Slaappillen kunnen een geschenk uit de hemel zijn: eindelijk een nachtje slapen na veel te lang aan slapeloosheid te hebben geleden . Deze verlichting kan echter van korte duur zijn en dit kan een bron van frustratie en wanhoop zijn. Wat zorgt ervoor dat slaappillen na verloop van tijd minder effectief worden? Deze verandering kan te maken hebben met een principe in de farmacologie dat tachyfylaxie veroorzaakt. Ontdek hoe tachyfylaxie, een vorm van tolerantie, de effectiviteit van uw slaappil kan veranderen en wat u hieraan kunt doen.
Inhoudsopgave
De veranderende effectiviteit van slaappillen
Het is niet ongewoon dat slaappillen geleidelijk minder goed werken naarmate de behandeling vordert. In eerste instantie biedt het medicijn een zoete verlichting: een nacht van ononderbroken slaap. Maar geleidelijk lijkt het erop dat het medicijn u in de steek laat. Het is minder effectief en lijkt niet meer te werken zoals het ooit deed. U zult er zelfs achter komen dat u de dosis moet verhogen om hetzelfde effect te krijgen. In plaats van slechts één tablet, neemt u er twee. Met meer tijd lijkt zelfs deze verhoging van de dosis niet meer voldoende te zijn. Het slaappil kan zelfs helemaal niet meer werken. Wat moet u doen en waarom gebeurt dit?
Dit fenomeen treedt op als gevolg van een natuurlijk proces dat tolerantie wordt genoemd. Hoewel het misschien klinkt alsof het met verslaving te maken heeft, hoeft dat niet zo te zijn. In feite treedt tolerantie vaak op als reactie op de voortdurende blootstelling aan een medicijn. Het verwijst naar het feit dat de blootstelling resulteert in een geleidelijk verminderde reactie op dezelfde dosis. Stel je voor dat je je huis binnenloopt en de geur ruikt van vers brood dat in de oven wordt gebakken. Kort daarna ruik je de geur waarschijnlijk niet eens meer. Als je echter naar buiten stapt en weer naar binnen komt, zal het weer duidelijk zijn. De mate van de geur verandert niet; de reactie van je lichaam erop wel.
Op vrijwel dezelfde manier reageert uw lichaam geleidelijk minder op dezelfde dosis slaappillen. Dit kan te maken hebben met uw metabolisme. Het metabolisme van medicijnen is afhankelijk van uw genetica, leeftijd, geslacht, lichaamsbouw en andere factoren. Als u bepaalde medicijnen gebruikt, kan dit uw lever- of nierfunctie veranderen, wat ook andere medicijnen beïnvloedt. In de hersenen kunnen de zenuwcellen het aantal en de gevoeligheid van receptoren veranderen. Dit heeft een belangrijk effect op de impact van slaappillen. Als reactie op langdurige blootstelling aan de medicatie kan uw lichaam proberen de impact te verminderen door receptoren weg te halen die interacteren met de medicatie. Daarna zijn de medicijnniveaus misschien vergelijkbaar, maar de reactie niet. Na verloop van tijd lijkt de slaappil ook niet meer te werken.
De hoeveelheid tijd tot deze reactie varieert. Als het vrij snel optreedt, wordt het tachyfylaxie genoemd. Als het geleidelijker is, kan het tolerantie worden genoemd. Deze correleren niet noodzakelijkerwijs met een ander concept genaamd afhankelijkheid (waarbij de substantie psychologisch of fysiek nodig is om ontwenning of andere nadelige gevolgen te voorkomen).
Deze geleidelijke behoefte om de dosis te verhogen kan gevaarlijk zijn als dit niet gebeurt met de steun van uw zorgverlener. Met name het gebruik van slaappillen met alcohol kan dodelijk zijn als de ademhaling wordt beïnvloed. Plotseling stoppen met de medicatie kan leiden tot een terugval van slapeloosheid, wat mensen er vaak toe dwingt om hun medicatie op de lange termijn te blijven gebruiken. Dit kan goed zijn voor farmaceutische bedrijven die de medicijnen produceren, maar misschien minder goed voor mensen.
Welke opties zijn er om tachyfylaxie en tolerantie te voorkomen?
Gelukkig zijn er enkele opties om tachyfylaxie en tolerantie te voorkomen met het gebruik van slaappillen. Indien mogelijk is het het beste om slaappillen alleen op korte termijn te gebruiken (minder dan 2 weken). U mag niet meerdere medicijnen tegelijk gebruiken om uw slaap te helpen. Het risico op een overdosis, vooral in de context van alcoholgebruik, is een reële en potentieel dodelijke zorg. U moet de richtlijnen van uw zorgverlener volgen en ervoor zorgen dat u alle medicijnen die u gebruikt om u te helpen slapen, bekendmaakt.
In sommige gevallen kan het nodig zijn om de dosis te verhogen of geleidelijk over te stappen op een nieuw medicijn. Het beste scenario zou zijn om niet-medicamenteuze behandelingsopties voor slapeloosheid na te streven. Met name cognitieve gedragstherapie voor slapeloosheid (CBTi) is bewezen zeer effectief te zijn op de lange termijn om de aandoening te genezen. Het heeft geen bijwerkingen, het werkt niet uit en er is geen kans op de ongewenste effecten van tolerantie en tachyfylaxie.