Na pierwszy rzut oka nie wydaje się, aby istniał związek między zgagą a bakteriami jelitowymi . Jak coś w dół rzeki (jelita) mogłoby mieć cokolwiek wspólnego z czymś w górę rzeki (zgaga)? Istnieje jednak intrygująca teoria, która łączy te dwa elementy. Przyjrzyjmy się jej.
Spis treści
Przerost bakteryjny jelita cienkiego
W swojej książce „Fast Tract Digestion ” dr Norman Robillard przedstawia argument, że przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO) może być rzeczywistą przyczyną choroby refluksowej przełyku (GERD).
SIBO to stan zdrowia, w którym występuje zbyt wiele bakterii w górnej części jelita cienkiego, gdzie te mikroorganizmy tak naprawdę nie powinny się znajdować. GERD to choroba, w której kwas żołądkowy pali wyściółkę przełyku (refluks kwasu), powodując objawy zgagi .
Jak te dwa elementy mogą być ze sobą powiązane? Teoria dr Robillarda głosi, że gaz wytwarzany przez bakterie zamieszkujące jelito cienkie wywiera wystarczające ciśnienie na jelito cienkie i żołądek, aby wypchnąć kwas z żołądka do przełyku.
Oprócz zidentyfikowania nowego sposobu patrzenia na przyczynę GERD, dr Robillard oferuje również nowe spojrzenie na leczenie. Nie popiera stosowania leków zmniejszających kwasowość, w szczególności stosowania inhibitorów pompy protonowej (IPP), które są obecnie standardowym leczeniem GERD.
Jego teoria zakłada, że zmniejszone stężenie kwasu żołądkowego spowodowane stosowaniem IPP przyczynia się przede wszystkim do nadmiernego rozrostu bakterii w jelicie cienkim, gdyż kwas żołądkowy pełni rolę zapobiegawczą, uniemożliwiając bakteriom zasiedlenie jelita cienkiego.
Dr Robillard zaleca pacjentom z GERD stosowanie diety ubogiej w to, co on nazywa „trudnymi do strawienia” węglowodanami. Uważa, że dieta bogata w te węglowodany przyczynia się zarówno do nadmiernego rozrostu tych bakterii, jak i zwiększonej produkcji gazów, co bezpośrednio powoduje refluks.
Co ciekawe, jego lista węglowodanów, których należy unikać, jest bardzo podobna do listy diety low-FODMAP dla IBS . Istotną różnicą są pokarmy o wysokiej zawartości skrobi opornej, takie jak niedojrzałe banany i kukurydza, które są zalecane w diecie low-FODMAP, ale odradzane przez dr Robillarda w kontekście leczenia GERD.
Nauka za teorią
Choć teoria ta jest przekonująca, nie ma jeszcze zbyt wielu badań, które by ją potwierdzały.
Jedno niewielkie badanie obejmowało połykanie przez tydzień przez pacjentów z GERD roztworu fruktooligosacharydów (FOS) lub placebo po posiłkach. FOS nie są trawione, a zatem mogą być fermentowane przez bakterie jelitowe. Co ciekawe, FOS jest rodzajem FODMAP , występującym w takich produktach jak cebula, czosnek i szparagi.
Naukowcy odkryli, że FOS wydłużył czas rozluźnienia mięśni zwieracza przełyku, a także zwiększył liczbę objawów refluksu kwasu i GERD. W tym badaniu nie wspomniano o SIBO, ale naukowcy doszli do wniosku, że to fermentacja w jelicie grubym spowodowała wzrost objawów GERD.
Inne bardzo małe badanie wykazało, że dieta niskowęglowodanowa znacząco poprawiła objawy GERD w grupie ośmiu otyłych pacjentów z GERD.
Podsumowanie
Na razie wydaje się, że wszystko, co możemy wywnioskować, to że jest to ciekawa teoria. Miejmy nadzieję, że zostaną przeprowadzone dalsze badania, aby dowiedzieć się, czy dieta niskowęglowodanowa rzeczywiście rozwiązuje SIBO i łagodzi objawy GERD.
Niestety, finansowanie dietetycznych metod leczenia problemów medycznych jest zazwyczaj ograniczone. Więcej badań nad tym, czy dieta low-FODMAP łagodzi objawy zgagi, byłoby mile widziane, ponieważ ludzie stosują ją w nadziei na ulgę.
Uporczywa GERD to stan, który najlepiej leczy Twój lekarz. Jeśli jednak ta teoria do Ciebie przemawia, porozmawiaj o tym ze swoim lekarzem.
Jeśli zdecydujesz się wypróbować dietę niskowęglowodanową zalecaną przez dr Robillarda i ocenić jej wpływ na swoje objawy, powinieneś skonsultować się z wykwalifikowanym dietetykiem, aby mieć pewność, że wszystkie Twoje potrzeby żywieniowe są zaspokojone.