Als u de verkeerde diagnose krijgt, betekent dit dat u moeite kunt hebben met het vinden van een antwoord op uw symptomen of dat u merkt dat uw behandeling niet werkt zoals het hoort. Naast een verkeerde diagnose, kunnen er ook andere diagnostische fouten optreden, zoals een vertraagde diagnose en een gemiste diagnose.
Diagnostische fouten komen vaker voor dan u zich realiseert, vooral bij bepaalde aandoeningen. Als u denkt dat u de verkeerde diagnose hebt, kan een second opinion u de nauwkeurigheid en het vertrouwen geven die u nodig hebt bij een diagnose. In sommige situaties hebt u mogelijk wettelijke rechten, bijvoorbeeld als de verkeerde diagnose heeft geleid tot letsel of overlijden.
Dit artikel beschrijft de verschillende soorten diagnostische fouten, geeft voorbeelden van aandoeningen die vaak verkeerd worden gediagnosticeerd en geeft statistieken over hoe vaak deze fouten voorkomen. Het bespreekt ook wat u moet doen als u de verkeerde diagnose krijgt, hoe u de juiste diagnose krijgt en wat uw wettelijke rechten als patiënt zijn.
Inhoudsopgave
Wat is een diagnostische fout?
Een diagnostische fout is de overkoepelende term voor momenten waarop een fout wordt gemaakt in de diagnose. Er zijn verschillende soorten diagnostische fouten of vergissingen.
Een verkeerde diagnose beschrijft een onjuiste diagnose die is gesteld vóór de juiste. Het wordt ook gebruikt als synoniem voor misdiagnosis.
Een verkeerde diagnose beschrijft een situatie waarin uw zorgverlener u vertelt dat u een ziekte of aandoening hebt, maar dit onjuist is. Bijvoorbeeld, een zorgverlener kan de griep diagnosticeren, maar de patiënt heeft in werkelijkheid de ziekte van Lyme .
Een gemiste diagnose beschrijft het ontbreken van een diagnose, wat meestal leidt tot geen of onjuiste behandeling. De symptomen worden in dit geval nooit volledig verklaard. Dit kan gebeuren bij patiënten met chronische vermoeidheid of chronische pijn.
Een vertraagde diagnose beschrijft een situatie waarin een patiënt een zorgverlener bezoekt voor symptomen, maar de diagnose pas veel later wordt gesteld. De vertraging in het krijgen van de noodzakelijke behandeling kan negatieve gevolgen hebben voor patiënten, met name patiënten met kanker. Een voorbeeld is wanneer iemand te horen krijgt dat een klein knobbeltje in de borst goedaardig (niet-kankerachtig) is, om er later achter te komen dat het in feite kwaadaardig (kankerachtig) is.
In sommige gevallen maakt het niet uit dat de diagnose van een patiënt onjuist is, omdat het medische probleem zijn beloop zal hebben en waarschijnlijk zal genezen. Het feit dat het een verkeerde diagnose of gemiste diagnose was, zal een irrelevant punt zijn.
In andere gevallen wijkt de diagnose zo sterk af van de werkelijke medische situatie van de persoon, dat een verkeerde behandeling of het overslaan van een behandeling kan leiden tot overlijden of verzwakking.
Aandoeningen die vaak verkeerd worden gediagnosticeerd
Niet-specifieke symptomen zijn moeilijk te diagnosticeren. Ze worden niet-specifiek genoemd omdat ze niet slechts naar één enkele oorzaak wijzen, maar meerdere oorzaken kunnen hebben. Daarom bestellen zorgverleners meestal tests om meer informatie te krijgen voordat ze een diagnose stellen. Toch kunnen zorgverleners, zelfs met de juiste tests, de verkeerde diagnose stellen.
Hieronder staan aandoeningen die vaak gevoelig zijn voor diagnostische fouten:
- Astma is een vaak verkeerd gediagnosticeerde aandoening. Het kan gemakkelijk worden verward met een aantal andere aandoeningen, waaronder bronchitis, chronische obstructieve longziekte (COPD), allergische of niet-allergische rhinitis, gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) en meer.
- Ook een hartaanval wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd . Deze aandoening wordt verward met pijn op de borst , hart- en luchtwegaandoeningen, buikpijn en gastro-intestinale aandoeningen zoals indigestie . De symptomen van een paniekaanval kunnen ook lijken op die van een hartaanval.
- De ziekte van Lyme kan worden verward met verschillende andere aandoeningen die dezelfde symptomen hebben. Langdurige vermoeidheid, lichaamspijnen en moeite met denken kunnen niet alleen worden veroorzaakt door deze door teken overgedragen ziekte, maar ook door andere infecties, medicijnen, depressie, diabetes en kanker. Een veelvoorkomende oorzaak van mononucleosis , het Epstein-Barr-virus deelt ook symptomen met de ziekte van Lyme. Dit virus kan de diagnose compliceren en ook een vals-positieve testuitslag voor de ziekte van Lyme veroorzaken .
- Multiple sclerose kan in eerste instantie makkelijk over het hoofd worden gezien. Soms kunnen mensen die de neurologische symptomen van MS ervaren, ten onrechte de diagnose krijgen dat ze de ziekte van Lyme hebben.
- De ziekte van Parkinson wordt in de meeste gevallen correct gediagnosticeerd, maar er zijn gevallen waarin het ten onrechte wordt gediagnosticeerd als de ziekte van Alzheimer of cerebrovasculaire ziekte. Bovendien, wanneer de ziekte van Parkinson begint, treft het meestal slechts één kant van het lichaam. Deze asymmetrische symptomen kunnen verkeerd worden gediagnosticeerd als beroerte . In andere gevallen, dystonie—een onwillekeurige beweging, vaak een symptoom van de ziekte van Parkinson—kan verkeerd worden gediagnosticeerd als stress, een stijve nek of een psychische stoornis.
- Een verkeerde diagnose kan ook voorkomen bij systemische lupus erythematodes(SLE) . Niet-specifieke auto-immuun symptomen bij SLE worden vaak verkeerd gediagnosticeerd als reumatoïde artritis, fibromyalgie, chronisch vermoeidheidssyndroom, huidaandoeningen en psychologische aandoeningen zoals angst en depressie.
Hoe vaak komen diagnostische fouten voor?
Diagnostische fouten kunnen jaarlijks zo’n 12 miljoen Amerikanen treffen.
Het is moeilijk om het werkelijke percentage gemiste, vertraagde en verkeerde diagnoses ten opzichte van correcte, nauwkeurige diagnoses te bepalen, hoewel deskundigen het percentage voor poliklinische patiënten op ongeveer 5% schatten. Gemiste en verkeerde diagnoses worden zelden gemeld omdat er geen echt mechanisme is om ze te melden.
Als de patiënt overlijdt, kan de familie een autopsie aanvragen, maar autopsies zijn duur. Tenzij de informatie goed gebruikt kan worden, zullen ze niet aanbevolen worden door de professionals.
Ook al kennen we de werkelijke statistieken niet, het is waarschijnlijk dat meer dan 100.000 Amerikanen per jaar een gemiste, vertraagde of verkeerde diagnose krijgen die resulteert in permanente invaliditeit of overlijden.
Volgens een onderzoek naar rechtszaken die daadwerkelijk werden aangespannen voor een verkeerde diagnose of gemiste diagnose, vond meer dan 70% van de verkeerde diagnoses plaats in de poliklinische setting. Van deze gevallen misten spoedeisende hulpafdelingen het vaakst infecties en vasculaire gebeurtenissen, zoals beroertes, terwijl poliklinieken meer kankergerelateerde verkeerde diagnoses hadden.
Wat te doen als u de verkeerde diagnose krijgt
U kunt denken dat u de verkeerde diagnose hebt gekregen als u symptomen blijft ervaren, ook al wordt u behandeld voor een medisch probleem. U kunt ook het vermoeden hebben dat uw diagnose niet klopt. In deze gevallen kan het wat werk kosten om erachter te komen wat uw echte diagnose zou kunnen zijn.
Zorgverleners denken in principe als detectives wanneer ze een diagnose moeten stellen. Ze gebruiken een systeem dat differentiële diagnose heet om bepaalde aandoeningen uit te sluiten en andere als verdachten te identificeren.
Als u denkt dat uw zorgverlener een fout heeft gemaakt in uw diagnose, vraag uw zorgverlener dan wat uw symptomen nog meer zou kunnen veroorzaken. U kunt uw zorgverlener ook vragen u door te verwijzen naar een specialist die zich bezighoudt met het lichaamssysteem of de ziektetoestand die uw differentiële diagnoseproces zou suggereren.
Overweeg een second opinion te vragen aan een andere zorgverlener. Een second opinion kan helpen de nauwkeurigheid van uw diagnose te verbeteren. Het kan ook van invloed zijn op uw behandeltraject.
U moet alles documenteren, vooral als u uiteindelijk een rechtszaak aanspant. Zorg ervoor dat u goede gegevens bijhoudt van uw diagnoses, behandeling, symptomen, zorgverleners en medische rekeningen. Deze gegevens kunnen helpen uw zaak te bewijzen in een rechtbank.
Een juiste diagnose krijgen
Vertel uw huidige of een nieuwe zorgverlener over al uw symptomen. Het kan nuttig zijn om uw symptomen in een dagboek bij te houden, samen met andere relevante informatie.
Hier zijn dingen die u wellicht in uw symptomendagboek wilt opnemen:
- Beschrijving van symptomen
- Begin en einde van symptomen
- Intensiteit van de symptomen
- Bloeddruk
- Hartslag
- Dieet
- Activiteiten, zoals lichaamsbeweging
- Slaapkwaliteit
Wettelijke rechten
Als u denkt dat een gemiste, vertraagde of verkeerde diagnose letsel of erger heeft veroorzaakt, dan kunt u als patiënt juridische stappen ondernemen. Dit soort rechtszaken worden medische nalatigheid genoemd .
De drie criteria waaraan voldaan moet worden om een zaak als medische fout te kwalificeren, zijn als volgt:
- Schending van de zorgstandaard: Zorgverleners moeten zich aan bepaalde normen houden bij het leveren van gezondheidszorg. Als een zorgverlener deze normen niet naleeft, kan die persoon aansprakelijk worden gesteld voor nalatigheid.
- Letsel veroorzaakt door nalatigheid: Het schenden van de zorgstandaard alleen is niet genoeg. U moet ook bewijzen dat deze nalatigheid heeft geleid tot een letsel dat anders niet zou zijn opgetreden.
- Aanzienlijke schade als gevolg van het letsel: De schade als gevolg van het letsel moet aanzienlijk zijn om een zaak ontvankelijk te verklaren voor de rechtbank. Met andere woorden, de kosten van het voeren van een medische foutzaak moeten hoger zijn dan de zeer dure kosten van deze rechtszaken. Aanzienlijke schade omvat invaliditeit; verlies van inkomen; ongebruikelijke pijn, lijden en ontbering; en aanzienlijke medische rekeningen uit het verleden en de toekomst.
Er zijn veel situaties die kunnen leiden tot een rechtszaak wegens medische nalatigheid, waaronder deze voorbeelden:
- Het niet stellen van een diagnose of een verkeerde diagnose
- Het verkeerd interpreteren of negeren van laboratoriumresultaten
- Onnodige operatie
- Chirurgische fouten of de verkeerde operatieplaats
- Onjuiste medicatie of dosering
- Slechte follow-up of nazorg
- Voortijdig ontslag
- Het negeren of niet opnemen van de juiste anamnese van de patiënt
- Het niet bestellen van de juiste tests
- Het niet herkennen van symptomen
Samenvatting
Diagnostische fouten komen vaker voor dan u zich realiseert en kunnen leiden tot letsel of overlijden. Een gemiste, vertraagde of verkeerde diagnose kan bij sommige aandoeningen waarschijnlijker voorkomen dan bij andere.
Als u denkt dat u de verkeerde diagnose hebt gekregen, vraag dan om een second opinion. Geef bij het geven van uw medische geschiedenis een gedetailleerde beschrijving van uw symptomen en levensstijl.
Als patiënt hebt u het recht om juridische stappen te ondernemen voor aanzienlijk letsel als gevolg van een diagnostische fout. Raadpleeg een advocaat of een patiëntenbelangenorganisatie voor meer informatie over uw rechten met betrekking tot een medische malpractice-rechtszaak.