Celiakia jest w rzeczywistości dość powszechną chorobą, ale niekoniecznie zdajesz sobie sprawę, jak powszechna jest, ponieważ tak wiele osób, które ją mają, nie zostało zdiagnozowanych. Ponieważ celiakia jest chorobą genetyczną — innymi słowy, musisz mieć „właściwe” geny, aby ją rozwinąć — częstość występowania celiakii znacznie różni się w zależności od kraju.
W Stanach Zjednoczonych na celiakię choruje około jedna na 141 osób , co oznacza, że na tę chorobę cierpi około 1,8 miliona osób.2 Jednak u ponad 2 milionów z nich nie zdiagnozowano jeszcze tej choroby więc nie wiedzą, że mają tę chorobę i muszą stosować dietę bezglutenową.
Osoby, których przodkowie są głównie rasy białej, wydają się mieć znacznie większe ryzyko wystąpienia tej choroby niż osoby, których przodkowie są głównie rasy afrykańskiej, latynoskiej lub azjatyckiej.
Na przykład w jednym dużym badaniu przeprowadzonym w USA stwierdzono, że celiakię choruje 1% białych osób niebędących Latynosami, w porównaniu z 0,2% osób czarnoskórych niebędących Latynosami i 0,3% Latynosów.
Inne badanie wykazało bardzo wysoki wskaźnik celiakii — około 3% — wśród osób o pochodzeniu północnoindyjskim (Pendżab), natomiast niski wskaźnik u osób o pochodzeniu wschodnioazjatyckim, południowoindyjskim i hiszpańskim. Osoby o pochodzeniu żydowskim i bliskowschodnim miały wskaźniki celiakii zbliżone do przeciętnych dla USA, ale u osób o pochodzeniu żydowskim aszkenazyjskim wskaźniki celiakii były wyższe, podczas gdy u osób o pochodzeniu żydowskim sefardyjskim wskaźniki były niższe.
Co zaskakujące, w tym samym badaniu stwierdzono podobną częstość występowania celiakii u mężczyzn i kobiet. Wcześniejsze badania sugerowały, że celiakia występuje znacznie częściej u kobiet .
Celiakia jest uważana za rzadką chorobę w krajach, w których większość ludności nie jest rasy białej i nie pochodzi z krajów pochodzenia latynoskiego, choć naukowcy uważają również, że jej częstość występowania rośnie na całym świecie.
Spis treści
Co zwiększa lub zmniejsza moje ryzyko?
W dwóch słowach: Twoje geny.
Celiakia jest silnie powiązana z dwoma konkretnymi genami: HLA-DQA1 i HLA-DQB1 . 4 Prawie wszystkie osoby z celiakią mają specyficzne warianty genów HLA-DQA1 i HLA-DQB1 . warianty te występują również u 30 procent populacji ogólnej, a tylko u 3 procent osób z wariantami genu rozwija się celiakia.
Celiakia ma tendencję do gromadzenia się w rodzinach. Rodzice, rodzeństwo lub dzieci osób z celiakią mają od 4 do 15 procent szans na rozwój choroby. Jednak wzór dziedziczenia jest nieznany.
Istnieją inne czynniki w grze, z których wiele badacze medyczni jeszcze nie ustalili. Wydaje się prawdopodobne, że inni współtwórcy, tacy jak czynniki środowiskowe i zmiany w innych genach, również wpływają na rozwój tego złożonego zaburzenia.
Nie poddałem się testowi genetycznemu. Jakie jest moje ryzyko?
Nawet jeśli nie wiesz, jakie geny nosisz, możesz ocenić ryzyko zachorowania na celiakię na podstawie historii medycznej swojej rodziny, ponieważ osoby, u których u bliskiego krewnego zdiagnozowano tę chorobę, są bardziej narażone na zachorowanie na celiakię.
Jeśli jesteś krewnym pierwszego stopnia — rodzicem, dzieckiem, bratem lub siostrą — osoby z celiakią, badania pokazują, że masz 1 na 22 szanse na zachorowanie na tę chorobę w ciągu swojego życia. Jeśli jesteś krewnym drugiego stopnia — ciotką, wujkiem, siostrzenicą, bratankiem, dziadkiem, wnukiem lub przyrodnim rodzeństwem — Twoje ryzyko wynosi 1 na 39.
Niezależnie od Twojego osobistego ryzyka zachorowania na celiakię, badania medyczne pokazują, że jest to powszechna (choć niedodiagnozowana) choroba genetycznie powiązana. W rzeczywistości, według Wm. K. Warren Medical Research Center for Celiac Disease Research w San Diego, celiakia jest dwa razy częstsza niż choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego i mukowiscydoza razem wzięte.
( Edytowane przez Jane Anderson )