Diagnozowanie przerzutowego raka piersi może obejmować różne testy i procedury laboratoryjne, w zależności od tego, gdzie rak daje przerzuty (rozprzestrzenia się). Na przykład lokalizacja raka może rozprzestrzeniać się do płuc, kości, mózgu lub wątroby. Testy stosowane do diagnozowania przerzutowego raka piersi mogą się różnić w zależności od obszaru lub narządu, który jest zaangażowany.
Przerzuty obejmują rozprzestrzenianie się raka do odległych obszarów lub narządów ciała. Kiedy rozprzestrzenia się do dwóch lub więcej odległych obszarów, jest to znane jako rak przerzutowy lub choroba w stadium 4. Rak piersi, który rozprzestrzenia się do lokalnych obszarów, takich jak węzły chłonne, nie jest uważany za przerzut, ale za miejscowo zaawansowanego raka piersi.
W większości przypadków rak przerzutowy diagnozuje się po tym, jak rak został już wyleczony na wcześniejszym etapie. Jednak w 6%–10% wszystkich przypadków raka piersi rak rozprzestrzenił się już w momencie wstępnej diagnozy i jest uważany za stadium 4. Dlatego łatwo zrozumieć, dlaczego wczesna diagnoza raka piersi jest tak ważna.
Rak piersi może rozprzestrzeniać się na różne części ciała , najczęściej do kości, mózgu, płuc, wątroby, a nawet do skóry. Czasami zaangażowane są inne narządy. Ważne jest, aby pamiętać, że rak piersi rozprzestrzeniający się do któregokolwiek z tych miejsc nie jest tym samym, co nowotwory, które powstają w tych obszarach.
Spis treści
Samokontrola/Testy domowe
Chociaż w przypadku większości typów przerzutowego raka piersi nie ma standardowego domowego testu ani samokontroli, którą można wykonać, istnieje jeden typ, który można wykryć, wykonując regularne badania piersi. Znany jako wtórny rak piersi, przerzuty skórne rozprzestrzeniają się na skórę poprzez krew lub układ limfatyczny.
Około 20% kobiet z wtórnym rakiem piersi rozwinie przerzuty do skóry. Najczęściej dotknięte obszary to obszary w pobliżu miejsca pierwotnego raka piersi, takie jak skóra klatki piersiowej lub wokół blizny pooperacyjnej. Ale inne obszary również mogą być dotknięte.
Wykonując samobadanie w domu, zwróć uwagę na takie oznaki i objawy, jak:
- Zmiana koloru skóry
- Wysypka, która nie znika
- Mały guzek lub guzek, który jest bezbolesny, ale twardy
- Kilka guzków o różnych rozmiarach
- Zaczerwienienie lub stan zapalny przypominający infekcję skóry
- Obrzęk ramienia, dłoni lub piersi (tzw. obrzęk limfatyczny)
- Ból, krwawienie lub nieprzyjemny zapach
Przerzuty do wątroby nie zawsze początkowo powodują objawy, ale w niektórych przypadkach przerzuty do wątroby mogą powodować objawy. Objawy, na które należy zwrócić uwagę podczas domowego badania przesiewowego, obejmują:
- Ból w środkowej części ciała
- Słabość
- Zmęczenie
- Słaby apetyt
- Utrata wagi
- Gorączka
- Wzdęcia brzucha
- Obrzęk (kończyn dolnych)
- Żółtaczka (żółte zabarwienie skóry lub białek oczu)
Badanie fizyczne
Lekarz przeprowadza badanie manualne, czyli palpację piersi, okolic pach (węzłów chłonnych) oraz obszaru wokół blizny pooperacyjnej, aby sprawdzić, czy guz odrósł
Lekarz przeprowadzi również ogólne badanie fizykalne, aby ocenić, czy w innych częściach ciała nie występują jakieś problemy (np. guzki lub ból).
Badania laboratoryjne
Jeśli zostanie wykryty guzek , zostanie on poddany biopsji (test sprawdzający obecność komórek rakowych). Biopsja jest jednym z najważniejszych testów w diagnozowaniu przerzutowego raka piersi. Bardzo mała ilość podejrzanej tkanki jest usuwana, a następnie badana pod mikroskopem.
Biopsja może sprawdzić, czy komórki raka piersi pojawiają się w innych narządach/obszarach ciała, w tym w wątrobie, kościach, płucach, limfie, skórze lub płynach ustrojowych. Jeśli biopsja piersi jest dodatnia, uważa się to za nawrót raka lub drugi pierwotny rak piersi. Jest to inne niż rak przerzutowy.
Oprócz biopsji możesz mieć wykonane badania krwi i moczu, aby sprawdzić ogólny stan zdrowia, a także konkretne objawy zajęcia innych narządów, takie jak podwyższony poziom enzymów wątrobowych.
Obrazowanie
Jeśli osoba, która miała raka piersi, ma ogólne objawy lub zdiagnozowano u niej nawrót raka piersi, pracownik służby zdrowia będzie chciał sprawdzić, czy rak nie dał przerzutów. Można to zrobić, stosując kilka różnych badań obrazowych.
Do najczęściej stosowanych rodzajów badań obrazowych służących ocenie przerzutów raka piersi należą:
- Ultradźwięki (sonografia)
- Rezonans magnetyczny (MRI)
- Promienie rentgenowskie
- Skanowanie kości (scyntygrafia kości)
Jeśli pojawią się jakiekolwiek podejrzane wyniki tych badań obrazowych, zostaną zlecone dalsze badania w celu dokładniejszego zbadania dotkniętego obszaru ciała. Mogą to być skany tomografii komputerowej (CT) lub skany pozytonowej tomografii emisyjnej (PET) .
Jeśli jakiekolwiek badanie obrazowe da podejrzane wyniki, może zostać wykonana także biopsja.
Testy diagnostyczne według miejsca przerzutu
Przeprowadzane testy będą się różnić w zależności od podejrzewanego miejsca przerzutu. Oto, czego możesz się spodziewać.
Diagnoza przerzutów do kości
Najczęstszym obszarem ciała, do którego rak piersi daje przerzuty, są kości. Dzieje się tak u ponad 50% kobiet z rakiem piersi w stadium 4. Rak piersi może rozprzestrzenić się na dowolną kość, ale najczęstszymi miejscami są miednica, żebra, kręgosłup oraz długie kości ramion i nóg. Badania diagnostyczne przerzutów do kości obejmują:
- Skan kości
- Promienie rentgenowskie
- Tomografia komputerowa
- MRI
- Skanowanie PET
Badanie krwi może być również zlecone w celu sprawdzenia przerzutów do kości. Badanie to sprawdzi wysoki poziom wapnia lub innej substancji, która często jest podwyższona w wyniku przerzutów do kości, zwanej ALP (fosforan alkaliczny).
Biopsję kości można również zlecić w celu potwierdzenia przerzutów do kości. Polega ona na użyciu tomografii komputerowej, aby pomóc lekarzowi wprowadzić małą igłę do obszaru, w którym podejrzewa się przerzuty, aby pobrać próbkę tkanki. Tkanka jest następnie badana w laboratorium w celu ustalenia, czy jest nowotworowa.
Rozpoznanie przerzutów do płuc
Aby wykonać testy diagnostyczne przerzutów raka płuc, dostawca opieki zdrowotnej zatrudni pomoc pulmonologa, chirurga klatki piersiowej lub radiologa. Ci specjaliści diagnozują i leczą choroby płuc. Testy, które można wykonać w celu zdiagnozowania przerzutów do płuc, obejmują:
- Badanie próbki śluzu pod mikroskopem
- Biopsja tkanki płucnej (badanie próbki tkanki płucnej pod mikroskopem)
- Bronchoskopia (wprowadzenie elastycznej rurki do dróg oddechowych płuc w celu zbadania podejrzanej tkanki i pobrania próbki, jeśli jest to konieczne)
- Biopsja igłowa płuc (wprowadzanie igły przez skórę pod kontrolą obrazowania, np. tomografii komputerowej, w celu pobrania próbki tkanki)
- Zabieg chirurgiczny (usunięcie podejrzanego obszaru płuca w celu przeprowadzenia badania)
Kiedy pracownik służby zdrowia usuwa tkankę z płuc, ma do spełnienia dwa główne cele:
- Określenie, czy rak piersi znajduje się w podejrzanym obszarze płuc
- Badanie tkanki w celu odkrycia jej cech, które mogą mieć wpływ na wybór leczenia (takich jak status receptora hormonalnego i receptor ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2 ( status HER2 ): Status receptora hormonalnego jest związany ze sposobem, w jaki hormony wpływają na wzrost guza. Białka HER2 znajdują się na powierzchni komórki i dostarczają informacji o biologii i agresywności guza. Ta wiedza (o statusie HER2 i receptora hormonalnego) może mieć wpływ na wybór rodzaju leczenia.
Należy pamiętać, że przerzutowy rak piersi nie zawsze jest identyczny z pierwotnym rakiem piersi.
Diagnoza przerzutów do mózgu
Badanie MRI zleca się, gdy pracownik służby zdrowia podejrzewa raka mózgu. Często badanie MRI obejmuje roztwór kontrastowy. Roztwór kontrastowy jest podawany dożylnie i dociera żyłami do mózgu. Dzięki temu obrazy w badaniu są łatwiejsze do odczytania. Badanie MRI wykrywa, czy nietypowe odkrycie w mózgu jest w rzeczywistości przerzutowym rakiem piersi.
Biopsję mózgu można zlecić w celu potwierdzenia diagnozy przerzutowego raka mózgu, ale zdarza się to rzadko. W takim przypadku chirurg musi wykonać otwór w czaszce, wiercąc mały otwór w czaszce, a następnie użyć badań obrazowych, aby skierować pustą igłę w celu usunięcia części tkanki z guza mózgu. Tkanka jest następnie badana przez patologa (lekarza specjalizującego się w medycynie laboratoryjnej) w laboratorium.
Rozpoznanie przerzutów do wątroby
Gdy rak piersi przerzutuje się do wątroby, zazwyczaj nie ma początkowych objawów. Dlatego badanie czynności wątroby może być standardowym badaniem krwi zleconym przez lekarza podczas badania kontrolnego u osób, u których zdiagnozowano raka piersi. Badanie czynności wątroby polega na pobraniu krwi z żyły, a następnie wysłaniu próbki krwi do laboratorium w celu zbadania określonych poziomów enzymów (zwanych enzymami wątrobowymi) i białka we krwi. Nieprawidłowe poziomy wskazują na uszkodzenie wątroby lub chorobę wątroby.
Do innych badań powszechnie stosowanych w diagnostyce przerzutów do wątroby zalicza się badania obrazowe, takie jak:
- Rezonans magnetyczny
- Tomografia komputerowa
- Badanie USG i/lub PET
- Połączone badanie PET/CT
Ponadto, diagnozujący lekarz może zlecić pobranie próbki tkanki z podejrzanego obszaru; jest to tzw. biopsja wątroby. Biopsję wątroby wykonuje się przy użyciu narzędzi obrazowych (takich jak tomografia komputerowa), aby pomóc lekarzowi w nakłuciu skóry małą igłą w celu pobrania próbki tkanki wątroby.
Inną metodą pobierania tkanki wątroby do biopsji jest laparoskopia. Polega ona na użyciu specjalistycznego endoskopu do przeprowadzenia operacji przez bardzo małe nacięcie w jamie brzusznej w celu usunięcia podejrzanej tkanki. Próbki tkanki są następnie badane w laboratorium w celu ustalenia, czy zawierają tkankę raka piersi. Jeśli tkanka jest nowotworowa, można ją dodatkowo zbadać w celu określenia jej receptora hormonalnego i statusu HER2, co może pomóc w zastosowaniu terapii ukierunkowanych.
Diagnostyka różnicowa
Proces rozróżniania dwóch (lub więcej) schorzeń medycznych, które mają takie same lub podobne objawy, nazywa się diagnozą różnicową. Jednym z przykładów jest badanie, czy objawy ze strony układu oddechowego są spowodowane infekcją układu oddechowego (na przykład przeziębieniem, grypą lub zapaleniem płuc), czy też są oznaką przerzutów do płuc. Jest to szczególnie pomocne, jeśli jest sezon grypy lub jeśli dana osoba jest podatna na przewlekłe infekcje układu oddechowego.
Ogólnie rzecz biorąc, wszelkie nietypowe objawy (w tym objawy ze strony układu oddechowego, takie jak kaszel i gorączka), które utrzymują się dłużej niż tydzień lub dwa, powinny zostać zbadane przez lekarza.
Za każdym razem, gdy zostanie znaleziony guz, ważne jest, aby dostawca opieki zdrowotnej dowiedział się, czy jest to przerzut raka piersi, czy też jest to guz pierwotny mózgu, płuc lub innej części ciała. Jest to szczególnie ważne, ponieważ różne rodzaje nowotworów wymagają leczenia, które nie jest takie samo, jak leczenie przerzutowego raka piersi.
Słowo od Health Life Guide
Otrzymanie diagnozy przerzutowego raka piersi może być dość przytłaczające, szczególnie biorąc pod uwagę, że przeszłaś już pierwotną diagnozę raka piersi i leczenie. Możesz odczuwać wiele emocji. Mogą to być depresja, złość i strach. Niektóre kobiety mogą zacząć obwiniać lekarza, który pierwszy leczył raka piersi, lub nawet obwiniać siebie, czując, że powinny były pokonać raka.
Inni radzą sobie z diagnozą bez żadnych emocji. Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że nie ma „właściwego sposobu” radzenia sobie z diagnozą przerzutowego raka piersi. Każda emocja (lub jej brak) jest w porządku i należy ją po prostu zaakceptować i sobie z nią poradzić.
Wiele osób z rakiem piersi przeżywa i żyje długim, produktywnym życiem po diagnozie. Współczesna medycyna jest wyposażona w narzędzia, które pomagają ludziom radzić sobie ze wszystkimi aspektami choroby po diagnozie, w tym w opiekę wspomagającą/paliatywną, aby zapewnić środki zapobiegające dyskomfortowi. Nowe i ulepszone metody leczenia są opracowywane każdego dnia. Obecnie więcej osób niż kiedykolwiek wcześniej kontynuuje produktywne życie, będąc leczonymi z powodu przerzutowego raka piersi.
Możesz rozważyć dołączenie do grupy osób, które przeżyły raka piersi lub nawiązanie kontaktu z osobami z innych grup wsparcia. Możesz znaleźć nadzieję i siłę, aby kontynuować swoją podróż przez raka i żyć najlepszym życiem.