AIDS kontra choroby autoimmunologiczne

Kiedy ktoś ma chorobę autoimmunologiczną, jego układ odpornościowy błędnie atakuje jego własne zdrowe komórki i tkanki. Ale w przeciwieństwie do sytuacji, gdy zdrowy układ odpornościowy atakuje coś, co może wyrządzić krzywdę — na przykład wirusa — ich układ odpornościowy nigdy nie odwołuje ataku.

Zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS) to kolejny rodzaj zaburzenia czynności układu odpornościowego , jednak w tym przypadku układ odpornościowy danej osoby jest osłabiony lub nieskuteczny.

Czym jest AIDS?

Wirus niedoboru odporności ludzkiej (HIV) to wirus, który powoduje, że organizm człowieka atakuje komórki, których potrzebuje do zwalczania infekcji, czyniąc go bardziej podatnym na inne infekcje i choroby. Chociaż obecnie nie ma lekarstwa na HIV, istnieje wiele metod leczenia, które mogą znacznie wydłużyć i poprawić jakość życia osób żyjących z wirusem.

Po początkowym ostrym okresie zakażenia — który może trwać od kilku dni do kilku tygodni — osoba wchodzi w drugi etap zakażenia HIV: przewlekłe zakażenie. Przy odpowiednim leczeniu osoba zakażona HIV może pozostać w drugim etapie do końca życia. Jednak jeśli nie zostanie leczona, HIV może przejść do ostatniego etapu: AIDS.

Objawy AIDS mogą obejmować:

• Szybka utrata wagi
• Nawracająca gorączka lub obfite nocne poty
• Skrajne i niewyjaśnione zmęczenie
• Długotrwały obrzęk węzłów chłonnych w pachach, pachwinach lub szyi
• Biegunka trwająca dłużej niż tydzień
• Owrzodzenia jamy ustnej, odbytu lub narządów płciowych
• Zapalenie płuc
• Czerwone, brązowe, różowe lub fioletowe plamy na skórze lub pod nią, lub wewnątrz ust, nosa lub powiek
• Utrata pamięci, depresja i inne zaburzenia neurologiczne

Jednakże te objawy mogą być również wynikiem innych chorób. Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się na pewno (dla tych, którzy nie wiedzą, że mają HIV) jest wykonanie testu na HIV.

Jak działa układ odpornościowy

Układ odpornościowy — składający się z różnych organów, komórek i białek — ma za zadanie chronić organizm człowieka przed szkodliwymi substancjami, zarazkami i zmianami komórkowymi, które mogłyby wywołać chorobę.

Normalny, zdrowy układ odpornościowy jest w stanie odeprzeć większość tego, co wchodzi w kontakt z ciałem, z wyjątkiem sytuacji, gdy występują szczególnie agresywne zarazki lub gdy jest on w jakiś sposób osłabiony. Gdy osoba zachoruje na przeziębienie, grypę lub inny rodzaj infekcji bakteryjnej lub wirusowej, gorączka i inne objawy, których doświadcza, są spowodowane reakcją immunologiczną organizmu.

Układ odpornościowy człowieka ma trzy podstawowe zadania:

• Zwalczanie chorobotwórczych zarazków (znanych również jako patogeny), takich jak bakterie, wirusy, pasożyty lub grzyby, które mają zostać usunięte z organizmu
• Rozpoznawanie i neutralizowanie szkodliwych substancji ze środowiska
• Zwalczanie zmian wywołujących choroby w organizmie, takich jak komórki rakowe

Istnieją trzy różne rodzaje odporności: wrodzona, nabyta i bierna.

Wrodzona odporność

Jest to odporność, z którą człowiek się rodzi i która chroni go przed antygenami — białkami znajdującymi się na powierzchni komórek, wirusami, grzybami lub bakteriami.

Celem odporności wrodzonej jest utrzymanie skutecznych barier przed szkodliwymi materiałami, które mogą dostać się do organizmu człowieka i zapewnienie pierwszej linii obrony. Niektóre z funkcji i barier odporności wrodzonej obejmują:

• Odruch kaszlu
• Enzymy w łzach i olejach skórnych
• Śluz, który zatrzymuje bakterie i małe cząsteczki
• Skóra
• Kwas żołądkowy
• Komórki układu odpornościowego, takie jak fagocyty i komórki NK

Jeśli antygen przedostanie się przez te bariery, zostanie zaatakowany i zniszczony przez inne części układu odpornościowego.

Nabyta odporność

Nabyta odporność rozwija się po narażeniu na działanie różnych antygenów, które pokonały początkowe bariery organizmu.

Kiedy to się dzieje i układ odpornościowy człowieka wykryje antygen, tworzy on specyficzne białko, którego używa do neutralizacji i/lub walki z tym konkretnym antygenem, jeśli spróbuje on ponownie zaatakować organizm. To białko nazywa się przeciwciałem.

Odporność bierna

Odporność bierna jest wynikiem przeciwciał, które są wytwarzane poza ciałem danej osoby. Dzieje się tak, gdy płód otrzymuje przeciwciała, które są przenoszone przez łożysko. Po urodzeniu niemowlę ma te przeciwciała zazwyczaj przez okres od 6 do 12 miesięcy.

Zarówno AIDS, jak i choroby autoimmunologiczne wpływają na układ odpornościowy, choć na dwa różne sposoby:

• AIDS , czyli nabyta choroba układu odpornościowego, jest spowodowana przez wirus HIV i osłabia układ odpornościowy człowieka.
• Choroby autoimmunologiczne natomiast występują wtedy, gdy układ odpornościowy danej osoby zwraca się przeciwko niej, atakując zdrowe komórki.

AIDS kontra choroby autoimmunologiczne

Kiedy ktoś cierpi na chorobę autoimmunologiczną , jego układ odpornościowy, którego zadaniem jest ochrona organizmu, nie potrafi odróżnić czegoś potencjalnie szkodliwego od własnych zdrowych komórek i tkanek, więc atakuje wszystko.

AIDS jest jednak zaburzeniem odporności. W przeciwieństwie do choroby autoimmunologicznej — w której układ odpornościowy organizmu atakuje własną zdrową tkankę — układ odpornościowy osoby z zaburzeniem odporności jest bardzo słaby lub w ogóle nie występuje. Jest to znane również jako immunosupresja.

Badania nad AIDS i chorobami autoimmunologicznymi

HIV – wirus wywołujący AIDS – może również powodować zaburzenia układu odpornościowego, co może prowadzić do rozwoju chorób autoimmunologicznych i ogólnoustrojowych.

W badaniu z 2017 r. kohorta osób żyjących z HIV miała pewne choroby autoimmunologiczne częściej niż ogół społeczeństwa. Należą do nich:

• Plamica małopłytkowa immunologiczna
• Sarkoidoza
• Zapalenie mięśni
• Zespół Guillaina-Barrégo

Odrębne badanie z 2017 r. wykazało, że osoby zakażone wirusem HIV/AIDS mają zwiększone ryzyko zachorowania na niektóre choroby autoimmunologiczne, a konkretnie:

• Zespół Sjögrena
• Łuszczyca
• SLE
• Niedokrwistość hemolityczna autoimmunologiczna
• Zapalenie błony naczyniowej oka

Słowo od Health Life Guide

Kiedy twój układ odpornościowy działa prawidłowo, zazwyczaj nawet nie zdajesz sobie sprawy, że on tam jest. Ale dla osób z pewnymi zaburzeniami związanymi z układem odpornościowym, może się wydawać, że kontroluje on całe ich życie.

Chociaż AIDS i choroby autoimmunologiczne wpływają na układ odpornościowy, robią to na dwa różne sposoby. AIDS, czyli nabyte zaburzenie odporności, jest spowodowane przez HIV i osłabia układ odpornościowy człowieka. Z drugiej strony choroby autoimmunologiczne występują, gdy układ odpornościowy człowieka zwraca się przeciwko niemu, atakując zdrowe komórki.