Badania wykazały, że skany gorączki są niewystarczającymi narzędziami do badań przesiewowych COVID-19

Od szpitali i salonów fryzjerskich po restauracje i ośrodki wypoczynkowe, placówki wszelkiego rodzaju zaczęły stosować skanowanie gorączki jako podstawową metodę badania przesiewowego COVID-19. Jednak nowe dowody pokazują, że prawdopodobnie nie wykrywają większości osób z pozytywnym wynikiem testu na COVID-19. Zamiast chronić nas, pełnią funkcję sztucznych koców bezpieczeństwa. 

Badanie przeprowadzone przez dr Natalie Lambert, adiunktkę w Indiana University School of Medicine, i Survivor Corps, największy oddolny ruch łączący pacjentów z COVID-19 i osoby, które je przeżyły, ujawnia brak związku między gorączką a COVID-19.

Po przeanalizowaniu objawów zgłoszonych przez 3905 pacjentów za pomocą ankiety internetowej Lambert odkryła, że ​​tylko 7,66% pacjentów wykazywało gorączkę w ciągu pierwszych 10 dni od wystąpienia objawów. Po uwzględnieniu 40% bezobjawowych pacjentów z COVID-19 szacuje, że liczba pacjentów z COVID-19 wykazujących gorączkę wynosi zaledwie 4,6%. Oznacza to, że skany gorączki wykrywają tylko około 5% osób zakażonych SARS-CoV-2, wirusem wywołującym COVID-19. 

„Może być bardzo przytłaczające i stresujące dowiedzieć się, że coś, na czym polega wiele firm i szkół, nie jest skuteczne i nie ochroni ludzi” — mówi Lambert Health Life Guide. „Wszystkie badania przesiewowe na gorączkę przed pójściem dzieci do szkoły rano, zanim pójdziesz do dentysty lub lekarza — nie wyłapują tak wielu osób chorych na COVID-19. Byłem bardzo zaskoczony, gdy sam zobaczyłem te liczby, ale to coś, co każdy musi wiedzieć, ponieważ ludzie starają się podejmować najlepsze decyzje dotyczące tego, jak najlepiej chronić swoją rodzinę”.

Diana Berrent, założycielka Survivor Corps, mówi, że pomimo tak dużej reprezentacji gorączki w danych dotyczących COVID-19, członkowie grupy organizacji na Facebooku (zrzeszającej ponad 110 000 osób) nie byli w najmniejszym stopniu zaskoczeni tym odkryciem. 

„Kiedy ogłosiliśmy wyniki w grupie na Facebooku, myślałam, że to będzie wielka sensacja — ale nikt nie był zszokowany” — mówi Health Life Guide. „Wszyscy mówili: »O tak, oczywiście, to ma sens, nie miałam gorączki«”.

Pacjenci hospitalizowani i niehospitalizowani 

Badanie to podkreśla fakt, że większość naszych danych i wiedzy na temat COVID-19 pochodzi od niewielkiej grupy pacjentów.

Badania oceniające objawy pacjentów zwykle koncentrują się na pacjentach hospitalizowanych, którzy stanowią zaledwie 0,19% pacjentów z COVID-19. Według Lamberta liczba ta odgrywa ważną rolę w naszym zrozumieniu manifestacji objawów, ponieważ wielu pacjentów mogło zostać odesłanych ze szpitali i poproszonych o leczenie objawów w domu, stosując metodę rekonwalescencji „Gatorade i Tylenol”.

Wcześniejsze dane pokazują, że gorączka występuje u 83% do 99% pacjentów z COVID-19,3 gdy Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) umieszczają gorączkę na szczycie listy objawów COVID-19.4 wczesne dane wpłynęły na politykę zdrowia publicznego i ukształtowały krajowe strategie ponownego otwierania się w zakresie badań temperatury — ale w dużej mierze pochodziły od pacjentów hospitalizowanych. 

„Większość pacjentów z COVID-19, którzy są hospitalizowani, ma gorączkę w momencie przyjęcia. Jednak nasze badanie pokazuje, że większość pacjentów nie była hospitalizowana i że większość nie miała gorączki w ciągu pierwszych 10 dni” — mówi Lambert. „Osoby, które wracają do zdrowia w domu i monitorują swoje parametry życiowe w domu, nie mają nikogo, kto zbierałby o nich dane, dlatego skontaktowałem się z Survivor Corps, aby spróbować dowiedzieć się czegoś o ich doświadczeniach z COVID-19”.

Granice różnorodności objawów Kontrole objawów

W badaniu 14,4% pacjentów zgłosiło uczucie zmęczenia, co było najczęściej zgłaszanym objawem. W kolejności występowania, objawy następujące po zmęczeniu obejmowały:

1. Kaszel
2. Ból głowy
3. Duszność
4. Niezdolność do ćwiczeń
5. Zmienione poczucie smaku
6. Gorączka

Ta gama odrębnych objawów stanowi problem dla innych protokołów przesiewowych, mówi Lambert, takich jak codzienne sprawdzanie objawów. Wiele uniwersytetów, takich jak University of Miami , stosuje tę metodę — studenci i pracownicy są proszeni o monitorowanie i zgłaszanie wszelkich codziennych zmian. CDC wymienia 11 najczęstszych objawów COVID-19 na stronie internetowej. Badanie Survivor Corps skatalogowało 101. To sprawia, że ​​śledzenie pacjentów poprzez sprawdzanie objawów jest niezwykle trudne, nawet bez uwzględnienia przypadków bezobjawowych. 

„Nie ma jednego lub dwóch objawów, które występują u większości ludzi i których można by użyć do badania przesiewowego. Nawet jeśli przyjrzymy się najczęściej występującemu objawowi — zmęczeniu — występował on tylko u około 14% osób” — mówi Lambert. „Jeśli śledzisz tylko objawy, to w zasadzie musisz powiedzieć, że każdy, kto czuje się chory, musi zostać w domu lub nie chodzić do szkoły, co ponownie zamknęłoby wszystko i uniemożliwiłoby osobom potrzebującym leczenia wizytę u lekarza”. 

Objawy zgłaszane w badaniu Lamberta obejmowały wypadanie włosów, opryszczkę i zaburzenia równowagi hormonalnej, często objawiające się w sposób, którego nie da się łatwo odhaczyć w schemacie.  

Rozwiązania alternatywne 

Autorzy tego badania sugerują, że powszechne szybkie testy są jedynym skutecznym sposobem na powstrzymanie rozprzestrzeniania się COVID-19. Nieskuteczność skanów gorączkowych i ograniczenia sprawdzaczy objawów sprawiają, że szybkie testy są jedynym prawdziwym rozwiązaniem, mówi Lambert. Berrent się zgadza.

„Mamy tak mało narzędzi w naszym zestawie narzędzi, jeśli chodzi o zatrzymanie rozprzestrzeniania się COVID-19, a teraz, na podstawie tego badania, możemy wyrzucić kontrolę temperatury i objawów przez okno” — mówi Berrent. „To czysty teatr medyczny”. 

Powszechne szybkie testy ograniczyły rozprzestrzenianie się COVID-19 w krajach takich jak Korea Południowa, a eksperci opowiadają się za ich stosowaniem od początku pandemii. Stany Zjednoczone nie były jeszcze w stanie produkować masowo tego typu testów, ale wiele z nich jest na rynku i w fazie rozwoju, a tanie i szybkie testy śliny są kluczowymi kandydatami.

Zespół z Harvard Global Health Institute przeanalizował liczbę osób w USA, które potrzebowałyby codziennych szybkich testów w raporcie dla NPR. Ich idealnym celem było nieco ponad 14 milionów, co obejmowało studentów, nauczycieli, pracowników służby zdrowia, więźniów i pracowników niezbędnych. Ale gdyby reszta populacji miała otrzymywać codzienne testy, zapotrzebowanie byłoby znacznie wyższe. Lambert mówi, że w tym przypadku ich znaczenie i waga przewyższają wszystkie inne czynniki. 

„Implikacje polityczne tego są ogromne” – mówi. „Musimy przyswoić sobie ten nowy, przerażający fakt, a następnie musimy skontaktować się z decydentami organizacyjnymi i powiedzieć: »Oto nowy dowód naukowy, przyjrzyjmy się temu i przeróbmy naszą politykę zdrowotną«. Musimy regularnie prowadzić te rozmowy, ponieważ w związku z COVID-19 nowe informacje pojawiają się cały czas i musimy się dostosować i uwzględnić tę naukę w naszych badaniach”.

Informacje w tym artykule są aktualne na dzień podany, co oznacza, że ​​nowsze informacje mogą być dostępne, gdy to czytasz. Aby uzyskać najnowsze informacje na temat COVID-19, odwiedź naszą stronę z wiadomościami o koronawirusie .