Een neuroloog is een arts met een gespecialiseerde opleiding in het diagnosticeren en behandelen van ziekten van de hersenen, het ruggenmerg, de perifere zenuwen en de spieren. Meestal verwijst een huisarts patiënten door naar een neuroloog als ze symptomen hebben die duiden op een neurologische aandoening.
Neurologen zijn geen chirurgen. Degenen die operaties uitvoeren, worden neurochirurgen genoemd en ondergaan een chirurgische, in plaats van interne geneeskunde, residentie.
Neurologen krijgen een uitgebreide opleiding en training, waaronder vier jaar bacheloropleiding, vier jaar medische school, vier jaar residentie en nog eens één tot twee jaar in een neurologiefellowship. In totaal zijn er ongeveer 16.000 praktiserende neurologen in de Verenigde Staten.
Inhoudsopgave
Concentratie
Een neuroloog behandelt vaak patiënten met de volgende medische aandoeningen:
Hartinfarct
U kunt een neuroloog raadplegen als u moeilijk te beheersen risicofactoren voor een beroerte heeft , als u binnen een paar uur na een beroerte in het ziekenhuis wordt opgenomen, als u een onverklaarbare beroerte heeft, als u terugkerende beroertes heeft of als u ongewone effecten van een beroerte ervaart.
Neurologisch trauma
Traumatisch hersenletsel ontstaat wanneer een plotselinge, externe, fysieke aanval de hersenen beschadigt.
Tumoren van het zenuwstelsel
Dit omvat meer dan 150 verschillende soorten tumoren in de hersenen en het centrale zenuwstelsel, variërend van goedaardig tot kwaadaardig.
Infecties van het zenuwstelsel
Voorbeelden hiervan zijn meningitis (ontsteking van de vloeistof die de hersenen en het ruggenmerg omgeeft) en encefalitis (ontsteking van de hersenen).
Auto-immuunziekten
Mensen met auto-immuunziekten die het zenuwstelsel aantasten, zoals multiple sclerose , kunnen samenwerken met een neuroloog.
Aanvallen en aanvalsstoornissen
Abnormale elektrische activiteit in de hersenen kan aanvallen veroorzaken. Epilepsie is een aandoening waarbij iemand herhaaldelijk aanvallen heeft. Diagnose en behandeling van deze aandoeningen vereisen vaak overleg met een neuroloog.
Bewegingsstoornissen
Hieronder vallen aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson , maar ook bewegingsproblemen, zoals onhandigheid, trillingen, stijfheid, onbedoelde bewegingen of moeite met lopen.
Neuromusculaire aandoeningen
Aandoeningen zoals de ziekte van Lou Gehrig (ook bekend als amyotrofische laterale sclerose of ALS) tasten de zenuwen aan die uw willekeurige spieren aansturen.
Hoofdpijn
De twee meest voorkomende soorten hoofdpijn in de neurologische praktijk zijn migraine en spanningshoofdpijn.
Dementie
Dementie is een verzamelnaam voor verschillende vormen van cognitieve stoornissen, waaronder de ziekte van Alzheimer.
Slaapstoornissen
Narcolepsie is een neurologische aandoening.
Perifere neuropathie
Perifere neuropathie omvat de vele aandoeningen waarbij schade ontstaat aan het perifere zenuwstelsel, het uitgebreide communicatienetwerk dat signalen verzendt tussen het centrale zenuwstelsel (de hersenen en het ruggenmerg) en alle andere delen van het lichaam.
Procedurele expertise
Neurologen zijn opgeleid en bevoegd om de volgende procedures uit te voeren:
• Lumbaalpuncties (ook wel lumbaalpuncties genoemd), een procedure waarbij een kleine hoeveelheid hersenvocht , de beschermende vloeistof die uw hersenen en ruggenmerg omringt, uit uw wervelkanaal wordt verwijderd zodat het kan worden onderzocht.
• Elektromyografie (EMG), een test die de gezondheid van de spieren en de zenuwen die de spieren aansturen, controleert.
• Tensilontest , een diagnostische test die wordt gebruikt om myasthenia gravis te evalueren , een neuromusculaire aandoening die wordt gekenmerkt door spierzwakte.
• Elektro-encefalogram (EEG), een niet-invasieve test die afwijkingen in uw hersengolven of in de elektrische activiteit van uw hersenen detecteert.
• Slaaponderzoek (polysomnogram), een niet-invasief onderzoek dat ‘s nachts plaatsvindt en waarbij artsen u tijdens uw slaap kunnen controleren om te zien wat er in uw hersenen en lichaam gebeurt.
• Botulinumtoxine-injecties , die therapeutisch worden gebruikt om de spierstijfheid en spasticiteit te beheersen die kunnen optreden als gevolg van een aantal neurologische aandoeningen.
Subspecialismen
Veel neurologen kiezen ervoor om alleen bepaalde patiëntengroepen of specifieke aandoeningen te behandelen. Enkele voorbeelden zijn:
Kinderneurologie
Een kinderneuroloog of pediater stelt diagnoses, behandelt en beheert problemen met het zenuwstelsel bij kinderen.
Hospice en palliatieve geneeskunde
Palliatieve geneeskunde is een specialisme dat zich richt op het herkennen, voorkomen en verlichten van lijden bij patiënten met ernstige – vaak terminale – neurologische ziekten, zoals de ziekte van Parkinson, dementie, amyotrofische laterale sclerose en hersentumoren.
Neurologische ontwikkelingsstoornissen
Deze specialisten richten zich op een groep aandoeningen die in de kindertijd ontstaan, drie of meer gebieden van de levensfunctie aantasten en stoornissen in de taal, beweging, de speciale zintuigen en het cognitieve vermogen omvatten.
Neuromusculaire geneeskunde
Specialisten op dit gebied behandelen patiënten met ziekten die de volgende aandoeningen aantasten:
• Het perifere zenuwstelsel, dat bestaat uit zenuwen die zich buiten de hersenen en het ruggenmerg bevinden
• De neuromusculaire verbinding, die zenuwen verbindt met spieren om signalen voor spierbeweging over te brengen. Myasthenia gravis, een chronische, goed behandelbare ziekte, is de meest voorkomende van dit type neuromusculaire aandoening.
• Spieren. Spierziekten worden vaak geclassificeerd als spierdystrofie of myopathie.
Pijnmedicatie
Deze specialisten behandelen chronische pijn die wordt veroorzaakt door een groot aantal aandoeningen, waaronder hoofdpijn, lage rugpijn, kankerpijn, artritispijn, neurogene pijn (pijn die het gevolg is van schade aan de perifere zenuwen of het centrale zenuwstelsel) en psychogene pijn (pijn die niet het gevolg is van een ziekte of verwonding in het verleden of van zichtbare tekenen van schade binnen of buiten het zenuwstelsel).
Slaapmedicijn
Slaapproblemen kunnen worden veroorzaakt door schade aan een deel van de hersenen die optreedt bij hersenletsel of een beroerte, of door andere ziekten die verband houden met het centrale zenuwstelsel, zoals de ziekte van Parkinson. Deze specialisten zijn zeer bedreven in slaapgeneeskunde.
Vasculaire neurologie
Deze specialisten evalueren, behandelen en bestuderen ziektes die de structuur en functie van de bloedvaten die de hersenen van bloed voorzien, beïnvloeden. Ze behandelen vaak patiënten die lijden aan aandoeningen zoals beroertes, vandaar dat ze ook wel ” beroerteartsen ” worden genoemd.
Alle neurologen hebben veel ervaring in het behandelen van beroertes. Vasculaire neurologie vereist aanvullende subspecialisatietraining die één tot drie jaar kan duren en is gericht op de nieuwste technieken in beroertezorg, waaronder interventionele behandelingen.
Autonome stoornissen
Deze specialisten richten zich op problemen die verband houden met uw autonome zenuwstelsel, dat de werking van de interne organen van het lichaam reguleert, zoals hartslag, bloeddruk, spijsvertering en lichaamstemperatuur.
Opleiding en certificering
Na het afronden van de medische school en het behalen van een MD (doctor of medicine) of DO (doctor of osteopathy) graad, voltooien neurologen een eenjarige stage in interne geneeskunde of geneeskunde/chirurgie. Daarna voltooien neurologen minimaal drie jaar specialistische opleiding in een geaccrediteerd neurologie residentieprogramma, waarin ze de ins en outs van neurologische geneeskunde leren.
Na het voltooien van de residency training, komen neurologen in aanmerking voor board certification van medische organisaties, zoals de American Board of Psychiatry and Neurology (ABPN). Toekomstige kandidaten kunnen gecertificeerd worden als neuroloog of kinderneuroloog na het voltooien van een certificeringsexamen. Na certificering nemen neurologen deel aan het ABPN 10-jarige certificeringsonderhoudsprogramma om ervoor te zorgen dat ze constant leren en verbeteren in hun carrière.
Afspraaktips
Als u een symptoom heeft dat lijkt te wijzen op een neurologisch probleem, bent u misschien geneigd om direct naar een neuroloog te gaan in plaats van naar een huisarts. Soms kan het zelfs voor medische professionals moeilijk zijn om te bepalen of een neuroloog of een andere arts het beste voor u is. Een huisarts helpt ervoor te zorgen dat iemand verantwoordelijk is voor de coördinatie van uw medische zorg. Dit kan voorkomen dat informatie verloren gaat en dat tests onnodig worden herhaald. Gecoördineerde medische zorg vermindert ook de kans op geneesmiddelinteracties of overdoses.
Dat gezegd hebbende, als u al een gediagnosticeerde neurologische aandoening hebt, ontevreden bent over de zorg die uw huisarts biedt of gewoon een andere mening wilt, dan is het verstandig om een neuroloog te bezoeken.
Om het meeste uit een neurologieafspraak te halen, moet u op tijd komen en alle tests, rapporten of beeldvormende onderzoeken meenemen die relevant zijn voor uw aandoening. U kunt uw huisarts ook vragen om deze voorafgaand aan uw afspraak elektronisch door te sturen.
Het helpt ook om alle medicijnen die u neemt op te schrijven, zowel farmaceutische als vrij verkrijgbare, en alle informatie op te nemen die kan helpen bij de diagnose (inclusief eerdere ziekenhuisopnames of een familiegeschiedenis van neurologische aandoeningen). Op deze manier kunt u de feiten op een rijtje krijgen en voorkomt u dat u dingen vergeet.