Laura Porter / Zeer goed
Inhoudsopgave
Belangrijkste punten
- Koorts komt slechts bij ongeveer 5% van de COVID-19-patiënten voor, waardoor koortsscans niet effectief zijn bij het detecteren van infecties.
- De meeste gegevens over symptomen zijn afkomstig van gehospitaliseerde patiënten. Zij vormen slechts een klein deel van de mensen met COVID-19.
- Deskundigen benadrukken de noodzaak om verschillende strategieën te ontwikkelen om de verspreiding van COVID-19 te beperken, zoals grootschalige sneltesten.
Van ziekenhuizen en kapsalons tot restaurants en resorts, allerlei soorten instellingen zijn overgestapt op koortsscans als primaire COVID-19-screeningsmethode. Nieuw bewijsmateriaal toont echter aan dat ze waarschijnlijk de meeste mensen die COVID-19-positief zijn niet detecteren. In plaats van ons veilig te houden, dienen ze als kunstmatige veiligheidsdekens.
Uit een onderzoek van Natalie Lambert, PhD , universitair hoofddocent aan de Indiana University School of Medicine, en Survivor Corps, de grootste grassrootsbeweging die COVID-19-patiënten en -overlevenden met elkaar in contact brengt, blijkt dat er geen verband bestaat tussen koorts en COVID-19.
Na analyse van de zelfgerapporteerde symptomen van 3.905 patiënten via een online enquête, ontdekte Lambert dat slechts 7,66% van de patiënten koorts vertoonde in de eerste 10 dagen van symptoommanifestatie. Na rekening te hebben gehouden met de 40% asymptomatische COVID-19-patiënten, schat ze dat het aantal COVID-19-patiënten met koorts slechts 4,6% bedraagt. Dat betekent dat de koortsscans slechts ongeveer 5% van de mensen detecteren die besmet zijn met SARS-CoV-2, het virus dat COVID-19 triggert.
“Het kan heel overweldigend en zenuwslopend zijn om te leren dat iets waar veel bedrijven en scholen op vertrouwen niet effectief is en mensen niet zal beschermen,” vertelt Lambert aan Health Life Guide. “Al die koortstesten voordat kinderen ‘s ochtends naar school gaan, voordat je naar je tandarts of dokter kunt gaan – ze vangen niet zoveel mensen op die COVID-19 hebben. Ik was erg verrast toen ik de cijfers zelf zag, maar het is iets dat iedereen moet weten, omdat mensen proberen de beste beslissingen te nemen over hoe ze hun gezin het beste kunnen beschermen.”
Diana Berrent, de oprichter van Survivor Corps, zegt dat de leden van de Facebookgroep van de organisatie (die meer dan 110.000 mensen telde) niet echt verrast waren door deze onthulling,
ondanks de belangrijke rol die koorts speelt in COVID-19-gegevens.
“Toen we de resultaten binnen de Facebookgroep bekendmaakten, dacht ik dat het een enorme stortvloed aan nieuws zou worden, maar niemand was geschokt”, vertelt ze Health Life Guide. “Ze zeiden allemaal: ‘Oh ja, natuurlijk, dat is logisch, ik had geen koorts.'”
Wat dit voor u betekent
Als u op koortsscans vertrouwt om uw werkplek veilig te houden of als een maatregel voor persoonlijke bescherming, ontkracht deze studie hun effectiviteit. De implicaties van deze analyse laten zien dat ze de kleinst mogelijke rol spelen bij het identificeren van COVID-19-patiënten. Het dragen van een masker, handen wassen en sociale afstand houden zijn nog steeds de meest betrouwbare manieren om uzelf en anderen te beschermen.
Gehospitaliseerde versus niet-gehospitaliseerde patiënten
Deze studie benadrukt het feit dat de meeste gegevens en kennis over COVID-19 afkomstig zijn van slechts een minderheid van de patiënten.
Studies die de symptomen van patiënten evalueren, richten zich meestal op gehospitaliseerde patiënten, die slechts 0,19% van de COVID-19-patiënten vertegenwoordigen. Dit aantal speelt een belangrijke rol in ons begrip van de manifestatie van symptomen, aldus Lambert, omdat veel patiënten mogelijk uit ziekenhuizen zijn weggestuurd en is verteld dat ze hun symptomen thuis moesten verzorgen, met behulp van de herstelroute van “Gatorade en Tylenol”.
Uit eerdere gegevens blijkt dat koorts voorkomt bij 83% tot 99% van de COVID-19-patiënten, terwijl de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) koorts bovenaan de lijst met COVID-19-symptomen plaatst. Deze vroege gegevens hebben het volksgezondheidsbeleid aangewakkerd en nationale heropeningsstrategieën vormgegeven rondom thermische screenings, maar ze kwamen grotendeels van gehospitaliseerde patiënten.
“De meeste COVID-19-patiënten die in het ziekenhuis worden opgenomen, hebben koorts als ze worden opgenomen. Ons onderzoek laat echter zien dat de meeste patiënten niet in het ziekenhuis zijn opgenomen en dat de meesten in de eerste 10 dagen geen koorts hadden”, zegt Lambert. “Mensen die thuis herstellen en thuis hun vitale functies controleren, hebben niemand die gegevens over hen verzamelt en daarom heb ik contact opgenomen met Survivor Corps om te proberen meer te weten te komen over hun ervaringen met COVID-19.”
Diana Berrent, oprichter van Survivor Corps
We hebben zo weinig tools in onze gereedschapskist om de verspreiding van COVID-19 te stoppen, en nu, op basis van deze studie, kunnen we de temperatuur- en symptoomcontroles overboord gooien. Het is puur medisch theater.
Symptoomdiversiteitslimieten Symptoomcontroles
In het onderzoek meldde 14,4% van de patiënten zich vermoeid te voelen, wat het meest gerapporteerde symptoom was. In volgorde van prevalentie omvatten de symptomen die volgden op vermoeidheid:
- Hoest
- Hoofdpijn
- Kortademigheid
- Onvermogen om te oefenen
- Veranderde smaakzin
- Koorts
Deze reeks van verschillende symptomen vormt een probleem voor andere screeningsprotocollen, zegt Lambert, zoals dagelijkse symptoomcheckers. Veel universiteiten, zoals de University of Miami , gebruiken deze methode, waarbij studenten en werknemers wordt gevraagd om dagelijkse ontwikkelingen te monitoren en te rapporteren. De CDC vermeldt 11 van de meest voorkomende COVID-19-symptomen op de website. De Survivor Corps-enquête catalogiseerde er 101. Dit maakt het volgen van patiënten via symptoomcontroles extreem moeilijk, zonder zelfs asymptomatische gevallen mee te rekenen.
“Er zijn geen symptomen die de meerderheid van de mensen heeft die je kunt gebruiken om mensen te screenen. Zelfs als we kijken naar het meest voorkomende symptoom, vermoeidheid, dan was dat slechts bij ongeveer 14% van de mensen het geval”, zegt Lambert. “Als je alleen symptomen bijhoudt, moet je eigenlijk zeggen dat iedereen die zich ziek voelt thuis moet blijven of niet naar school mag, wat alles weer zou sluiten en mensen die medische behandeling nodig hebben, ervan zou weerhouden om naar hun dokter te gaan.”
De symptomen die in Lamberts onderzoek werden genoemd, varieerden van haaruitval tot herpes en hormoononevenwichtigheden. Vaak uitten ze zich op manieren die niet zomaar in een hokje kunnen worden afgevinkt.
Alternatieve oplossingen
De auteurs van deze studie suggereren dat wijdverspreide snelle tests de enige efficiënte manier zijn om de verspreiding van COVID-19 in te dammen. De inefficiëntie van koortsscans en de beperkingen van symptoomcheckers maken snelle tests de enige echte oplossing, zegt Lambert. Berrent is het daarmee eens.
“We hebben zo weinig tools in onze gereedschapskist om de verspreiding van COVID-19 te stoppen, en nu kunnen we op basis van deze studie de temperatuur- en symptoomcontroles overboord gooien”, zegt Berrent. “Het is puur medisch theater.”
Widespread rapid testing heeft de verspreiding van COVID-19 in landen als Zuid-Korea ingeperkt, en experts pleiten al sinds het begin van de pandemie voor het gebruik ervan. De VS is er nog niet in geslaagd om dit soort tests massaal te produceren, maar er zijn er veel op de markt en in ontwikkeling, waarbij goedkope en snelle speekseltests als belangrijke kanshebbers dienen.
Een team van het Harvard Global Health Institute analyseerde het aantal mensen in de VS dat dagelijkse snelle tests nodig zou hebben in een rapport voor NPR. Hun ideale doel was iets meer dan 14 miljoen, wat neerkomt op studenten, leraren, zorgpersoneel, gevangenen en essentiële werknemers. Maar als de rest van de bevolking dagelijkse tests zou krijgen, zou de vraag veel hoger zijn. Lambert zegt dat in dit geval hun belang en betekenis alle andere factoren overtreffen.
“De beleidsmatige implicaties hiervan zijn enorm”, zegt ze. “We moeten dit nieuwe, angstaanjagende feit verwerken en dan moeten we contact opnemen met de besluitvormers van de organisatie en zeggen: ‘Hier is een nieuw stuk wetenschappelijk bewijs, laten we hiernaar kijken en ons gezondheidsbeleid herzien.’ We moeten die gesprekken regelmatig voeren, want met COVID-19 komt er voortdurend nieuwe informatie naar buiten en we moeten die wetenschap aanpassen en opnemen in onze studies.”
De informatie in dit artikel is actueel vanaf de vermelde datum, wat betekent dat er mogelijk nieuwere informatie beschikbaar is wanneer u dit leest. Voor de meest recente updates over COVID-19, bezoek onze coronavirus nieuwspagina .