Intramedullaire (IM) staven worden gebruikt om fracturen uit te lijnen en te stabiliseren. IM-staven worden in het beenmergkanaal ingebracht in het midden van de lange botten van de extremiteiten. Ze kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt in het femur (dijbeen) of tibia (scheenbeen). Ze worden ook wel intramedullaire nagels genoemd.
Een van de belangrijke voordelen van IM-staven ten opzichte van andere methoden van fractuurfixatie is dat IM-staven de belasting delen met het bot, in plaats van het bot volledig te ondersteunen. Hierdoor kunnen patiënten de extremiteit sneller gebruiken.
IM-staven kunnen niet voor alle fracturen worden gebruikt en er zijn vaak bijbehorende klachten van pijn en andere symptomen op de plaats waar de IM-staven worden ingebracht. Anders is de IM-staaf ontworpen om voor altijd in uw bot te blijven.
Inhoudsopgave
Botgenezing en intramedullaire staven
Het is belangrijk om op te merken dat dit soort implantaten de botgenezing niet echt versnellen en dat ze de plaats van botgenezing niet innemen. Elk metalen implantaat dat wordt gebruikt om een breuk te stabiliseren, is ontworpen om de breuk in de juiste uitlijning te houden terwijl het normale genezingsproces plaatsvindt.
Hoewel de botgenezing mogelijk niet versnelt, zijn sommige IM-staven zo ontworpen dat ze sterk genoeg zijn om de belasting van het lichaam te dragen. Daarom kunnen mensen vaak eerder gewicht op de extremiteit plaatsen dan wanneer ze zouden moeten wachten tot het bot volledig is genezen.
Toepassingen van intramedullaire staven
Een femorale schachtfractuur (gebroken dijbeen) wordt vaak behandeld met intramedullaire spijkers. Meestal is de staaf gemaakt van titanium en ze zijn verkrijgbaar in verschillende lengtes en diameters om te passen bij patiënten van verschillende leeftijden en lengtes. Er wordt een kleine incisie gemaakt bij de heup of de knie en de staaf wordt in het beenmergkanaal geplaatst. Schroeven worden gebruikt om hem aan beide uiteinden op zijn plaats te houden.
Scheenbeenfracturen worden ook vaak behandeld met intramedullaire spijkers. Deze worden vanaf de knie via het mergkanaal van het scheenbeen ingebracht, waarbij het gebied van de fractuur wordt gekruist voor volledige fixatie. Aan beide uiteinden worden schroeven geplaatst om het op zijn plaats te houden tijdens het genezen. De staaf zorgt ervoor dat de positie beter behouden blijft dan wanneer alleen een gipsverband of externe fixatie wordt gebruikt. Dit wordt echter meestal vermeden bij kinderen, omdat de staaf de groeischijven van het bot zou kruisen en invloed zou kunnen hebben op de lengte van het been.
Intramedullaire staven kunnen ook worden gebruikt in gevallen van metastatische botziekte bij kanker om een bot te fixeren en te ondersteunen na verwijdering van de tumor. Dit kan worden gedaan voor botten die risico lopen op een breuk.
Bij de genetische stoornis osteogenesis imperfecta of brozebottenziekte kan een staafoperatie worden toegepast om breuken en progressieve misvorming van de lange botten te voorkomen. Telescopische staven kunnen worden gebruikt voor opgroeiende kinderen. Ze worden langer naarmate het bot groeit.