Nietrzymanie stolca , kiedy nieumyślnie oddajesz stolec, może być niezwykle przykrym doświadczeniem. Kiedy zdarza się regularnie, może mieć duży wpływ na jakość życia, życie towarzyskie i życie seksualne danej osoby. Osoby, które regularnie doświadczają nietrzymania moczu, często zmagają się z emocjami głębokiego wstydu, zrozumiałym lękiem przed przyszłymi wypadkami i niską samooceną .
Nietrzymanie stolca to zaskakująco powszechna przypadłość, dotykająca około 5 do 15% osób (tych, które faktycznie zgłaszają ten problem!) i do 50% dorosłych mieszkających w domach opieki. Jeśli sam doświadczasz wypadków w toalecie, nie wstydź się porozmawiać o tym ze swoim lekarzem. Twój lekarz z pewnością nie będzie osądzał i udzieli wsparcia, a Ty z ulgą dowiesz się, że istnieje wiele opcji rozwiązania tego problemu . Jedną z takich opcji w sytuacjach, w których standardowe protokoły leczenia nie wystarczają, jest zastosowanie stymulacji nerwu krzyżowego.
Spis treści
Stymulacja nerwu krzyżowego
Stymulacja nerwu krzyżowego, inaczej zwana neuromodulacją krzyżową, to interwencja medyczna, która pierwotnie została zaprojektowana jako leczenie urazów pęcherza moczowego . Leczenie polega na wprowadzeniu elektrod do obszaru, w którym znajdują się nerwy krzyżowe. Elektrody te są umieszczone w cienkich, elastycznych drutach, które są wprowadzane pod skórę w okolicy dolnej części pleców w pobliżu kości ogonowej. Następnie przewody te są podłączane do urządzenia, które wysyła niskie impulsy elektryczne w celu stymulacji tych nerwów.
Pierwotne założenie tej metody leczenia polega na tym, że stymulacja tych konkretnych nerwów poprawi funkcjonowanie zwieracza odbytu i mięśni dna miednicy. Stosowanie urządzenia zostało zatwierdzone jako leczenie nietrzymania stolca przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków w 2011 r.
Leczenie jest w rzeczywistości dwuetapowym procesem. W pierwszym etapie przewody są umieszczane wewnątrz ciała, ale urządzenie stymulujące pozostaje na zewnątrz ciała, a małe urządzenie jest przyklejone do talii. Zabieg ten zazwyczaj odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Następnie zostaniesz poproszony o prowadzenie dziennika objawów przez około dwa do trzech tygodni. Następnie Twój lekarz będzie pracował nad dostosowaniem urządzenia, aby zoptymalizować je do potrzeb Twojego ciała. Twój lekarz może zalecić Ci ograniczenie niektórych czynności w okresie próbnym.
Pod koniec tej pierwszej fazy, jeśli odnosisz korzyści z leczenia i urządzenie jest dostrojone do Twojego ciała, zostanie przeprowadzony drugi zabieg wszczepienia urządzenia pod skórę w okolicy brzucha. Zabieg wszczepienia pod skórę zostanie przeprowadzony u Ciebie tylko wtedy, gdy liczba wypadków z zabrudzeniem zostanie zmniejszona o połowę dzięki użyciu urządzenia. Wszczepione urządzenie można nadal regulować za pomocą zewnętrznego urządzenia zdalnego sterowania.
Kim jest kandydat?
Stymulacja nerwu krzyżowego nie będzie brana pod uwagę, dopóki nie zostaną podjęte próby konwencjonalnych opcji leczenia. Jeśli po wypróbowaniu zmian w diecie i zachowaniu oraz mniej inwazyjnych technik nie uzyskano odpowiedniej ulgi w objawach, może zostać zalecona stymulacja nerwu krzyżowego. Leczenie wydaje się być pomocne dla osób, które mają bierne nietrzymanie moczu (mimowolny wyciek) i nietrzymanie moczu z parcia (niezrobienie tego, co trzeba, aby zdążyć do toalety). Leczenie może być pomocne w przypadku nietrzymania stolca, które ma wiele przyczyn, takich jak:
- Po porodzie : pęknięcie zwieracza odbytu lub uszkodzenie nerwu
- Problemy neurologiczne
- Nieznanej przyczyny (idiopatyczne nietrzymanie stolca)
Istnieją również badania potwierdzające, że stymulacja nerwu krzyżowego może być pomocna w przypadku jednoczesnego występowania nietrzymania moczu i stolca.
Jak działa stymulacja nerwu krzyżowego
Nie wiadomo dokładnie, co stymulacja nerwu krzyżowego robi, aby poprawić problem nietrzymania moczu. Rozważanych jest kilka teorii. Chociaż zdrowy rozsądek podpowiada, że stymulacja nerwów poprawia funkcjonowanie mięśni dna miednicy i zwieracza odbytu, badania niekoniecznie dostarczają na to przytłaczających dowodów. Inna teoria głosi, że stymulacja poprawia działanie mięśni całego jelita grubego. Istnieją również pewne dowody na to, że leczenie wpływa na zmiany w częściach mózgu, które kontrolują nietrzymanie moczu.
Jak bardzo to jest pomocne?
Ogólnie rzecz biorąc, stymulacja nerwu krzyżowego jest postrzegana jako skuteczna, mało inwazyjna opcja leczenia. Posiadanie jej jako opcji zmniejszyło liczbę operacji naprawy zwieracza odbytu. Początkowe efekty mogą być całkiem imponujące, a badania wskazują na znaczną redukcję objawów u 40 do 80% osób, które poddały się zabiegowi. Te wyniki zazwyczaj utrzymują się przez co najmniej rok. Badania wykazały, że do 80% osób, które poddały się zabiegowi, jest bardzo zadowolonych z wyników i zgłasza, że leczenie poprawiło ich jakość życia. Około 25% osób, które poddały się temu urządzeniu, może zauważyć niewielki spadek poprawy objawów w miarę upływu czasu. Największą wadą zabiegu jest możliwa konieczność powtórzenia zabiegów chirurgicznych.
Skutki uboczne
Sam zabieg wiąże się z minimalnym ryzykiem. Jednak ze względu na to, że jest to zabieg chirurgiczny, istnieje niewielkie ryzyko infekcji. Większym zmartwieniem jest to, że musisz być świadomy możliwej potrzeby dalszych operacji. Urządzenie może mieć problemy techniczne, które mogą wymagać wymiany. Ten wskaźnik dalszych operacji nie jest nieistotny, a badania wskazują, że może być wymagany u jednej na pięć osób, które mają urządzenie. Ryzyko konieczności ponownego wszczepienia urządzenia wzrasta z czasem.
Czego można się spodziewać, żyjąc z urządzeniem stymulującym
W najlepszym przypadku życie z urządzeniem oznacza, że będziesz mógł żyć swobodnie, nie martwiąc się o wypadki związane z zabrudzeniem. Zostaniesz poinstruowany, jak tymczasowo „wyłączyć” impulsy elektryczne, gdy będziesz gotowy na wypróżnienie. Jeśli urządzenie jest ustawione zbyt wysoko, możesz doświadczyć lekkich wstrząsów. Jeśli urządzenie jest ustawione zbyt nisko, możesz nie otrzymywać pełnych korzyści. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, będziesz w kontakcie ze swoim lekarzem, aby upewnić się, że ustawienia są dla Ciebie optymalne.
Alternatywne metody leczenia
Chociaż stymulacja nerwu krzyżowego jest uważana za standardową opiekę w leczeniu umiarkowanego do ciężkiego nietrzymania stolca, nie jest to jedyna dostępna opcja. Oto kilka przykładów innych rzeczy, które może zalecić Ci Twój lekarz:
- Unikanie pokarmów i napojów, które mogą zwiększyć ryzyko wypadku. Należą do nich napoje alkoholowe, napoje z kofeiną, pikantne potrawy i nadmierna ilość owoców.
- Zwiększ spożycie błonnika pokarmowego . Błonnik pokarmowy może pomóc utrzymać stolce jędrne, co pomaga organizmowi zatrzymać materię kałową, dopóki nie usiądziesz wygodnie przy toalecie. Błonnik pokarmowy może również pomóc utrzymać stolce miękkie, co zachęca do ruchów u osób cierpiących na zaparcia, a tym samym zmniejsza ryzyko wyciekania stolca wokół zatkanego stolca.
- Twój lekarz może zalecić stosowanie suplementu błonnika, np. Metamucil, w celu poprawy konsystencji stolca i wspomożenia regularnych wypróżnień.
- Twój lekarz może zalecić stosowanie leku przeciwbiegunkowego, takiego jak Imodium .
- Pacjentowi mogą zostać przepisane leki mające na celu wyleczenie wszelkich chorób powodujących nietrzymanie moczu.
- Jeśli zaleganie stolca jest problemem przewlekłym (szczególnie u osób starszych mieszkających w domach opieki), może zostać zalecony schemat leczenia obejmujący stosowanie czopków, lewatyw i/lub doustnych środków przeczyszczających.
- Istnieje wstrzykiwalny żel o nazwie Solesta, który zwiększa rozmiar tkanki odbytu. Tworzy węższy otwór, co poprawia zdolność zatrzymywania stolca.
- Istnieje kilka innych nieinwazyjnych metod leczenia, które mogą być ukierunkowane na objawy nietrzymania stolca i je poprawić. Należą do nich:
- Biofeedback
- Ćwiczenia mięśni dna miednicy (mięśnie Kegla)
- Elektrostymulacja