Opcja publicznego ubezpieczenia zdrowotnego oznaczałaby, że rząd zapewniłby formę ubezpieczenia zdrowotnego, którą obywatele mogliby nabyć, aby ich opieka zdrowotna była objęta. Działałoby to jak program Medicare dla seniorów lub system Veterans Affairs (VA). Opcja publiczna nie została uwzględniona w ustawie o reformie opieki zdrowotnej Affordable Care Act (ACA) z 2010 r., ale niektórzy eksperci uważają, że mogłaby ostatecznie stać się częścią systemu płatności.
Wielu Amerykanów ma opinię na temat tego, czy opcja publiczna powinna istnieć, a często opinie te są formułowane bez prawdziwego zrozumienia, jak opcja publiczna miałaby działać. Oto kilka wyjaśnień dotyczących terminologii i pojęć.
Spis treści
Jak będzie wyglądała opcja publiczna?
Program publicznego ubezpieczenia zdrowotnego byłby zarządzany przez rząd, ale mógłby być wdrażany tak jak prywatne ubezpieczenia zdrowotne.
- Samowystarczalność: Jedną z opcji jest wymaganie, aby publiczne ubezpieczenie zdrowotne było samowystarczalne, to znaczy opłacane wyłącznie ze składek płaconych przez osoby „należące” do danego programu.
- Dotacja podatkowa: Inną opcją byłoby dotowanie kosztów składek za pośrednictwem podatków rządowych.
- Administrowane na szczeblu federalnym lub stanowym: Innym podejściem jest to, że opcją publiczną nie mógłby zajmować się wyłącznie rząd federalny, lecz poszczególne stany, które ustalałyby własne wymagania.
Opcja publiczna początkowo nie była częścią reformy opieki zdrowotnej, ale jeśli prywatni ubezpieczyciele nie zdołają utrzymać uczciwych cen i nie obejmą opieką osób z chorobami przewlekłymi , może to doprowadzić do wdrożenia opcji publicznej.
Kto może zostać objęty publicznym ubezpieczeniem zdrowotnym?
Istnieją dwie grupy, które mają problemy z ubezpieczeniem zdrowotnym; te grupy mogłyby uzyskać pełniejszy i łatwiejszy dostęp do ubezpieczenia zdrowotnego w ramach publicznego planu opieki zdrowotnej.
- Po pierwsze: osoby, których nie stać na drogie, prywatne ubezpieczenia, zwłaszcza te, które pracują dla pracodawców, którzy nie oferują ubezpieczenia zdrowotnego jako świadczenia, znajdą bardziej przystępną cenowo opcję w ramach publicznego płatnika.
- Po drugie: opcja publiczna pomogłaby również osobom z chorobami przewlekłymi kupić tańsze ubezpieczenie. Ustawa o niedrogiej opiece zdrowotnej z 2010 r. (Obamacare) zapewniła, że ta grupa nie będzie dyskryminowana przez ubezpieczycieli. Opcja publiczna, która zmodyfikowałaby lub zastąpiła ustawę ACA, musiałaby kontynuować tę ochronę.
Przed ACA nikt nie był zobowiązany do uczestnictwa w ubezpieczeniu zdrowotnym; to, czy chciałeś mieć ubezpieczenie zdrowotne, zależało od ciebie. W praktyce oznacza to, że osoby, które uczestniczyły w ubezpieczeniu, to te, które najczęściej korzystały z usług opieki zdrowotnej.
Wielu profesjonalistów i polityków zgadza się, że niezależnie od tego, czy opcja publiczna zostanie wdrożona, czy nie, każdy, kto pracuje, powinien być zobowiązany do zakupu prywatnego (lub publicznego) ubezpieczenia w celu kontrolowania kosztów. Gdyby młodsi, zdrowsi ludzie płacili składki na system ubezpieczeń zdrowotnych, zmniejszyłoby to obciążenie finansowe innych. Ci młodsi, zdrowsi ludzie odnieśliby korzyści finansowe ze swojego uczestnictwa w późniejszym okresie życia lub gdyby zachorowali.
Pomyśl o opcji publicznej jak o ubezpieczeniu społecznym. Płacisz, gdy jesteś młodszy, aby czerpać korzyści, gdy będziesz starszy lub staniesz się niepełnosprawny.
Zalety ubezpieczenia zdrowotnego w ramach opcji publicznej
Być może najważniejszym „za” jest to, że ponieważ rząd jest tak duży i ponieważ tak wiele osób brałoby udział w opcji publicznej, ceny za potrzeby opieki zdrowotnej spadłyby. Oznacza to, że składki byłyby niższe niż te płacone prywatnym firmom ubezpieczeniowym.
Dlaczego koszt byłby o wiele niższy w przypadku opcji publicznej?
- Po pierwsze, rząd jest organizacją non-profit. Ponieważ ich celem jest pokrycie kosztów, a nie zysk z usługi, nie muszą wliczać zysku do swoich kosztów składkowych.
- Po drugie, koszty administracyjne byłyby niższe. Koszty administracyjne stanowią znaczną część wydatków na opiekę zdrowotną w USA, ale są znacznie niższe w przypadku programów płatników publicznych (takich jak Medicare i Medicaid) w porównaniu z prywatnymi ubezpieczycielami.
- Po trzecie, bardzo duży podmiot ma lepszą siłę przetargową. Lepsza siła przetargowa obniżyłaby ceny wszystkich aspektów opieki zdrowotnej. Ponadto, ponieważ prywatni ubezpieczyciele konkurowaliby z opcją publiczną, prywatni ubezpieczyciele musieliby obniżyć swoje składki i również negocjować bardziej intensywnie.
Istnieje również kwestia odpowiedzialności podatkowej. Opcja publiczna byłaby zwolniona z podatku, ponieważ oczywiście nie przynosi zysku. Prywatni ubezpieczyciele istnieją tylko po to, aby osiągać zyski dla siebie i swoich inwestorów. Ich zyski pociągałyby za sobą odpowiedzialność podatkową – koszt, który musieliby ponieść i uwzględnić w swoich kosztach składek.
Warto wspomnieć o jeszcze jednej „zalecie”; mianowicie, że opcja publicznego ubezpieczenia zdrowotnego umożliwiałaby również przenośność . Oznacza to, że ludzie mogliby się przeprowadzać lub zmieniać pracę bez obawy o utratę ubezpieczenia zdrowotnego lub konieczność zmiany planu opieki zdrowotnej i wybrania nowych dostawców. W przypadku opcji publicznej prowadzonej przez państwo mogliby się przeprowadzać w dowolne miejsce w swoim stanie. W przypadku programu federalnego mogliby się przeprowadzać w dowolne miejsce w USA. ACA umożliwia przenośność, ale osoba może musieć przejść na inny plan, jeśli zmieni pracę lub się przeprowadzi. W przypadku opcji publicznej nie byłoby potrzeby zmiany planu, co eliminuje kłopot z wyborem nowego planu.
Wady opcji publicznego ubezpieczenia zdrowotnego
Wady publicznego ubezpieczenia zdrowotnego odnoszą się do profesjonalistów zaangażowanych w opiekę zdrowotną. Jednak to, co wpływa na profesjonalistów, ostatecznie wpływa również na pacjentów.
Prywatni ubezpieczyciele zdrowotni uważają, że opcja publiczna doprowadziłaby ich do bankructwa, ponieważ kosztowałaby znacznie mniej i miałaby ogromną siłę negocjacyjną. Nie byliby w stanie utrzymać poziomu świadczonych usług ani nadal płacić swoim inwestorom. Ponadto obawiają się, że ostatecznie tak wiele osób przyciągnie do opcji publicznej, a Stany Zjednoczone skończyłyby z systemem płatnika jednolitego .
Dostawcy również są zaniepokojeni; uważają, że ogromna siła negocjacyjna wymusi niższe koszty dla pacjentów, ale większość tych niższych kosztów ponieśliby dostawcy. Lekarze obawiają się, że otrzymaliby zwrot kosztów po jeszcze niższych stawkach niż obecnie.
Konserwatywni obrońcy reformy opieki zdrowotnej twierdzą, że niższe kwoty refundacji oznaczałyby, że więcej lekarzy i świadczeniodawców odrzucałoby pacjentów korzystających z usług któregokolwiek z publicznych płatników, w tym Medicare, Medicaid, TriCare, VA i Children’s Health Insurance Program.