Neuroforaminale stenose is een van de twee typen spinale stenose . De andere is centrale kanaalstenose . Spinale stenose verwijst naar een vernauwing van een of meer ruimtes in de wervelkolom.
Bij neuroforaminale stenose treedt de vernauwing op in de ruimtes waar spinale zenuwen de wervelkolom verlaten. Bij centrale kanaalstenose treedt de vernauwing op in het wervelkanaal , de holle ruimte in het midden van de wervelkolom waar het ruggenmerg zich bevindt.
In dit artikel worden de verschillen tussen de twee typen en de symptomen van beide typen besproken, evenals de oorzaken van spinale stenose.
Inhoudsopgave
Centrale kanaalstenose
Symptomen van centrale kanaalstenose worden over het algemeen ervaren in de lichaamsdelen die worden bediend door het aangetaste ruggenmerg en lager.
In het geval van lumbale centrale kanaalstenose (niet cervicaal) omvatten deze symptomen vaak neurogene claudicatio , een type krampende pijn in de benen die wordt veroorzaakt door lopen. Een verhoogd risico op vallen is een ander veelvoorkomend symptoom.
Cervicale wervelkolom centrale kanaalstenose kan leiden tot een beperking van uw handvaardigheid; dit kan van invloed zijn op dingen die u met uw handen doet, zoals het vasthouden van tassen, handtassen of andere items, het dichtknopen van overhemden en jassen, het strikken van veters en schrijven. Andere symptomen van cervicale centrale kanaalstenose zijn een algehele verandering in uw sensorische percepties, een gevoel dat u zwakker bent dan u was, veranderingen in uw manier van lopen, darm- en/of blaasdisfunctie, en meer.
Neuroforaminale stenose
Neuroforaminale stenose is een vernauwing die optreedt in de foramina . Foramina zijn gaten die zich aan weerszijden van de wervelkolom bevinden; ze zijn kleiner dan het wervelkanaal. Ruggenmergzenuwen verlaten de foramina nadat ze zich hebben afgetakt van het ruggenmerg. Deze zenuwen lopen vervolgens door naar alle delen van het lichaam om sensaties op te pikken en deze naar de hersenen te brengen voor interpretatie, en ook om bewegingsimpulsen van de hersenen door te geven aan de spieren.
Dr. Robert Bray, neurochirurg bij het DISC Sports and Spine Center in Marina del Rey, Californië, zegt dat neuroforaminale stenose, in tegenstelling tot centrale kanaalstenose, de bestaande zenuw alleen verstoort op het specifieke niveau waar de stenose zich bevindt.
Met andere woorden, bij neuroforaminale spinale stenose, als een bepaald wervelniveau of niveaus (niveaus worden segmenten genoemd) geen botveranderingen hebben die resulteren in een vernauwing van de foramina, dan zullen symptomen gerelateerd aan dat niveau niet aanwezig zijn. Dit sluit echter niet uit dat u helemaal geen symptomen heeft. Als andere segmenten van uw wervelkolom vernauwd zijn, kunt u als gevolg daarvan wel gerelateerde pijn en andere symptomen ervaren.
Net als bij centrale kanaalstenose is neurogene claudicatio (wederom beenpijn en kramp bij het lopen) een symptoom van neuroforaminale stenose. Het wordt zelfs beschouwd als het klassieke symptoom. Neurogene claudicatio is gerelateerd aan houding, met name hoe uw wervelkolompositie de ruimte in de foramina beïnvloedt (wat hierboven is besproken.)
Een onderzoek uit 2017 vond dat een gebogen (naar voren gebogen) wervelkolom de ruimte in de foramina vergroot. Dit verlicht doorgaans de symptomen omdat de zenuw meer ruimte heeft.
Wat veroorzaakt spinale stenose?
Doorgangen in de wervelkolom kunnen door een aantal factoren worden vernauwd, zegt Dr. Allen Wilkins van Manhattan Physical Medicine and Rehabilitation. Tot de meest voorkomende factoren behoren hernia’s, artritis van de aangrenzende facetgewrichten, uitstulpingen van de tussenwervelschijven en synoviale cysten.
Dr. Ali Bydon, universitair hoofddocent neurochirurgie, directeur van het Spinal Column Biomechanics and Surgical Outcomes Laboratory aan de Johns Hopkins Medical School en klinisch directeur van Spine Surgery aan het Johns Hopkins Bayview Medical Center, is het daarmee eens en voegt toe dat discusinzakking, facethypertrofie (vergelijkbaar met de hierboven door Dr. Wilkins uitgevoerde beoordeling van facetartritis) en spondylolisthesis andere mogelijke oorzaken zijn.
“Elk van deze aandoeningen komt vaker voor naarmate mensen ouder worden, maar kan ook het gevolg zijn van traumatisch letsel”, aldus Bydon.
Alleen al het verstrijken van de tijd – gecombineerd met het effect dat de verantwoordelijkheden van het leven op uw wervelkolom hebben – kan de oorzaak zijn van uw neuroforaminale stenose. “Neuroforaminale stenose wordt veroorzaakt door normale slijtage, door veroudering van het gewricht of wanneer een gewricht is geblesseerd en niet meer bestand is tegen de tijd, naast andere redenen,” concludeert Dr. Bray.
Als u geïnteresseerd bent in behandelingsopties voor neuroforaminale stenose, spreek dan met uw zorgverlener. Voor algemene informatie, lees Neuralforaminale stenosebehandeling.