Menselijk groeihormoon (HGH), ook bekend als somatotropine, is een natuurlijk voorkomend peptidehormoon dat wordt afgescheiden door de hypofyse . Zoals de naam al aangeeft, ontdekten wetenschappers oorspronkelijk dat HGH verantwoordelijk is voor groeiregulatie tijdens de kindertijd.
Onderzoek heeft inmiddels vastgesteld dat het verantwoordelijk is voor veel andere functies, zoals het reguleren van suiker- en vetmetabolisme, botgroei en celregeneratie. Sommige onderzoeken suggereren zelfs dat het een rol kan spelen in de werking van het hart.
Inhoudsopgave
Productie
Menselijk groeihormoon bestaat uit een enkele keten van 191 aminozuren. Het wordt gemaakt in de hersenen, maar uitgescheiden in de bloedbaan.
De productie ervan wordt gereguleerd door een complexe set hormonen, voornamelijk groeihormoon-releasing hormoon (GHRH) dat in de hypothalamus wordt geproduceerd , somatostatine dat in verschillende weefsels in het lichaam wordt geproduceerd en ghreline , dat in het maag-darmkanaal wordt geproduceerd.
De hypofyse produceert HGH in pulserende uitbarstingen die per uur variëren. Hogere dagelijkse hGH-niveaus worden gezien na inspanning, trauma en slaap. De hoogste piekniveaus worden ‘s nachts bereikt. Over het algemeen zijn HGH-niveaus verhoogd in de kindertijd, bereiken hun hoogste niveaus tijdens de puberteit en nemen vervolgens af naarmate men ouder wordt.
Functie
HGH is voornamelijk betrokken bij twee processen: groei en metabolisme. HGH stimuleert de groei van bot en kraakbeen, vooral tijdens periodes van snelle groei tijdens de kindertijd.
Kraakbeenvormende en botvormende cellen, chondrocyten en osteoblasten genaamd, ontvangen signalen om de replicatie te verhogen en zo groei in omvang mogelijk te maken via de activering door HGH van de mitogeen-geactiveerde proteïne (MAP) kinases, aangeduid als ERK’s (extracellulaire signaal-gereguleerde kinases) 1 en 2 cellulaire signaalroutes.
Activering van deze fosforylerings-intracellulaire signaalcascade resulteert in een cascade van proteïne-activering, wat leidt tot verhoogde gentranscriptie van de aangetaste cellen en uiteindelijk tot verhoogde genreplicatie en cellulaire groei.
Tegelijkertijd reguleert HGH insuline-achtige groeifactor 1, wat ervoor zorgt dat cellen de opname van aminozuren, eiwitsynthese en het katabolisme van eiwitten verhogen. Dit is de anabole staat.
HGH vermindert ook het vermogen van insuline om glucose op te nemen in de spieren en perifere weefsels. Dit zorgt ervoor dat er meer glucose in het bloed blijft en een verhoogde snelheid van gluconeogenese door de lever.
Groeihormoonstoornissen
Groeihormoonstoornissen zijn het gevolg van te veel of te weinig HGH. Hypersecretie van HGH vanuit de hypofyse leidt tot gigantisme of acromegalie. HGH-tekort leidt tot een kleine gestalte bij kinderen of GH-tekortsyndroom bij volwassenen.
Acromegalie
Acromegalie wordt meestal veroorzaakt door een hersentumor, een HGH-producerend hypofyse-adenoom . Het overtollige HGH blijft bot toevoegen aan gesloten epifysaire groeischijven in platte botten op de schedel, onderkaak, borstbeen, handen en voeten.
Gezichtskenmerken omvatten diepe neuslippenplooien, prominente supraorbitale richels en vergroting van de neus en lippen. Vaak is de klacht dat hoeden of handschoenen niet meer passen vanwege zwelling van de handen en het hoofd, hoewel overmatig zweten en hoofdpijn ook vaak voorkomen.
Als de massa groot genoeg wordt, kan het reproductiestoornissen veroorzaken en/of het zicht beïnvloeden . Naast botgroei zorgt HGH ervoor dat hartweefsel groeit en verhardt in een proces dat biventriculaire concentrische hypertrofie wordt genoemd, waardoor u risico loopt op hartfalen.
Omdat HGH de effecten van insuline op glucose- en lipidenmetabolisme tegengaat, worden diabetes mellitus type 2 en hyperlipidemie sterk geassocieerd met deze ziekte. De behandeling bestaat uit chirurgie en radiotherapie gericht op het onderliggende adenoom, evenals symptomatische verlichting van de secundaire effecten van HGH zoals hierboven.
Gigantisme
Als het HGH van het onderliggende hypofyse-adenoom inwerkt op de lange botten voordat de groeischijf van het lange bot sluit, dan is gigantisme het gevolg. Omdat epifysaire sluiting plaatsvindt vóór de volwassenheid, is dit doorgaans een ziekte die begint bij kinderen. De orgaan- en metabolische effecten zijn vergelijkbaar met acromegalie.
HGH-tekort
Bij kinderen komt idiopathisch HGH-tekort het meest voor. Als HGH-tekort zich voordoet tijdens de volwassenheid, presenteert het zich doorgaans samen met een constellatie van andere hypopituitaire tekorten. Een prolactinoom, een hypofysetumor die het hormoon prolactine te veel afscheidt, veroorzaakt doorgaans HGH-tekort, hoewel bestraling of een operatie de boosdoener kan zijn.
HGH-tekort dat zich bij volwassenen voordoet, is doorgaans moeilijker te diagnosticeren dan idiopathisch HGH-tekort, omdat de symptomen niet-specifiek zijn en er geen enkel identificerend kenmerk is dat pathognomonisch is.
Volwassenen kunnen minder skeletspieren, meer buikvet en vroegtijdige osteoporose hebben. Dyslipidemie en insulineresistentie komen veel voor, wat leidt tot secundaire cardiovasculaire disfunctie, depressieve stemming, toegenomen angst en een gebrek aan energie.
Gebruik en voordelen
HGH induceert groei in bijna elk weefsel en orgaan in het lichaam. Het is echter het meest berucht om zijn groeibevorderende effect op kraakbeen en bot, vooral in de adolescentie. Daarom wordt hGH het vaakst gebruikt om slechte groei bij kinderen en volwassenen te behandelen.
Speciale bloedtesten kunnen tekorten aan menselijk groeihormoon bij kinderen en volwassenen detecteren. Injecties met menselijk groeihormoon verbeteren niet alleen een korte gestalte, maar beschermen ook tegen breuken, verhogen de energie, verbeteren de bewegingscapaciteit en verminderen het risico op toekomstige hartziekten.
HGH wordt ook vaak geprezen vanwege de anti-aging effecten , maar deze beweringen worden niet ondersteund door onderzoek.
Bijwerkingen
Tot 30% van degenen die HGH gebruiken, ervaart bijwerkingen, waaronder:
- Zenuw-, gewrichts- of spierpijn
- Gewrichtszwelling en vochtretentie of oedeem
- Carpaal tunnelsyndroom
- Gevoelloosheid en tintelingen van de huid
- Hoog cholesterolgehalte,
- Hoge bloedsuikerspiegel
- Gynaecomastie (vergrote borsten bij mannen)
HGH-doping en misbruik
Sommige atleten gebruiken recombinant humaan groeihormoon (rhGh) om hun atletische prestaties te verbeteren en een competitief voordeel te krijgen. Het nemen van rhGH vergroot niet alleen de spiermassa, maar het verbetert ook het herstel. Het medicijn is aangetroffen bij zwemmers en ook bij spelers die deelnemen aan grote sportevenementen.
Het Wereldantidopingagentschap en het Internationaal Olympisch Comité hebben HGH sinds 1989 op de lijst van verboden stoffen gezet. Toen werd duidelijk dat de ontwikkeling van biotechnologische producten gebaseerd op de recombinatie van DNA ervoor zorgde dat hGH veel gemakkelijker verkrijgbaar werd op de reguliere en zwarte markt.
Ook sportbonden, waaronder de Major League Baseball en de National Football League, hebben het gebruik ervan verboden.
HGH-veiligheid
Zoals eerder vermeld, kan HGH veel bijwerkingen hebben. Bovendien wordt HGH intramusculair of subcutaan geïnjecteerd, dus er kan letsel optreden op de injectieplaats. Tot slot kan HGH dat op straat wordt verkocht, worden vermengd met andere medicijnen, waardoor het risico op een slechte afloop toeneemt.
HGH mag alleen worden ingenomen onder het toeziend oog van een zorgprofessional. Als u overweegt om HGH te gebruiken, raadpleeg dan een zorgprofessional, want HGH mag alleen worden ingenomen voor medische aandoeningen die het gebruik ervan noodzakelijk maken.