Lęk u nowych ojców może być częstszy niż wcześniej zgłaszano

Problemy ze zdrowiem psychicznym u nowych rodziców są powszechne; wiele osób słyszało o trudnościach związanych z depresją poporodową u matek, na przykład. Jednak nowe badanie sugeruje, że podczas gdy uwaga powinna być nadal skupiona na zdrowiu matki, nie należy pomijać dobrego samopoczucia ojców.

Naukowcy z Colorado School of Public Health i University of Colorado odkryli, że wskaźniki lęku u młodych ojców są prawdopodobnie wyższe niż te podawane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Te wyniki, obejmujące ponad 40 000 osób w okresie 25 lat, sugerują, że „przejście w rodzicielstwo może narazić mężczyzn na większe ryzyko lęku” — piszą autorzy. Metaanaliza została opublikowana w Journal of Psychosomatic Obstetrics & Gynecology pod koniec lutego.

Daniel Singley, doktor psychologii z San Diego, który nie był zaangażowany w badanie, mówi Health Life Guide, że badanie podkreśla potrzebę bardziej kompleksowego podejścia do zdrowia psychicznego wśród nowych rodziców. „Naprawdę chciałbym zobaczyć ruch odchodzenia od zdrowia psychicznego matek i ojców na rzecz rodzicielstwa” — mówi. „Zdrowie psychiczne, które uwzględnia płeć i honoruje fakt, że przejście do rodzicielstwa, a nawet przejście do kogoś, kto opłakuje stratę niemowlęcia, nie jest ograniczone płcią”.

Różnica w częstości występowania

Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że zaburzenia lękowe dotyczą od 2,2 do 3,8% mężczyzn. Naukowcy chcieli sprawdzić, czy statystyki te potwierdzają się w porównaniu z innymi badaniami dotyczącymi lęku u mężczyzn, ale odnoszącymi się konkretnie do okresu okołoporodowego.

„Przejście do rodzicielstwa to ważne wydarzenie w życiu, któremu często towarzyszą nowe wyzwania związane z finansami, relacjami i równowagą między życiem zawodowym a prywatnym” — powiedziała w komunikacie prasowym dr Jenn Leiferman, profesor w Colorado School of Public Health i autorka badania . Zmiany te zachodzą zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, gdy oczekują na dziecko — dodaje, ale niewiele wiadomo na temat związanego z tym lęku u mężczyzn. „Naszym zdaniem nasze badanie jest pierwszą metaanalizą, która badała wskaźniki rozpowszechnienia lęku zarówno u ojców, jak i matek w okresie okołoporodowym”.

Leiferman i współpracownicy przyjrzeli się badaniom z lat 1995–2020, które obejmowały ponad 40 000 osób. Kiedy przeanalizowali wskaźniki lęku u mężczyzn w okresie okołoporodowym, zauważyli, że były one wyższe od szacunków WHO aż o siedem punktów procentowych — od 9,9 do 11% wszystkich mężczyzn. Ponadto wskaźniki lęku u mężczyzn miały tendencję do bycia niższymi w czasie ciąży partnerki, ale wzrastały o ponad dwa punkty procentowe w ciągu pierwszego roku po porodzie do 11,7%.

Zwrócenie uwagi na tę rozbieżność między danymi WHO a badaniami nad lękiem może – jak zauważają autorzy – zachęcić do szerszych rozmów na temat zdrowia psychicznego i lęku u młodych ojców i pomóc im w uzyskaniu opieki.

Badanie to nie ma jednak na celu pomniejszania trudności kobiet w okresie okołoporodowym; badacze odkryli, że około 17,6% kobiet doświadcza lęku w tym czasie. dodaje Leiferman , zwiększa świadomość na temat problemów ze zdrowiem psychicznym obojga rodziców. „O rozpowszechnieniu lęku i depresji wśród mężczyzn mówi się mniej w społeczeństwie, mimo że badania pokazują, że mężczyźni częściej popełniają samobójstwo lub nadużywają alkoholu niż kobiety” — powiedziała. „Ważne jest, abyśmy stworzyli większą przejrzystość wokół problemów ze zdrowiem psychicznym mężczyzn”.

Nowi ojcowie na terapii

Singley cieszy się, że badanie wskazuje na problemy ze zdrowiem psychicznym mężczyzn w okresie okołoporodowym. „To jak najgorzej strzeżony sekret” — mówi. „Widzisz o wiele więcej lęku niż depresji”.

Jednak depresja, dodaje Singley, ma tendencję do przyciągania większej uwagi mediów ze względu na jej związek z myślami samobójczymi. „I tak śmiertelność i śmiertelność są tym, co na krótko napędza nagłówki i finansowanie”, mówi Singley.

W swojej pracy terapeutycznej Singley odkrywa, że ​​wielu mężczyzn ma związek z lękiem, który nie jest dobrze reprezentowany ani rozumiany. „Jesteśmy bezpośrednio socjalizowani, aby wierzyć, że [doświadczanie lęku] jest słabością” – mówi. „Więc odczuwanie lęku oznacza, że ​​jesteś słaby i czujesz się bezbronny. A jeśli przyjmiesz tradycyjny męski punkt widzenia, nie możesz pozwolić, aby ktokolwiek o tym wiedział i po prostu musisz to przetrwać”.

To doświadczenie lęku w okresie okołoporodowym, mówi Singley, może przejawiać się na różne sposoby. Przez ponad 15 lat pracy z klientami pracował z wieloma ojcami, którzy zgłaszali się z ostrym zespołem stresu pourazowego (PTSD), zwłaszcza w pierwszych sześciu miesiącach po porodzie.

Wielu mężczyzn, którzy przechodzą przez ten stres, potrafi sobie z nim poradzić, przejść terapię i iść dalej, ale inni nie. Dotyczy to wszystkich rodzajów doświadczeń okołoporodowych — martwego urodzenia, śmierci matki, śmierci niemowlęcia i medycznie nieskomplikowanych procedur.

„Bardzo często jest to doświadczenie, wiedzą, że nie mają kontroli nad sytuacją, są całkowicie przerażeni i przytłoczeni strachem o dziecko, o swojego partnera, o siebie, o swoje życie” – mówi. „I nie mogą opuścić sytuacji. W pewien sposób, jak te czynniki, które się łączą”.

Kiedy ludzie myślą o PTSD, mogą nie kojarzyć tego schorzenia z rodzicielstwem, ale Singley mówi, że te doświadczenia okołoporodowe wystarczają, aby u niektórych mężczyzn doprowadzić do zaburzeń lękowych. Często widzi ojców, którzy leczą się sami alkoholem i grami wideo podczas izolacji.

„Mają koszmary. Są odłączeni. Bardzo unikają bodźców” — mówi Singley. „I to jest to, co często sprowadza tych ojców do mojego gabinetu: dziecko jest bodźcem dla ich PTSD i unikają dziecka”.

Znaczenie rozmowy

Eksperci mają nadzieję, że badania te pomogą zwrócić uwagę mediów oraz pozyskać fundusze na badania nad męskim lękiem, co ostatecznie przełamie takie bariery, jak stygmatyzacja i fałszywe wyobrażenia na temat męskości.

„Powiedz komuś ‘męskość’, a może już wypełnił toksyczne” – mówi Singley. „To naprawdę niefortunne, ponieważ obecnie prowadzone są solidne badania na temat zdrowej męskości i pozytywnej męskości”.

Aby osiągnąć zdrową męskość, Singley mówi, że musimy zacząć wcześnie. „Jeśli my, jako społeczeństwo, moglibyśmy dokonać zmian niezbędnych do socjalizacji chłopców, aby byli zdrowsi, to nie musielibyśmy naprawiać zepsutych mężczyzn i ojców” – mówi.

Te umiejętności socjalizacyjne, dodaje Singley, obejmują nauczanie chłopców, jak nie zamykać się emocjonalnie i jak poruszać się w intymności w związkach platonicznych i romantycznych. „Bycie w stanie powiedzieć, co czują — dobre, złe i brzydkie, i nieuczenie ich, że to jest słabe”.

Ważne jest również, aby pamiętać, dodaje, że obecne pokolenie nowych ojców jest oceniane według wyższych standardów niż jakiekolwiek pokolenie ojców wcześniej — teraz praca i brak emocji nie są już tak społecznie akceptowalne. Ten drugi element również musi tam być. „Ale my jako społeczeństwo nie wyrobiliśmy sobie miejsca na szacunek, który się z tym wiąże”, mówi Singley, „więc nadal aktywuje to ich niepewność co do bycia kobietą, ponieważ sfeminizowaliśmy rolę rodzicielstwa niemowląt”.

Ewolucja męskości zachodzi powoli, mówi Singley. A jedyną drogą naprzód jest zbudowanie mocnego fundamentu, dodaje, odnosząc się do cytatu Fredericka Douglassa: „Łatwiej jest budować silnych chłopców niż naprawiać złamanych mężczyzn”.