Gewichtstoename komt vaak voor bij hypothyreoïdie (een trage schildklierfunctie). Zelfs met de beste pogingen om af te vallen, merken mensen vaak dat ze een paar kilo afvallen, maar dat ze plotseling een plateau bereiken waarbij lichaamsbeweging en dieet geen effect meer lijken te hebben. Hoewel dit vaak voorkomt bij iedereen die probeert af te vallen, kan het gecompliceerd worden door hypothyreoïdie, een aandoening die inherent de stofwisseling verstoort (het vermogen van het lichaam om calorieën en zuurstof om te zetten in energie).
Gelukkig kunt u, als u beter begrijpt hoe hypothyreoïdie uw metabolisme en gewicht beïnvloedt, stappen ondernemen om plateaus te overwinnen en op koers te blijven om uw gewichtsverliesdoelen te bereiken.
Inhoudsopgave
Gewichtstoename
Zoals bij elk afslankplan is het simpele doel om meer calorieën te verbranden dan je consumeert. Dit staat bekend als het creëren van een calorietekort. Als één pond vet ongeveer 3.500 calorieën bevat, heb je een tekort van 500 calorieën per dag nodig om één pond per week te verliezen. Dat klinkt eenvoudig genoeg.
Helaas is uw lichaam bij hypothyreoïdie minder goed in staat om calorieën te metaboliseren. Dus zelfs als u de calorieën vermindert, kunt u ze mogelijk niet zo effectief verbranden als iemand zonder schildklieraandoening.
De oorzaak hiervan is complex, maar het hangt uiteindelijk samen met een verminderde aanvoer van schildklierhormonen . Het tekort kan het gevolg zijn van een stoornis van de schildklier zelf (een aandoening die bekend staat als primaire hypothyreoïdie ) of de stoornis van de organen die reguleren wanneer en hoeveel schildklierhormonen worden geproduceerd (bekend als secundaire hypothyreoïdie ). Al deze factoren kunnen, direct en indirect, gewichtstoename en -verlies beïnvloeden.
De belangrijkste oorzaak van primaire hypothyreoïdie in de Verenigde Staten is de ziekte van Hashimoto , een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem de schildklier aanvalt. Bij secundaire hypothyreoïdie kan het falen van de hypofyse of hypothalamus de productie van hormonen die de schildklieractiviteit stimuleren, belemmeren. Ongeacht de oorzaak resulteren lagere schildklierhormoonspiegels vrijwel altijd in grotere gewichtstoename.
Met dit in gedachten zal gewichtsverlies bij mensen met hypothyreoïdie zowel een traditionele aanpak van lichaamsbeweging en dieet vereisen als een strategie om de hormonale tekorten te corrigeren die het bereiken van het gewenste gewichtsverlies in de weg staan.
Herstel van het metabolisme
De eerste stap om een gewichtsverliesplateau te overwinnen, is om de staat van uw schildklierfunctie te meten. Zorgverleners doen dit door een hormoon te meten dat thyreoïdstimulerend hormoon (TSH) wordt genoemd. TSH wordt geproduceerd door de hypofyse en de functie ervan is om de schildklier te vertellen wanneer deze schildklierhormonen moet produceren.
Wanneer de schildklierhormonen hoog zijn, kan de hypofyse dit voelen en de TSH-productie verlagen. Omgekeerd, wanneer de niveaus laag zijn – zoals gebeurt bij hypothyreoïdie – zal het TSH-niveau omhoog schieten, wat een indirecte maar kwantitatieve meting van de schildklierfunctie oplevert.
Over het algemeen beginnen zorgverleners met schildklierhormoonvervangingstherapie wanneer de TSH meer dan 10 milli-eenheden per liter (mU/L) bedraagt, door een medicijn te gebruiken dat levothyroxine heet . Niveaus tussen vier en 10 mU/L worden geclassificeerd als subklinische hypothyreoïdie (lage schildklierfunctie zonder waarneembare symptomen). Het probleem met deze laatste definitie is dat gewichtstoename nog steeds mogelijk is bij mensen met subklinische hypothyreoïdie, vooral bij mensen die al overgewicht hebben.
Uit een onderzoek uit 2013 bleek dat er een direct verband bestond tussen de BMI en de TSH-waarden bij de deelnemers aan het onderzoek. Naarmate de TSH-waarden toenamen, nam ook de BMI toe.
Farmaceutische opties
Wat studies als deze suggereren is dat, als u subklinische hypothyreoïdie heeft en ondanks de beste inspanningen een gewichtsverliesplateau hebt bereikt, u wellicht met uw zorgverlener wilt praten over het starten van levothyroxinetherapie. Hoewel er nog steeds aanzienlijke controverse bestaat over het juiste moment om met de behandeling te beginnen, gelooft een groeiend aantal zorgverleners dat TSH-niveaus niet op zichzelf moeten worden gebruikt om de beslissing te sturen.
Als u levothyroxine gebruikt en een plateau hebt bereikt, vraag dan aan uw zorgverlener of een verhoging van uw levothyroxine kan helpen. Dit is vooral belangrijk naarmate u ouder wordt, aangezien zowel de schildklierfunctie als het metabolisme met de leeftijd afnemen, of als u al jaren dezelfde dosis gebruikt maar nog steeds moeite hebt om een gezond gewicht te behouden.
U kunt ook bespreken of het medicijn Cytomel (liothyronine) een redelijke aanvulling is op uw huidige therapie. Terwijl levothyroxine een type schildklierhormoon (thyroxine of T4) aanvult, stimuleert Cytomel een actievere vorm die is afgeleid van T4 (trijoodthyronine of T3). Hoewel veel zorgverleners Cytomel zinloos vinden, omdat T4 uiteindelijk T3 wordt, melden mensen die het medicijn nemen vaak een verbetering van de algehele symptomen.
Uit een klein onderzoek van de National Institutes of Health bleek dat mensen die liothyronine voorgeschreven kregen, gemiddeld 0,6 pond meer per week verloren dan mensen die levothyroxine kregen. Ook daalde het ‘slechte’ LDL-cholesterol met 12,1%.
Cytomel wordt niet op zichzelf ingenomen om schildklierproblemen te behandelen. En hoewel noch de American Association of Clinical Endocrinologist (AACE) noch de American Thyroid Association (ATA) de door de FDA goedgekeurde medicatie actief onderschrijven, geven ze toe dat het nuttig kan zijn voor sommige mensen voor wie levothyroxine geen symptomatische verlichting heeft geboden.
Stress, gewichtstoename en bijnier-schildklierproblemen
De bijnieren spelen ook een rol in de gezondheid van uw schildklier. Ze zijn de organen die verantwoordelijk zijn voor de productie van het hormoon cortisol, het belangrijkste stresshormoon van het lichaam dat geassocieerd wordt met het “vecht-of-vlucht”-mechanisme.
Wanneer het cortisolniveau aanhoudend verhoogd is, kan dit leiden tot een reeks van negatieve symptomen, waaronder hoge bloeddruk, een hoge bloedsuikerspiegel ( hyperglykemie ), insulineresistentie , trek in koolhydraten en gewichtstoename.
Stress, en de verhoogde cortisolspiegels die daarmee gepaard gaan, kunnen ook een rol spelen bij gewichtstoename. Bij chronische stress, een veelvoorkomende aandoening in de huidige maatschappij, raakt de delicate balans tussen de bijnieren en de schildklier gemakkelijk verstoord, wat leidt tot een vertraging van de stofwisseling en de potentiatie van het gewichtsverliesplateau. Functies zoals spijsvertering, insulinecontrole en schildklierfunctie kunnen worden vertraagd of tijdelijk worden opgeschort totdat de cortisolspiegels dalen.
Daarom moet u, naast sporten en gezond eten, ook stappen ondernemen om stress in uw dagelijkse leven te verminderen. Enkele belangrijke tips:
- Doe moeite om uw slaaphygiëne te verbeteren , zodat u ten minste acht uur slaap per nacht krijgt, vooral als uw TSH-niveaus verhoogd zijn. Slaapgebrek is inherent gekoppeld aan gewichtstoename.
- Ontdek geest-lichaamstherapieën om uw dagelijkse stress te beheersen, waaronder meditatie, zachte yoga, begeleide beelden, ademhalingsoefeningen en progressieve spierontspanning.
- Beperk uw inname van cafeïne en alcohol .
- Praat met een professional in de geestelijke gezondheidszorg als u worstelt met chronische angst of depressie. Hoewel antidepressiva kunnen helpen, is het belangrijk om op te merken dat ze ook geassocieerd worden met gewichtstoename, waarbij sommige dit effect meer hebben dan andere.
Tips voor gewichtsverlies
Vroeg of laat, als u op dieet bent, zal uw gewichtsverlies vertragen, of u nu hypothyreoïdie heeft of niet. Het is niet dat u iets verkeerd doet; wanneer u geconfronteerd wordt met de verminderde calorie-inname, zal het lichaam zichzelf in feite “resetten” en het metabolisme vertragen. Dit geldt met name voor mensen met een hogere BMI.
Uit onderzoek van de Metabolic Research Laboratories van de Universiteit van Cambridge blijkt dat hoe meer gewicht je met je meedraagt, hoe sterker de chemische signalen in je lichaam zijn om het extra gewicht vast te houden.
Om dit doel te bereiken, voordat u alle schuld bij uw schildklieraandoening legt, moet u een stap terug doen en accepteren dat een gewichtsverliesplateau gewoon een oproep tot verandering is. Als uw metabolisme is vertraagd, moet u uw aanpak van gewichtsverlies veranderen in plaats van vast te houden aan dezelfde routine.
Enkele van de meest praktische tips voor gewichtsverlies:
- Verhoog de intensiteit en duur van uw training. Vergeet niet dat de formule voor gewichtsverlies eenvoudig is: verbrand meer calorieën dan u consumeert. De meeste mensen zouden drie tot vier keer per week minstens 30 minuten moeten trainen. Wanneer u een plateau bereikt, moet u uw trainingen mogelijk verhogen tot sessies van een uur vier tot vijf keer per week, waarbij u aerobics toevoegt om het hart te laten pompen en weerstandstraining om spiermassa op te bouwen.
- Verander je trainingsroutine. Verander niet alleen de duur en intensiteit van een training, maar ook het type oefening dat je doet. Uiteindelijk zal je lichaam minder goed reageren op de inspanning die je levert als je steeds dezelfde routine doet. Verander dingen door te zwemmen in plaats van te rennen op een loopband of door high-intensity interval training te doen in plaats van statisch gewichtheffen.
- Houd een dagboek bij van uw voedselinname. Vaak realiseren we ons niet hoeveel calorieën een beetje extra topping of saladedressing kan toevoegen in de loop van een week. Door een dagboek bij te houden van alles wat u eet en drinkt, kunt u probleemgebieden in uw dieet identificeren en het calorietekort dat u nodig hebt om uw gewichtsverliesagenda opnieuw op te starten, beter handhaven.
- Verander de samenstelling van je dieet. In plaats van nog meer calorieën te verminderen, kun je proberen het percentage eiwitten, vetten of koolhydraten in je dieet te verhogen of te verlagen om te zien of dit invloed heeft op je plateau. In dezelfde trant, als je een zeer caloriearm dieet volgt, kan een kleine toename van calorieën je daadwerkelijk helpen met je gewichtsverlies, omdat de overmatige beperking van calorieën het lichaam vaak kan aanmoedigen om vet te sparen.
- Verander je eetroutine. Als je op een plateau zit met afvallen, is het vaak beter om kleinere maaltijden gedurende de dag te eten in plaats van drie grote maaltijden. Zorg ervoor dat je aan tafel zit met een bord eten in plaats van onderweg of uit een zak te eten. Je zult je calorie-inname beter kunnen controleren en voorkomen dat je te veel eet als je dat toch doet.
- Blijf positief. Vergeet niet dat afvallen een proces is en geen gebeurtenis. Je bent niet per definitie “gedoemd” tot een bepaald gewicht als je een hypothyreoïde aandoening hebt. Om gemotiveerd te blijven, kun je samenwerken met een ondersteuningsgroep voor gewichtsverlies of deelnemen aan groepstrainingen of wandelingen met anderen in de hoop dezelfde doelen te bereiken.
Een woord van Health Life Guide
Er zijn geen gemakkelijke oplossingen als het gaat om het doorbreken van een gewichtsverliesplateau. Hoewel hypothyreoïdie de aandoening kan compliceren, zijn er stappen die u kunt nemen om uw metabolisme te verhogen, omdat uw lichaam zich voortdurend aanpast aan de calorieën, beweging en hormonen die uw gewicht beïnvloeden.
Voordat u zich bij een afslankprogramma aansluit, moet u met uw zorgverlener samenwerken om ervoor te zorgen dat uw schildklierbehandeling optimaal is. Uw zorgverlener kan er ook voor zorgen dat u veilig met dieet en beweging omgaat en/of u doorverwijzen naar een voedingsdeskundige of personal trainer die u kan helpen een individueel programma op te stellen.