Radon (Rn) is een natuurlijk voorkomend radioactief element. Het is inert, kleurloos, geurloos en kan in sporenhoeveelheden in de atmosfeer worden aangetroffen. Radon verspreidt zich snel, dus blootstelling buitenshuis of in kleine hoeveelheden binnenshuis is ongevaarlijk. Maar blootstelling aan hoge niveaus in een afgesloten ruimte gedurende een lange periode kan kanker veroorzaken.
Hoge niveaus radon kunnen zich ophopen wanneer het gas binnenshuis vast komt te zitten door scheuren in de fundering van het gebouw of andere gaten in het huis. Gelukkig wordt het meeste radon binnenshuis beheerd met bewezen, kosteneffectieve technieken.
Inhoudsopgave
Chemische samenstelling
Radon is een monoatomisch radioactief deeltje met een oxidatietoestand van nul. In het periodiek systeem der elementen is het anatomische symbool voor radon Rn, het atoomnummer is 86 en het molecuulgewicht is 222 gram per mol.
Radon wordt gevormd door het radioactieve verval van uranium, dat in de meeste rotsen en grond voorkomt. Na verloop van tijd valt uranium uiteen in verschillende componenten, waaronder radium, dat uiteindelijk verder uiteenvalt in radon.
Radon is, net als uranium, onstabiel en valt verder uiteen in straling en dochterdeeltjes. Tijdens het vervalproces komen alfa-, bèta- en gammastraling vrij.
Gebruik
Radon werd ooit gebruikt bij de behandeling van kanker, artritis, diabetes en zweren, maar het heeft geen medicinale doeleinden meer. Radon wordt nu het meest gebruikt om aardbevingen te voorspellen, bij de studie van atmosferisch transport en bij de exploratie van aardolie en uranium.
Gezondheidseffecten
Radon is de tweede belangrijkste oorzaak van longkanker in de Verenigde Staten, na roken . De EPA schat dat ongeveer 21.000 mensen per jaar sterven als gevolg van radongerelateerde longziekte. Radon is radioactief en kan vervallen tot kankerverwekkende stralingsdeeltjes wanneer het gedurende een lange periode wordt ingeademd.
Radongas kan uiteenvallen in kleine radioactieve deeltjes, radon-nakomelingen genoemd. Deze deeltjes nestelen zich in de longwand en geven straling af, waardoor deze cellen beschadigd raken. Als er gedurende een lange periode genoeg cellen beschadigd raken, kan longkanker ontstaan.
Radon Longkanker Risico
Vier factoren bepalen het grootste deel van uw risico op longkanker als gevolg van blootstelling aan radon:
- Hoeveel radon is er aanwezig op de plekken in uw huis waar u de meeste tijd doorbrengt (bijvoorbeeld de belangrijkste woon- en slaapvertrekken)
- De hoeveelheid tijd die u thuis doorbrengt
- Of u nu een roker bent of ooit gerookt hebt
- Of u nu hout, kolen of andere stoffen verbrandt die deeltjes aan de binnenlucht toevoegen
Kanker die veroorzaakt wordt door radon is grotendeels te voorkomen. Daarom worden alle huiseigenaren aangemoedigd om krachtige maatregelen te nemen om het risico hierop te beperken.
Bronnen van blootstelling
Verhoogde binnenluchtniveaus in huizen en gebouwen zijn de primaire bron voor blootstelling aan radon. De radioactieve gassen die ontstaan na het verval van uranium, thorium en radium kunnen worden opgesloten in de grond, rotsen en het grondwater onder huizen.
Als er scheuren in de fundering van een huis zitten of gaten in huizen en gebouwen, bestaat de kans op blootstelling aan radon. Daarom is het erg belangrijk dat alle huizen goed worden geïnspecteerd en getest op schadelijke radonniveaus.
Radon-testen
Bij het kopen van een huis is het belangrijk om te weten welke stappen u kunt nemen om blootstelling aan radon te verminderen en te beheersen. Testen is de enige manier om het radonniveau te bepalen en kan worden gedaan met de hulp van een professional of doe-het-zelfkit. Als de radonniveaus hoog zijn, neem dan contact op met een gecertificeerde radonserviceprofessional om uw huis te repareren.
De EPA-richtlijnen suggereren dat er maatregelen moeten worden genomen als de niveaus 148 Bq/m3 (4 pCi/L) of hoger zijn. Het enige veilige niveau van radongas is echter nul, omdat elke persoon een genetisch profiel heeft dat hem of haar vatbaarder kan maken voor kanker.
Verminderen van blootstelling aan radon
Radon-mitigatiesystemen kunnen radongas reduceren tot het equivalent van buitenlucht. Hoewel dit niet helemaal nul is, komt het er wel aardig in de buurt. Meestal worden radonproblemen opgelost met een ondergronds ventilatiesysteem of door de luchtverversingssnelheid in het gebouw te verhogen.
Manieren om uw blootstelling aan radon te verminderen zijn onder meer:
- Stop met roken : blootstelling aan radon in combinatie met roken en/of blootstelling aan sigarettenrook verhoogt het risico op longkanker aanzienlijk.
- Laat de lucht door het hele huis circuleren : Door een ventilator of airconditioner te gebruiken om de lucht door het hele huis te laten circuleren, worden de radonniveaus tijdelijk verlaagd. Hoewel een robuuste luchtcirculatie-unit een welkom item is in elk huishouden, mag het radontesten niet vervangen.
- Dicht scheuren : deze kunnen zich in de vloeren, muren en de fundering van de woning bevinden.
- Vraag naar radonbestendige technieken wanneer u een nieuw huis koopt : het is veel duurder om deze toevoegingen later toe te voegen.
Wetgeving
Om het publiek te beschermen, hebben veel staten wetten en regels ontwikkeld die betrekking hebben op radonopenbaarmaking, radoncertificering en -beperking. Sommige staten hebben ook verplichte radontestbepalingen ontwikkeld in scholen en huizen in bepaalde contexten.
Hoewel geen enkele staat een wet heeft die radontesten vereist tijdens een vastgoedtransactie, heeft ongeveer 75% van de Amerikaanse staten wel een soort wet die radongas aanpakt. De meeste hiervan zijn wetten voor openbaarmaking van radon die makelaars verplichten om alle bekende radonniveautesten en -resultaten openbaar te maken.
Staten zijn al enige tijd actief bezig met het voorstellen, bespreken en aannemen van wetten over radon. Bovendien overweegt het Amerikaanse Congres wetgeving die de bestaande federale radonwetgeving zou wijzigen.
Meer informatie over wetgeving kunt u verkrijgen bij het Environmental Law Institute , de National Conference of State Legislatures of het Temple University Center for Public Health Law Research .