Co robić w przypadku napaści seksualnej

Doświadczenie napaści seksualnej może obejmować szeroki zakres reakcji emocjonalnych i psychologicznych. Dezorientacja jest bardzo powszechna. Po pierwsze, czym jest napaść seksualna i czy zawsze wiąże się z gwałtem?

Różnica między gwałtem a napaścią seksualną

Gwałt to wymuszony stosunek seksualny lub penetracja przez sprawcę (w tym siła fizyczna i przymus psychiczny). Gwałt może dotyczyć zarówno kobiet, jak i mężczyzn, którzy są ofiarami (lub sprawcami). Występuje zarówno między heteroseksualistami, jak i homoseksualistami (gwałt tej samej płci) i innymi.

Napaść seksualna ma miejsce, gdy osoba celowo, seksualnie dotyka inną osobę bez jej zgody. Napaść seksualna może obejmować bardzo szeroki zakres przestępstw — niezależnie od gwałtu — takich jak ataki, niechciany kontakt seksualny między sprawcą a ofiarą, taki jak chwytanie lub pieszczoty, a także groźby słowne. Napaść seksualna może lub nie obejmować penetracji (gwałtu).

Co robić po napaści seksualnej

Po napaści seksualnej trudno jest wiedzieć, co dokładnie zrobić lub jak zareagować. Osoba, która właśnie doświadczyła takiej traumy, może zostać przytłoczona falą emocji, powodując gniew, ból, skrajne zmęczenie i wiele innych. Decyzja, co zrobić dalej, może wydawać się bardzo skomplikowana i myląca.

Każdy ocalały jest inny pod względem postrzegania doświadczenia, jak również indywidualnych potrzeb po zdarzeniu. Każda osoba inaczej dochodzi do siebie po traumatycznym zdarzeniu. Dowiedzenie się, co robić, gdy zostaniesz napadnięty seksualnie, może pomóc w wyjaśnieniu przyszłych działań i ugruntować się w bardzo trudnym czasie. 

Początkowe kroki Według Jessiki Klein , licencjonowanej pracownicy socjalnej i wykładowczyni pracy socjalnej na Uniwersytecie Południowej Kalifornii, początkowe kroki w procesie powrotu do zdrowia po napaści na tle seksualnym obejmują:

Krok 1: Zadbaj o swoje bezpieczeństwo

Najważniejszą rzeczą do zrobienia bezpośrednio po napaści seksualnej jest upewnienie się, że jesteś w bezpiecznym miejscu. Ta praktyczność może zostać przeoczona bezpośrednio po traumie emocjonalnej. Podczas napaści fizycznej/seksualnej mózg jest w trybie hiperreakcji. Podczas traumy układ limbiczny ( część mózgu, która zajmuje się przetwarzaniem emocji i jest odpowiedzialna za mechanizm walki lub ucieczki) przejmuje logiczną część mózgu. Według Jessiki Klein „pierwszym i najważniejszym czynnikiem powinno być priorytetowe traktowanie swojego bezpieczeństwa i dobrego samopoczucia”. Stworzenie poczucia bezpieczeństwa i dobrego samopoczucia może obejmować wiele różnych kroków. „Może to oznaczać zadzwonienie do najbliższego przyjaciela lub zaufanego członka rodziny, aby przyszedł i został z tobą, lub położenie się do łóżka pod warstwami koców — cokolwiek pomoże ci poczuć się trochę bezpieczniej we własnym ciele” — powiedziała Klein. 

Krok 2: Skontaktuj się z pomocą techniczną

Gdy poczucie bezpieczeństwa zostanie już nabyte, następnym krokiem jest zwrócenie się o wsparcie. Klein wyjaśnia, że ​​po tym, jak osoba doświadczyła początkowego szoku związanego z traumą seksualną, często następuje okres lęku lub depresji.

Innym doświadczeniem psychologicznym, które może być powszechne po napaści seksualnej, jest „dysocjacja”. Dysocjacja to uczucie odłączenia od wrażeń zmysłowych danej osoby, poczucia własnej wartości lub jej osobistej historii. Klein zaleca, aby wsparcie pochodziło od zaufanej osoby, która nie będzie próbowała dociekać szczegółów napaści, ale będzie uważnie słuchać i oferować wsparcie emocjonalne.

Krok 3: Zwróć się o pomoc lekarską

Chociaż wiele osób, które doświadczyły napaści seksualnej, może początkowo wahać się przed skorzystaniem z profesjonalnej opieki medycznej, zdecydowanie zaleca się udanie się do szpitala lub medycznego ośrodka dla ofiar gwałtu po napaści. Decyzja o zwróceniu się o pomoc medyczną jest ostatecznie wyborem, którego każda osoba, która przeżyła, musi dokonać sama, zgodnie z własnymi potrzebami emocjonalnymi, fizycznymi i psychologicznymi. Istnieje jednak wiele korzyści z natychmiastowego zwrócenia się o pomoc medyczną, w tym: 

• Otrzymanie badania kryminalistycznego ( zestawu do badań na wypadek gwałtu ) mającego na celu zebranie DNA i innych dowodów
• Możliwość zamrożenia dowodów dla tych, którzy potrzebują trochę więcej czasu na podjęcie decyzji, czy podjąć kroki prawne
• Otrzymywanie wsparcia emocjonalnego od przeszkolonych pracowników służby zdrowia
• Dowiedz się więcej o zasobach, takich jak usługi doradcze, zasoby dotyczące stałej opieki medycznej i inne.

Decyzja o pójściu naprzód i uzyskaniu zestawu do badania na gwałt może być bardzo dużym krokiem po napaści seksualnej; ponieważ jest to krok działania, który umacnia fakt, że napaść seksualna rzeczywiście miała miejsce i ogłasza prawdę sobie i innym. Ten krok działania może pomóc osobie przełamać część zaprzeczenia, które często jest częścią następstw napaści seksualnej. Kiedy osoba jest w stanie zaprzeczenia, zaprzeczenie nie tylko tworzy przeszkodę w szukaniu opieki medycznej, ale może również utrudnić podjęcie innych ważnych kroków w procesie powrotu do zdrowia.

Krok 4: Przetwórz doświadczenie

Po doświadczeniu napaści seksualnej często pojawia się bardzo silna potrzeba odłożenia zdarzenia na później, unikając przetwarzania całego incydentu. Jednak ważne jest, aby się tym zająć. Oznacza to nauczenie się zdrowych mechanizmów radzenia sobie z emocjami i psychologicznym wpływem, jaki napaść seksualna często wywiera na daną osobę.

Klein mówi, że „leczenie nie następuje poprzez unikanie. Nie możesz tego obejść, przejść nad tym lub pod tym. Musisz przez to przejść”. Zdrowe mechanizmy radzenia sobie mogą obejmować pisanie o incydencie, rozmawianie o nim (przetwarzanie go) z kimś innym, skorzystanie z profesjonalnej terapii lub więcej.

Chociaż nie każdy będzie potrzebował profesjonalnej pomocy psychologicznej po napaści na tle seksualnym, istnieje duże ryzyko wystąpienia różnych problemów emocjonalnych i zjawisk psychologicznych, takich jak:

• Zaprzeczanie (brak świadomości, że doszło do napaści na tle seksualnym i odmowa zajęcia się tą sprawą)
• Utrata pamięci (niemożność przypomnienia sobie niektórych lub wszystkich szczegółów traumatycznego zdarzenia)
• Wątpliwości co do siebie (brak zaufania do własnej intuicji, obwinianie siebie za przyczynę napaści)
• Poczucie winy (które może pogorszyć negatywny wpływ psychologiczny traumy)
• Lęk (o różnym nasileniu, od łagodnego lęku do ataków paniki i silnego paraliżującego lęku)
• Zespół stresu pourazowego (stan, który może być leczony przez specjalistę zdrowia psychicznego, obejmujący niemożność powrotu do zdrowia po przeżyciu lub byciu świadkiem traumatycznego wydarzenia)

Jeśli poradnictwo jest sposobem działania, który jest ustalany, ważne jest, aby znaleźć specjalistę, który jest specjalnie przeszkolony do pracy z osobami, które zostały wykorzystane seksualnie. Leczenie zdrowia psychicznego (terapia) może pomóc osobie, która została wykorzystana seksualnie, przełamać zaprzeczenie, przypomnieć sobie traumatyczne wydarzenia i nie tylko. Terapia ma na celu zmniejszenie ogólnych negatywnych skutków psychologicznych doświadczania traumy.

Krok 5: Rozważ swoje opcje prawne

Poszukiwanie środków prawnych może wydawać się oczywistym sposobem postępowania po napaści seksualnej. Jednak jest to o wiele bardziej skomplikowane. Wiele osób, które padły ofiarą napaści seksualnej, jest zdezorientowanych (częściowo z powodu emocjonalnego obciążenia, jakie napaść seksualna często wywiera na osobę). Mogą być bardzo niechętne do natychmiastowego zgłoszenia napaści, co może być częściowo spowodowane faktem, że napaści seksualne zwykle dotyczą osoby, którą ofiara zna. W rzeczywistości, według Center for Family Justice, 8 na 10 napaści seksualnych dotyczy znajomości napastnika przez ofiarę, a około 6 na 10 przypadków gwałtu ma miejsce w domu ofiary (lub w domu przyjaciela lub krewnego ofiary).

Te statystyki, obejmujące tak wysoki odsetek ofiar, które znają swojego napastnika (i często dobrze znają przyjaciół i członków rodziny sprawcy), są jednym z powodów, dla których ofiary napaści na tle seksualnym często doświadczają bardzo wysokiego poziomu wstydu, niepokoju i strachu przed tym, co pomyślą inni. Dzieje się tak szczególnie wtedy, gdy ofiara napaści na tle seksualnym rozważa, czy podjąć kroki prawne. Innym czynnikiem, który często zniechęca ofiarę do zgłoszenia gwałtu, jest myśl o konieczności składania zeznań przed sprawcą w sądzie. 

Jeśli jesteś osobą, która ma problem z podjęciem decyzji, czy zgłosić napaść na tle seksualnym, ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że nie jesteś bezsilny w tej sytuacji i że masz opcje. „Napaść to ktoś, kto odbiera ci władzę. Przywrócenie tej władzy ofierze często oznacza zachęcanie jej do działania w sposób, który wydaje się jej najbardziej wzmacniający. Może to oznaczać złożenie raportu, opowiedzenie swojej historii lub dążenie do sprawiedliwości z własnej woli” — wyjaśnił Klein .

Krok 6: Odnów kontakt ze społecznością i przyjaciółmi

Po nauczeniu się radzenia sobie i przetworzenia traumy napaści seksualnej, nie zawsze łatwo jest wrócić do dawnego życia lub poczuć się sobą. Na przykład wiele ofiar może pozostać sparaliżowanych strachem, unikając sytuacji lub miejsc, które przypominają im o tym wydarzeniu. „Niewielkie wewnętrzne szturchnięcie może być dobre, ale nigdy nie zmuszaj się do bycia towarzyskim, gdy jeszcze nie jesteś gotowy. Podchodź do wszystkiego dzień po dniu” — powiedziała Klein . Jeśli osoba utknęła i nie jest w stanie powrócić do normalnego życia po napaści seksualnej, ważne jest, aby szukać pomocy.

Terapia grupowa jest jednym ze sposobów na ponowne nawiązanie kontaktu; może pomóc w zmniejszeniu lub złagodzeniu objawów depresji i poprawie ogólnego samopoczucia psychicznego i emocjonalnego. Zaleca się skorzystanie z pomocy facylitatora grupy, który specjalizuje się w terapii grupowej dla osób, które doświadczyły napaści seksualnej. Utworzenie wspierającej społeczności (grupy), która w pełni rozumie, przez co przeszła ofiara napaści seksualnej — która w pełni rozumie, przez co przeszła ofiara napaści seksualnej — często pomaga ofiarom w ich długoterminowym powrocie do zdrowia.

Inne sugestie dotyczące ponownego nawiązania kontaktu po napaści seksualnej obejmują angażowanie się w aktywności społeczne, ponowne nawiązywanie kontaktów ze starymi przyjaciółmi i poznawanie nowych. Rozważ wzięcie udziału w zajęciach, zapisanie się na lokalną siłownię lub udział w wydarzeniu towarzyskim w pracy, nawet jeśli początkowo nie masz ochoty na towarzystwo.

Krok 7: Zaangażuj się w ciągłą samoopiekę

To długoterminowy krok, który polega na byciu dla siebie dobrym, co jest ważne, gdy dochodzi się do siebie po części samoobwiniania, wątpliwości, poczucia winy lub innych negatywnych emocji powszechnie doświadczanych przez ofiary napaści na tle seksualnym. Dbanie o siebie może obejmować wiele różnych kroków, w tym: 

• Znajdź czas na odpowiednią regenerację ciała i umysłu, unikaj tendencji do ciągłego zajmowania się czymś, aby uniknąć swoich uczuć
• Naucz się stosować techniki relaksacyjne, takie jak joga, medytacja lub wizualizacja kierowana
• Rozważ rozpoczęcie regularnego programu ćwiczeń (jeśli jeszcze nie byłeś aktywny fizycznie)
• W przypadku jakichkolwiek problemów fizycznych (np. utraty snu) należy zwrócić się o pomoc lekarską.
• Unikaj rzeczy, które mogą być użyte do zapewnienia sobie emocjonalnego plastra (np. zażywania narkotyków lub alkoholu)

Alkohol jest uważany za środek depresyjny i może zakłócać normalny proces leczenia emocjonalnego, a także nasilać objawy traumy (takie jak gniew, depresja i izolacja społeczna).  Wielu terapeutów zaleca całkowitą abstynencję od alkoholu w trakcie terapii.

Unikaj alkoholu i narkotyków. Unikaj pokusy samoleczenia alkoholem lub narkotykami. Używanie substancji pogarsza wiele objawów traumy, w tym odrętwienie emocjonalne, izolację społeczną, gniew i depresję.  Zaburza również leczenie i może przyczyniać się do problemów w domu i w związkach.

Statystyka

Poznanie statystyk dotyczących liczby osób, które doświadczyły molestowania seksualnego lub napaści, może pomóc tym, którzy przeszli przez podobną traumę, zrozumieć, że nie są sami. Znajomość faktów może również pomóc złagodzić część poczucia winy lub obwiniania się, które często następuje po napaści na tle seksualnym. Istnieje kilka zaskakujących faktów dotyczących napaści na tle seksualnym i wykorzystywania seksualnego w USA. Według Center for Family Justice obejmują one: 

• Co 9 sekund w Stanach Zjednoczonych ktoś pada ofiarą napaści seksualnej
• 1 na 4 kobiety i 1 na 6 mężczyzn pada ofiarą molestowania seksualnego w ciągu swojego życia
• 1 na 2 osoby transseksualne doświadczy przemocy seksualnej
• 1 na 4 kobiety biseksualne doświadczy przemocy seksualnej
• 2 na 5 homoseksualnych mężczyzn będzie molestowanych seksualnie
• 13,3% studentek przyznaje, że były zmuszane do seksu w sytuacjach randkowych
• Aż 83% kobiet i 32% mężczyzn będących dorosłymi osobami niepełnosprawnymi padło ofiarą przemocy seksualnej
• Tylko 28% zgłasza napaść na tle seksualnym na policję
• Tylko około 2% wszystkich zgłoszeń dotyczących napaści na tle seksualnym składanych na policji okazuje się fałszywymi zgłoszeniami

Dodatkowe kroki do odzyskania

Inne kroki prowadzące do powrotu do zdrowia po napaści na tle seksualnym mogą obejmować:

• Zdając sobie sprawę, że nie jesteś sam
• Słuchanie (lub czytanie) historii innych ocalałych
• Zapoznanie się z dostępnymi zasobami
• Zaplanowanie strategii bezpieczeństwa (w celu opracowania planu zapewniającego bezpieczeństwo w przyszłości)
  Otrzymanie pomocy medycznej (w przypadku jakichkolwiek obrażeń fizycznych, których mogłeś doznać)
• Nauka , jak rozmawiać o napaści na tle seksualnym i jak informować o niej innych

Słowo od Health Life Guide

Pamiętaj, że powrót do zdrowia po napaści lub nadużyciu seksualnym zwykle zajmuje trochę czasu; to proces, który nie zawsze jest taki sam dla każdej osoby. U niektórych osób powrót do zdrowia może trwać tygodnie lub miesiące; u innych może trwać lata. Najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że nie jesteś sam. Niestety wielu innych musiało przejść podobną drogę do powrotu do zdrowia. Wyciągnij rękę, nawiąż kontakt z tymi, którzy przez to przeszli, a co najważniejsze, bądź dla siebie łagodny. Pozwól sobie robić rzeczy, które musisz zrobić i poświęcić czas, którego potrzebujesz, aby przejść przez proces powrotu do zdrowia.