Jakie znaczenie dla transmisji ma nowy szczep COVID-19 w Wielkiej Brytanii?

Nowy szczep koronawirusa o nazwie B.1.1.7 pojawił się po raz pierwszy we wrześniu i szybko wywołał falę zakażeń w Wielkiej Brytanii (UK). W odpowiedzi na tę wiadomość coraz większa liczba krajów, w tym Hiszpania i Rosja, wprowadziła zakazy podróży do Wielkiej Brytanii w ciągu ostatnich dwóch tygodni.

4 stycznia premier Wielkiej Brytanii Boris Johnson zarządził nowy ogólnokrajowy lockdown w Anglii, aby powstrzymać nowy wariant. Szczep wirusa został już wykryty w co najmniej czterech stanach USA.

Podczas gdy naukowcy pracują całą dobę, aby zebrać więcej informacji o tym szczepie, nadal istnieją pewne niewiadome, w tym jak łatwo się rozprzestrzenia i czy wpłynie to na odporność po szczepionce. Health Life Guide rozmawiał z ekspertami o tych obawach i dlaczego mutacje powodujące szczep B.1.1.7 nie powinny być powodem do paniki.

Wirusy mutują cały czas

Mutacja niekoniecznie jest czymś złym. Wirusy są spodziewane, że będą mutować, Brian Labus, PhD, MPH , epidemiolog, ekspert chorób zakaźnych i profesor zdrowia publicznego na University of Nevada, Las Vegas, mówi Health Life Guide.

W rzeczywistości Steve Russell, MD, PhD, CEO i współzałożyciel Imanis Life Sciences, mówi Health Life Guide, że SARS-CoV-2 — koronawirus, który powoduje COVID-19 — nabywa od 1 do 2 mutacji miesięcznie odkąd pojawił się po raz pierwszy w Wuhan w Chinach. Z powodu mutacji Labus mówi, że szczep koronawirusa z Chin nie jest tym samym koronawirusem, który krąży w Stanach Zjednoczonych i innych częściach świata.

„Wszystko, co ma materiał genetyczny, ulegnie mutacji i to jest prawdziwa siła napędowa ewolucji. Ale wirusy mutują znacznie częściej, zwłaszcza wirusy RNA, takie jak koronawirusy” – mówi Health Life Guide dr Angela Rasmussen, wirusolog z Center for Global Health Science and Security na Georgetown University.

Wirusy nie mogą replikować się same i wymagają komórki gospodarza. Po zakażeniu wirus może przejąć kontrolę nad mechanizmem edycji genów w komórkach, aby tworzyć kopie samego siebie. Jednak Rasmussen wyjaśnia, że ​​wirusy są zazwyczaj podatne na błędy i mogą skończyć na tworzeniu losowych mutacji podczas replikacji. Nawet najnowszy koronawirus, który został przygotowany z mechanizmem korekty, prędzej czy później popełni błąd. 

Rasmussen mówi, że mutacje najprawdopodobniej pozostaną, jeśli zapewnią wirusowi przewagę konkurencyjną. „Chociaż mutacja jest normalna, nie ma gwarancji, że uczyni wirusa lepszym” – mówi.

W przypadku wariantu B.1.1.7 szczególnie zauważalna jest szybka akumulacja mutacji. „Spodziewamy się, że wirusy będą mutować z czasem” — mówi Labus. „Zwykle koronawirusy stopniowo gromadzą mutacje w miarę rozprzestrzeniania się w populacji. Ale w tym przypadku wiele mutacji pojawiło się jednocześnie”.

Czy mutacje w szczepie B.1.1.7 są bardziej zaraźliwe?

Wariant B.1.1.7 ma 23 różne mutacje. Niektóre z tych mutacji występują w innych wariantach, a niektóre są zupełnie nowe. Obawą jest to, że szczep B.1.1.7 wyparł inne szczepy koronawirusa, więc gdy pojawił się jesienią w południowej Anglii, szybko rozprzestrzenił się po większości Wielkiej Brytanii

Jednak według Russella jest za wcześnie, aby eksperci mogli stwierdzić, dlaczego szczep B.1.1.7 stał się dominujący ani czy rozprzestrzenia się on szybciej niż inne szczepy.

Na konferencji prasowej premier Boris Johnson ogłosił, że nowy koronawirus może być nawet o 70% bardziej podatny na zarażanie ludzi. Rasmussen twierdzi, że 70% nie jest wiarygodną liczbą, ponieważ procent ten opiera się na modelu, a nie na rzeczywistym eksperymencie.

„[Naukowcy] zmodelowali dane i stwierdzili, że wygląda na to, że jest o 70% bardziej zaraźliwy, ale nie przeprowadzili żadnych eksperymentów, aby udowodnić, że to prawda” — mówi Rasmussen. „Prawdziwa odpowiedź na ten moment jest taka, że ​​tak naprawdę nie wiemy, czy jest bardziej zaraźliwy. Jeśli tak, to może być coś, co dzieje się w jednej lub więcej z tych mutacji w tym wariancie, aby tak się stało”.

Innym wyjaśnieniem może być to, że ludzie mogą wydalać wirusa, co według Rasmussena sugerują dane dotyczące ładunku wirusowego. Alternatywnie, Rasmussen mówi, że 8 z 23 mutacji genetycznych znajduje się w białku kolczastym — części zaangażowanej w wiązanie się z komórkami i zakażanie ich wirusem — i może mieć wpływ na transmisję.

„To bardzo aktywny obszar badań, ale nie możemy powiedzieć na pewno, że szybki wzrost i rozpowszechnienie sugerują, że choroba rozwinęła się w sposób, który umożliwi jej łatwiejsze rozprzestrzenianie się” – mówi.

Brak dowodów na ciężką infekcję COVID-19

Russell mówi, że wystarczająco dużo osób zostało zarażonych wariantem B.1.1.7, aby przyjrzeć się ciężkości infekcji. „Do 13 grudnia w Wielkiej Brytanii odnotowano tysiąc przypadków [szczepu]” — mówi.

Obecnie nie ma dowodów sugerujących, że ten nowy wariant prowadzi do cięższych infekcji. Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC) nie ma również zwiększonego ryzyka śmierci. Jednak potrzeba więcej badań obserwacyjnych i na zwierzętach, aby potwierdzić te wyniki.

Ochrona szczepionki pomimo nowych mutacji

Choć wciąż trzeba to ocenić, Russell powiedział, że jest przekonany, że szczepionki zapewnią odporność na ten szczep, pomimo kilku mutacji w białku kolczastym.

„W zasadzie to to samo białko. Po prostu wygląda inaczej” – mówi. „Pomyśl o znajomym, którego rozpoznajesz, a pewnego dnia nosi kapelusz. Nadal powinieneś być w stanie rozpoznać, że to twój przyjaciel”.

Ponieważ szczep ten jest jeszcze na wczesnym etapie rozwoju, Rasmussen twierdzi, że istnieje obawa o mutację w białku kolczastym o nazwie N501Y, która potencjalnie neutralizuje przeciwciała. Ostatnie badanie przeddrukowe wykazało, że mutacja N501Y w szczepie B.1.1.7 zwiększyła zdolność wirusa do zakażania komórek.

Jednak nowe dane z laboratorium Menachery na University of Texas dotyczyły mutacji N501Y w osoczu osób, które przeżyły zakażenie COVID-19. Chociaż dane nie zostały opublikowane ani zrecenzowane w czasopiśmie, wyniki sugerują, że przeciwciała nadal były zdolne do zatrzymania wirusa.

„Te dane są wstępne, ale zachęcające” — mówi Rasmussen. „Sugerują, że przeciwciała przeciwko dowolnemu wariantowi koronawirusa nadal będą neutralizować przynajmniej mutację N501Y. Ostatecznie jednak musimy przeprowadzić więcej badań, aby przyjrzeć się siedmiu innym różnym mutacjom w białku kolczastym. Dobrą wiadomością jest to, że przeciwciała wyglądają, jakby nadal chroniły przed jedną częścią białka kolczastego”.

Szczepionki mogą być również skuteczne w walce z tym wariantem koronawirusa ze względu na ich zdolność do wzmacniania układu odpornościowego.

„Kiedy ktoś jest zaszczepiony lub zarażony wirusem, w odpowiedzi na wirusa wytwarzane są więcej niż jeden rodzaj przeciwciał” — mówi Rasmussen. „Wirus musi dość mocno zmutować, aby uniknąć odpowiedzi poliklonalnej, co oznacza wiele różnych przeciwciał, które wiążą się z innymi celami. Myślę więc, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że szczepionki, które mamy, będą chronić przed tym konkretnym wariantem”.

Czy ten wirus rozprzestrzeni się na inne kraje? 

Potencjalnym powodem, dla którego Wielka Brytania mogła w ogóle wykryć ten szczep, jest inwestycja w nadzór genomiczny. Rasmussen mówi, że Wielka Brytania aktywnie poszukuje nowych mutacji koronawirusa. Sekwencjonują 10% całkowitej liczby przypadków COVID-19, aby określić sekwencjonowanie genomu wirusa.

„W USA nie prowadzimy aż tak dokładnego nadzoru genomicznego, dlatego też jest mniejsze prawdopodobieństwo wykrycia nowego wariantu” – mówi.

Biorąc pod uwagę niekontrolowaną transmisję w Stanach Zjednoczonych i innych krajach, Rasmussen mówi, że prawdopodobnie ten szczep wirusa jest już obecny. Co najmniej cztery stany USA i 33 kraje zidentyfikowały nowy wariant, w tym Kolorado, Floryda, Nowy Jork i Kalifornia.

22 grudnia CDC ogłosiło możliwość, że Stany Zjednoczone mogą mieć szczep B.1.1.7 i że może on pozostać niewykryty. Stany Zjednoczone zsekwencjonowały tylko 51 000 z 17 milionów przypadków koronawirusa.

Stany Zjednoczone są obecnie światowym liderem pod względem liczby przypadków COVID-19 i zgonów. Według trackera COVID-19 CDC, obecnie jest 20 732 404 przypadków i 352 464 zgonów.

Rasmussen dodaje, że potwierdzono występowanie szczepu B.1.1.7 w innych krajach europejskich, takich jak Dania, Holandia, Włochy i Australia.

Informacje w tym artykule są aktualne na dzień podany, co oznacza, że ​​nowsze informacje mogą być dostępne, gdy to czytasz. Aby uzyskać najnowsze informacje na temat COVID-19, odwiedź naszą stronę z wiadomościami o koronawirusie .