Badania prospektywne to badania, które śledzą dużą grupę ludzi przez pewien czas. Kiedy naukowcy przeprowadzają pewne rodzaje badań prospektywnych, mierzą ten czas w tym, co nazywa się osobo-latami lub osobo-miesiącami.
Osobo-lata i osobo-miesiące to rodzaje pomiarów, które uwzględniają zarówno liczbę osób w badaniu, jak i ilość czasu, jaką każda osoba spędza w badaniu. Na przykład badanie, które śledzi 1000 osób przez rok, zawierałoby 1000 osobo-lat danych. Badanie, które śledzi 100 osób przez 10 lat, również zawierałoby 1000 osobo-lat danych.
Zebrano by taką samą ilość danych, ale dotyczyłoby to mniejszej liczby osób objętych badaniem i obejmowałoby dłuższy okres obserwacji.
Spis treści
Analiza przeżycia
Osobo-lata i osobo-miesiące są często używane jako miara czasu w badaniach, w których dane są analizowane za pomocą krzywych Kaplana-Meiera, co jest również znane jako analiza przeżycia.
Analiza przeżycia pozwala naukowcom oszacować, ile czasu zajmuje połowie populacji przejście przez zdarzenie. Nazywa się ją „analizą przeżycia”, ponieważ technika ta została pierwotnie opracowana w celu zbadania, w jaki sposób różne czynniki wpływają na długość życia. Jednak obecnie analiza przeżycia jest wykorzystywana przez badaczy z wielu dziedzin — od ekonomii po medycynę.
Analiza przeżycia jest bardziej wyrozumiała dla pewnych typów problemów z danymi niż inne typy analiz, na przykład gdy ludzie opuszczają badanie przed końcem okresu badawczego. Użycie analizy przeżycia oznacza, że czas, jaki ci ludzie spędzili w badaniu, nadal będzie wliczany do wyników.
Badania STI z wykorzystaniem osobolat
Wiele badań naukowych dotyczących infekcji przenoszonych drogą płciową (STI) wykorzystywało osobo-lata jako składnik swoich analiz. Oto kilka przykładów:
- Badanie z 2015 r. badało, czy zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) zwiększa ryzyko zakrzepicy żył głębokich (DVT) i związanych z nią konsekwencji zdrowotnych. Badanie wykazało, że zakażenie HCV zwiększa ryzyko DVT, ale nie częstość występowania zatorów płucnych (skrzepów krwi w płucach).
- Badanie z 2014 r. skupiło się na tym, jak często osoby żyjące z wirusem HIV (ludzkim wirusem niedoboru odporności) pozostają długoterminowymi osobami bez progresji choroby (osobami z wirusem HIV, u których nie rozwinęło się AIDS). Badanie wykazało, że nawet jeśli osoby dożyją 10 lat od zakażenia bez progresji choroby, u większości z nich ostatecznie rozwinie się AIDS bez leczenia.
- Badanie z 2013 r. wykazało, że kobiety zgłaszające się na leczenie niepłodności mają mniejsze szanse na zajście w ciążę bez zapłodnienia in vitro (IVF), jeżeli wynik testu na chlamydię będzie pozytywny , niż w przypadku, gdy go nie zastosują.
Czas jest ważnym elementem tych badań. Na przykład w badaniu niepłodności nie miało znaczenia tylko to, czy kobiety zaszły w ciążę, ale także to, ile czasu zajęło im dotarcie do niej.