Shift work sleep disorder (SWSD) is een slaapstoornis die wordt beschouwd als een circadiane ritmestoornis . Dit betekent in principe dat mensen die tijdens normale slaapuren werken, hun natuurlijke ritme van slaperigheid (circadiaans ritme) kunnen verstoren.
Leer hoe u het verschil kunt zien tussen SWSD en normale werkvermoeidheid. Als u SWSD hebt, leer dan hoe de diagnose en behandeling door uw behandelaar of zorgprofessional kunnen worden uitgevoerd.
Inhoudsopgave
Overzicht
SWSD treedt op wanneer iemand moeite heeft met het aanpassen aan de werkuren tijdens de periode dat de meeste mensen slapen — zoals werken tijdens een nachtdienst. Dit resulteert in een conflict in de normale waak-/slaapuren. Bijvoorbeeld, een persoon met SWSD kan slechts een paar uur slapen, wat resulteert in verstoring van de kwaliteit en de lengte van de slaapuren.
Deze aandoening veroorzaakt een gevoel van vermoeidheid en uiteindelijk uitputting.
Het is bekend dat SWSD de normale werkprestaties van een persoon verstoort en werknemers het risico op verwondingen of fouten op het werk vergroot.
Het is belangrijk om op te merken dat niet iedereen die een nachtdienst draait een slaapstoornis heeft door ploegendienst. Veel mensen kunnen zich binnen de eerste paar weken aanpassen aan het nieuwe slaapschema. Mensen die bijvoorbeeld ‘nachtbrakers’ zijn, kunnen zich makkelijker aanpassen aan een late avonddienst.
Vroege vogels vinden het makkelijker om te wennen aan diensten die voor zonsopgang beginnen. Maar nachtdiensten of roulerende diensten vormen voor veel mensen een probleem.
Symptomen
De symptomen van slaapstoornis door ploegendienst zijn meestal aanwezig zolang iemand een ploegendienstrooster heeft. “Het kan leiden tot chronisch slaapgebrek, waarbij iemand nooit de benodigde slaap inhaalt en een aanzienlijke ‘slaapschuld’ met zich meedraagt. Dit soort chronisch slaapverlies heeft ernstige gevolgen voor de gezondheid, productiviteit en veiligheid”, aldus de National Sleep Foundation .
Zodra de geplande werkuren niet langer interfereren met normale slaapuren, kunnen de symptomen van SWSD verdwijnen. Sommige mensen blijven echter slaapproblemen ervaren, zelfs nadat ze hun werkuren hebben veranderd. Symptomen van ploegendienststoornis kunnen zijn:
- Overmatige slaperigheid tijdens de wakkere uren (en in het algemeen)
- Niet in slaap kunnen vallen of niet kunnen doorslapen
- Slaap met een onvoldoende aantal uren
- Slaap die niet voldoende aanvoelt en ervoor zorgt dat iemand zich niet uitgerust voelt
- Problemen met concentreren
- Prikkelbaarheid
- Depressie
- Gebrek aan energie
- Hoofdpijn
- Relatieproblemen
De meeste mensen hebben van tijd tot tijd last van deze symptomen. Ze kunnen bijvoorbeeld wakker worden na minder dan zeven tot negen uur slaap of zich slaperig voelen op het werk.
Voor mensen met een ploegendienststoornis is chronische slaperigheid een aanhoudend probleem dat negatieve symptomen veroorzaakt (zoals prikkelbaarheid, gebrek aan energie of depressie) en dat het werk of gezinsleven begint te verstoren.
Microslaap en overmatige slaperigheid
Volgens de National Sleep Foundation ervaren veel ploegenarbeiders iets dat microslaap wordt genoemd . Dit betekent dat ze simpelweg heel kort in slaap vallen tijdens werk, familie of vrijetijdsactiviteiten als gevolg van overmatige slaperigheid. Microslaap kan leiden tot gevaarlijke ongelukken of ongelukken als iemand aan het rijden is of op het werk is.
Problematische slaperigheid verschilt van de normale daling van het energieniveau die de meeste mensen op bepaalde momenten van de dag ervaren. Problematische slaperigheid treedt bijvoorbeeld de hele dag op — een persoon heeft het gevoel dat hij of zij constant tegen de slaap vecht.
Een belangrijk onderscheidend kenmerk van overmatige slaperigheid als gevolg van ploegendienst (in vergelijking met gewoon moe zijn) is dat problematische chronische slaperigheid het vermogen van een persoon om te werken, studeren en sociale interacties aan te gaan, verstoort.
Oorzaken
De oorzaken van slaapstoornissen door ploegendienst kunnen zijn:
- Werken in nachtdiensten
- Werken in nachtdiensten
- Werken in wisselende diensten
- Werken in zeer vroege ochtenddiensten
Wat zijn circadiane ritmes?
Het circadiane ritme is de interne klok van het lichaam die 24 uur per dag werkt. Het geeft het lichaam door wanneer het slaperig moet worden en wanneer het alert moet zijn. Dit gebeurt door bepaalde hormonen af te geven die onder andere de lichaamstemperatuur veranderen.
Een manier waarop het lichaam zijn waak-/slaapcycli reguleert, is door een hormoon genaamd melatonine te produceren. Het natuurlijke licht van de zon wordt gebruikt om te bepalen wanneer en hoeveel melatonine wordt geproduceerd.
Tijdens SWSD vindt de productie van melatonine vaak plaats wanneer iemand wakker en alert moet zijn op het werk. Wanneer er overdag wordt geprobeerd te slapen (wanneer er zonlicht aanwezig is), wordt er mogelijk geen melatonine geproduceerd. Dit kan de slaap belemmeren.
Risico’s
Volgens Sleep Education.org kunnen de volgende risico’s op slaapstoornissen optreden:
- Fouten op het werk
- Regelmatige infecties, griep en verkoudheid
- Toename van de tijd dat men wegens ziekte niet kan werken
- Hoog cholesterolgehalte
- Borst- en prostaatkanker
- Hartziekte
- Obesitas
- Ongelukken tijdens het rijden door slaperigheid of in slaap vallen achter het stuur
- Middelenmisbruik (het gebruiken van drugs of alcohol om slaap op te wekken)
Diagnose
Wanneer iemand die in ploegendienst werkt moeite heeft met in slaap vallen of doorslapen, of zich vermoeid voelt (zelfs na een volledige nachtrust van zeven tot acht uur), kan dit wijzen op de diagnose SWSD.
De diagnose wordt meestal gesteld op basis van het zelfrapport van een persoon over slaapgewoonten, in aanvulling op slaaponderzoekstests . De zorgverlener die de diagnose stelt, kan patiënten vragen om hun slaapuren in een slaapdagboek te noteren. Vragen over medische geschiedenis en huidige medische problemen kunnen ook deel uitmaken van de diagnostische beoordeling.
Een slaaponderzoek in het laboratorium of multiple sleep latency tests (MSLT) kunnen ook worden uitgevoerd om aandoeningen uit te sluiten, maar meestal alleen als er een vermoeden is van narcolepsie of slaapapneu. Het slaaponderzoek wordt ‘s nachts in een kliniek uitgevoerd terwijl de patiënt slaapt. De MSLT is een veelvoorkomende test voor narcolepsie, omdat het meet hoe snel iemand overdag in slaap valt.
SWSD kan ook worden vastgesteld met actigrafie (een bewegingssensor die om de pols wordt gedragen en die de wakkertijd en slaaptijd meet) en melatoninemonsters (elk uur speeksel verzamelen voor melatonineanalyse, om circadiane patronen te beoordelen).
Behandeling
Er zijn verschillende benaderingen voor de behandeling van SWSD.
Veranderingen in levensstijl
De behandeling bestaat meestal uit een aantal veranderingen in de levensstijl, zoals:
- Elke nacht een vast slaapschema aanhouden (ook nachten dat iemand niet op het werk is)
- Minimaliseer blootstelling aan zonlicht na een dienst (om te voorkomen dat de biologische klok overdag in werking treedt)
- Een dutje doen als dat nodig is
- Beperk de cafeïne-inname minimaal vier uur voor het slapengaan.
- Eet een gezond dieet met voedingsmiddelen die rijk zijn aan antioxidanten (om het immuunsysteem te versterken)
- Een donkere omgeving creëren om te slapen (gebruik verduisterende gordijnen)
- Vraag huisgenoten of familieleden om het geluidsniveau zo laag mogelijk te houden tijdens de slaapuren overdag.
- Vermijd blootstelling aan zonlicht als u overdag wilt slapen (draag een zonnebril als u toch naar buiten moet)
- Gebruik van witte ruis om harde geluiden tijdens het slapen te maskeren (zoals buren die het gras maaien)
- Het nemen van een melatoninesupplement; het is het beste om uw zorgverlener te raadplegen voordat u een supplement aan uw dieet toevoegt, inclusief melatonine
Medische procedures
Er zijn ook verschillende medische procedures die haalbare opties kunnen zijn. Zorg ervoor dat u met uw arts of zorgprofessional bespreekt wat het beste is voor uw individuele geval.
Lichttherapie: Dit is een kunstmatig type licht dat overdag wordt gebruikt en dat de circadiane ritmes van het lichaam kan helpen aanpassen aan de overgang tussen slaap- en waakuren.
Slaapmedicatie: De zorgverlener van een persoon kan een slaapmedicatie voorschrijven om een persoon met SWSD te helpen beter te slapen. Slaapmedicatie kan ook ernstige bijwerkingen veroorzaken (zoals parasomnieën).
Parasomnieën omvatten handelingen tijdens de slaap waar iemand geen controle over heeft, zoals slaapwandelen.
De meeste voorgeschreven slaapmedicijnen zijn verslavend en vereisen steeds meer pillen om hetzelfde effect te krijgen naarmate het lichaam een tolerantie ontwikkelt. Daarom is dit type medicatie het beste als het gedurende een korte tijd wordt gebruikt.
Supplementen: Natuurlijke supplementen zoals melatonine kunnen een betere keuze zijn voor mensen die een slaapmiddel nodig hebben.
Melatonine is geheel natuurlijk, het is niet verslavend en het kan langdurig worden ingenomen zonder de bekende bijwerkingen van voorgeschreven medicijnen (hoewel u nog steeds uw zorgverlener moet raadplegen voordat u regelmatig supplementen neemt). Melatonine moet een paar uur voor het slapengaan worden ingenomen.