Een transforaminale interbody lumbale fusie (TILF) is een chirurgische ingreep waarbij een aantal botten van de onderrug (lumbale regio) permanent worden samengevoegd. Een TILF is een specifieke ingreep waarbij gebruik wordt gemaakt van een bottransplantaat: botweefsel dat is verkregen uit een botbank of ergens anders in uw eigen lichaam is weggehaald. Na verloop van tijd groeien het bottransplantaat en segmenten van de botten van iemands wervelkolom aan elkaar, waardoor één gefuseerd bot ontstaat.
De procedure wordt uitgevoerd om een aantal botten van de onderrug permanent te laten fuseren om de druk (decompressie) van het ruggenmerg en de zenuwen te verwijderen. Een TLIF-procedure stabiliseert de ruggengraat en voorkomt verdere beweging en degeneratie van de gewrichten die zijn aangetast door een ziekte (zoals degeneratieve schijfziekte ) of een ongeluk (zoals een auto-ongeluk dat een hernia veroorzaakte).
Over het algemeen voorkomt
een wervelkolomfusie de beweging tussen de wervels en daarmee ook de pijn die door de beweging wordt veroorzaakt.
Inhoudsopgave
Wervelkolom anatomie
Om een wervelkolomfusieprocedure zoals een TLIF goed te begrijpen, is het handig om de betekenis van bepaalde termen te kennen, waaronder de volgende:
De wervelkolom : Een volwassen wervelkolom bestaat uit 24 botten, wervels genaamd. De wervels zijn op elkaar gestapeld, beginnend bij de basis van de schedel en doorlopend naar beneden tot aan het bekken.
De wervels : Elke wervel (enkelvoud voor “wervels”) bestaat uit verschillende delen, waaronder het wervellichaam , wat het primaire deel van de wervels is. De voorkant van het wervellichaam beschermt het ruggenmerg en de zenuwwortels. Samen dienen de 24 wervels om het ruggenmerg en de zenuwen te beschermen, en om structuur te bieden zodat het lichaam een rechtopstaande positie kan behouden.
De tussenwervelschijven : De tussenwervelschijven zijn structuren tussen de wervels en bestaan uit een buitenste laag en een gelatine-achtig centrum, dat schokken absorbeert en de impact tussen de wervels opvangt.
Wervelkanaal : De benige tunnel die het ruggenmerg omringt, bestaat uit het voorste deel, het wervellichaam, de steeltjes aan de zijkanten van het wervellichaam en de lamina aan de achterkant.
Lamina : Dit is de bovenkant van het wervelkanaal dat de achterkant van het ruggenmerg beschermt. De lamina is het deel van de wervel dat het doornuitsteeksel (een benige uitsteeksel van de achterkant van de rug) en het dwarsuitsteeksel verbindt . De lamina is vaak de plaats van een rugoperatie als het doel is om de druk op de zenuwwortels van de rug te verlichten.
Facetgewrichten : Aan de rechterkant van elke wervel bevindt zich een paar gewricht en aan de linkerkant bevindt zich nog een paar gewricht. Deze gewrichtsgewrichten zorgen voor een verbinding boven en onder elke wervel.
De medische terminologie voor het acroniem “TLIF” omvat:
- Transforaminale: Via de opening in de wervelkolom, de zogenaamde “foramina”, waar de zenuwwortels de wervelkolom verlaten
- Lumbaal: verwijzend naar de wervelkolom in de onderrug
- Interbody: Tussen de wervellichamen
- Fusie: Het proces waarbij de botten aan elkaar worden gesmolten
Het doel van een TILF
Er zijn verschillende redenen waarom een TILF-procedure nodig kan zijn, waaronder:
- Hernia’s : Dit is een aandoening waarbij het buitenste gedeelte van de tussenwervelschijf is gescheurd, waardoor het binnenste gedeelte door de vezels heen kan komen. Het hernia-materiaal drukt de zenuwen rond de schijf samen en veroorzaakt pijn.
- Spondylolisthesis : Bij deze aandoening raakt het wervelbot uit zijn normale positie, waardoor de zenuw bekneld raakt en hevige rugpijn ontstaat.
- Milde tot matige scoliose : Dit is een kromming van de wervelkolom die wordt veroorzaakt door botten die niet goed uitgelijnd zijn. Bij volwassenen kan scoliose optreden als gevolg van veroudering, artritis of als gevolg van een eerdere rugoperatie.
- Degeneratieve schijfziekte : Dit is het proces van krimp van de schijf dat optreedt door veroudering. De schijf wordt dunner of hernia (puilt uit door een abnormale lichaamsopening), waardoor de botten schuren en de zenuwen beknellen (meestal resulterend in ernstige rugpijn).
- Spinale stenose : Dit is een vernauwing van het wervelkanaal waardoor de ligamenten de zenuwen beknellen, wat pijn en gevoelloosheid in de onderste ledematen kan veroorzaken.
- Een gebroken wervel : Dit is meestal het gevolg van een verkeersongeval of een soortgelijke gebeurtenis waarbij een ernstige impact optreedt.
- Een infectie van de wervelkolom kan behandeling vereisen.
- Een tumor kan op de ruggenmergzenuwen drukken.
- Bij ernstige rugpijn die niet verlicht wordt door fysiotherapie of andere behandelmethoden, kan TLIF nodig zijn.
Al deze aandoeningen kunnen ervoor zorgen dat het ruggenmerg zwak en instabiel wordt.
Risico’s en tegenstrijdigheden
Mensen die geen kandidaat zijn voor TLIF zijn onder andere:
- Mensen met ernstige osteoporose (verweking van het botweefsel)
- Degenen die eerder een fusie op hetzelfde niveau van de wervelkolom hebben gehad
- Mensen met aandoeningen die ervoor kunnen zorgen dat botten niet goed aan elkaar vastgroeien
Hoewel complicaties van een TLIF-procedure niet vaak voorkomen, kan een persoon niet zeker weten of de spinale fusie zal aanslaan. Normaal gesproken zal de procedure resulteren in botfusie en een aanzienlijke verbetering van het pijnniveau, maar er is geen garantie. Net als bij elke andere chirurgische procedure moeten de voordelen en risico’s worden afgewogen voordat een persoon als kandidaat wordt beschouwd.
Er zijn verschillende complicaties die kunnen voortvloeien uit een TLIF-procedure, waaronder:
Falen van de wervels om te fuseren : Dit kan resulteren in de noodzaak van een andere chirurgische ingreep als de fusie niet aanslaat of het gefuseerde gebied niet goed geneest. Veelvoorkomende oorzaken kunnen zijn:
- Roken
- Alcoholgebruik
- Obesitas
- Suikerziekte
- Ondervoeding
- Osteoporose
Hardwarefractuur : Dit kan optreden wanneer metalen schroeven die tijdens de procedure worden gebruikt om de wervelkolom te stabiliseren, breken voordat de botten volledig aan elkaar vastgroeien. In dit geval kan een andere chirurgische ingreep nodig zijn om de gebroken hardware te repareren of te vervangen.
Bottransplantaatmigratie : Dit is een zeldzame gebeurtenis waarbij een bottransplantaat van de beoogde positie naar tussen de wervels beweegt. Het treedt meestal op wanneer platen, schroeven of andere hardware niet worden gebruikt om het gebied tijdelijk te fuseren voordat de botten volledig aan elkaar vastgroeien. Wanneer bottransplantaatmigratie optreedt, kan een andere operatie nodig zijn om het probleem te verhelpen.
Transitioneel syndroom (aangrenzende segmentziekte) : Dit is het gevolg van extra stress op de belasting van de schijven direct boven en onder de fusieplaats. Dit kan uiteindelijk leiden tot degeneratie van de aangrenzende schijven, wat vaak resulteert in ernstige rugpijn.
Zenuwbeschadiging : Elke vorm van wervelkolomoperatie kan schade aan de zenuwen of het ruggenmerg veroorzaken, wat kan leiden tot gevoelloosheid of zelfs verlamming in de onderste ledematen.
Chronische (langdurige) pijn : Een hernia, die zenuwschade veroorzaakt, is de meest voorkomende oorzaak van chronische pijn na een TLIF. Als de schade permanent is, zal de zenuw niet reageren op de chirurgische decompressie en zal uw pijn niet worden verlicht. In sommige gevallen kan een procedure genaamd ruggenmergstimulatie, waarbij elektrische impulsen worden afgegeven aan de zenuwen van de wervelkolom om de pijn te blokkeren, of andere behandelingen pijnverlichting bieden.
Houd er rekening mee dat u deze risico’s vóór de ingreep met de chirurg moet bespreken, zodat alle zorgen tijdig worden aangepakt.
Vóór de procedure
Vóór een TLIF zal uw zorgverlener een preoperatief onderzoek uitvoeren en een anamneserapport opstellen om te beoordelen of er sprake is van bloedingsproblemen, eerdere reacties op anesthesie, allergieën, huidige medicijnen en vitamines of supplementen die u gebruikt. Er zijn verschillende tests die uw zorgverlener kan uitvoeren, waaronder:
- Bloedonderzoeken
- Röntgenfoto van de borstkas
- Elektrocardiogram (ECG)
Preoperatieve instructies vóór een TLIF-procedure kunnen het volgende omvatten:
- Stop met het gebruik van bepaalde medicijnen (zoals niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen, waaronder Advil of Motrin (ibuprofen), Aleve (naproxennatrium), aspirine, Plavix (clopidogril)) één tot twee weken voor de operatie, of zoals uw zorgverlener u voorschrijft.
- Stop één tot twee weken voor de operatie met het gebruik van bloedverdunnende medicijnen zoals warfarine, of volg de instructies van uw zorgverlener.
- Stop met het gebruik van tabak, inclusief roken, pruimtabak, snuiftabak/dip, nicotinekauwgom of -pleisters, of vapen. Nicotine wordt in verband gebracht met het verstoren van de groei van botweefsel, wat nodig is om de fusie te laten slagen. Sterker nog, het is bekend dat fusie mislukt bij 40% van de rokers, vergeleken met slechts 8% van de niet-rokers.
- Stop minimaal één tot twee weken vóór de operatie met het drinken van alcohol, afhankelijk van de instructies van uw chirurg, om bloedingsproblemen te voorkomen.
Tot de stoffen die het vastgroeien van botten verhinderen, behoren ook alle nicotinevervangende middelen en pillen met of zonder nicotine, zoals Wellbutrin (bupropion) en Chantix (varenicline).
De ochtend van de operatie
De ochtend van de operatie kunnen de volgende preoperatieve instructies bevatten:
- Neem een douche met antibacteriële zeep.
- Neem noodzakelijke medicijnen (goedgekeurd door de chirurg) in met een klein beetje water.
- Verwijder alle hardware van haar, piercings, etc.
- Doe sieraden af en laat ze thuis, inclusief uw trouwring.
- Nagellak verwijderen.
- Zorg dat u ruim op tijd aanwezig bent bij de polikliniek of het ziekenhuis. Meestal is dat twee uur voor de ingreep als u in een ziekenhuis verblijft en één uur voor de ingreep als u poliklinisch wordt behandeld.
De anesthesist zal patiënten meestal vertellen over de anesthesierisico’s en -effecten vlak voor de operatie. De verpleegkundige zal een infuuslijn in de arm van de patiënt plaatsen om de anesthesie toe te dienen, evenals eventuele andere medicijnen die nodig zijn tijdens of na de procedure.
Tijdstip
De procedure zelf duurt meestal een tot twee uur, afhankelijk van het aantal betrokken wervelkolomniveaus. Vroege aankomst – een uur voor poliklinische procedures en twee uur voor ziekenhuisprocedures – geeft tijd om juridische formulieren te ondertekenen, zoals toestemmingsformulieren, en voor eventuele preoperatieve onderzoeken, zoals labs, die op de dag van de operatie moeten worden uitgevoerd.
Locatie
Een TLIF wordt meestal uitgevoerd als een klinische ingreep in het ziekenhuis of op een poliklinische operatielocatie.
Wat te dragen
Draag pas gewassen kleding die niet te strak zit en platte schoenen met gesloten achterkant (geen sandalen, pantoffels of slippers).
Eten en drinken
Eet of drink niets (ook geen water) op de ochtend van de operatie.
Kosten en ziektekostenverzekering
Rugoperaties worden beschouwd als een van de meest voorkomende onnodige chirurgische ingrepen die worden uitgevoerd. Tijdens een eenjarig onderzoek, gepubliceerd in het medische tijdschrift Surgical Neurology International , werd ontdekt dat “17,2% van de 274 wervelkolomconsultaties die door een enkele neurochirurg werden gezien, waren gepland voor onnodige chirurgie”, aldus de auteurs van het onderzoek.
Vanwege deze en andere statistieken zijn veel verzekeringsmaatschappijen begonnen met het proberen te bezuinigen op de kosten door te eisen dat mensen die een niet-spoedeisende rugoperatie zoals TLIF moeten ondergaan, andere zorgverleners raadplegen, zoals een fysiater/revalidatiespecialist, voordat ze een operatie ondergaan. De fysiater is opgeleid in niet-chirurgische behandelmethoden zoals fysiotherapie voor neuromusculaire aandoeningen die pijn veroorzaken en de mobiliteit belemmeren.
Wat mee te nemen
Neem een lijst mee van medicijnen, inclusief voorgeschreven medicijnen, vrij verkrijgbare medicijnen en kruiden- of natuurlijke supplementen, met doseringen en de tijden van de dag waarop ze meestal worden ingenomen. Neem een lijst mee van allergieën voor medicijnen of voedingsmiddelen.
Tijdens de procedure
De incisie wordt gemaakt aan de achterkant van de wervelkolom, maar de chirurg kan de botten aan de voorkant van de wervelkolom bereiken en fuseren, de zogenaamde wervellichamen. Fusie tussen deze lichamen resulteert in het “interbody fusion”-gedeelte van de naam van de procedure.
Bot- en schijfmateriaal wordt verwijderd om de chirurg toegang te geven tot de voorkant van de wervelkolom. De openingen waardoor de zenuwwortels naar buiten komen, foramina genoemd, worden vergroot. Hier komt de naam van het transforaminale deel van de procedure vandaan. Het verwijderen van bot- en schijfmateriaal en het vergroten van de foramina maken de TLIF-procedure uniek ten opzichte van andere typen spinale fusieoperaties.
De basisstappen van een TLIF-procedure omvatten:
Stap 1 : De anesthesist zal de anesthesie toedienen en de patiënt in een buikligging (naar beneden gericht) positioneren, met kussens die elke kant van het lichaam ondersteunen. Het incisiegebied van de rug wordt schoongemaakt en voorbereid op de operatie.
Stap 2 : Zodra de patiënt slaapt, maakt de chirurg een heel kleine incisie. De rugspieren worden met een speciaal instrument gespleten om een pad naar de wervelkolom te creëren.
Stap 3 : Een deel van de lamina en het facetgewricht worden verwijderd om het wervelkanaal te openen en de zak bloot te leggen die de zenuwen beschermt. De chirurg verwijdert ligament en botuitsteeksels om de zenuw vrij te maken.
Stap 4 : De chirurg trekt de zenuw voorzichtig terug en de discuskern (gelei-achtig materiaal in de binnenste kern van de discus) wordt verwijderd. Een deel van de discus blijft achter om de bottransplantaatkooi vast te houden, wat de hardware is die wordt gebruikt om de wervel te ondersteunen tijdens het fusieproces.
Stap 5 : Botschaafmachines, speciale gereedschappen om botweefsel te verwijderen, worden gebruikt om het fusiebed voor te bereiden en het bottransplantaatmateriaal wordt voorbereid voor de fusie. Een proefspacer (meestal het type dat een interbody cage wordt genoemd) wordt in de lege schijfruimte geplaatst en er wordt een röntgenfoto gemaakt om de juiste plaatsing te garanderen om de zenuwen adequaat te decomprimeren. De spacer fungeert ook als een ondersteunend apparaat tussen de wervellichamen. Er wordt een speciaal type pasta gebruikt, genaamd bone morphogenic protein (BMP), dat botgroeiende eiwitten bevat. De speciale pasta is verpakt in de spacer cage.
Stap 6 : Er worden twee sets schroeven in het bot geplaatst, zowel boven als onder de tussenwervelschijfruimte, en er wordt een staaf doorheen geschoven om de schroeven met elkaar te verbinden.
Stap 7 : Een wigvormig bottransplantaat wordt gebruikt om de bovenste wervel uit te lijnen en schroeven worden gebruikt om de botten weer in lijn met elkaar te trekken. De hardware biedt stabiliteit aan de wervels tijdens het fusieproces. Zodra de botten samensmelten, biedt het langdurige stabiliteit aan de wervelkolom.
Stap 8 : De incisie wordt gesloten.
Na de operatie
Mogelijke risico’s en complicaties kunnen zijn:
- Een bijwerking op anesthesie
- Een infectie op de operatieplek
- Ernstige bloedingen
- Beschadiging van een zenuw
- De noodzaak van een tweede fusie of andere chirurgische ingreep
- Botweefsel dat niet stevig samensmelt
- Pijn die niet afneemt of een toename van het pijnniveau
- Andere medische complicaties, zoals bloedstolsels, longontsteking, hartaanval of meer
Wanneer moet u de dokter bellen?
Het is belangrijk om na een TLIF-procedure contact op te nemen met de zorgverlener als deze symptomen optreden:
- Koorts van meer dan 38 graden die niet verlicht wordt door Tylenol (paracetamol)
- Onverminderde misselijkheid of pijn
- Roodheid, zwelling, jeuk of afscheiding op de incisieplaats
- Zwelling en gevoeligheid in de kuit van één been, wat kan duiden op een bloedstolsel
- Tinteling of gevoelloosheid in de onderste ledematen die er vóór de operatie niet waren
- Duizeligheid, verwardheid, misselijkheid of overmatige slaperigheid
Vervolg
Instructies voor thuiszorg na de procedure kunnen het volgende omvatten:
Activiteit
Vermijd deze activiteiten na een operatie:
- Buigen of draaien van de rug gedurende zes weken na de ingreep en het beperken van buigen en draaien tot drie maanden na de operatie
- Iets tillen dat zwaarder is dan 5 pond
- Zware activiteit, zoals huishoudelijk werk of tuinieren
- Seks
- Roken, vapen, pruimtabak of het gebruiken van een nicotineproduct van welke aard dan ook
- Rijden tot na de eerste vervolg afspraak
- Alcohol, dat het risico op bloedingen vergroot en een negatieve wisselwerking heeft met pijnstillers
Sta op en loop vijf tot tien minuten elke drie tot vijf uur per dag. Verhoog geleidelijk de tijd dat u wandelt, naar mate u het kunt verdragen.
Let op, de TLIF-procedure wordt uitgevoerd om beweging in een gewricht in de wervelkolom te voorkomen. Dit veroorzaakt meestal stijfheid op het niveau waarop de TLIF werd uitgevoerd.
Incisiezorg
Incisiezorg na een TLIF-procedure kan het volgende omvatten:
- Handen wassen voor en na het verzorgen van wonden
- Douchen de dag na de operatie (als Dermabond-lijm is gebruikt om de incisie te bedekken)
- Was de incisieplek voorzichtig met water en zeep en vermijd het verwijderen van de lijm
- Douchen twee dagen na de operatie als er nietjes of hechtingen zijn gebruikt
- Vermijd een bad of het weken van de incisie in een zwembad
- Houd de incisieplaats droog (gebruik geen zalf of lotion)
Omgaan met bijwerkingen
Het beheersen van de bijwerkingen van een TLIF-procedure kan het volgende omvatten:
- Om pijn te beheersen, neem pijnstillers zoals voorgeschreven. Naarmate de pijn afneemt, verminder de frequentie van het nemen van pijnstillers.
- Als de pijn mild is, kan Tylenol worden gebruikt als vervanging voor narcotische pijnstillers, met toestemming van uw zorgverlener.
- Om de pijn en zwelling op de incisieplek te verminderen, kunt u drie tot vier keer per dag ijs gebruiken, in overleg met uw zorgverlener.
- Drink veel water om constipatie tegen te gaan als u pijnstillers krijgt voorgeschreven. Neem contact op met uw arts als vezelrijke voeding en ontlastingverzachters de constipatie niet verlichten.
- Als er sprake is van drainage, bedek de incisie dan met een droog gaasverband. Als het verband doorweekt raakt nadat er twee of meer verbanden zijn aangebracht, neem dan contact op met uw zorgverlener. Een beetje heldere roze drainage is normaal, maar wees voorzichtig met een toegenomen volume drainage of roodheid op de plek.
- Neem geen ontstekingsremmende pijnstillers, zoals Aleve of Advil, tenzij uw zorgverlener dit voorschrijft. Deze medicijnen verhinderen namelijk de groei van nieuw bot en kunnen leiden tot een mislukte botfusie.
- Vermijd het om langer dan een uur in één houding te zitten, omdat dit stijfheid en meer pijn kan veroorzaken.
- Zit of lig niet langer dan een uur in één positie, tenzij u slaapt. Stijfheid leidt tot meer pijn.
Twee weken na de operatie moet er een vervolgafspraak met de chirurg worden gepland. Op dat moment zal de chirurg beslissen wanneer u weer aan het werk kunt.
De hersteltijd kan meestal ongeveer zes tot twaalf weken na de procedure duren.
Andere overwegingen
Het aantal chirurgische ingrepen voor lumbale fusie steeg van 77.682 naar 210.407 tussen 1998 en 2008, volgens een reviewstudie uit 2018. De studie keek naar een situatie die het failed back surgery syndrome (FBSS) wordt genoemd. Het algehele falingspercentage van wervelkolomchirurgie werd geschat op tussen de 10% en 46%.
Een woord van Health Life Guide
Als u een TLIF-procedure of andere wervelkolomchirurgie overweegt, is het het beste om alle risico’s en voordelen te overwegen, evenals andere behandelingsopties (zoals fysiotherapie), voordat u besluit om een rugoperatie te ondergaan. Een TLIF-procedure mag alleen worden uitgevoerd als laatste redmiddel nadat alle andere behandelingsopties zijn onderzocht.