Naukowcy twierdzą, że potrzebne są podwójne usługi w przypadku przemocy domowej i stosowania opioidów

Styczeń 2019 r. w wiejskim Vermont. Śnieg pokrywa ziemię, a temperatura spada. Janet*, była pielęgniarka i rodowita mieszkanka Vermont, zostaje przygwożdżona do śniegu przez swojego oprawcę. Kopie ją, zostawiając na śniegu tylko w piżamie i zamyka ją poza domem. Na zewnątrz jest 28 stopni. Podczas gdy Janet spędziła ostatni rok, wycofując się z tej sytuacji, dla kobiet w przemocowych związkach mieszkających na terenach wiejskich jest to rzeczywistość. 

Od początku pandemii te realia stały się jeszcze bardziej ponure, ponieważ wzrosła liczba przypadków przemocy domowej i przedawkowań. Podczas nakazów pozostawania w domu ofiary przemocy ze strony partnera intymnego (IPV) z zaburzeniami związanymi z używaniem opioidów (OUD) były zmuszane do kwarantanny ze swoimi oprawcami. W miastach takich jak Nowy Jork i Portland w stanie Oregon aresztowania za przemoc domową wzrosły z 10% do 20%. A ponad 40 stanów odnotowało wzrost śmiertelności związanej z opioidami od marca.    

Chociaż używanie opioidów i przemoc wobec partnera są postrzegane jako odrębne problemy, w niedawnym badaniu opublikowanym we wrześniu w czasopiśmie The Journal of Rural Health zbadano synergistyczną relację między nimi, przeprowadzając wywiady z 33 kobietami mieszkającymi na terenach wiejskich w Vermont.  

Badanie, prowadzone przez naukowców z Suffolk University i Boston University School of Public Health, wykazało, że kobiety z terenów wiejskich z OUD i IPV napotykały wiele barier w dostępie do usług bezpieczeństwa i rekonwalescencji — wiele z nich często miało znaczenie w wyciąganiu kobiet z sytuacji przemocy. Janet szukała opieki i z pomocą organizacji adwokackich opuściła swój przemocowy związek i jest trzeźwa od 15 miesięcy.  

Aby lepiej służyć społecznościom wiejskim, w których jednocześnie dochodzi do przemocy ze strony partnera i przemocy wobec osób uzależnionych od narkotyków, badacze sugerują zwiększenie dostępu do tego typu opieki i zachęcanie do współpracy między dostawcami usług w zakresie przemocy ze strony partnera i osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych  

Jaki jest związek między IPV i OUD? 

Badanie wykazało dwukierunkową zależność między używaniem opioidów a przemocą ze strony partnera. „Osoby doświadczające przemocy ze strony partnera mogą być bardziej skłonne lub podatne na używanie opioidów i odwrotnie” – mówi Health Life Guide Julia Campbell, MPH , koordynatorka ds. badań nad zapobieganiem urazom i przemocy w Boston Medical Center i jedna z autorek badania. 

„Jedna na trzy kobiety w Stanach Zjednoczonych doświadczyła przemocy ze strony partnera” – mówi Campbell, co może obejmować fizyczne, emocjonalne, finansowe i seksualne znęcanie się nad partnerami lub małżonkami w intymnych związkach. „Prawdopodobieństwo, że znasz kogoś, kto został dotknięty przemocą ze strony partnera, jest wysokie”.

Badania pokazują, że partnerzy stosujący przemoc mogą zmuszać swoich partnerów do brania narkotyków lub przeszkadzać w leczeniu. ofiary przemocy ze strony partnera często opisują, jak używanie substancji może pogorszyć przemoc oraz paranoję i zazdrość ich partnera. „Trzymał mnie za szyję przyciśniętą do ściany, praktycznie mnie dusił” – mówi Janet Health Life Guide. 

Kiedy Janet złamała nogę w wyniku upadku, przepisano jej oksykodon na ból i wkrótce potem uzależniłam się. „Na początku je połykałam. A potem z czasem zaczęłam je wciągać nosem” — mówi Janet. „To było błędne koło”. 

Opioidy to klasa leków łagodzących ból i często przepisywanych w leczeniu bólu ostrego i przewlekłego, takiego jak złamanie kości.  Jednak regularne stosowanie opioidów może prowadzić do uzależnienia. Przedawkowanie opioidów jest wyższe w społecznościach wiejskich w porównaniu z obszarami miejskimi ze względu na mniejszą liczbę opcji leczenia OUD.

Janet przyjmowała opioidy nie tylko po to, aby początkowo zmniejszyć ból, ale także jako mechanizm radzenia sobie z nadużyciami, których doświadczyła. „Zaczyna się od złego związku. Myślę, że wiele kobiet robi to, ponieważ jest to ucieczka od nadużyć” – mówi. 

Kiedy partner staje się zależny od opioidów, osoby stosujące przemoc używają narkotyków jako środka do kontrolowania swoich partnerów i sprawowania nad nimi władzy. „Gdyby ktoś był uzależniony, partner stosujący przemoc kontrolowałby jego dostęp do opioidów lub leczenia” — mówi Campbell. „Trzymałby narkotyki nad głową i mówił, że nie podam ci tych narkotyków, chyba że zrobisz XYZ”. 

Dla Janet kontrola jej partnera nad jej lekami oznaczała życie lub śmierć. „Zaczął używać leków, żeby mną manipulować” – mówi. „Robił nielegalne rzeczy, w które byłam w zasadzie zmuszona się angażować. Bałam się, że zostawi mnie na pewną śmierć lub postawi w sytuacji, w której przedawkuję lub umrę”.

Opioidy nie są jedynym czynnikiem, którego sprawcy przemocy używają, aby przejąć kontrolę nad swoimi partnerami. „Wiele kobiet w naszym badaniu nie miało dostępu do finansów” — mówi Health Life Guide Rebecca Stone, dr , adiunkt i badaczka wiktymizacji kobiet na Uniwersytecie Suffolk oraz autorka badania. „Jej oprawca zabierał kluczyki do samochodu lub wszystkie ciepłe kurtki i nie pozwalał jej wychodzić z domu w środku zimy”.

Kiedy Janet stawała naprzeciw swojego partnera, ten dalej ją wykorzystywał finansowo. „Sprzedawał moje tabletki i chował pieniądze do kieszeni. Nie pozwalał mi nawet kupić nowej bielizny” – mówi. Kontrola finansów to tylko jeden z ostrzegawczych sygnałów nadużycia . 

Sprawcy przemocy mają również tendencję do izolowania swoich partnerów, oddzielając ich od przyjaciół i rodziny. „Byłam z nim odizolowana” — mówi Janet. „Odtrącał niemal każdego, kto się o mnie troszczył, i sprawiał, że wstydziłam się odezwać do ludzi”.

Bariery w szukaniu pomocy

Ta dynamika władzy w połączeniu z innymi przeszkodami może utrudniać kobietom dostęp do usług bezpieczeństwa i odzyskiwania. Badacze zidentyfikowali pięć barier uniemożliwiających kobietom dostęp do usług:

1. Izolacja geograficzna i trudności transportowe
2. Niedostępność istniejących usług
3. Brak zintegrowanego leczenia uzależnień i usług w zakresie przemocy domowej
4. Izolacja społeczna
5. Wzmocnienie stygmatyzacji w małych społecznościach wiejskich

Ze względu na oddalenie obszarów wiejskich kobiety biorące udział w badaniu miały trudności z dostępem do klinik i schronisk dla ofiar przemocy domowej. „Ludzie nie mogli dotrzeć do usług, które istniały, ponieważ były daleko, nie miały transportu lub po prostu nie służyły ludziom dobrze” – mówi Stone. 

Średnia odległość pokonywana do najbliższego ośrodka dla ofiar przemocy ze strony partnera w rodzinie była trzykrotnie większa w przypadku kobiet mieszkających na wsi niż w miastach. Dla Janet mieszkanie półtorej mili od miasta utrudniało dostęp do bezpieczeństwa i rekonwalescencję. 

Oprócz izolacji geograficznej, te istniejące usługi leczenia uzależnień i przemocy domowej miały długi czas oczekiwania. Uczestnicy badania podzielili się informacją, że musieli czekać dwa tygodnie na łóżko w ośrodku leczenia.

Jeszcze mniej jest dostawców, którzy mogą świadczyć usługi w zakresie używania opioidów i przemocy ze strony partnera. „W swojej społeczności możesz mieć organizację wspierającą ofiary i dostawców leczenia uzależnień, takich jak trenerzy ds. powrotu do zdrowia lub kliniki metadonowe” — mówi Stone. „Nie ma usługi, która rozumie obie te kwestie”.

Kliniki, które leczą przemoc w rodzinie i przemoc w rodzinie oddzielnie, utrudniają kobietom koordynację opieki. Dostawcy i kliniki tracą okazje, aby zauważyć oznaki przemocy w rodzinie. „Uczestniczki opowiadały nam o momentach, kiedy zwracały się o pomoc, a osoba, do której się zwracały, nie widziała okazji do nawiązania kontaktu” — mówi Stone. „Uczestniczka nie została odpowiednio przebadana pod kątem przemocy ze strony partnera i nie była połączona z zasobami rzeczniczymi”.

Na przykład, według Stone’a, kobiety, które zgłosiły się do szpitala z powodu urazu głowy, nie zostały przebadane pod kątem przemocy ze strony partnera. 

Pomimo traktowania IPV i OUD oddzielnie, wiele programów pomogło kobietom w tym badaniu wydostać się z przemocowych związków, pokazując, jak kluczowe jest zwiększenie dostępności w wielu z tych obszarów wiejskich. Dzięki wsparciu i pracy organizacji społecznych Janet mogła uzyskać wsparcie i terapię w zakresie IPV.

„Naprawdę czuję, że jestem w takim momencie swojego życia, w którym jestem o wiele silniejsza. Wierzę, że uratowali mi życie” – mówi. Dzisiaj Janet pomaga wspierać inne kobiety i zasiada w radzie doradczej dla kobiet z problemami przemocy domowej i nadużyć. 

Stawianie czoła stygmatyzacji

Mimo to, stygmatyzacja powstrzymuje wiele wiejskich kobiet przed szukaniem opieki, której potrzebują. Według Campbell, wiejskie społeczności są zazwyczaj małe i ściśle ze sobą powiązane, co może zniechęcać kobiety do szukania pomocy.

„Istnieje już wiele stereotypów dotyczących używania opioidów i przemocy ze strony partnera, a jeśli dodamy do tego fakt, że mieszkamy na wsi, gdzie wszyscy się znają, kobiety twierdzą, że nie chcą chodzić do klinik” – mówi Campbell. 

Pandemia daje srebrną podszewkę, a teleusługi rozkwitają. Badania Stone’a i Campbella zabezpieczyły fundusze na dostarczanie telefonów i tabletów bezpośrednio organizacjom społecznym. „Udało nam się uzyskać około 6000 dolarów bezpośrednio dla organizacji, aby kupić tego typu rzeczy i przekazać je osobom, które ich potrzebują” — mówi Stone. „To było niesamowite, co wynikło z projektu badawczego”.

W obliczu zagrożeń dla społeczności wiejskich związanych z przemocą domową i przemocą domową Stone sugeruje, aby ludzie edukowali się na temat stygmatyzacji. „Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, organizacje wspierające ofiary są niesamowite. Znajdź taką w swojej społeczności i sprawdź, czy organizuje wydarzenie edukacyjne” — zaleca. „Jeśli nie czujesz, że to twój osobisty problem, to jest to problem dla twojej społeczności. Potrzebujemy wszystkich zasobów w naszej społeczności, aby być silnymi i zdrowymi”.

Jak wspierać osoby doświadczające przemocy ze strony partnera i OUD

Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, doświadcza przemocy ze strony partnera, możesz zadzwonić na National Domestic Violence Hotline . Usługa jest bezpłatna, poufna i zapewnia pomoc 24/7. Dzwoniąc, możesz spodziewać się pomocy, identyfikacji nadużyć, planowania bezpieczeństwa i wsparcia innych. 

Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, cierpi na zaburzenia związane z używaniem substancji psychoaktywnych, możesz zadzwonić na krajową infolinię Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSAs) pod numer 1-800-662-4357. Podobnie jak w przypadku krajowej infolinii dla ofiar przemocy domowej, możesz uzyskać bezpłatną, poufną pomoc 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, 365 dni w roku. 

Lokalne zasoby dotyczące IPV i OUD są również dostępne i można je znaleźć na stronie internetowej Krajowej Linii Pomocy Ofiarom Przemocy w Rodzinie , a także na stronie internetowej Substance Abuse and Mental Health Services Administration . 

*W celu uszanowania prywatności, imię Janet zostało zmienione.