Wat immunohistochemie (IHC) u kan vertellen

Immunohistochemie (IHC) is een speciale test die door pathologen wordt gebruikt om specifieke moleculen op cellen te detecteren.

Een laborant gebruikt een microscoop

Christopher Furlong / Getty Images

Wanneer een weefselmonster, bijvoorbeeld een biopsie van een lymfeklier, naar een laboratorium wordt gestuurd om te worden onderzocht op ziekten, zijn er verschillende details die niet eenvoudig kunnen worden bepaald.

Verschillende ziekten of subtypen van ziekten kunnen op elkaar lijken of lijken cellen van vergelijkbare grootte te hebben onder een microscoop, maar hebben verschillend gedrag en verschillende behandelingen. Een manier om ze te onderscheiden is door specifieke moleculen op deze cellen te detecteren die als markers fungeren.

Immunohistochemie is een techniek die gebruikmaakt van antilichamen – bijpassende moleculen – die deze markers op cellen kunnen opzoeken, identificeren en zich eraan kunnen hechten.  De antilichamen zelf zijn ontworpen om te werken met tags die onder een microscoop kunnen worden gedetecteerd of gezien, zoals fluorescerende kleuring, wat helpt om een ​​nauwkeurige identificatie te maken.

IHC heeft talloze toepassingen gevonden in de geneeskunde, met name in de diagnose van kanker. Lymfomen behoren tot de kankers die het meest afhankelijk zijn van IHC voor correcte diagnose en behandelingsbeslissingen. 

Meer over immunohistochemie

Sommige aspecten van de ziekte kunnen gemakkelijk worden gezien door individuele cellen en hun uiterlijk te bestuderen, waaronder het uiterlijk van de kern, bepaalde cellulaire eiwitten en de vorm of “normale anatomie” van de cel, wat de morfologie van de cel wordt genoemd. Andere aspecten van de ziekte vallen de waarnemer alleen op wanneer de verdachte cellen worden gezien in de context van “de hele buurt” van cellen.

Voor andere aspecten is een vorm van analyse op moleculair niveau nodig. Met andere woorden: artsen moeten op de hoogte zijn van specifieke genproducten, de expressie van bepaalde genen in eiwitten of merkers die met antilichamen kunnen worden gedetecteerd.

Soms is immunohistochemie niet alleen nuttig om het specifieke type lymfoom te identificeren, maar ook om de prognose te bepalen op basis van markers die verband houden met een langzamer groeiend gedrag versus een agressiever type.

IHC voor lymfomen

Lymfomen worden beschouwd als kwaadaardige tumoren van lymfocyten die zich in verschillende stadia van ontwikkeling of differentiatie bevinden. Het gebruik van IHC met verschillende antilichamen in een ‘panel’ helpt bij het identificeren van de specifieke afstammingslijn en het ontwikkelingsstadium van het lymfoom.

Een panel van verschillende antilichamen wordt gebruikt om te zien welke markers aanwezig zijn op de lymfocyten. Deze markers beginnen vaak met de letters CD. Bijvoorbeeld, B-celmarkers (CD20 en CD79a), T-celmarkers (CD3 en CD5), en andere markers zoals CD23, bcl-2, CD10, cyclinD1, CD15, CD30, ALK-1, CD138 kunnen worden gebruikt bij verschillende bloedkankers of hematologische maligniteiten. 

Beschouw folliculair lymfoom (FL) wat uitgebreider als voorbeeld van andere dingen die met IHC gedaan kunnen worden. FL is het op één na meest voorkomende subtype van non-Hodgkin-lymfoom — diffuus grootcellig B-cellymfoom (DLBCL) is het meest voorkomend. FL is ook een voorbeeld van wat bekend staat als een indolent lymfoom, wat betekent dat het een kanker is die gekenmerkt wordt door tragere groei en een lange overlevingstijd, zelfs zonder therapie. Er zijn behoorlijk wat verschillende behandelingsopties voor FL, maar de ziekte kan op sommige manieren inconsistent zijn van persoon tot persoon.

Er zijn prognostische indices, zoals de International Prognostic Index en, meer specifiek, de Follicular Lymphoma International Prognostic Index (FLIPI) die kunnen helpen een beeld te geven van met wat voor soort FL u te maken hebt en hoe het zich zou kunnen gedragen.  IHC-testen van het lymfoom en zijn “micro-omgeving” werden bestudeerd en er werd vastgesteld dat twee verschillende klassen immuuncellen correleren met verschillend klinisch gedrag, volgens een onderzoek uit 2006 dat werd gepubliceerd in het Journal of Clinical Oncology .

Health Life Guide gebruikt alleen bronnen van hoge kwaliteit, waaronder peer-reviewed studies, om de feiten in onze artikelen te ondersteunen. Lees ons redactionele proces om meer te weten te komen over hoe we feiten controleren en onze content accuraat, betrouwbaar en geloofwaardig houden.
  1. Duraiyan J, Govindarajan R, Kaliyappan K, Palanisamy M. Toepassingen van immunohistochemie . J Pharm Bioallied Sci . 2012;4(Suppl 2):S307-9. doi:10.4103/0975-7406.100281

  2. Rao IS. Rol van immunohistochemie bij lymfoom . Indian J Med Paediatr Oncol . 2010;31(4):145-7. doi:10.4103/0971-5851.76201

  3. Yang G, Mills M, Kim Y, et al. Verbetering van de internationale prognose-index voor folliculair lymfoom (FLIPI) met lymfopenie (FLIPI-L): een voorspeller voor algehele overleving en histologische transformatie . Blood Cancer J. 2020;9(12):104. doi:10.1038/s41408-019-0269-6

Aanvullende lectuur

  • Alvaro T, Lejeune M, Salvadó MT, et al. Immunohistochemische patronen van reactieve micro-omgeving worden geassocieerd met klinisch-biologisch gedrag bij patiënten met folliculair lymfoom . J Clin Oncol. 2006;24(34):5350-7.

  • Lee HJ, Thompson J, Wang ES, et al. Philadelphia-chromosoom-positieve acute lymfatische leukemie: huidige behandeling en toekomstige perspectieven. Cancer . 2011;117(8) 1583–1594.
  • Rao IS. Rol van immunohistochemie bij lymfoom. Indian J Med Paediatr Oncol. 2010;31(4):145-147. doi:10.4103/0971-5851.76201.
  • Somoza AD, Aly FZ. Nut van moleculaire testen in cytopathologie. CytoJournal . 2014;11:5
  • Yohe S. Moleculaire genetische markers bij acute myeloïde leukemie. Ustun C, Godley LA, red.. Journal of Clinical Medicine. 2015;4(3):460-478.

Door Indranil Mallick, MD


 Indranil Mallick, MD, DNB, is een radiotherapeut met een speciale interesse in lymfoom.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top