SIBO, skrót od schorzenia zwanego przerostem bakteryjnym jelita cienkiego , jest badany jako możliwa przyczyna zespołu jelita drażliwego (IBS ). Podobnie jak wiele rzeczy związanych z IBS, kwestia SIBO jako podstawowego problemu jest skomplikowana i naznaczona pewnymi kontrowersjami w świecie badań nad IBS. Ten przegląd SIBO w odniesieniu do IBS może pomóc Ci zdecydować, czy jest to coś, o czym powinieneś porozmawiać ze swoim lekarzem.
Spis treści
Co to jest SIBO?
SIBO to gromadzenie się nadmiernej ilości bakterii jelitowych w jelicie cienkim. Każdy stan, który zaburza normalny pasaż lub ruch jelita cienkiego, może predysponować je do SIBO. Choroba Leśniowskiego-Crohna i poprzednia operacja jamy brzusznej należą do czynników ryzyka rozwoju SIBO.
Jak diagnozuje się SIBO?
Ze względu na trudności w wykonywaniu bezpośrednich biopsji jelita cienkiego w celu oceny obecności bakterii, stosuje się test powszechnie znany jako test oddechu wodorowego (HBT). Pacjentom podaje się do wypicia roztwór, taki jak laktuloza, a następnie wykonuje się test oddechu w celu oceny obecności gazu, takiego jak wodór lub metan.
U zdrowej osoby nie można spodziewać się obecności wodoru lub metanu w oddechu przez okres dwóch godzin, czyli mniej więcej tyle czasu, ile zajmie laktuloza dotarcie do jelita grubego, gdzie zostanie zaatakowana przez bakterie, uwalniając w ten sposób gaz. Pozytywny wynik badania gazu widoczny w ciągu 90 minut od wypicia roztworu świadczy o obecności bakterii w wyższych partiach przewodu pokarmowego, tj. na poziomie jelita cienkiego.
Teoria SIBO dla IBS
Fakt, że wzdęcia są wszechobecnym objawem u osób cierpiących na IBS, niezależnie od tego, czy dominującym objawem jest zaparcie czy biegunka , skłonił badaczy do poszukiwania leżącego u ich podstaw wspólnego problemu. Ponadto, chociaż pacjenci z IBS często wskazują na konkretne pokarmy jako wywołujące objawy, nie ma jednoznacznych badań, które by to potwierdzały.
Dowody na to, że SIBO może być przyczyną leżącą u podłoża IBS, pochodzą z dwóch głównych ustaleń. Po pierwsze, niektórzy badacze odkryli, że znacznie więcej pacjentów z IBS ma dodatni wynik HBT niż osób, na które nie ma to wpływu, co może wskazywać na SIBO jako problem. Po drugie, badania wykazały, że wielu pacjentów odczuwa znaczną redukcję objawów IBS po próbie stosowania konkretnych antybiotyków. Te antybiotyki nie są wchłaniane w żołądku, a zatem mogą działać na wszelkie bakterie, które mogą czaić się w jelicie cienkim.
Teoria SIBO próbuje wyjaśnić, dlaczego bakterie trafiają w niewłaściwe miejsce. Jelito cienkie ma naturalną „falę oczyszczającą” – ruch mięśni w wyściółce, który służy do opróżniania jelita cienkiego w regularnych odstępach czasu. Uważa się, że upośledzenie tego ruchu mięśni może skutkować zatrzymaniem bakterii.
Jedna z teorii głosi, że atak zapalenia żołądka i jelit może uszkodzić mięśnie odpowiedzialne za to oczyszczające działanie, co może wyjaśniać zjawisko IBS po zakażeniu . Uważa się również, że stres może spowalniać działanie tych mięśni, co wyjaśnia związek między stresem a IBS .
Teoria SIBO próbuje wyjaśnić fakt, że IBS może objawiać się biegunką lub zaparciami. Uważa się, że różne rodzaje bakterii i wytwarzane przez nie gazy mają różny wpływ na motorykę jelit . Niektóre badania wykazały, że pacjenci, którzy wykazują większą ilość metanu, są bardziej narażeni na zaparcia, podczas gdy pacjenci z przewagą biegunki wykazują wyższy poziom wodoru.
Istnieje również teoria, że SIBO może być prawdziwą przyczyną nietolerancji fruktozy i innych cukrów .
Kontrowersje
Chociaż teoria SIBO wydaje się wiązać IBS w ładnym, schludnym opakowaniu, wielu badaczy nie jest przekonanych. Istnieje kilka głównych zarzutów wobec teorii. Głównym zarzutem jest to, że HBT nie jest postrzegany jako wiarygodny pomiar z powodu wysokiego wskaźnika błędów.
Jeszcze ważniejsze jest to, że wysokie wskaźniki SIBO i sukces antybiotyków jako metody leczenia obserwowane w badaniach prowadzonych przez teoretyków SIBO nie zawsze były powtarzane przez innych badaczy. Obawy dotyczą również długotrwałego stosowania antybiotyków, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że IBS jest schorzeniem o przewlekłym przebiegu.
Podsumowanie
Jak widać, związek między SIBO a IBS pozostaje niejasny. Ogólny konsensus wydaje się być taki, że SIBO może być podstawowym problemem dla podgrupy pacjentów z IBS i że jeden konkretny rodzaj antybiotyku, Rifaximin, ma najwięcej dowodów naukowych na jego skuteczność w zakresie zmniejszania wzdęć i biegunki. Miejmy nadzieję, że dalsze badania wyjaśnią problem, a także przyniosą bezpieczne i skuteczne metody leczenia.
Czy powinieneś porozmawiać ze swoim lekarzem o podjęciu HBT w przypadku SIBO? Biorąc pod uwagę fakt, że SIBO wydaje się być problemem dla niektórych pacjentów z IBS i fakt, że antybiotyk może przynieść ulgę w objawach, SIBO z pewnością może być warte dalszych badań, szczególnie jeśli wzdęcia są dominującą częścią obrazu objawów.