Geheugenverlies en verwarring zijn de twee belangrijkste symptomen van de ziekte van Alzheimer . Hoewel iedereen een episode kan hebben waarin hij of zij een naam niet kan onthouden of niet kan waar hij of zij zijn of haar sleutels heeft gelaten, is er een groot verschil tussen verstrooid of gepreoccupeerd zijn en een echt progressief geheugenprobleem zoals de ziekte van Alzheimer.
zhang bo/Getty Images
Deze gevallen kunnen bijvoorbeeld symptomen zijn van de ziekte van Alzheimer of een ander zorgwekkend cognitief probleem:
- Je verliest je sleutels. Als ze gevonden worden, weet je niet meer hoe ze daar terecht zijn gekomen.
- Je was altijd al een fantastische kok, maar de laatste tijd lijkt zelfs het zetten van koffie moeilijker. Je vraagt je af wie er met je koffiezetapparaat heeft zitten rommelen.
- Je bent goed in jezelf indekken. Bijvoorbeeld, als iemand je een vraag stelt waar je het antwoord niet op weet, draai je de vraag om door met een lachje te zeggen: “Ik weet het niet zeker. Wat denk jij?”
- U hebt de laatste tijd moeite gehad met het bijhouden van uw financiën, ook al was dat altijd al uw taak.
Als deze symptomen een beeld schetsen van u of iemand die u liefhebt, laat u dan onderzoeken door een arts, geriater of psycholoog.
Inhoudsopgave
Veel voorkomende symptomen
De Alzheimer’s Association heeft 10 waarschuwingssignalen van de ziekte van Alzheimer geïdentificeerd:
- Geheugen verandert
- Terugtrekking uit gebruikelijke activiteiten
- Desoriëntatie in tijd en plaats
- Visueel-ruimtelijke moeilijkheden
- Vermindering van het vermogen tot schriftelijke of mondelinge communicatie
- Uitdagingen bij probleemoplossing en planning
- Veranderingen in persoonlijkheid en stemming
- Vaak spullen kwijtraken
- Achteruitgang in oordeel
- Moeilijkheden bij het uitvoeren van bekende taken
De vier als
De ziekte van Alzheimer wordt ook beschreven met vier woorden die beginnen met de A:
- Amnesie: geheugenverlies
- Afasie: verstoorde communicatie
- Apraxie: Lichamelijk functioneren (motoriek)
- Agnosie: Moeite met het begrijpen van informatie van de zintuigen, zoals zicht of reuk
Per fase
Hoewel de ziekte van Alzheimer in zeven stadia wordt beschreven , kunnen de symptomen van Alzheimer worden onderverdeeld in drie brede stadia: vroeg, midden en laat.
Houd er rekening mee dat de symptomen elkaar kunnen overlappen en per persoon met Alzheimer kunnen verschillen.
Symptomen in een vroeg (mild) stadium
- Moeilijkheden met taken zoals het bijhouden van een kasboek of het bereiden van het avondeten
- Moeite met het leren van nieuwe taken
- Langzamere reactietijd bij het autorijden of het nemen van beslissingen
- Soms moeite met het vinden van woorden
- Verminderd kortetermijngeheugen
- Verhoogde prikkelbaarheid, angst of depressie
- Vaak is er een besef van deze veranderingen
In een vroeg stadium van Alzheimer kunnen individuen over het algemeen nog steeds goed functioneren. Hoewel ze zich bewust kunnen zijn van de toenemende moeilijkheidsgraad van bepaalde taken, zijn ze vaak ook behoorlijk bedreven in het verbergen hiervan voor anderen door vragen af te wenden, van onderwerp te veranderen of te vertrouwen op hun familie of geliefden om beslissingen te nemen of vragen te beantwoorden.
Sommige mensen beginnen zich ook terug te trekken, mogelijk vanwege hun onzekerheid over hun vermogen om met beslissingen om te gaan of deel te nemen aan sociale interacties.
In een vroeg stadium van Alzheimer blijft het langetermijngeheugen doorgaans intact.
Symptomen in het midden (matig) stadium
- Belangrijke veranderingen in de persoonlijkheid, zoals ruzieachtig, impulsief, boos zijn
- Weerstand biedend tegen, of strijdlustig zijn met , fysieke verzorging, zelfs (soms vooral) wanneer deze wordt verleend door een geliefde
- Verlies van kortetermijn- en langetermijngeheugen
- Meer moeite met communiceren met anderen
- Een haat-liefdeverhouding met hun verzorgers; bijvoorbeeld extreme afhankelijkheid van een partner of volwassen kind, tegen wie ze ook erg onaardig zijn
- Potentieel om van huis weg te dwalen
- Zeer slecht oordeel en slechte beslissingen
- Mogelijke incontinentie
Vaak zijn de fysieke mogelijkheden, zoals het vermogen om te lopen, in deze fase nog intact.
Alzheimer in het middenstadium is vaak het moeilijkste stadium. Terwijl sommige individuen “aangenaam verward” blijven gedurende de hele ziekte, vertonen velen ongepast gedrag en emoties .
Ze kunnen behoorlijk rusteloos zijn en paranoïde worden, hallucinaties krijgen of weigeren om u te laten helpen met het baden of aankleden. Ze kunnen keren per nacht wakker worden en herhaaldelijk door dezelfde lades rommelen.
Deze middelste fase van Alzheimer kan zeer belastend zijn voor de primaire verzorger. Vaak is dit het moment waarop hulp aan huis wordt ingehuurd of de persoon in een instelling wordt geplaatst, zoals een verzorgingshuis of een verpleeghuis .
Symptomen in een laat (ernstig) stadium
- Verminderd vermogen om met anderen om te gaan
- Verminderd vermogen om mensen te herkennen
- Lichamelijke achteruitgang , zoals het onvermogen om te lopen of te praten
- Moeilijkheden met eten, zelfs met hulp
- Schijnbare terugtrekking uit de omgeving
- Incontinentie
In dit laatste stadium van Alzheimer zijn mensen vaak vrij immobiel en brengen ze veel tijd door in bed of in een rolstoel. Ze kunnen niet meer zo goed reageren op anderen, hoewel je af en toe een glimlach kunt ontvangen of wat pogingen tot taal kunt horen.
De gedragsuitdagingen van Alzheimer in het middenstadium worden vervangen door wat lijkt op volledige terugtrekking. Deze personen kunnen echter nog steeds profiteren van zachte gesprekken, hun hand vasthouden, ze een knuffel geven, visuele stimulatie zoals kleuren en afbeeldingen, en vooral het horen van muziek . Personen met Alzheimer in het late stadium worden vatbaarder voor ziekten naarmate het lichaam kracht verliest. Vaak leiden infecties zoals longontsteking uiteindelijk tot hun dood.
Complicaties/subgroepindicaties
Hoewel de ziekte van Alzheimer zich meestal manifesteert na de leeftijd van 65, wordt de ziekte van Alzheimer met vroege aanvang gezien in ongeveer 5% van de gevallen. Vroegtijdige dementie treft vaak mensen die al in de 40 of 50 zijn.
De symptomen zijn vergelijkbaar en zijn het duidelijkst wanneer iemand een taak of taak uitvoert. Omdat het begin geleidelijk is, kunnen de symptomen worden afgedaan als stress of depressie. Vroegtijdige detectie van cognitieve stoornissen kan echter helpen de oorzaak te bepalen en leiden tot eerdere behandeling.
Familiaire Alzheimer begint vaak al vroeg. Dit type is gekoppeld aan specifieke genen en treft minstens twee generaties. Het komt voor bij minder dan 3% van alle gevallen van Alzheimer.
Complicaties van de ziekte van Alzheimer omvatten een verhoogd risico op vallen en een hoger risico op heupfracturen door vallen . Zo actief mogelijk blijven, zo lang mogelijk, kan helpen om enkele van de fysieke veranderingen in motorische functies die zich ontwikkelen bij Alzheimer, uit te stellen.
Omdat Alzheimer kan leiden tot onveilig gedrag, zoals dwalen, concentratieverlies tijdens het autorijden en het laten branden van de kachel, is het ook belangrijk om op de hoogte te zijn van andere verwondingen die hierdoor kunnen ontstaan.
Blaas- en darmproblemen kunnen ook ontstaan doordat de persoon de aandrang niet herkent, beperkte mobiliteit heeft of niet weet waar het toilet is. Er kunnen ook problemen zijn met eten, drinken en slikken, wat leidt tot aspiratiepneumonie, verstikking, ondervoeding en uitdroging.
Wanneer moet u een arts raadplegen?
Als u uzelf of uw geliefde in deze symptomen herkent, neem dan contact op met uw arts om een evaluatie te regelen. Het diagnosticeren van de ziekte van Alzheimer omvat verschillende tests om andere aandoeningen uit te sluiten en is een belangrijke eerste stap in de behandeling en het beheer van de ziekte.
Weet echter dat niet alle problemen met cognitie (het vermogen om te denken en te onthouden) te wijten zijn aan de ziekte van Alzheimer of andere vormen van dementie. Dit is een van de vele redenen waarom het belangrijk is om uw arts te raadplegen als u deze symptomen ervaart.
Een woord van Health Life Guide
De ziekte van Alzheimer treft alleen al in de Verenigde Staten meer dan 5 miljoen mensen en is verre van ongewoon. Omdat de ziekte van Alzheimer echter de geest aantast en veel andere aandoeningen het lichaam aantasten, kan er een grotere angst en stigma rond de ziekte bestaan. Helaas kan dit ertoe leiden dat mensen symptomen verbergen en negeren, de behandeling uitstellen of zichzelf gewoon isoleren. Houd vast aan de wetenschap dat er geen schuld of schaamte is bij een diagnose van Alzheimer . In plaats daarvan kunt u door steun te zoeken, kracht, kennis en hoop opdoen terwijl u met de ziekte van Alzheimer leeft.