Żyły szyjne znajdują się w szyi. Jest para żył szyjnych wewnętrznych (prawa i lewa) oraz para żył szyjnych zewnętrznych. Są one główną drogą powrotu odtlenionej krwi z czaszki z powrotem do serca. Żyły szyjne zewnętrzne uchodzą do żył podobojczykowych; żyły szyjne wewnętrzne łączą się z żyłami podobojczykowymi, tworząc żyły ramienno-głowowe, które łączą się, tworząc żyłę główną górną.
Żyły szyjne mają istotne znaczenie kliniczne w diagnostyce niektórych niedrożności układu sercowo-naczyniowego, a także stanowią użyteczne drogi podawania różnych rodzajów leków i płynów.
Spis treści
Anatomia
Żyły szyjne są parzyste, prawa i lewa. Istnieją cztery główne żyły szyjne, dwie wewnętrzne i dwie zewnętrzne. Istnieje również para żył szyjnych przednich.
Lokalizacja
Największą parą żył szyjnych są żyły szyjne wewnętrzne . Wychodzą z czaszki przez otwór szyjny (otwór to wymyślne określenie medyczne na otwór). Każda z żył szyjnych wewnętrznych biegnie po obu stronach szyi pod mięśniem mostkowo-obojczykowo-sutkowym. Trudno je zlokalizować bez pomocy USG.
Żyły szyjne wewnętrzne łączą się z żyłami podobojczykowymi, tworząc żyły ramienno-głowowe. Prawa żyła szyjna wewnętrzna ma około 63 milimetry (mm) długości, podczas gdy lewa żyła szyjna wewnętrzna ma średnio około 53 mm długości.
Żyły szyjne zewnętrzne mają znacznie mniejszą średnicę i znajdują się znacznie bardziej powierzchownie w porównaniu do żył szyjnych wewnętrznych. Znajdują się poza mięśniem mostkowo-obojczykowo-sutkowym i są często widoczne gołym okiem. Żyły szyjne zewnętrzne biorą swój początek na poziomie kąta żuchwy i biegną do podstawy szyi, gdzie uchodzą do żył podobojczykowych proksymalnie (w górę) od żył szyjnych wewnętrznych.
Żyły szyjne przednie znajdują się w pobliżu linii środkowej po obu stronach gardła. Są bardzo małe i nie mają tak dużego znaczenia klinicznego jak żyły szyjne wewnętrzne i zewnętrzne.
Struktura
Żyły szyjne są zbudowane jak wszystkie inne żyły. Ściany żył składają się z trzech warstw podobnych do tętnic, ale są znacznie mniej elastyczne.
- Błona wewnętrzna (tunica intima) jest najbardziej wewnętrzną warstwą, która zapewnia gładką powierzchnię, przez którą może przepływać krew.
- Tunica media to środkowa warstwa mięśniowa. W żyłach jest ona znacznie cieńsza niż w tętnicach.
- Tunica adventitia (tunica externa) jest zewnętrzną warstwą żyły szyjnej i łączy ją z otaczającymi tkankami.
Na końcach dystalnych żyły szyjne zewnętrzne i wewnętrzne wyposażone są w zastawki jednokierunkowe, które zapobiegają cofaniu się krwi.
Wariacje anatomiczne
Żyły szyjne mogą się znacznie różnić, ale rzadko mają one znaczenie kliniczne. U niektórych osób rozwija się druga, mniejsza żyła szyjna zewnętrzna.
Funkcjonować
Tętnice odprowadzają krew z serca, a żyły odprowadzają krew w kierunku serca. Wszystkie żyły, z wyjątkiem tych, które odprowadzają krew z układu płucnego, odprowadzają odtlenowaną krew.
Żyły wytrzymują znacznie niższe ciśnienie niż tętnice i mają ogólnie znacznie większą pojemność. W dowolnym momencie około 60% do 70% krwi w organizmie znajduje się w układzie żylnym.
Żyły szyjne odpowiadają za powrót odtlenowanej krwi z czaszki, twarzy i mózgu.
Znaczenie kliniczne
Zarówno żyły szyjne wewnętrzne, jak i zewnętrzne mają znaczenie kliniczne.
Żyły szyjne wewnętrzne są wykorzystywane jako miejsce cewnikowania żyły centralnej. Zazwyczaj, lokalizacja żyły szyjnej wewnętrznej w celu dostępu do linii centralnej wymaga użycia ultradźwięków. Dostęp do prawej żyły szyjnej wewnętrznej jest uważany za preferowany ze względu na jej długość i prostszą drogę.
Żyły szyjne zewnętrzne mogą być używane do obwodowego dostępu dożylnego (IV) w sytuacjach awaryjnych, gdy inne obwodowe miejsca IV są niedostępne. Rozmiar żył szyjnych zewnętrznych i względna bliskość żyły głównej górnej w porównaniu z innymi powszechnymi punktami dostępu IV sprawiają, że są one przydatne do podawania dużych objętości płynu lub krwi pacjentom z urazami. Niestety, umieszczenie cewnika IV w żyle szyjnej zewnętrznej może być bardzo trudne u pacjentów z krótką lub grubą szyją.
Ze względu na powierzchowne położenie żył szyjnych zewnętrznych są one przydatnymi wskaźnikami systemowej niedrożności żylnej. Kiedy przepływ krwi jest zablokowany przez coś takiego jak zastoinowa niewydolność serca , odma prężna lub tamponada serca , rozdęte żyły szyjne zewnętrzne mogą być objawem.