Chronische idiopathische constipatie (CIC) is een gezondheidstoestand waarbij u chronische symptomen van constipatie ervaart, maar zorgverleners de oorzaak niet kunnen vaststellen via standaard diagnostische tests. functionele constipatie genoemd en wordt geclassificeerd als een van de functionele gastro-intestinale aandoeningen (FGD’s), wat betekent dat hoewel tests geen zichtbare fysieke afwijkingen laten zien, er een probleem is met de manier waarop het spijsverteringsstelsel – of in dit geval de dikke darm – functioneert.
Geschat wordt dat 14% van de mensen chronische constipatie ervaart. Vrouwen, ouderen en mensen met een lagere sociaaleconomische status lopen een hoger risico.
Inhoudsopgave
Chronische idiopathische constipatiesymptomen
De primaire symptomen van CIC zijn onder meer:
- Onregelmatige stoelgang
- Spannen
- Harde of klonterige ontlasting
- Gevoel van onvolledige evacuatie
- Gevoel dat er iets is dat de ontlasting blokkeert
- Het is nodig om vingers te gebruiken om ontlasting te laten passeren (digitale evacuatie en vaginale spalk )
Veel mensen met chronische idiopathische constipatie melden naast de bovenstaande symptomen ook de volgende symptomen:
- Buikpijn of ongemak
- Opgeblazen gevoel
- Gaspijn
Diagnose
Als u chronische obstipatie heeft, zal uw zorgverlener proberen om herkenbare oorzaken uit te sluiten voordat uw geval als idiopathisch wordt beschouwd.
Ze zullen hoogstwaarschijnlijk een lichamelijk onderzoek doen en wat bloedonderzoek doen. Ze kunnen ook andere diagnostische tests bestellen, afhankelijk van uw symptomen en medische geschiedenis.
FGD’s worden gediagnosticeerd volgens de Rome IV-criteria, die verwijzen naar de stoornis als functionele constipatie. Voor een diagnose van functionele constipatie mag uw diagnostisch onderzoek geen enkel teken van afwijking vertonen.
Deze criteria proberen chronische idiopathische constipatiesymptomen te kwantificeren en stellen dat er sprake moet zijn van:
- Minder dan drie stoelgangen per week
- Andere symptomen die zich minstens 25% van de tijd voordoen
- Zelden last van dunne ontlasting (tenzij u een laxeermiddel hebt gebruikt)
Om de diagnose chronische idiopathische constipatie te krijgen, mogen de symptomen niet voldoen aan de criteria voor het prikkelbare darmsyndroom (PDS) en mogen ze minimaal drie maanden aanwezig zijn, waarbij ze minimaal zes maanden vóór de diagnose zijn begonnen.
CIC versus Prikkelbare Darm Syndroom
Constipatie-predominant prikkelbare darmsyndroom (IBS-C) heeft veel van dezelfde symptomen als chronische idiopathische constipatie. Per definitie wordt CIC echter alleen gediagnosticeerd als niet aan de criteria voor IBS is voldaan.
Het belangrijkste verschil tussen de twee aandoeningen is dat de diagnostische criteria voor PDS-C vereisen dat er sprake is van chronische pijn bij stoelgang. Dat gezegd hebbende, zullen veel zorgverleners hun patiënten vertellen dat ze PDS hebben als ze chronische constipatie ervaren zonder een aanwijsbare oorzaak, ongeacht of de pijn gepaard gaat met stoelgang.
Sommige onderzoekers geloven dat de twee aandoeningen niet zo heel erg van elkaar verschillen en dat het slechts verschillende punten op een spectrum zijn. Veel mensen met de diagnose chronische idiopathische constipatie hebben last van buikpijn en ongemak, en veel mensen wisselen na verloop van tijd van de ene diagnose naar de andere.
Een belangrijk onderscheid kan verband houden met de behandeling: mensen met IBS-C lijken beter te reageren op behandelingen die effectief zijn voor pijnverlichting, terwijl mensen met CIC beter lijken te reageren op behandelingen die gericht zijn op de spierfunctie in de dikke darm.
-
Geen pijn bij stoelgang
-
Betere respons op medicijnen gericht op spierfunctie
-
Pijn hangt samen met stoelgang
-
Betere respons op medicijnen die gericht zijn op pijn
Behandeling
Er is geen specifieke behandeling voor CIC, maar u en uw zorgverlener hebben een verscheidenheid aan behandelingsopties om uit te kiezen, waaronder:
- Voedingsvezels
- Medicijnen, waaronder laxeermiddelen
- Biofeedback
Voedingsvezels
Uw zorgverlener kan u aanraden om meer voedingsvezels te eten. Vezels maken de ontlasting namelijk zachter en zorgen ervoor dat u deze gemakkelijker kunt passeren.
U kunt uw inname van voedingsvezels verhogen via uw voeding of met een vezelsupplement.
Te veel vezels te snel kan leiden tot symptomen van gas en een opgeblazen gevoel, maar u kunt dit voorkomen door de inname langzaam te verhogen, zodat uw lichaam tijd heeft om zich aan te passen. U zult merken dat oplosbare vezels gemakkelijker te verdragen zijn.
Medicijnen
Laxerende medicijnen kunnen constipatie op korte termijn verlichten. Er zijn twee soorten:
- Osmotische laxeermiddelen , die het vochtgehalte in de dikke darm verhogen
- Stimulerende laxeermiddelen , die de darmbeweging stimuleren
Er zijn veel laxeermiddelen zonder recept verkrijgbaar. Er is echter weinig bewijs dat langdurig gebruik van laxeermiddelen gunstig is voor CIC.
Voorgeschreven medicijnen kunnen meer verlichting bieden. Enkele veelvoorkomende zijn:
- Amitiza (lubiproston)
- Linzess (linaclotide)
- Motegrity (prucalopride)
Biofeedback
Als uw zorgverlener heeft vastgesteld dat dyssynerge defecatie (bekkenbodemdisfunctie) een rol speelt bij uw chronische idiopathische constipatie, kan hij of zij u aanraden om biofeedback te proberen . Deze methode helpt u te trainen om u af te stemmen op de processen van uw lichaam, zodat u er enige controle over kunt uitoefenen.
Deze behandeling blijkt effectief te zijn bij het verbeteren van de coördinatie van de spieren in de bekkenbodem die betrokken zijn bij de stoelgang.
Een woord van Health Life Guide
Chronische idiopathische constipatie kan een diagnose zijn die op een bepaalde manier een teleurstelling is om te krijgen. Als u de exacte oorzaak van de symptomen kent, heeft u doorgaans een concretere manier om ze te behandelen. Niettemin kunnen mensen met CIC verlichting vinden. Praat openlijk met uw zorgverlener over wat u ervaart en vraag om aanvullende consulten als uw behandelplan niet zo effectief is als het zou moeten zijn.