Sommige actuele pijnstillers bevatten pijnstillers die via de huid worden toegediend, zoals trolamine salicylaat (Aspercreme). Andere bevatten een huidirriterend middel dat de pijnperceptie kan verstoren, zoals capsaïcine.
Opioïden (narcotica)
Opioïden zijn pijnstillers die worden gebruikt voor matige tot ernstige chronische pijn. Hoewel hun langdurig gebruik enigszins controversieel is, geloven de meeste aanbieders dat opioïden, mits zorgvuldig gecontroleerd, een plaats hebben in chronische pijnbestrijding. Opioïden kunnen kortwerkende of langwerkende pijnstillers zijn. Bij chronische pijnbestrijding wordt de laatste vaker gebruikt.
Verschillende soorten opioïden worden gebruikt voor verschillende soorten chronische pijn. Deze pijnstillers zijn verkrijgbaar in pil- of pleistervorm. Intraveneuze opioïden zijn ook verkrijgbaar, hoewel ze vaker worden gebruikt voor kankerpijn of als acute pijnstiller na een operatie. Enkele voorbeelden van opioïden die worden gebruikt om chronische pijn te behandelen zijn oxycodon en fentanyl. Opioïden kunnen alleen worden gebruikt of in combinatie met andere pijnstillers zoals paracetamol.
Hoewel opioïden vaak effectief zijn tegen chronische pijn, hebben ze wel potentiële complicaties. Opioïden kunnen misselijkheid, slaperigheid, constipatie, seksuele disfunctie veroorzaken en kunnen leiden tot fysieke afhankelijkheid. Als u regelmatig opioïden gebruikt voor chronische pijn, moet uw zorgverlener u nauwlettend in de gaten houden op tekenen van complicaties met pijnstillers.
Veiligheidsoverwegingen
U kunt een bepaald type pijnstiller nemen voor uw aandoening, of u kunt een verscheidenheid aan hierboven genoemde middelen gebruiken om uw pijn te beheersen. Wat het geval ook is, zorg ervoor dat u uw medicatie alleen gebruikt zoals voorgeschreven. Veel pijnstillers hebben waarschuwingen voor geneesmiddelinteracties, waaronder verschillende van de hierboven genoemde. Als u meerdere pijnstillers neemt, zorg er dan voor dat u uw zorgverlener op de hoogte stelt, zodat hij of zij u kan waarschuwen voor mogelijke complicaties.