Een skeletonderzoek is een serie röntgenfoto’s die het hele skelet omvat. Skeletonderzoeken kunnen om verschillende redenen worden aangevraagd bij kinderen en volwassenen. Over het algemeen worden ze gebruikt om focale of wijdverspreide afwijkingen van het skelet te identificeren.
Inhoudsopgave
Doel van de test
Een skeletonderzoek kan worden uitgevoerd om bekende of vermoedelijke fysieke mishandeling bij kinderen te onderzoeken, om te zoeken naar aangeboren afwijkingen van het skelet of om te zoeken naar botziekte bij patiënten met bekende of vermoedelijke kanker. Skeletonderzoeken worden vaak gebruikt bij volwassenen met vermoedelijk multipel myeloom om te zoeken naar botbetrokkenheid.
Let op dat u een skeletonderzoek niet verwart met botscintigrafie of botscan. Dit is een andere test die een kleine hoeveelheid geïnjecteerde radiotracers gebruikt om een afbeelding van het skelet te maken.
Net als een skeletonderzoek kan botscintigrafie worden gebruikt om de betrokkenheid van de botten door kanker, infectie of trauma te detecteren. Het is echter een complexere test die wordt gebruikt in specifieke situaties waarin eenvoudige röntgenfoto’s van de botten niet zouden volstaan.
Whole-body CT , MRI en PET/CT zijn gevoelige tests voor het detecteren van botbetrokkenheid bij bepaalde soorten kanker. Deze onderzoeken zijn duurder en tijdrovender dan een röntgenskeletonderzoek, maar kunnen ook afwijkingen vinden die een skeletonderzoek zou missen. Uw zorgverlener kiest de beste studie op basis van uw specifieke klinische situatie en de gebruikelijke praktijk in hun instelling.
Kosten en beschikbaarheid van een beeldvormende modaliteit kunnen ook een rol spelen bij de beslissing. Vraag gerust aan uw zorgverlener waarom de ene diagnostische test is gekozen boven de andere.
Risico’s en contra-indicaties
Elke beeldvormende studie die röntgenstraling gebruikt, omvat blootstelling aan straling. Voor een volledig skeletonderzoek zijn mogelijk ongeveer 20 röntgenfoto’s nodig en is er sprake van een matige stralingsdosis. Over het algemeen is er een laag risico op nadelige gezondheidseffecten gerelateerd aan blootstelling aan straling van één skeletonderzoek.
Niettemin is het verstandig om de stralingsdoses zo laag mogelijk te houden en alleen datgene te gebruiken wat nodig is om de medische vraag te beantwoorden. Bepaalde bevolkingsgroepen, zoals kinderen en zwangere vrouwen, zijn gevoeliger voor straling en vereisen speciale voorzichtigheid.
Voor de test
Uw zorgverlener kan een skeletonderzoek bestellen als onderdeel van de evaluatie voor een aandoening waarvan wordt vermoed dat deze de botten betreft. Als een zorgverlener bijvoorbeeld vermoedt dat uw kind lijdt aan een aangeboren syndroom , kan hij/zij een skeletonderzoek bestellen om te zoeken naar botafwijkingen, wat kan helpen de diagnose te bevestigen of de mate van de ziekte te bepalen.
Bij volwassenen kunnen afwijkende bloedtesten wijzen op de aanwezigheid van bepaalde kankers (zoals multipel myeloom) en kan een skeletonderzoek worden uitgevoerd om vast te stellen of er sprake is van betrokkenheid van de botten. Deze informatie helpt bij het bepalen van de prognose en het sturen van de behandeling.
Skeletonderzoek kan ook worden aangevraagd bij vermoedens van kindermishandeling, vooral bij kinderen van twee jaar of jonger.
Vaak gebeurt dit op de afdeling spoedeisende hulp wanneer een kind zich meldt met een traumatisch letsel. Een element van de voorgeschiedenis, lichamelijk onderzoek of radiografische evaluatie kan ertoe leiden dat zorgverleners vermoeden dat het om een niet-accidenteel trauma gaat. In dit geval kan een skeletonderzoek worden bevolen om te zoeken naar bewijs van andere verwondingen die het vermoeden van mishandeling kunnen vergroten.
Tijdstip
Reserveer ten minste een uur voor de test. Een typisch skeletonderzoek bestaat uit ongeveer 20 individuele röntgenfoto’s (röntgenfoto’s) van het lichaam. Het verkrijgen van de röntgenfoto’s duurt ongeveer 25 tot 40 minuten. U hebt ook tijd nodig om in te checken en een operatiejas aan te trekken.
Nadat de test is afgerond, kunt u naar huis. De beelden worden naar een radioloog of andere zorgverlener gestuurd voor interpretatie. De resultaten zijn vaak binnen een of twee werkdagen beschikbaar.
Locatie
Skeletale onderzoeken worden vaak uitgevoerd op poliklinische basis, in een beeldvormingscentrum dat verbonden kan zijn aan een groter ziekenhuis. In gevallen van vermoedelijk kindermishandeling wordt het skeletale onderzoek vaak uitgevoerd op de afdeling spoedeisende hulp als onderdeel van de secundaire evaluatie van trauma.
Wat te dragen
U zult waarschijnlijk gevraagd worden om een jurk aan te trekken. Zorg ervoor dat u comfortabele kleding draagt die u gemakkelijk aan en uit kunt trekken.
Eten en drinken
Normaal gesproken zijn er geen specifieke dieet- of vastenvereisten voor een skeletonderzoek. U mag eten en uw gebruikelijke medicijnen innemen. Als u twijfelt, vraag het dan aan het personeel wanneer u de procedure plant. Er is geen oraal of intraveneus contrastmiddel (kleurstof) vereist voor het skeletonderzoek.
Tijdens de test
Voortest
Op de dag van de test melden volwassen poliklinische patiënten zich bij het beeldvormingscentrum. Hierna wordt u door een radiologietechnicus naar de röntgenafdeling geleid. Zorg ervoor dat u het personeel waarschuwt als u zwanger bent. U wordt hoogstwaarschijnlijk gevraagd om een ziekenhuisjas aan te trekken. Omdat voor het skeletonderzoek röntgenfoto’s van top tot teen nodig zijn, kan normale kleding de beelden verstoren.
Voor skeletonderzoeken is geen specifieke voorbereiding nodig. Er wordt geen oraal of intraveneus contrast (kleurstof) gebruikt. U hebt geen intraveneuze (IV) katheter nodig.
Gedurende de test
Een typisch skeletonderzoek bestaat uit ongeveer twintig gewone röntgenfoto’s (röntgenfoto’s) van uw hele lichaam. Het onderzoek omvat specifiek röntgenfoto’s van de schedel, borst, buik, wervelkolom, beide armen en beide benen. Afhankelijk van de instelling worden er ook röntgenfoto’s van de handen en voeten gemaakt.
Röntgenfoto’s kunnen worden gemaakt terwijl de patiënt staat of ligt. Röntgenfoto’s van de extremiteiten worden meestal gemaakt door de extremiteit op een horizontale röntgentafel te leggen. U wordt gepositioneerd door een radiologietechnicus en hij/zij is beschikbaar om eventuele vragen te beantwoorden die u tijdens de test heeft.
Na de test
Nadat de röntgenfoto’s zijn afgerond, mag u zich omkleden en naar huis gaan. Er zijn geen specifieke voorzorgsmaatregelen die u daarna hoeft te nemen en u kunt direct uw normale activiteiten hervatten.
Resultaten interpreteren
Nadat de beelden zijn verkregen, worden ze meestal naar een radioloog of andere zorgverlener gestuurd voor interpretatie. Hij of zij communiceert de resultaten in de vorm van een schriftelijk rapport. Meestal duurt het niet langer dan een of twee werkdagen voordat de resultaten beschikbaar zijn. Neem contact op met uw zorgverlener (degene die de test heeft besteld) voor de resultaten. Vaak zijn er webgebaseerde portals beschikbaar waarmee u rechtstreeks toegang hebt tot uw radiologierapport.
Als het skeletonderzoek is uitgevoerd om multipel myeloom of een andere vorm van kanker te evalueren, zal het radiologierapport gedetailleerd aangeven of er sprake is van botafwijkingen die door de ziekte worden veroorzaakt. Multipel myeloom veroorzaakt karakteristieke botafwijkingen die ‘lytische laesies’, ‘lucente laesies’ of ‘uitgeponste laesies’ kunnen worden genoemd.
Als het skeletonderzoek is uitgevoerd voor vermoedelijk kindermisbruik, zal het rapport vermelden of er breuken zijn, van welke botten en hoe oud de breuken lijken. Fracturen op bepaalde locaties zijn soms een indicatie van niet-accidenteel trauma. Meerdere breuken van verschillende leeftijden suggereren sterk dat er sprake is van aanhoudend misbruik.
Indien er een vermoeden bestaat van een aangeboren syndroom, zal in het radiologieverslag worden beschreven of het uiterlijk van de botten wijst op een bepaald syndroom.
Vervolg
Skeletonderzoek wordt gebruikt om botziekte te evalueren bij patiënten met multipel myeloom. Geavanceerdere tests zoals CT van het hele lichaam, MRI of PET/CT kunnen gevoeliger zijn bij het detecteren van de ziekte. Uw zorgverlener kan ervoor kiezen om geavanceerdere beeldvorming uit te voeren als een eerste skeletonderzoek negatief was. Als u een behandeling ondergaat voor multipel myeloom, kunnen een skeletonderzoek of andere beeldvormende onderzoeken worden uitgevoerd om te zien hoe u reageert op de therapie. Het vervolgschema is afhankelijk van uw specifieke behandelprotocol . Vraag uw zorgverlener om meer informatie.
Als er ondanks een normaal eerste skeletonderzoek nog steeds sprake is van kindermishandeling, kan er na enkele weken een herhalingsonderzoek worden uitgevoerd. Soms kunnen subtiele breuken in de loop van de tijd opvallender worden en in het vervolgonderzoek worden ontdekt.
Een woord van Health Life Guide
Informatie uit het skeletonderzoek maakt deel uit van een groter geheel. In gevallen van multipel myeloom worden de resultaten van beeldvorming meegenomen in het klinische beeld bij het formuleren van een behandelplan. Zoals altijd is het belangrijk om open communicatie te onderhouden met uw zorgverleners. Aarzel niet om te vragen waarom behandelbeslissingen worden genomen en welke factoren hebben bijgedragen aan een bepaalde beslissing.
U moet altijd vrij zijn om een second opinion te vragen over de resultaten van een beeldvormend onderzoek. U kunt verzoeken dat uw radiologiebeelden en -rapport worden gekopieerd voor evaluatie door zorgverleners in een andere instelling.