Coraz więcej pacjentek z rakiem piersi rezygnuje z operacji rekonstrukcyjnej

Najnowsze badanie przeprowadzone przez UCLA Jonsson Comprehensive Cancer Center wykazało, że coraz większa liczba pacjentek z rakiem piersi rezygnuje z zabiegu rekonstrukcji wzgórka piersi po mastektomii i zamiast tego decyduje się na „płaski” kształt piersi. 

Główna badaczka , dr n. med. Deanna Attai, powiedziała portalowi Health Life Guide, że chciała przeprowadzić badanie, ponieważ zauważyła, że ​​twierdzenia współczesnej literatury chirurgicznej na temat rekonstrukcji piersi po mastektomii niekoniecznie pokrywają się z opiniami pacjentek z rakiem piersi w społecznościach internetowych.

„Wiele literatury chirurgicznej pokazuje, że pacjenci, którzy przeszli rekonstrukcję, nie są tak zadowoleni jak ci, którzy przeszli rekonstrukcję” – mówi Attai. „Ale widziałam rozdźwięk między społecznościami pacjentów online a społecznościami przechodzącymi rekonstrukcję, gdzie kobiety mówiły, że to była najlepsza decyzja, jaką kiedykolwiek podjęły. Są tam, aby wspierać innych”.

Na potrzeby badania jej zespół przepytał 931 kobiet, u których „rekonstrukcja piersi ustała — albo z powodu osobistego wyboru, albo z powodów medycznych, które uniemożliwiały jej wykonanie.

Z badania wynika, że ​​większość pacjentek była zadowolona z decyzji o niepoddawaniu się rekonstrukcji piersi. 

Doświadczenia pacjentów

Tanice Kitchener, PT, DPT , powiedziała Health Life Guide, że początkowo wybrała operację rekonstrukcyjną, gdy miała profilaktyczną podwójną mastektomię z powodu historii raka płuc i wykrycia genu BRCA1. Miała 28 lat, gdy przeszła operację.

„Wtedy nie rozważałam przejścia na płasko. Nie spotkałam nikogo, kto zrobiłby to w wieku 28 lat i wydawało mi się to dość ekstremalne” — mówi Kitchener. „Po wszczepieniu implantów po prostu zdałam sobie sprawę, że to nadal nie jest moje ciało”.

Początkowe niezadowolenie Kitchener z implantów – w tym z faktu, że były większe, niż wnioskowała – zaczęło się, gdy jeden z nich obrócił się w ciągu pierwszego roku i konieczna była operacja w celu jego skorygowania.

Jej aktywny tryb życia był ograniczony, ponieważ musiała uważać, aby uniknąć pęknięcia lub ponownego przewrócenia. W 2019 roku odkryła, że ​​pomimo jej najlepszych starań, jej implanty rzeczywiście pękły. Po walce o wykonanie MRI, które wykazało pęknięcia, odkryła, że ​​implanty zostały wycofane — ale nigdy nie została o tym powiadomiona.

Zamiast wymieniać implanty, w wieku 36 lat zdecydowała, że ​​to koniec. „Nie chciałam być płaska, ale chciałam mniej, żeby mieć więcej operacji i implanty w ciele, które potencjalnie mogłyby być niebezpieczne” — mówi Kitchener. „Więc mój mąż i ja o tym rozmawialiśmy, spotkałam się z chirurgami i na szczęście miałam czas po swojej stronie. Miałam trochę czasu, żeby o tym pomyśleć i przeanalizować swoje priorytety, i szczerze mówiąc, zacząć próbować wizualizować siebie jako płaską i zobaczyć, jak to jest”.

Znalezienie chirurga, który chciałby wykonać to, co miało być ostatnią operacją, było trudne. „Tak naprawdę poszłam i porozmawiałam z czterema różnymi chirurgami. I każdy z nich próbował mnie przekonać, że jeśli się poddam, będę oszpecona i bardzo nieszczęśliwa” — mówi Kitchener.

Jako członkini społeczności medycznej Kitchener wiedziała, jak się za sobą wstawić i walczyła o to, czego chciała. Mimo to, nawet gdy wjeżdżała na salę operacyjną, jej chirurg nie mogła uwierzyć, że chce kontynuować operację z płaskim zamknięciem.

Devorah Vester powiedziała Health Life Guide, że jej doświadczenie z prośbą o zamknięcie płaskiej ściany klatki piersiowej było zupełnie inne. Po zdiagnozowaniu u niej raka przewodowego in situ (DCIS) jej onkolog zalecił lumpektomię. Po zakończeniu przepisanej operacji u jej siostry również zdiagnozowano DCIS.

Mimo braku genu BRCA1, ze względu na historię rodzinną, lekarze uważnie monitorowali sytuację Vester. Rok później u Vester zdiagnozowano raka piersi w pierwszym stadium. Natychmiast zdecydowała się na podwójną mastektomię. Rekonstrukcja nigdy nie była brana pod uwagę.

„To po prostu nie jest to, kim jestem” – mówi Vester. „Przez wiele lat cieszyłam się swoimi piersiami. Mam dorosłe dziecko, nie będę już rodzić dzieci. Po prostu nie czułam potrzeby, aby mieć cokolwiek obcego w swoim ciele”.

Vester powiedziała, że ​​potrzebowała trochę czasu, aby opłakiwać utratę piersi, ale ostatecznie decyzja była dla niej prosta. Na szczęście jej onkolog poparł jej decyzję.

„Byłem niezwykle zadowolony i zachwycony, że celem mojego lekarza było zrobienie tego, co chciałem zrobić, i przekazanie mi informacji, abym mógł podjąć świadomą decyzję” — mówi Vester. „Spędził kilka godzin ze mną i armią znajomych, którzy robili notatki, których ze sobą zabrałem, i przekazał mi wszystkie potrzebne mi fakty”.

Niezadowoleni pacjenci: waga może mieć znaczenie

Posiadanie wyższego BMI było jednym z największych wskaźników wśród pacjentów, którzy nie byli zadowoleni z decyzji o pozbyciu się tkanki tłuszczowej. Attai sugeruje, że może to być spowodowane tym, że uzyskanie zadowalającego wyniku operacji może być trudne u pacjentów z nadwagą lub otyłością.

„Z technicznego punktu widzenia, o wiele łatwiej jest wykonać schludne i dokładne zamknięcie klatki piersiowej u osoby z mniejszym biustem” — mówi Attai. „U osoby z nadwagą lub otyłością jest więcej nadmiaru skóry i fałdek tłuszczu, więc uzyskanie płaskiego zamknięcia jest o wiele trudniejsze, ale z pewnością jest to możliwe”.

Attai dodaje, że w przypadku pacjentek z rakiem piersi i wyższym BMI, zamknięcie klatki piersiowej metodą płaskiego zamknięcia może wymagać więcej niż jednej operacji, aby uzyskać pożądany efekt.