Ponieważ ubezpieczyciele kończą okres karencji COVID-19, pacjenci mogą spodziewać się rachunków szpitalnych

Tysiące osób zostało hospitalizowanych z powodu COVID-19 w ciągu ostatniego roku i generalnie większość pacjentów nie musiała płacić z własnej kieszeni za te koszty. Programy rządowe i firmy ubezpieczeniowe w dużej mierze poniosły ciężar kosztów. Ale to może się zmienić.

Naukowcy z University of Michigan i Boston University sugerują w nowym badaniu, że część osób hospitalizowanych z powodu ciężkiego przebiegu COVID-19 w 2021 r. może mieć do zapłacenia prawie 1000 USD lub więcej z tytułu wydatków własnych, ponieważ publiczne i prywatne firmy ubezpieczeniowe zaczynają wycofywać zwolnienia z udziału w kosztach.

Mówiąc prościej, zwolnienia te umożliwiają ubezpieczonym pacjentom otrzymanie opieki medycznej w przypadku zakażenia SARS-CoV-2 lub powiązanych powikłań bez dodatkowych kosztów w formie dopłat, odliczeń lub współubezpieczenia. Wydawane masowo na początku pandemii, gdy firmy starały się dostosować swoje zasady do okoliczności, wiele takich zwolnień zbliża się do pierwotnej daty wygaśnięcia lub już ją przekroczyło.

Badacze, dr n. med. Kao-Ping Chua , adiunkt pediatrii na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Michigan oraz dr n. med. Rena Conti, adiunkt ds. rynków, polityki publicznej i prawa w Szkole Biznesu Questrom na Uniwersytecie Bostońskim, twierdzą, że decydenci na szczeblu federalnym powinni uchwalić ustawodawstwo zapobiegające całkowitemu wycofaniu zwolnień.

„To zupełnie nie ma sensu” obciążać pacjentów często bardzo wysokimi kosztami leczenia szpitalnego ciężkiej choroby układu oddechowego, która pochłonęła już ponad 500 000 istnień ludzkich w całym kraju – mówi Chua w rozmowie z Health Life Guide. 

„Współdzielenie kosztów jest potencjalnie uzasadnione, jeśli zmniejsza korzystanie z opieki zdrowotnej o niskiej wartości, niepotrzebnej” — mówi Chua. „Ale hospitalizacje z powodu COVID-19 nie są opieką o niskiej wartości — są opieką ratującą życie. Nie powinniśmy karać ludzi za zachorowanie”.

Ponadto, jak twierdzi, współpłacenie może potencjalnie negatywnie wpłynąć na wyniki leczenia pacjentów. 

„Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebujemy, jest to, aby chorzy ludzie unikali szpitala, ponieważ boją się kosztów” — mówi. „Istnieje również coraz więcej dowodów na to, że powrót do zdrowia po hospitalizacji z powodu COVID-19 może trwać miesiącami, co oznacza, że ​​wielu pacjentów nie może pracować. Dodanie rachunku za hospitalizację tylko pogorszyłoby stres finansowy”. Ich lutowe badanie zostało opublikowane w American Journal of Preventive Medicine . 

Szacowanie kosztów COVID-19 poprzez analizę statystyk grypy 

Aby dojść do tych szacunków, badacze przeanalizowali najgorszy sezon grypy w historii od pandemii świńskiej grypy w 2009 r. Chociaż nie dorównuje COVID-19, sezonowa grypa uderzyła w USA szczególnie mocno w 2018 r.

Osoby starsze stanowiły większość najgorszych przypadków. W ciągu tego roku kraj odnotował 14 585 hospitalizacji związanych z grypą u osób w wieku 65 lat i starszych, które miały plan Medicare Advantage, plan Medicare oferowany przez prywatną firmę ubezpieczeniową. Prawie 40% osób w wieku 65 lat i starszych ma plan Medicare Advantage.

Gdy pandemia była w pełnym rozkwicie, Chua i Conti otrzymali dofinansowanie od Narodowych Instytutów Zdrowia na przeprowadzenie analizy tych danych w celu obliczenia średniego kosztu poważnej choroby układu oddechowego i jej leczenia dla osób starszych i rodzin. Centralna analogia jest przybliżona, a nie dokładna — w końcu COVID-19 zbiera o wiele większe żniwo w kraju i na świecie niż nawet najbardziej zjadliwy szczep grypy. 

Stwierdzono, że pacjenci chorzy na grypę byli hospitalizowani średnio przez sześć dni i obciążeni średnią kwotą 987 dolarów z tytułu opłat własnych — łączną sumą dopłat, odliczeń i współubezpieczenia. 

Liczba ta wzrastała wraz z długością pobytu i intensywnością leczenia. Innymi słowy, pacjenci, którzy spędzili więcej czasu w szpitalu i wymagali bardziej wyrafinowanej opieki — takiej jak ta oferowana na oddziale intensywnej terapii — mieli tendencję do zadłużania się na więcej pieniędzy. Około 3% pacjentów — około 423 — zostało obciążonych opłatami własnymi przekraczającymi 2500 USD, a 0,3% — około 49 — zostało obciążonych opłatami przekraczającymi 4000 USD. 

„W naszym artykule każdy dodatkowy dzień hospitalizacji wiązał się z 53 USD wyższymi wydatkami własnymi pacjentów” — mówi Chua. „Jeśli pacjenci Medicare Advantage z COVID-19 są hospitalizowani średnio przez więcej dni niż pacjenci w naszym badaniu, spodziewalibyśmy się, że ich wydatki własne będą wyższe, zakładając, że zwolnienia z udziału własnego od ubezpieczycieli wygasły”.

Chua i Conti odkryli również, że każdy dodatkowy dzień pobytu na OIOM-ie wiązał się ze wzrostem wydatków własnych o 63 USD. Jednak Chua twierdzi, że „trudno oszacować, o ile ten procent wzrośnie” w przypadku pacjentów z COVID-19 „bez znajomości szczegółowych informacji na temat świadczeń z tytułu hospitalizacji i wykorzystania zasobów wśród pacjentów hospitalizowanych z powodu COVID-19”.

Nawet kilka nocy na OIOM-ie byłoby dla wielu, jeśli nie dla większości, niebotycznie drogie. W 2018 r. 40% Amerykanów zgłosiło, że nie ma dodatkowych 400 dolarów na wypadek nagłych wypadków, nie mówiąc już o dodatkowych 987 lub 2500 dolarach.

Takie statystyki, piszą badacze, jedynie podkreślają krytyczne znaczenie rozszerzenia lub wdrożenia zwolnień z udziału własnego w kosztach leczenia COVID-19. Wzywają rząd federalny do podjęcia działań w tej sprawie. Wraz ze zmianą administracji prezydenta Joe Bidena, Chua mówi, że „perspektywy federalnego mandatu mogą być lepsze”.

Zwolnienia z współpłacenia są obecnie zwolnione z ochrony federalnej na mocy ustawy HR 6201, lepiej znanej jako ustawa Families First Coronavirus Response Act (FFCRA). Ustawa FFCRA, podpisana przez byłego prezydenta Donalda Trumpa 18 marca 2020 r., wymaga od ubezpieczycieli pokrycia finansowego wpływu testów na COVID-19, ale nie kosztów pobytów w szpitalu z powodu COVID-19. Krótko mówiąc, ubezpieczyciele mogą zacząć zmuszać swoich klientów do pokrycia części rachunku za ten ostatni, kiedy tylko zechcą.

Jak uzyskać pomoc w płaceniu wysokich opłat

Jeśli obecnie nie masz ubezpieczenia i musisz uzyskać opiekę związaną z COVID-19 w szpitalu, Twoje koszty mogą zostać pokryte przez rząd federalny. Większość szpitali bierze udział w ustawie CARES (Coronavirus Aid, Relief, and Economic Security) z marca 2020 r., która obejmuje rachunki szpitalne nieubezpieczonych pacjentów z COVID-19.

„Dostawcy usług opieki zdrowotnej, którzy przeprowadzili testy na COVID-19 lub zapewnili leczenie osobom nieubezpieczonym z główną diagnozą COVID-19 w dniu lub po 4 lutego 2020 r., mogą wnioskować o zwrot kosztów za pośrednictwem programu drogą elektroniczną i otrzymają zwrot kosztów na ogół według stawek Medicare, w zależności od dostępnych środków” — zgodnie z Health Resources and Services Administration.

Jeśli jesteś ubezpieczony i ponosisz niektóre z tych kosztów, rozważ sprawdzenie rachunku medycznego pod kątem wszelkich rozbieżności. FAIR Health zaleca sprawdzenie, czy nie ma zawyżonych opłat, podwójnego rozliczenia i nieprawidłowych dat wykonania usługi. Jeśli uważasz, że na rachunku są błędy, zawsze najlepiej skontaktować się ze szpitalem. A jeśli każda procedura lub usługa nie jest wymieniona osobno, poproś o rachunek szczegółowy.

Informacje w tym artykule są aktualne na dzień podany, co oznacza, że ​​nowsze informacje mogą być dostępne, gdy to czytasz. Aby uzyskać najnowsze informacje na temat COVID-19, odwiedź naszą stronę z wiadomościami o koronawirusie .