Als u een operatie ondergaat of als u een wond hebt, kan uw huid op verschillende manieren worden gesloten. Er zijn veel methoden die worden gebruikt om een chirurgische incisie of wond goed gesloten te houden, zodat deze snel kan genezen met minimale littekens en zonder infectie.
In sommige gevallen worden wonden en incisies niet gesloten tijdens de operatie, maar later, nadat de genezing is begonnen, gesloten, maar de overgrote meerderheid wordt gesloten aan het einde van de procedure. Het sluiten van wonden is belangrijk, omdat een open wond een open deur is voor infectie. Onze huid is een barrière tussen bacteriën en ons lichaam. Een opening in de huid verhoogt het risico op een infectie.
Ongeacht hoe een wond wordt gesloten, zal de juiste incisiezorg helpen de genezing te verbeteren door de kans op infectie te verkleinen en de wond een schone omgeving te bieden voor genezing. Het verwisselen van uw verband zoals voorgeschreven door uw chirurg, het goed wassen van uw handen en goed eten na de operatie zullen allemaal helpen de wondgenezing te verbeteren.
Inhoudsopgave
Directe afsluiting (primaire intentie)
De meeste wonden genezen met primaire intentie, wat betekent dat de wond direct wordt gesloten. Wonden die netjes op elkaar passen, worden ‘goed benaderd’ genoemd. Dit is wanneer de randen van een wond netjes op elkaar passen, zoals een chirurgische incisie, en gemakkelijk kunnen sluiten.
Om de randen bij elkaar te houden, zijn mogelijk hechtingen of een andere methode nodig om de wond te sluiten. Het kan ook zijn dat de wond zo klein is dat er geen hulp van buitenaf nodig is, zoals een sneetje in het papier.
Bij wonden met onregelmatige randen kan de huid worden “bijgesneden” om de wond regelmatiger van vorm te maken, om het sluiten gemakkelijker te maken. Dit geldt met name bij het plaatsen van hechtingen, en gelukkig gebeurt dit nadat de wond verdoofd is.
Bij dit soort wonden wordt verwacht dat de wond snel en gemakkelijk geneest, met minimale littekenvorming. Dit type huidbeschadiging geneest het gemakkelijkst, omdat de nieuwe huidcellen de opening snel kunnen dichten, omdat de opening die wordt opgevuld smal is.
Wanneer deze methode wordt gebruikt, kan de wondgenezing bij kleine verwondingen binnen enkele dagen plaatsvinden, en bij grote chirurgische incisies binnen enkele weken.
Chirurgische incisies zijn als een ijsberg: veel van wat er is gedaan, bevindt zich onder het oppervlak. De huid aan de oppervlakte geneest snel, maar de spieren en het weefsel dat eronder is gesneden, kunnen veel langer nodig hebben om te genezen en hun volledige sterkte te bereiken.
Het sluiten van de huid is belangrijk omdat het risico op een infectie aanzienlijk afneemt wanneer de huid niet langer vatbaar is voor bacteriën.
Sluiting door secundaire intentie
Secundaire intentie geeft aan dat de wond niet netjes kan worden samengevoegd om te worden gesloten. Dit komt vaak door een wond of operatie waarbij een stuk weefsel wordt verwijderd, waardoor het niet meer netjes kan worden samengevoegd.
Deze methode kan ook worden gebruikt wanneer een wond debridement nodig heeft . Debridement is een proces waarbij dood weefsel uit een wond wordt verwijderd in een poging om alleen gezond weefsel achter te laten en de genezing te versnellen.
Een voorbeeld van sluiting door secundaire intentie is wanneer een patiënt een gebied met huidkanker laat verwijderen. Het gebied is onregelmatig en het verwijderde gebied is 1 inch bij 2 inch groot. Het is niet mogelijk om de randen van de huid naar elkaar toe te trekken om ze te laten samenkomen, dus de wond wordt aan zichzelf overgelaten om zich te vullen.
Dit proces van wondvulling wordt granulatie genoemd, en de hoeveelheid granulatie die moet plaatsvinden in een bredere, meer open wond is sterk toegenomen. Dit zorgt ervoor dat het proces langer duurt, omdat de nieuwe huidcellen een groter gebied hebben om te vullen.
Dit type wond zal langzamer genezen, afhankelijk van het vermogen van de patiënt om te genezen, de grootte van de wond en de aard van de wond. Een kleine ronde huidbiopsie, ter grootte van een potloodgum en ondiep, zal snel genezen. Een grote geïnfecteerde wond zal met een lagere snelheid genezen.
In de meeste gevallen is te zien dat de nieuwe huid die de wond opvult, week na week gestaag vordert. In sommige gevallen zal het merkbaar verbeteren van dag tot dag.
Deze wonden moeten voorzichtig worden verzorgd, gewassen met water en zeep en niet geschrobd, omdat ze kwetsbaar zijn en vatbaar voor littekens. Schrob geen korstjes die verschijnen, omdat dit een teken van genezing is en onderdeel van het proces van het opvullen van de wond door de huid.
Sluiting door tertiaire intentie
Vertraagde wondsluiting, ook wel sluiting door tertiaire intentie genoemd, is een methode van wondgenezing waarbij de wond niet direct wordt gesloten. Deze wordt op een later tijdstip gesloten omdat onderzoek aantoont dat er een betere uitkomst is als dat type wond in de toekomst wordt gesloten.
De overgrote meerderheid van de wonden wordt zo snel mogelijk gesloten, maar sommige wonden hebben baat bij een vertraging. Dit kan na een operatie, om een wond te behandelen die waarschijnlijk geïnfecteerd raakt , of een wond die besmet is en herhaaldelijk gereinigd moet worden.
In sommige gevallen, als de huid rondom de wond niet levensvatbaar is, kan men beter afwachten dan de huid te sluiten, omdat de wond anders niet kan overleven en het proces zich later opnieuw kan voordoen.
Een uitstekend voorbeeld van wondgenezing door tertiaire intentie is een punctiewond door een hondenbeet. Stel je voor dat een patiënt meerdere diepe punctiewonden in zijn hand heeft van de tanden van de hond. Deze wonden zijn diep en smal, wat het risico op infectie vergroot.
Bijtwonden zijn ook zeer waarschijnlijk geïnfecteerd vanwege de hoeveelheid bacteriën die in de mond en het speeksel worden aangetroffen. In plaats van de bovenkant van deze wonden te hechten, waardoor er een kleine holte onder overblijft die een infectiehaard kan worden, worden de wonden opengelaten.
Ze kunnen gemakkelijker worden schoongemaakt, pus en infectieuze materialen kunnen gemakkelijk weglopen, medicatie kan direct in de wond worden aangebracht en de wond heeft minder kans op een infectie. Dit type bijtwond kan worden gesloten nadat de dreiging van infectie is geweken, of kan nooit worden gesloten, maar alleen worden verbonden en zichzelf laten genezen.
Bij een operatie kan dit type genezing noodzakelijk zijn bij grote buikoperaties. Stel voor dat er een grote operatie aan de darmen wordt uitgevoerd.
Er wordt een grote snee gemaakt en de operatie wordt uitgevoerd, maar de darmen van de patiënt zijn door de ziekte erg opgezwollen en zwellen tijdens de operatie nog verder op, omdat de huid open is en er meer ruimte is voor zwelling.
Aan het einde van de operatie zijn de darmen flink opgezwollen en nu zijn de darmen letterlijk te groot om terug in de buik te passen zonder enorme druk op de organen en de incisie uit te oefenen. Sterker nog, het is misschien helemaal niet mogelijk om ze terug te passen, als de zwelling ernstig genoeg is.
In dit geval wordt de wond bedekt met een steriel verband, meestal een doorzichtig verband zodat de plek kan worden bekeken. Wanneer de zwelling voldoende is afgenomen om de wond veilig te kunnen sluiten, gaat de patiënt terug naar de operatiekamer om de incisie te laten sluiten.
Veelvoorkomende methoden om wonden te sluiten
Er zijn verschillende methoden om wonden te sluiten.
Chirurgische nietjes
Net als de nietjes die gebruikt worden om papier bij elkaar te houden, worden chirurgische nietjes gebruikt om een wond bij elkaar te houden. Nietjes zijn makkelijk te plaatsen, sterk genoeg om een wond dicht te houden in een gebied dat vaak beweegt, zoals de buik, en vaak pijnloos om te verwijderen. Deze nietjes zijn, in tegenstelling tot kantoorbenodigdheden, steriel om infectie in de wond te helpen voorkomen.
Nietjes moeten door medisch personeel worden verwijderd en wel volgens een vast schema, zodat er geen gezond weefsel over de nietjes heen groeit
Hechtingen
Ook wel hechtingen genoemd, hechtingen zijn een synthetisch draadje dat wordt gebruikt om een wond dicht te naaien. Ze worden gebruikt om diepe sneden te sluiten en worden ook gebruikt om chirurgische incisies te sluiten. Hechtingen zijn goedkoop en kunnen snel worden geplaatst zodra het gebied verdoofd is.
Hechtingen moeten door een medisch professional worden verwijderd en de tijd dat ze op hun plaats blijven, wordt bepaald door het type wond. Sommige hechtingen, zogenaamde oplosbare hechtingen , zijn gemaakt om na verloop van tijd op te lossen en worden niet verwijderd. Dit type draad wordt meestal gebruikt op de binnenste laag van een diepe of grote wond en is niet zichtbaar zodra de wond is gesloten.
Dermabond Chirurgische Lijm
Dit type wondsluiting gebruikt een kleefmiddel dat veel lijkt op SuperGlue om een incisie gesloten te houden. Dit wordt vaak gedaan bij kleine incisies die niet heel veel kracht nodig hebben om op hun plaats te worden gehouden voor genezing. De lijm slijt in de dagen en weken na plaatsing, dus er is geen zorgverlener nodig om het te verwijderen.
In sommige gevallen kan een klein beetje chirurgische lijm op hechtingen worden aangebracht. Dit wordt gedaan om te voorkomen dat de hechtingen losraken tijdens normale activiteiten.
Steristrips
Steristrips zijn kleine stroken steriel kleefmateriaal die worden gebruikt om een wond dicht te plakken. Ze worden meestal gebruikt bij kleine incisies niet veel stress ervaren tijdens het wondgenezingsproces.
Deze stroken materiaal worden gedragen tot ze eraf vallen, blijven meestal ongeveer een week zitten en vallen eraf tijdens of na het routinebaden. Een hardnekkige strook die niet meer nodig is, kan voorzichtig worden verwijderd na een douche wanneer de lijm zacht is.
Mensen met bekende problemen met kleefstoffen dienen hun chirurg hiervan op de hoogte te stellen vóór de operatie, aangezien er alternatieve methoden zonder kleefstoffen kunnen worden gebruikt.
Een woord van Health Life Guide
Het sluiten van een wond is een belangrijk onderdeel van de algehele strategie voor het genezen van een chirurgische incisie of wond, maar de verzorging van die wond zou de primaire focus moeten zijn voor het zorgteam en de patiënt. Simpel gezegd, de chirurg zal bepalen hoe de wond zal worden gesloten, maar de patiënt of verpleegkundigen zullen de incisie regelmatig moeten verzorgen.
Ongeacht het type sluiting en het tijdstip waarop de wond wordt gesloten, helpt de juiste verzorging infecties te voorkomen en littekens en de kans op ernstige problemen te verkleinen.