Zdjęcia Erdark/Getty Images
Funkcją serca jest pompowanie krwi, która obmywa i odżywia każdy organ ciała. Krew transportuje tlen i składniki odżywcze niezbędne do tkanek, a także usuwa z nich produkty przemiany materii. Jeśli działanie pompujące serca zostanie zakłócone z jakiegokolwiek powodu, organy ciała bardzo szybko zaczną zawodzić. Tak więc samo życie jest zależne od wydajnej, ciągłej pracy serca.
Serce jest mięśniowym organem mniej więcej wielkości pięści. Gdy mięsień sercowy się kurczy, wypycha krew do układu naczyniowego. Komory i zastawki serca są ułożone tak, aby kierować przepływem krwi, gdy serce bije.
Zdjęcia Erdark/Getty Images
Spis treści
Komory i zastawki serca
Serce ma dwie „strony”. Prawa strona serca przyjmuje „zużytą” krew, która powraca z tkanek ciała i pompuje tę krew do płuc, gdzie jest uzupełniana tlenem. Lewa strona serca przyjmuje uzupełnioną krew z płuc, a następnie pompuje tę krew do wszystkich organów ciała.
Każda strona serca ma dwie komory, co daje łącznie cztery komory. Dwie komory (prawa i lewa) to komory mięśniowe zdolne do wypychania krwi z serca. Prawa komora pompuje krew do płuc, a lewa komora pompuje krew do wszystkich innych organów.
Dwa przedsionki (prawy i lewy) przyjmują krew powracającą do serca (odpowiednio z tkanek ciała i z płuc). W odpowiednim momencie prawy i lewy przedsionek opróżniają zgromadzoną krew do prawej i lewej komory.
Cztery zastawki serca (trójdzielna, płucna, mitralna i aortalna) otwierają się i zamykają w odpowiednim momencie, aby zapewnić właściwy przepływ krwi przez serce.
Pomocna może być wizualizacja serca funkcjonującego jako dwie oddzielne pompy pracujące szeregowo; pompa prawa i pompa lewa.
Prawidłowa pompa serca
Prawy przedsionek serca składa się z prawego przedsionka, zastawki trójdzielnej, prawej komory, zastawki płucnej i tętnicy płucnej. Jego zadaniem jest zapewnienie, że „użyta” krew zostanie ponownie naładowana tlenem. Uboga w tlen krew powracająca do serca z tkanek ciała dostaje się do prawego przedsionka. Kiedy przedsionki się kurczą, zastawka trójdzielna otwiera się i umożliwia pompowanie krwi z prawego przedsionka do prawej komory. Następnie, kiedy prawa komora się kurczy, zastawka trójdzielna zamyka się (aby zapobiec cofaniu się krwi do prawego przedsionka), a zastawka płucna otwiera się — więc krew jest wyrzucana z prawej komory do tętnicy płucnej i płuc, gdzie jest uzupełniana tlenem.
Lewa pompa serca
Lewa pompa serca składa się z lewego przedsionka, zastawki mitralnej, lewej komory, zastawki aorty i aorty. Jej zadaniem jest pompowanie bogatej w tlen krwi do tkanek ciała. Krew powracająca do serca z płuc dostaje się do lewego przedsionka. Kiedy przedsionki się kurczą, zastawka mitralna otwiera się i pozwala krwi dostać się do lewej komory. Kiedy lewa komora kurczy się chwilę później, zastawka mitralna zamyka się, a zastawka aorty otwiera się. Krew jest wypychana z lewej komory, przez zastawkę aorty i do ciała.
- Przeczytaj o zwężeniu zastawki mitralnej.
- Przeczytaj o niedomykalności zastawki mitralnej.
- Przeczytaj o zwężeniu aorty.
- Przeczytaj o niedomykalności aorty.
Cykl serca
Możesz słyszeć o koncepcji zwanej cyklem serca. Po prostu „cykl serca” to sposób, w jaki lekarze dzielą pracę serca na dwie fazy — fazę rozkurczową i fazę skurczową.
Podczas fazy rozkurczowej cyklu sercowego przedsionki kurczą się, aby wypełnić obie komory krwią, a komory „rozluźniają się” pomiędzy uderzeniami serca. Zastawki trójdzielna i mitralna są otwarte podczas fazy rozkurczowej, aby umożliwić przepływ krwi do komór, a zastawki płucna i aorty są zamknięte, aby zapobiec cofaniu się krwi do komór.
Podczas fazy skurczu, dwie komory kurczą się, aby wypompować krew do płuc (prawa komora) i do reszty ciała (lewa komora). Prawy przedsionek wypełnia się „używaną” krwią z tkanek, a lewy przedsionek wypełnia się natlenioną krwią z płuc. Zastawki trójdzielna i mitralna są zamknięte podczas skurczu, a zastawki płucna i aorty są otwarte.
Koncepcja cyklu sercowego jest użyteczna na kilka sposobów. Na przykład, gdy mierzymy ciśnienie krwi, mierzymy ciśnienie w tętnicach w obu fazach cyklu sercowego — skurczowej i rozkurczowej. Tak więc ciśnienie krwi jest podawane jako dwie liczby, takie jak 120/80. Tutaj skurczowe ciśnienie krwi (ciśnienie tętnicze w momencie, gdy komory biją) wynosi 120 mmHg, a ciśnienie rozkurczowe (ciśnienie podczas rozkurczu komór) wynosi 80 mmHg.
Ponadto, gdy kardiolodzy mówią o niewydolności serca, często określają, czy dysfunkcja serca dotyczy przede wszystkim skurczowej części funkcji serca (jak w kardiomiopatii rozstrzeniowej ), czy rozkurczowej części (jak w dysfunkcji rozkurczowej ). Prawidłowe leczenie wymaga dokonania tego rozróżnienia.
Przeczytaj o anatomii prawidłowych tętnic wieńcowych.
Na koniec, ważne jest, aby zauważyć, że sekwencja i czas trwania cyklu serca — otwieranie i zamykanie czterech zastawek oraz pompowanie i rozluźnianie czterech komór — są krytyczne dla normalnej funkcji serca. Ten czas i sekwencja są krytycznie zależne od układu elektrycznego serca, o którym możesz przeczytać tutaj .