Badanie: Pomoc w zakresie zdrowia psychicznego jest kluczowa dla osób w areszcie policyjnym

Nowe badanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii wskazuje, że osoby zatrzymane przez policję mogą mieć wyższy wskaźnik nieleczonych chorób psychicznych niż reszta populacji, co zwraca uwagę na potrzebę zwiększenia pomocy w zakresie zdrowia psychicznego zamiast dodatkowych działań policji.

Badacze przeprowadzili wywiady z 40% osób trafiających do aresztu policyjnego na jednym posterunku policji w południowym Londynie w ciągu dwóch tygodni. Odkryli, że u tych osób, z których 66% popełniło przestępstwa bez użycia przemocy, częściej występowały następujące problemy ze zdrowiem psychicznym:

• Epizod dużej depresji
• Psychoza
• Zaburzenie osobowości
• Samobójstwo

Badanie opublikowano w kwietniu w czasopiśmie
Criminal Behavior and Mental Health .

Roger McIntyre, MD, FRCPC, profesor psychiatrii i farmakologii na University of Toronto i kierownik Mood Disorders Psychopharmacology Unit w University Health Network, który nie brał udziału w badaniu, mówi Health Life Guide, że zdecydowanie zbyt często osoby zmagające się z chorobą psychiczną trafiają do więzienia zamiast otrzymać leczenie psychiatryczne. „Największym ośrodkiem opieki psychiatrycznej w Stanach Zjednoczonych jest więzienie okręgowe Los Angeles” — mówi. „To jest ewidentnie nie do przyjęcia dla nas jako społeczeństwa. Nie umieszczałbyś osób z cukrzycą w więzieniu jako głównym miejscu leczenia”.

Potrzeba leczenia

Badanie dotyczyło również korelacji między rodzajem stanu zdrowia psychicznego danej osoby a tym, czy jej potrzeby zostały zaspokojone. Wszyscy uczestnicy tego badania wyrazili zgodę na udział i musieli mieć zdolność do wyrażenia świadomej zgody.

Naukowcy odkryli, że spośród przesłuchanych osób trafiających do aresztu policyjnego jedna czwarta miała wcześniej kontakt z psychiatrą lub zespołem zdrowia psychicznego, ale tylko 17% osób zgłosiło przyjmowanie leków psychotropowych, mimo że wskaźniki doświadczenia poważnego epizodu depresyjnego (22,4%), ryzyka samobójstwa (17,9%), zaburzeń psychotycznych w ciągu całego życia (19,4%) i zaburzeń osobowości (20,9%) były wyższe od tych liczb.

McIntyre mówi, że nieleczone potrzeby zdrowia psychicznego osób zatrzymanych narażają na ryzyko doświadczenia „nadzwyczajnego cierpienia” i mogą mieć problemy z funkcjonowaniem. „Niektóre schorzenia narażają ich na wysokie ryzyko wyrządzenia sobie krzywdy” — mówi. „Tak więc istnieje ogromne cierpienie wraz z ogromnym upośledzeniem czynnościowym i ryzykiem samobójstwa”.

Potrzeba mieszkania była największą niezaspokojoną potrzebą osób, z którymi przeprowadzono wywiady w ramach tego badania. „Rozwiązywanie problemów mieszkaniowych, obok tych dotyczących zdrowia psychicznego, ma kluczowe znaczenie dla zmniejszenia/zapobiegania recydywie i prawdopodobieństwa, że ​​sądy będą odsyłać więźniów, którzy są bezdomni i chorzy psychicznie” – napisali badacze.

Uwięzienie i zdrowie psychiczne

Poprzednie badania pokazują, że podobnie jak w przypadku osób przebywających w areszcie policyjnym, osoby osadzone w więzieniach częściej zapadają na choroby psychiczne.

Metaanaliza z 2019 r. opublikowana w czasopiśmie PLOS One wykazała, że ​​osoby osadzone doświadczają wyższego poziomu zespołu stresu pourazowego (PTSD). Naukowcy napisali, że „zaburzenie to zazwyczaj pozostaje niezdiagnozowane i nieleczone w warunkach więziennych”.

Susan Hatters-Friedman, MD, DFAPA, profesor psychiatrii sądowej im. Phillipa J. Resnicka na Case Western University w Ohio, mówi Health Life Guide, że ludzie często pomijają traumę, której doświadczają osoby przebywające w więzieniach. „Kiedy ludzie, którzy nie pracują w tej dziedzinie, myślą o populacji więźniów, często myślą o nadużywaniu substancji psychoaktywnych lub zaburzeniach osobowości, ale to także wysoki wskaźnik nieleczonych chorób psychicznych i stresu pourazowego” — mówi.

Oba badania podkreślają znaczenie zapewnienia osobom przebywającym w areszcie odpowiedniego leczenia zdrowia psychicznego oraz konieczność zaufania między pacjentami a personelem medycznym, który ich leczy.

„Jeśli pacjent nie jest w stanie zaufać lekarzowi lub pracownikowi socjalnemu, nie będzie czuł się komfortowo, szczerze opowiadając o objawach, których doświadcza” — mówi Hatters-Friedman. „Może na przykład zaniżać to, czego doświadcza, a wtedy albo nie będzie kwalifikował się do diagnozy i leczenia, albo nie otrzyma właściwego leczenia”.

Alternatywy dla policji

Na całym świecie uruchomiono różne inicjatywy mające na celu rozwiązanie problemu traktowania osób chorych psychicznie przez policję. Dotyczy to również Stanów Zjednoczonych, gdzie raport Treatment Advocacy Center z grudnia 2015 r. wykazał, że osoby chore psychicznie są 16 razy bardziej narażone na śmierć w starciu z policją.

Jedna z tych inicjatyw obejmuje ośrodki odwykowe, mówi Hatters-Friedman, których celem jest wspieranie osób doświadczających kryzysu zdrowia psychicznego poprzez zapisywanie ich do programów rehabilitacyjnych zamiast umieszczania ich w areszcie policyjnym. „To oczywiście nadal będzie wymagało szkolenia policji na temat tego, jak odbierać osoby doświadczające choroby psychicznej i trafiające do ośrodka odwykowego” — mówi. Hatters-Friedman cytuje również sądy specjalnie powołane do rozpatrywania spraw osób, których choroba psychiczna mogła mieć wpływ na popełnione przez nie przestępstwo, jako kolejny dobry krok.

Społeczności kolorowe, jak mówi McIntyre, „mają zrozumiałą utratę zaufania do organów ścigania i są mniej skłonne chcieć, aby organy ścigania angażowały się w ich sprawy”. McIntyre sugeruje, że bardziej odpowiednie może być wezwanie zespołu ds. ostrych kryzysów zdrowia psychicznego zamiast policji, a jeśli dana osoba jest narażona na wyrządzenie krzywdy innym, policja powinna współpracować z zespołem kryzysowym.