Czym jest paraliż Todda?

Paraliż Todda to tymczasowy zespół medyczny osłabienia lub paraliżu i utraty czucia w części ciała. Czasami może się to zdarzyć po ataku . Ważne jest, aby odróżnić paraliż Todda od udaru, który jest znacznie poważniejszym stanem medycznym. Badania oszacowały, że paraliż Todda występuje u 1% do 13% osób, które miały atak. 

Paraliż Todda jest również znany jako niedowład Todda, niedowład ponapadowy lub porażenie popadaczkowe. Schorzenie to zostało po raz pierwszy opisane przez irlandzkiego fizjologa Roberta Bentleya Todda w 1849 roku.

Objawy paraliżu Todda

Objawy paraliżu Todda zaczynają się zaraz po ataku. Czasami nazywa się to „ stanem ponapadowym ”, okresem, w którym mózg regeneruje się i powraca do normalnej aktywności. W tym okresie niektórzy ludzie doświadczają objawów ponapadowych, takich jak senność, ból głowy lub dezorientacja, nawet jeśli atak już nie występuje. Paraliż Todda jest specyficznym rodzajem objawów ponapadowych.

Paraliż Todda może powodować osłabienie lub czasami całkowitą niezdolność do poruszania pewnymi częściami ciała (paraliż). Dotknięte części mogą nie być w stanie normalnie odczuwać wrażeń. W niektórych przypadkach widzenie może znajdować się po prawej lub lewej stronie pola widzenia.

Te objawy zwykle dotyczą jednej strony ciała, ale nie drugiej. Na przykład, twoje prawe ramię i prawa noga mogą być dotknięte, lub twoje lewe ramię i lewa noga. Czasami objawy mogą dotyczyć również jednej strony twarzy, co może powodować niewyraźną mowę. Rzadziej objawy mogą występować tylko w jednej nodze lub jednym ramieniu.  Objawy zwykle dotyczą części ciała, która była wcześniej zaangażowana w atak. Te objawy mogą trwać tylko kilka minut lub mogą utrzymywać się przez kilka dni.

Nie każdy, kto ma atak, doświadczy paraliżu Todda. Ponadto, nawet jeśli miałeś epizod paraliżu Todda w przeszłości, możesz go nie mieć po przyszłym ataku.

Powoduje

Objawy paraliżu Todda występują po tym, jak osoba ma napad padaczkowy. Może się to zdarzyć po napadzie u osoby, u której zdiagnozowano padaczkę , stan chorobowy powodujący powtarzające się napady. Może się to jednak zdarzyć również u osoby, która ma napad padaczkowy z innej przyczyny (takiej jak nieprawidłowość elektrolitowa ).

Z przyczyn, które nie są do końca jasne, paraliż Todda wydaje się występować częściej po napadach padaczkowych, w trakcie których występują ruchy fizyczne (tzw. „ruchy kloniczne”). Paraliż zwykle dotyka obszarów ciała, które podczas napadu poruszały się mimowolnie.

Najczęściej występuje po napadach częściowych lub po uogólnionych napadach toniczno-klonicznych. Napady częściowe dotyczą tylko jednego obszaru mózgu i mogą powodować utratę przytomności lub nie. Uogólnione napady toniczno-kloniczne (napady grand mal) obejmują utratę przytomności i ruchy szarpiące. Paraliż Todda może trwać nieco dłużej u osób, które mają go po uogólnionym napadzie toniczno-klonicznym w porównaniu do osób, które mają go po napadzie częściowym.

Paraliż Todda zdarza się również czasami po elektrowstrząsach (ECT) stosowanych w depresji. Jednak w tym przypadku objawy paraliżu Todda mają tendencję do ustępowania jeszcze szybciej.

Przyczyny leżące u podstaw

Chociaż wiemy, że paraliż Todda czasami występuje po napadach, naukowcy nadal nie rozumieją, dlaczego tak się dzieje. Wydaje się, że jest to związane ze zmianami w fizjologii mózgu, które zachodzą w wyniku napadu, przy czym niektóre neurony nie są w stanie normalnie się aktywować. Mogą być jednak zaangażowane również inne czynniki.

Tymczasowo zmniejszony przepływ krwi do obszaru mózgu z powodu napadu może być częścią problemu.  Z tego powodu niektóre obszary mózgu mogą nie otrzymywać tyle tlenu, co normalnie. Na przykład, jeśli obszar mózgu kontrolujący ruchy prawej ręki i nogi jest dotknięty, możesz mieć chwilowe trudności z poruszaniem prawą ręką i nogą. Gdy mózg powróci do normy, objawy ustąpią same.

Czynniki ryzyka

U osób starszych ryzyko wystąpienia paraliżu Todda po ataku padaczkowym jest większe.

Paraliż Todda po ataku padaczkowym występuje częściej u osób, u których wystąpił którykolwiek z następujących objawów:

• Stan padaczkowy drgawkowy
• Długotrwałe napady padaczkowe
• Padaczka powodująca strukturalne uszkodzenie mózgu
• Poprzedni udar 

Diagnoza

Wywiad lekarski i badanie lekarskie stanowią kluczowe punkty wyjścia do diagnozy. Lekarz ocenia objawy i poznaje stan zdrowia danej osoby oraz jej historię medyczną.

Diagnoza może być stosunkowo prosta, jeśli u osoby zdiagnozowano wcześniej padaczkę, a jej objawy zaczęły się tuż po tym, jak ktoś był świadkiem jej ataku. Ale jeśli u osoby nie zdiagnozowano wcześniej padaczki, diagnoza staje się trudniejsza.

Paraliż czy udar Todda?

W takich sytuacjach lekarze mogą być bardziej zaniepokojeni udarem , który może powodować podobne objawy.  Udar jest o wiele poważniejszym schorzeniem z trwalszymi objawami. Często wymaga długoterminowej rehabilitacji.

Opierając się na samych objawach, często trudno odróżnić paraliż Todda od udaru. Diagnozę utrudnia fakt, że udar czasami może również powodować drgawki. 

Rozróżnienie udaru, paraliżu Todda i udaru jest krytyczne, ponieważ udar wymaga innego leczenia. Niektóre osoby z pewnymi rodzajami udarów — tymi spowodowanymi skrzepem krwi lub zablokowaną tętnicą — mogą skorzystać z leczenia zwanego tPA (tkankowy aktywator plazminogenu). To leczenie może pomóc krwi ponownie przepływać normalnie przez naczynia krwionośne mózgu po udarze. Jest to niezwykle pomocne leczenie dla wielu osób, które miały udar i może zapewnić najlepszą szansę na pełne wyzdrowienie. Jednak tPA wiąże się z pewnym ryzykiem, więc lekarze nie chcą go podawać, jeśli dana osoba tak naprawdę nie miała udaru. 

Badania medyczne

Badania medyczne są często potrzebne, aby odróżnić udar od paraliżu Todda. Możliwe badania mogą obejmować:

• Elektroencefalogram ( EEG )
• Rezonans magnetyczny (MRI)
• Tomografia komputerowa (TK) perfuzja
• Angiografia TK

Dają one wskazówki, czy objawy są bardziej prawdopodobne z powodu udaru czy napadu padaczkowego.

W zależności od sytuacji, lekarz może musieć wyeliminować inne możliwe przyczyny objawów. Na przykład, niektóre rzadkie zespoły genetyczne mogą powodować pewne objawy podobne do paraliżu Todda.

Diagnoza napadów padaczkowych

Inne testy mogą być również pomocne, w zależności od sytuacji. Na przykład, jeśli wydaje się, że dana osoba miała napad, ale wcześniej nie zdiagnozowano u niej padaczki, może być konieczne zbadanie innych przyczyn napadu. Może to obejmować:

• Podstawowe badania krwi elektrolitów
• Badania krwi w celu oceny infekcji
• Badania poziomu glukozy we krwi
• Badania moczu

Testy te nie mogą zdiagnozować paraliżu Todda, ale mogą wskazać na przyczynę ataku u osoby, która wcześniej go nie miała. Do ataku może prowadzić wiele różnych problemów medycznych , w tym infekcja, odstawienie alkoholu, niski poziom cukru we krwi i inne.

Neurolog może udzielić porady, czy najprawdopodobniejszą przyczyną ataku jest padaczka.

Leczenie

Na szczęście objawy paraliżu Todda są krótkotrwałe. Znikają same z siebie bez potrzeby leczenia. Paraliż Todda nie powoduje żadnych innych powikłań medycznych.

Jednakże, przyczyna leżąca u podstaw napadu może wymagać leczenia. Na przykład, napad jest czasami pierwszym objawem nieleczonej cukrzycy.  Każda choroba leżąca u podstaw powodująca napad będzie wymagała leczenia.

U osób z padaczką ważne jest podjęcie kroków w celu zapobiegania przyszłym napadom. Osoby te zazwyczaj muszą przyjmować leki długoterminowo, aby pomóc zapobiegać przyszłym napadom.  Inne czynniki mogą również pomóc w zmniejszeniu ryzyka przyszłych napadów, takie jak wystarczająca ilość odpoczynku i nawodnienie organizmu.

Słowo od Health Life Guide

Paraliż Todda może być alarmującym problemem po ataku. Możesz się zastanawiać, czy masz poważniejszy problem, taki jak udar. Na szczęście objawy paraliżu Todda powinny ustąpić stosunkowo szybko. Współpraca z lekarzem w celu zapobiegania przyszłym atakom da ci większy spokój ducha.